💢 کاش اقتصاد را به اندازه #کرونا جدی می‌گرفتیم! 🔹این روزها که با شیوع کرونا همه در خانه ها پناه گرفته ایم، در گوشه گوشه هر شهر کارگاه هایی شکل گرفته برای تولید ماسک یا دستکش و گان مخصوص پرستاران و کادر درمان. 🔸در هر کارگاه هم 20 تا 50 نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم در حال فعالیت اند. برخی کارگاه ها دو شیفته و سه شیفته کار می کنند. تعدادی ماسک می دوزند تعدادی گان و ... . 🔹عمدتاً چرخ های خیاطی هم مردمی است. خانم های خیاط، چرخ خیاطی خود را آورده اند یا برخی که توان حضور نداشته اند چرخ شان را به کارگاه داده اند. 🔸در هر شهر حداقل 5-6 کارگاه کوچک و بزرگ دایر شده! برخی اصلاً خانگی کار می کنند. عده ای در خانه های خود ماسک تولید می کنند و این تولیدات روزانه از منازل جمع آوری می شود. آن هم کسانی که در عمرشان خیلی خیاطی نکرده اند. یک روزه خیاط می شوند! 🔹نه فقط زنان و دختران جوان پای این کار آمده اند که مردان آنها نیز به کار خیاطی مشغول شده اند یا در کار تولید الکل و مواد ضدعفونی کننده و محلول های بهداشتی و ... دست به کار شده اند! این تولیدات معمولا یا رایگان و جهادی در اختیار مراکز درمانی و مشاغل پررفت و آمد مثل نیروی انتظامی و شهرداری و ... قرار می گیرد یا به اقشار نیازمند اهدا می شود و یا با قیمت خیلی پائین تر از بازار به داروخانه ها و فروشگاه ها و بازار تزریق می شود. 🔸این ظرفیت ها باعث شده تا ایران با وجود «تحریم های فلج کننده» که هر کدامشان برای براندازی یک حکومت کافی بود عملاً مشکلاتش را در داخل حل کند و ان شاءالله به خودکفایی هم در برخی اقلام برسد. 🔹اما یک سؤال مهم؛ چرا این دغدغه و شوق که برای تولید ماسک و گان و الکل در جای جای کشور ایجاد شده در تولیدات اقتصادی و تولید لباس و پوشاک بوجود نیامده؟ چرا اقتصاد را به اندازه کرونا جدی نگرفته ایم؟ 🔸پاسخ روشن است: چون در برابر کرونا حس جهاد پیدا کرده ایم. همان حسی که در سیل و زلزله و حالا کرونا به ما دست داده در مسئله اقتصاد و تولید به ما دست نداده است! 🔹در حالیکه قریب ۷۰ – ۸۰ درصد البسه مورد نیاز کشور از خارج وارد می شود، چرا این حس را در سایر ایام سال پیدا نمی کنیم؟ چون پیام «جنگ اقتصادی» را درک نکرده ایم! نائب امام زمان سالهاست که فرمان جهاد اقتصادی را صادر کرده! بیش از ۱۰ سال است پیام اصلی و نام هر سال، فرمان جهاد اقتصادی است. اقتصاد مقاومتی سالهاست ابلاغ شده؛ خبری از انقلاب مردمی و جهاد گروه های خودجوش نیست. 🔸این روزها اقتصاد مقاومتی را در کارگاه های مردمی تولید ماسک و گان به عینه دیده ایم. اقتصاد مقاومتی و مردمی کردن اقتصاد یعنی همین! فعال کردن ظرفیت ها و استعدادهای خفته مردمی در اقصی نقاط کشور البته با هدایت و نظارت و پشتیبانی دولت! اگر این همه کارگاه که در ایام کرونا تشکیل شد و در هر شهر چند صد نفر پای کار آمدند، اگر همین ها وارد فاز تولید لباس و پوشاک و هر کالای مورد نیاز کشور شوند بی شک یک انقلاب در اقتصاد به پا خواهد شد. کافی است با جان و دل درک کنیم فرمان اقتصاد مقاومتی و #جهش_تولید را! ✍داود مدرسی یان 🗃نشر آثار استاد #حسن_عباسی @hasanabasi 🆔 @QasdWay

