یه روزی دیگه منم زنده نیستم.
ولی قبل از اون ، وقتی سی یا چهل سالمونه ، کسی از شماها منو یادتون میاد که همیشه ظرف غذام بغلم بود و دیر میومدم و بلند میخندیدم و توی راه رو میدویدم ؟ من ، یادم میاد که چقدر ناز نازی و مهربون بودین ،چقدر باحال و دوست داشتنی؛ هر کدوم یه شخصیت متمایز و برجسته که فراموش نمیشه.. من تو ذهن کدومتون اینطوریم؟
یادتونه؟ به نظر کل مدرسه کلاسمون واقعا خفن بود..
دهم هندویان ، سها و دوستایی که الان احتمالا الان دیگه غریبن؛