✅ #مثل_شهدا_زندگی_کن 🌷 همه آرزو میکنن مثل #شهدا بمیرن !!... 🌷 نه واسه چی مثل #شهدا بمیری ؟!... 🌷 خب مثل #شهدا زندگی کن... 🌸 مثل شهدا زندگی کردی ... مثل شهدا هم خواهی مرد 🌺 #شهدا باید الگوی #زندگی باشن واسه ما نه الگوی مردن !!... 🍃🌹 #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

مَن عَبَدَ اللّه َ عَبَّدَ اللّه ُ لَهُ كُلَّ شَى ءٍ ؛ هر كس خدا را #بندگى كند ؛ خداوند همه چيز را #بنده او گرداند ؛ وقتی #خدا آن طور نیست ؛ که تو #دوست داری ؛ یعنی تو ؛ آن طور #زندگی نمی کنی ؛ که #خدا ؛ دوست دارد ... #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

🔸پسرم با #ایمان_قوی و علاقه به اسلام✌️ و ائمه،از اسلام و کشورش🇮🇷 دفاع می‌کرد و گوش به فرمان #رهبر بود 🔹همه این #خوب بودن‌ها و خالص بودن‌هایش، بخاطر علاقه‌اش💖 به سرگذشت #دایی‌های_شهیدش داود و مرتضی کمانی🌷 بود. مسیر شهادت را از دایی‌هایش آموخت 🔸با تمام سختی‌های پیش رو در #زندگی که عمده‌ترین آنها از دست دادن همسرم، نداشتن مسکن🏘 نبود منبع درآمد، #مشکل_تکلم و شنوایی‌ام بود، 3 فرزندم رابا #حب_ائمه بزرگ کردم👌 #شهید_سجاد_زبرجدی 🌹🍃🌹🍃 #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد_دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

آی شهدا... #نوکرتون که بودم...🍃😞 دیگر توان ماندن نیست! این روزها #اشک امان نمی دهد!😭 دل #بی_قرار تر از همیشه می تپد! و #نَفَس به سختی بالا می آید...☘ هوای #شهادت در جان مان افتاده... آی شهدا... به رسم #نوکری... به #جان بی توان... به #اشک بی امان... به #دل بی قرار... به #نفس های به شمارش افتاده... #دریابید... دعایم کن... وقتی می گویم: دعایم کن! یعنی دیگر کاری از دست #خودم برای خودم بر نمی آید... من به #شهادت محتاج ترم تا #زندگی! پس؛ برایم در این روز ها #شهادت بخواه... فقط شهادت...😭 🍃🌹 #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

🍃🌹 🌷شهید دکتر مصطفی چمران: شــيعه ‌ی علی از #مــــرگ نميترسد معيارهای خدايی خود را در مـذبحه سیاستمداران قربانی نميكند و برای من #زندگـــی ارزشی نداشت كه به خاطـــــر آن اسارت فـــريبڪاران و دغلڪاران را بپذيرم و روح خود را بكشم برای آن ڪه جســــم خود را محافظت ڪنم. ای علی توگفتی كه‌مرگ شرافتمندانه هزار بار بر زندگی ننگين ترجيح دارد و من نيز اين #اعتقاد مقدس همه ی وجودم آماده‌ی قربانی شدن كردم تا تسليـــم زندگـی ننگــــــين نشـــــوم. 🏴 #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

#کلامی_از_شهید معنی #ایمان را باید در سختی‌ها دریافت و من مفهوم #زندگی را در #دفاع_از_اسلام فهمیدم. #شهید_سردار_اسماعیل_دقایقی #شادی_روحش_صلوات https://eitaa.com/piyroo

📩 🌷شهید دکتر مصطفی چمران: شــيعه ‌ی علی از #مــــرگ نميترسد معيارهای خدايی خود را در مـذبحه سیاستمداران قربانی نميكند و برای من #زندگـــی ارزشی نداشت كه به خاطـــــر آن اسارت فـــريبڪاران و دغلڪاران را بپذيرم و روح خود را بكشم برای آن ڪه جســــم خود را محافظت ڪنم. ای علی توگفتی كه‌مرگ شرافتمندانه هزار بار بر زندگی ننگين ترجيح دارد و من نيز اين #اعتقاد مقدس همه ی وجودم آماده‌ی قربانی شدن كردم تا تسليـــم زندگـی ننگــــــين نشـــــوم. https://eitaa.com/piyroo