بالاخره داروی کرونا تولید می شود اما کرونا نشان داد که تمدن غرب چه مقدار ناکارامد و فشل است! همه ابعاد این تمدن شامل پزشکی و اقتصاد و فرهنگ در مقابله با کرونا مستاصل شده اند! سوال آیا کرونا آخرین ویروس از این دست می باشد؟؟؟ در هر مقابله با هر ویروس مشابه، این تمدن باید چندین ماه همه چیز را تعطیل کند تا دارو کشف شود! در صورتی که شواهد نشان دهنده کارامدی تمدن اسلامی ایرانی در مواجهه با مشکلات مشابه هست در بعد پزشکی طب سنتی چینی و طب سنتی ایرانی و طب اسلامی بسیار کارامدتر از طب غربی در درمان کرونا عمل کردند! در بعد فرهنگ که ناکارامدی فرهنگ غربی در مواجهه با کرونا به وضوح خود را نشان داده است در بعد اقتصادی هم از یک طرف راه حلهای این تمدن در برپا کردن هایپر مارکت ها و مال ها و جمع کردن خرده فروشی ها، در این بیماری زیرسوال رفت و از طرف دیگر تحت تاثیر ناکارامدی طب غربی اقتصاد مبتنی بر تولید انبوه و صنعتی فلج شد! اینها ابعادی از تمدن غربی است که باید ناکارامدی آن را در این ایام فریاد زد! وگرنه به محض اینکه داروی این بیماری تولید شود آنها چنان تبلیغاتی در سطح تمدنی را می اندازند که همه صداهای مخالف را خاموش می کند الان وقت آن است که فریاد زد طب و اقتصاد و فرهنگ و ... در تمدن غرب ناکارامد است. مرتضی صالحی، طلبه و دانشجوی دکتری اقتصاد ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi 🆔 @QasdWay

📢 امام خمینی رحمت‌الله‌علیه 🔹امروز ما گرفتار دو جریان هستیم: یکی آن جریانی است که همین که به نفع مستضعفین و محرومین سخن گفته شود و از کاخ‌نشین‌ها و غاصبین حقوق مردم صحبتی بشود می‌گویند این همان کمونیسم است .. و جریان دیگر این که وقتی گفته شود خودسرانه اقدام به تقسیم زمین یا گرفتن اموال ننمایید، می‌گویند طرفداری از سرمایه داران و فئودال‌ها شده است. 🔹در حالی که همان طور که می‌دانید اسلام نه با سرمایه داری موافق است نه با کمونیسم. اسلام راه و رسم دیگری غیر از اینها دارد. 🔹من متاسفم که در بین گروه اول گاهی کسانی هستند که بعضی اوقات به احادیثی متوسل می‌شوند، مثلًا مستند خود را آن فرمان حضرت امیر- علیه السلام- قرار می‌دهند که ایشان به مالک اشتر فرمودند؛ اولًا این فرمایش حضرت یک حکم حکومتی است و نمی‌شود به آن فتوا داد، ثانیاً در مورد زکات است، در حالی که حکومت اسلامی به وسیله خمس اداره می‌شود. احتمال است حضرت یا به لحاظ وضع خاص منطقه چنین حکمی کرده باشند یا این که علم داشته‌اند که مردم آن منطقه افرادی راستگو و صادق هستند. 🔹اما ما حدیث داریم که می‌شود با آن فتوا داد و عمل کرد و آن این است که «باشد به این که فقرا در مال اغنیا شریک هستند» «۲». مگر نه این است که مال مورد شرکت مشاع است، پس فقرا در مال اغنیا شرکت دارند. کسی که حقوق مالی خود را پرداخت نکرده است، سهمی که می‌بایست پرداخت کند به صورت مشاع در دست اوست و در صورت عدم پرداخت به صورت تصاعدی افزایش پیدا می‌کند، تا آن جا که اگر کلیه اموالشان را هم بدهند باز بدهکارند. 