وای به روزی که دل مادر بشکنه... فاتحه ادمو باید بخونن بره(:

روایت از پیغمبر هست ک فرمودن: اگر فرزند به تعداد ریگهای بیابان و قطرات باران در جهان، در ادای حق مادر بکوشد معادل روزی که مادر فرزند را در شکمش حمل می‏کرد نمی‏شود:)) +بشینی و روایات رو بخونی تازه میفهمی چند چندی!

حالا این مادریا پدر... فقط به خاطر اینکه ازت میپرسه کجا بودی یا میخوای کجا بری یا اصلا یه سوال ساده! متاسفانه بعضیا ( شماها ک اصلا اینطور نیستید) یجوری تند جواب شون میدن همین که تو دلشون آه بکشن تمومه:)) +قرار نیست ناله و نفرین بکنه ها! قلبش یه لحظه کدر بشه..

امام صادق علیه‌السّلام فرمود: «من احب ان یخفف الله ـ عزوجل ـ عنه سکرات الموت فلیکن بوالدیه بارا» هرکسی دوست دارد خداوند، در لحظه جان دادن، در سختی جان دادن بر او آسان گیرد، به پدر و مادرش نیکی و احترام نماید!

تا کنارمون هستن زیاد ببوسیمشون احترامشونو نگه داریم، خصوصا توی جمع بیش از بیش احترامشونو نگه داریم، جلو بقیه رفتاری نکنیم که خدایی نکرده شرمنده و خجالت زده بشن...

خلاصه کلام اینه: به من‌گاهی میگین که خب حرف حق نمیزنن دارن اشتباه میگن نمیتونیم کوتاه بیایم!!!

ببین رفیق! اینکه تو با یه پدر و مادر مومن و مهربون و خوب کنار بیای که هنر نیست:)^^

اینکه تو یه پدر عصبانی داشته باشی یه مادر سخت گیر ولی باوجود همه ی اینها بازم جز #چشم چیزی بهشون نگی !!! این میشه هنر! میشه جهاد!

اونوقته که میتونی سرت رو جلو مهدی‌فاطمه بالا بگیری! که ببین منم دارم شهید میشم؛) دارم شهدایی زندگی میکنم! هرروز یه جهاد سخت دارم..‌!

پیشنهاد حقیر اینه که: لحظه ای که از دست پدرومادر خشمگین میشین، سریع به بی‌بی سلام بدین..:) این بشه یه عادت اصلا تصور کن! میخای بی احترامی بکنی سلام میدی و بی بی میخاد نگاهت بکنه!:) روت میشه حرفی بزنی؟!**

از خود حضرت زهرا کمک بخوایم که برای عاقبت بخیری و مسیرمون دعا کنن!

ان شاءالله کم‌کم این مشکل اخلاقی رو باهم درست کنیم..! ببخشید بابت صحبت طولانی امیدوارم بدرد خورده باشه... حلال بفرمایین