#طلاییه بچه‌ها! شیطون‌ازآخر #خاڪریزنفس‌ما آمده‌ٺوزندگیمون؛ وآروم‌آروم‌داره‌جووناےمارو #ٺیرخلاصےمیزنه... اینجافقط #روضه‌مارونگه‌میداره... #هیئٺ‌مارونگه‌میداره... #شهیداروببین... ببین‌چقدرقشنگ #زندگے میڪردن... اون‌زندگےهاےزیباوآخرشم شهادٺ‌هاےزیبا... زیبایےاین‌زندگےهابخاطر ارتباطشون‌با #اباعبدالله‌‌بود... بخاطرانسشون‌با #حضرٺ‌زهرا بود... صفرفرمانده‌گردان‌لشڪر #عاشورا میگفٺ: آقامهدےماافٺادیم‌ٺو #محاصره! چیڪارڪنیم‌عراقےهاهم‌‌ازآخر آمدنددارن‌ٺیرخلاصےمیزنن... آقا #مهدےباڪرےگفٺ‌بود: من #هیچ‌ڪارےنمیٺونم‌بڪنم... صفرگفٺ‌میٺونم‌یه‌خواهشے بڪنم!؟ گفٺ‌‌چیه!؟ گفٺ‌براےماروضه #امام‌حسین بخونیدازپشٺ‌بیسیم... میگفٺ‌براےصفرروضه‌میخوندن وصفراونوربیسم‌‌داشٺ‌گوش میداد... چنددقیقه‌نگدشٺه‌بودڪه‌صفر گفٺ‌آقامهدےاومدندبالاسرمن؛ خداحافظ... یڪےبایدبشینه‌براےما #روضه بخونه... ٺا #نظربشه‌وگرنه‌ٺیر #خلاصے خوردیم! دخلمون‌اومده... اوناباروضه‌اباعبدالله‌به‌شهادٺ نایل‌شدند؛ ماهم‌بایدباروضه #امام‌حسین‌از #سیم‌خاردارهاےنفسمون‌عبور ڪنیم... #حاج‌حسین‌یڪٺا اسٺادپناهیان: #ٺنهاراه‌مقابله‌با شیطان‌ومبارزه‌بانفس؛ #ٺوسل‌به‌اهل‌بیٺ‌‌علیهم السلام #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد_دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

✅ از چاله‌های #زندگـــی نترسید! اگر ماشین خوب کار کند و جاده هم هموار باشد امکان اینکه آدم خوابش ببرد بیشتر است #ولی اگــــــر جاده ناهمواری ‌داشته باشد احتمال خواب رفـــتن کمتر می‌شود. 👌در زندگـی هم سختی ‌ها احتمال غافل‌نشدن از خدا را بیشتر می‌کنند زمانیکه خداوند #خـــــیر بنده‌ای را بخواهد ‌سختیهایی را در زندگی‌اش قرار می‌دهد تا در خـواب غفلت فرو نـــــرود. #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