🔹ببینید این ثروت‌های بزرگ چطور انباشته شده است. من احتمال این را که اینها حقوق شرعی خود را پرداخته باشند حتی در مورد یک نفرشان هم نمی‌دهم، در مواردی اگر تمام اموالشان هم گرفته شود باز بابت حقوق شرعی بدهکارند. 🔹وقتی در پاریس بودم عده‌ای از سرمایه دارها که حس کرده بودند دیگر رژیم سابق رفتنی است و لذا برای این که در حکومت بعدی هم آنها به همان گونه باشند و زندگی کنند، پیش من آمدند که می‌خواهیم وجوه شرعی خود را پرداخت کنیم. من مقصود آنها را فهمیدم و گفتم شما بروید اساس کارتان را درست کنید، من پولی از شما نمی‌گیرم. الآن هم عده‌ای هستند که می‌روند مثلًا صد هزار تومان به یکی از آقایان می‌دهند که این حقوقی است که شرعاً به عهده من است و آنها هم می‌گویند بله فلانی وجوه شرعی خود را پرداخته است، در حالی که این شخص ۵۰ میلیون تومان از این بابت بدهکار بوده‌ است، حالا می‌خواهد با پرداخت این مبلغ کم بگوید که اموالش دیگر مال خودش است. 👈امام خمینی (ره)؛ ۲۷ فروردین ۱۳۶۰ | سخنرانی در جمع شورای نگهبان بيشتر بخوانيد: http://emam.com/-/DMG74g 🆔 @QasdWay

💎💎 جشنواره تدریس مجازی💎💎 اقتصاد مقاومتی با محوریت جهش تولید در بحران کرونایی ⏱️ زمان ارسال فیلم تدریس: 15 تا 31 فروردین ماه ا1399 📲 فیلم های تدریس (2 تا 5 دقیقه) خـــــــود را از طریق شبکه‌های اجتماعی تلگرام، واتساپ،بله و ایتا به آی دی یا شماره زیر ارسال کنید: @modaresanadmin 09300861401 

📢 نقدی بر افسانه کارآمدی #دولت_حداقلی میثم ظهوریان/ پژوهشگر اقتصادی 🔹یکی از گزاره‌های رایج در فضای اقتصادی کشور که بعضاً به عنوان تنها نسخه مؤثر برای اقتصاد ایران تجویز می‌شود، گزاره دولت حداقلی و ضرورت کوچک‌سازی دولت برای اصلاح نظام حکمرانی کشور است. این گزاره البته نه با داده‌های آماری اقتصاد کشورهای جهان و نه با تجربه سیاست‌های پیاده شده در کشورهای مختلف همخوانی ندارد. 🔹مهم‌ترین شاخصی که نشان‌دهنده بزرگی #بخش_عمومی (به معنای کل حاکمیت و نه فقط قوه اجرایی) است نسبت #اشتغال_بخش_عمومی از کل #اشتغال کشور است. چین به عنوان کشوری که طولانی‌ترین رشد مستمر اقتصادی را در جهان داشته است با نسبت ۵۰ درصد بزرگ‌ترین بخش عمومی را در جهان دارد. همچنین بسیاری از دولت‌هایی که به لحاظ رفاه اقتصادی در زمره دولت‌های موفق محسوب شده و معروف به دولت‌های رفاه هستند مانند نروژ (۳۷ درصد)، سنگاپور (۳۲ درصد) و دانمارک (۳۱ درصد) نیز از جمله کشورهای دارای دولت‌های بزرگ در قیاس با بقیه کشورهای دنیا هستند. این در حالی است که ایران بر خلاف تصور رایج با برخورداری از نسبت ۱۸ درصد در این شاخص از لحاظ اندازه دولت در میانه کشورهای جهان قرار داشته و حتی از بعضی کشورهای دارای اقتصاد لیبرال مانند فرانسه (۲۸ درصد) و انگلستان (۲۱ درصد) نیز دولت کوچک‌تری دارد. 