💛سالروز شهادت شهیدجواد محمدی💛 🌹بسم رب شهدا 🍃#زندگی زیباست ، اما #شهادت از آن زیبا تر است،#سلامت تن زیباست اما پرنده #عشق ، تن را #قفسی میبیند که در #باغ نهاده باشند.🕊 . 🍃راه و رفتار خیلی هایشان فریاد میزد که " این دنیای #فانی برای شما و زندگی #ابدی برای ما" ،این #دنیا را به ما که #هنر عاشقی نداریم پیشکش میکنند و چه بد است درد بی هنری که به رخمان میکشند!😔 . 🍃«و ما الحیاة الدنیا الا لعب و لهو _ زندگی دنیا چیزی جز بازی و سرگرمی نیست.» به گمانم #شاگردان_مکتب_عشق این را روزی چند بار دیکته میکنند...✍ که از عشق و #علاقه و فرزندشان می‌گذرند و با دل و #جان راهی #معرکه_عاشقی می‌شوند. . 🍃جواد هم این دنیا را پیشکش ما کرد و #سعادت دنیای آخرت را برای خود خرید... #امنیت را هدیه کرد ولی#بهشت را خریدار شد... از #فاطمه_۵ساله اش گذشت اما رضایت #حضرت_مادر را خرید... . 🍃#جواد_محمدی از خود گذشتن را خوب بلد بود،#بخشش را هم همینطور مثل نامش. . 🍃این قلم به طور حتم نمی‌تواند آنچه را که #لیاقت #رهروان_عشق است روی کاغذ بیاورد اما می‌تواند، #قطره ای از این #دریای_بیکران باشد که دل و جان تشنه مرا #سیراب کند... من #تشنه ای که بویی از #گذشت و عشق نبردم...💔 . 🍃عاشقی هنر است،و عاشق #هنرمند. من هنرمند نیستم که اگر بودم اکنون همره #خوبان_معرکه_عشق بودم.😔 . 🍃کاش روزی برسد گذشتن را از خوبان بیاموزیم و زندگی ابدی را برای خود بخریم ، کاش...😓 . 🕊به مناسبت شهادت #شهید_جواد_محمدی #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_و_ششم گریه یوسف را از پشت سر می‌شنیدم و می‌دیدم چشمان این رزمنده در برابر بارش اشک‌هایش #مقاومت می‌کند که مستقیم نگاهش کردم و بی‌پرده پرسیدم :«چی شده؟» از صراحت سوالم، مقاومتش شکست و به لکنت افتاد :«بچه‌ها عباس رو بردن درمانگاه...» گاهی تنها خوش‌خیالی می‌تواند نفسِ رفته را برگرداند که کودکانه میان حرفش پریدم :«دیدم دستش #زخمی شده!» و کار عباس از یک زخم گذشته بود که نگاهش به زمین افتاد و صدایش به سختی بالا آمد :«الان که برگشت یه راکت خورد تو #خاکریز.» از گریه یوسف همه بیدار شده بودند، زن‌عمو پشت در آمد و پیش از آنکه چیزی بپرسد، من از در بیرون رفتم. دیگر نمی‌شنیدم رزمنده از حال عباس چه می‌گوید و زن‌عمو چطور به هم ریخته و فقط به سمت انتهای کوچه می‌دویدم. مسیر طولانی خانه تا درمانگاه را با #بی‌قراری دویدم و وقتی رسیدم دیگر نه به قدم‌هایم رمقی مانده بود نه به قلبم. دستم را به نرده ورودی درمانگاه گرفته بودم و برای پیش رفتن به پایم التماس می‌کردم که در گوشه حیاط عباسم را دیدم. تخت‌های حیاط همه پر شده و عباس را در سایه دیوار روی زمین خوابانده بودند. به‌قدری آرام بود که خیال کردم خوابش برده و خبر نداشتم دیگر #خونی به رگ‌هایش نمانده است. چند قدم بیشتر با پیکرش فاصله نداشتم، در همین فاصله با هر قدم قلبم به قفسه سینه کوبیده می‌شد و بالای سرش از #نفس افتادم. دیگر قلبم فراموش کرده بود تا بتپد و به تماشای عباس پلکی هم نمی‌زد. رگ‌هایم همه از خون خالی شده و توانی به تنم نمانده بود که پهلویش زانو زدم و با چشم خودم دیدم این گوشه، #علقمه عباس من شده است. زخم دستش هنوز با چفیه پوشیده بود و دیگر این #جراحت به چشمم نمی‌آمد که همان دست از بدن جدا شده و کنار پیکرش روی زمین مانده بود. سرش به تنش سالم بود، اما از شکاف پیشانی به‌قدری #خون روی صورتش باریده بود که دلم از هم پاشیده شد. شیشه چشمم از اشک پُر شده و حتی یک قطره جرأت چکیدن نداشت که آنچه می‌دیدم #باور نگاهم نمی‌شد. دلم می‌خواست یکبار دیگر چشمانش را ببینم که دستم را به تمنا به طرف صورتش بلند کردم. با سرانگشتم گلبرگ خون را از روی چشمانش جمع می‌کردم و زیر لب التماسش می‌کردم تا فقط یکبار دیگر نگاهم کند. با همین چشم‌های به خون نشسته، ساعتی پیش نگران جان ما #نارنجک را به دستم سپرد و در برابر نگاهم جان داد و همین خاطره کافی بود تا خانه خیالم زیر و رو شود. با هر دو دستم به صورتش دست می‌کشیدم و نمی‌خواستم کسی صدایم را بشنود که نفس نفس می‌زدم :«عباس من بدون تو چی کار کنم؟ من بعد از مامان و بابا فقط تو رو داشتم! تورو خدا با من حرف بزن!» دیگر دلش از این دنیا جدا شده و نگران بار غمش نبودم که پیراهن #صبوری‌ام را پاره کردم و جراحت جانم را نشانش دادم :«عباس می‌دونی سر حیدر چه بلایی اومده؟ زخمی بود، #اسیرش کردن، الان نمیدونم زنده‌اس یا نه! هر دفعه میومدی خونه دلم می‌خواست بهت بگم با حیدر چی کار کردن، اما انقدر خسته بودی خجالت می‌کشیدم حرفی بزنم! عباس من دارم از داغ تو و حیدر دق می‌کنم!» دیگر باران اشک به یاری دستانم آمده بود تا نقش خون را از رویش بشویم بلکه یکبار دیگر صورتش را سیر ببینم و همین چشمان بسته و چهره #مظلومش برای کشتن دل من کافی بود. #حیایم اجازه نمی‌داد نغمه ناله‌هایم را #نامحرم بشنود که صورتم را روی سینه پُر خاک و خونش فشار می‌دادم و بی‌صدا ضجه می‌زدم. بدنش هنوز گرم بود و همین گرما باعث می‌شد تا از هجوم گریه در گلو نمیرم و حس کنم دوباره در #آغوشش جا شده‌ام که ناله مردی سرم را بلند کرد. عمو از خانه رسیده بود، از سنگینی #قلب دست روی سینه گرفته و قدم‌هایش را دنبال خودش می‌کشید. پایین پای عباس رسید، نگاهی به پیکرش کرد و دیگر ناله‌ای برایش نمانده بود که با نفس‌هایی بریده نجوا می‌کرد. نمی‌شنیدم چه می‌گوید اما می‌دیدم با هر کلمه رنگ #زندگی از صورتش می‌پَرد و تا خواستم سمتش بروم همانجا زمین خورد. پیکر پاره‌ پاره عباس، عمو که از درد به خودش می‌پیچید و درمانگاهی که جز #پایداری پرستارانش وسیله‌ای برای مداوا نداشت. بیش از دو ماه درد #غیرت و مراقبت از #ناموس در برابر #داعش و هر لحظه شاهد تشنگی و گرسنگی ما بودن، طاقتش را تمام کرده و #شهادت عباس دیگر قلبش را از هم متلاشی کرده بود. هر لحظه بین عباس و عمو که پرستاران با دست خالی می‌خواستند احیایش کنند، پَرپَر می‌زدم تا آخر عمو در برابر چشمانم پس از یک ساعت #درد کشیدن جان داد... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: فاطمه ولی نژاد #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_سی_و_دوم چشمانم را بستم و با همین چشم بسته، #سر بریده حیدر را می‌دیدم که دستم روی ضامن لرزید و فریاد عدنان پلکم را پاره کرد. خودش را روی زمین می‌کشید و با چشمانی که از عصبانیت آتش گرفته بود، داد و بیداد می‌کرد :«برو اون پشت! زود باش!» دوباره اسلحه را به سمتم گرفته بود، فرصت انفجار #نارنجک از دستم رفته و نمی‌فهمیدم چه شده که اینهمه وحشت کرده است. از شدت خونریزی جانش تمام شده و حتی نمی‌توانست چند قدم مانده خودش را به سمتم بکشد که با تهدیدِ اسلحه سرم فریاد زد :«برو پشت اون بشکه‌ها! نمی‌خوام تو رو با این بی‌پدرها تقسیم کنم!» قدم‌هایم قوت نداشت، دیوارهای سیمانی خانه هر لحظه از موج انفجار می‌لرزید، همهمه‌ای را از بیرون خانه می‌شنیدم و از حرف تقسیم غنائم می‌فهمیدم #داعشی‌ها به خانه نزدیک می‌شوند و عدنان این دختر زیبای #شیعه را تنها برای خود می‌خواهد. نارنجک را با هر دو دستم پنهان کرده بودم و عدنان امانم نمی‌داد که گلنگدن را کشید و