🔹در واقع تجربه #خصوصی_سازی، موفقیت بسیار کمی در دنیا داشته است و تجربیات برخی کشورها در خصوصی‌سازی مانند روسیه و آرژانتین با کاهش تولید ملی و ایجاد تورم قابل توجه کشور را تا آستانه ورشکستگی نیز پیش برده است و آنان را وادار به تجربه معکوس و ملی کردن مجدد بنگاه‌های بزرگ اقتصادی کرده است. 🔹از سوی دیگر منشأ بزرگ‌ترین بحران‌های تاریخ اقتصاد جهان یعنی بحران اقتصادی دهه ۱۹۳۰ و بحران سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ نیز در کشورهای پیاده‌کننده سیاست دولت کوچک و دارای نظام اقتصاد بازار آزاد بوده است. 🔹علاوه بر شواهد مختلف بر ناکارآمدی کوچک‌سازی دولت در ایجاد رشد اقتصادی، تجربیات پیاده‌سازی خصوصی‌سازی در کشورهایی مانند انگلستان، آمریکا، ژاپن و ایتالیا در دهه ۸۰ نشان داده است افزایش قابل توجه فاصله طبقاتی و توزیع نامتناسب درآمد نیز از دیگر پیامدهای تفکیک‌ناپذیر کوچک‌سازی دولت بوده است. 🔹این در حالی است که تجربه موفق کشورهایی مانند چین و ویتنام در اصلاح نظام اقتصادی نشان داده است که اصلاح نظام راهبری بنگاه‌های دولتی از طریق از بین بردن قوانین دست و پا گیر در آن، ایجاد فضای رقابتی سالم بین بخش دولتی و خصوصی و رفع انحصار بخش دولتی نقش کلیدی در رقابت‌پذیر کردن اقتصاد ملی داشته است. در این اقتصادها بخش دولتی نه تنها مانع رشد بخش خصوصی نشده است که بسیاری از بنگاه‌های موفق خصوصی از دل بخش عمومی اقتصاد ایجاد شده‌اند. 🔹در ایران نیز تجربه کنونی خصوصی‌سازی نشان‌دهنده ورشکستگی، تعطیلی یا تضعیف جدی اغلب بنگاه‌هایی است که به سرمایه‌داران بخش خصوصی واگذار شده است و اتفاقاً اغلب تجربیات اقتصادی موفق خصوصی‌سازی در واگذاری بنگاه‌های دولتی به بخش معروف به خصولتی‌ها و تعاونی‌های سهام عدالت است (به عنوان مثال میانگین سوددهی بنگاه‌های واگذار شده از طریق سهام عدالت در پنج سال اول واگذاری بیشتر از میانگین سوددهی بورس بوده است). 🔹در واقع بر خلاف تصور رایج و تبلیغات رسانه‌ها ضرورت کوچک کردن دولت از طریق خصوصی‌سازی نه تنها اصلی مسلم و نظریه‌ای بلامنازع نیست و کارآمدی دولت نه تنها رابطه معناداری با کوچک‌ترین بودن آن ندارد که در بسیاری از مواقع عکس این رابطه نیز صادق است و آنچه کارآمدی حضور دولت در حوزه‌های مختلف را تعیین می‌کند برخورداری از نظام راهبری صحیح و حضور در بخش‌های لازم و مؤثر به جای تبدیل شدن به رقیب انحصارگر بخش خصوصی است. در واقع بخش عمومی برای تأثیرگذاری در ایجاد اقتصادی قوی و رقابت‌پذیر می‌بایست در دو نقش پوشش‌دهنده نیازهای اساسی مردم (مانند سلامت و آموزش) و جبران‌کننده نقصان‌های بازار (از طریق حضور در بخش‌هایی که بخش خصوصی به دلیل عواملی مانند ریسک بالا یا نوظهور بودن و... انگیزه کافی برای حضور ندارد یا عملکرد کارآمدی ندارد) ایفای نقش کند. منبع: https://b2n.ir/432286 🆔 @QasdWay

وضعیت اقتصادی اروپا پس از ورود کرونا. کاهش شدید در تولیدات صنعتی در سال جاری ملاحظه می‌شود. 🆔 @QasdWay