نعره زد :«میری یا بزنم؟» و دیوار کنار سرم را با گلوله‌ای کوبید که از ترس خودم را روی زمین انداختم و او همچنان وحشیانه #تهدیدم می‌کرد تا پنهان شوم. کنج اتاق چند بشکه خالی آب بود و باید فرار می‌کردم که بدن لرزانم را روی زمین می‌کشیدم تا پشت بشکه‌ها رسیدم و هنوز کامل مخفی نشده، صدای باز شدن در را شنیدم. ساکم هنوز کنار دیوار مانده و می‌ترسیدم از همان ساک به حضورم پی ببرند و اگر چنین می‌شد، فقط این نارنجک می‌توانست نجاتم دهد. با یک دست نارنجک و با دست دیگر دهانم را محکم گرفته بودم تا صدای نفس‌های #وحشتزده‌ام را نشنوند و شنیدم عدنان ناله زد :«از دیشب که زخمی شدم خودم رو کشوندم اینجا تا شماها بیاید کمکم!» و صدایی غریبه می‌آمد که با زبانی مضطرب خبر داد :«دارن می‌رسن، باید عقب بکشیم!» انگار از حمله نیروهای مردمی وحشت کرده بودند که از میان بشکه‌ها نگاه کردم و دیدم دو نفر بالای سر عدنان ایستاده و یکی #خنجری دستش بود. عدنان اسلحه‌اش را زمین گذاشته، به شلوار رفیقش چنگ انداخته و التماسش می‌کرد تا او را هم با خود ببرند. یعنی ارتش و نیروهای مردمی به‌قدری نزدیک بودند که دیگر عدنان از خیال من گذشته و فقط می‌خواست جان #جهنمی‌اش را نجات دهد؟ هنوز هول بریدن سر حیدر به حنجرم مانده و دیگر از این زندگی بریده بودم که تنها به بهای #نجابتم از خدا می‌خواستم نجاتم دهد. در دلم دامن #حضرت_زهرا (سلام‌الله‌علیها) را گرفته و با رؤیای رسیدن نیروهای مردمی همچنان از ترس می‌لرزیدم که دیدم یکی عدنان را با صورت به زمین کوبید و دیگری روی کمرش چمباته زد. عدنان مثل حیوانی زوزه می‌کشید، #ذلیلانه دست و پا می‌زد و من از ترس در حال جان کندن بودم که دیدم در یک لحظه سر عدنان را با خنجرش برید و از حجم خونی که پاشید، حالم زیر و رو شد. تمام تنم از ترس می‌تپید و بدنم طوری یخ کرده بود که انگار دیگر خونی در رگ‌هایم نبود. موی عدنان در چنگ هم‌پیاله‌اش مانده و نعش نحسش نقش زمین بود و #داعشی‌ها دیگر کاری در این خانه نداشتند که رفتند و سر عدنان را هم با خودشان بردند. حالا در این اتاق سیمانی من با جنازه بی‌سر عدنان تنها بودم که چشمانم از وحشت خشک‌شان زده و حس می‌کردم بشکه‌ها از تکان‌های بدنم به لرزه افتاده‌اند. رگبار گلوله همچنان در گوشم بود و چشمم به عدنانی که دیگر به #دوزخ رفته و هنوز بوی تعفنش مشامم را می‌زد. جرأت نمی‌کردم از پشت این بشکه‌ها بیرون بیایم و دیگر وحشت عدنان به دلم نبود که از تصور بریدن سر حیدرم آتش گرفتم و ضجه‌ام سقف این سیاهچال را شکافت. دلم در آتش دلتنگی حیدر پَرپَر می‌زد و پس از هشتاد روز #فراق دیگر از چشمانم به جای اشک، خون می‌بارید. می‌دانستم این آتشِ نیروهای خودی بر سنگرهای داعش است و نمی‌ترسیدم این خانه را هم به نام داعش بکوبند و جانم را بگیرند که با داغ اینهمه عزیز دیگر #زندگی برایم ارزش نداشت. موبایل خاموش شده، حساب ساعت و زمان از دستم رفته و تنها از گرمای هوا می‌فهمیدم نزدیک ظهر شده و می‌ترسیدم از جایم تکان بخورم مبادا دوباره اسیر #شیطانی داعشی شوم. پشت بشکه‌ها سرم را روی زانو گذاشته، خاطرات حیدر از خیالم رد می‌شد و عطش #عشقش با اشکم فروکش نمی‌کرد که هر لحظه تشنه‌تر می‌شدم. شیشه آب و نان خشک در ساکم بود و این‌ها باید قسمت حیدرم می‌شد که در این تنگنای تشنگی و گرسنگی چیزی از گلویم پایین نمی‌رفت و فقط از درد دلتنگی زار می‌زدم... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: فاطمه ولی نژاد #افسران_جنگ_نرم_خادمین_پیروان_شهدای_بجنورد__دلتنگ_شهادت https://eitaa.com/piyroo