📢وضعیت #بنگاه_های_خرد و متوسط در کشورهای OECD 🔹#بنگاه_های_کوچک و متوسط شرکت‌های مستقلی هستند که کمتر از تعداد معینی شاغل دارند. این تعداد در بین کشورهای مختلف متفاوت است. معمولترین حد بالای تعداد کارکنان برای بنگاه‌های کوچک و متوسط ۲۵۰ نفر است. بر اساس تعریف ارائه شده از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) بنگاه‌های کوچک، شرکت‌هایی با کمتر از ۵۰ نفر شاغل و بنگاه‌های خرد شرکت‌هایی با کمتر از ۱۰ نفر شاغل هستند. به غیر از شرط تعداد شاغلان، در برخی از کشورها ازجمله منطقه یورو، میزان دارایی‌های مالی بنگاه‌ها نیز در طبقه‌بندی، لحاظ می‌شود. 🔹در اکثر کشورها بیش از نیمی از تعداد بنگاه‌ها هیچ کارگری استخدام نمی‌کنند (کسب‌وکارهای خوداشتغال یا خویش‌فرما). به عنوان نمونه در کشور کره جنوبی، حدود ۸۰/۵ درصد از جمعیت کل بنگاه‌ها، بدون شاغل هستند. 🔹در تمامی کشورها، سهم بالایی از تعداد بنگاه‌ها (بین ۷۰ تا ۹۵ درصد) در سال ۲۰۱۴ جزو کسب و کارهای خرد (بنگاه‌های با کمتر از ۱۰ نفر شاغل) محسوب می‌شوند. به عنوان مثال در ترکیه حدود ۹۸/۳ درصد از تعداد کل بنگاه‌های این کشور، بنگاه‌های خرد هستند. این رقم برای فرانسه ۹۶، نروژ ۹۱، انگلستان ۸۹ ژاپن ۸۶ و آلمان ۸۳درصد و در ایران ۹۱درصد است. 🔹در اغلب کشورهای عضو OECD بیشترین تعداد اشتغال مربوط به بنگاه‌های کوچک و متوسط است. به طور متوسط در این کشورها، بنگاه‌های کوچک و متوسط حدود ۶۰ درصد از اشتغال کل صنعت و ۷۵درصد از اشتغال بخش خدمات را ایجاد کرده‌اند. 🔹در اکثر کشورها، بیشترین میزان اشتغال در بنگاه‌های کوچک و متوسط به بخش صنعت و تجارت اختصاص داشته است و بخش اطلاعات و ارتباطات کمترین میزان اشتغال را به خود اختصاص می‌دهد. 🔹در این کشورها، بین ۵۰ تا ۷۵ درصد از کل ارزش افزوده را بنگاه‌های خرد و متوسط ایجاد می‌کنند. در انگلستان ۵۲درصد، در آلمان و فرانسه ۵۵، ایتالیا ۶۸ و نروژ ۷۰ درصد است. 👈متن کامل گزارش را از اینجا دریافت کنید: http://tccim.ir/images/Docs/TCCIMirBizReport_530.pdf 🆔 @QasdWay

📢#انتخاب_سخت: سلامت یا معیشت؟! دکتر علی‌اصغر شاهمرادی 🔹سیاست‌گذار اقتصادی همواره با «انتخاب» و «وزن‌دهی» مواجه است. در سیاست پولی، وزن دهی به شکاف تورم انتظاری و شکاف تولید است که در واقع به نوعی «قیمت» و یا درجه اهمیت هرکدام از این متغیرها را نزد سیاست گذار نشان می دهد. 🔹در سیاست گذاری مالی انتخاب بین هزینه کرد در پروژه‌های زیرساختی و هزینه‌های جاری است ، که می توان بر اساس بررسی این انتخاب، قیمت هر کدام برای سیاست گذار را به دست آورد. 🔹ولی موارد بسیار کمی را می توان پیدا کرد که انتخاب سیاست‌گذار بین مرگ و زندگی افراد و رشد و رونق اقتصادی باشد. اما گسترش ویروس #کرونا، دقیقا چنین اتنخابی را پیش روی بسیاری از سیاست‌گذاران اقتصادی قرار داده است. 🔹از یک سو، فاصله‌گذاری اجتماعی به روشنی نرخ درگیری افراد با این ویروس و نهایتا تعداد کشته شدگان را کاهش می دهد. از سوی دیگر، ادامه این سیاست، بسیاری از کسب و کارها را تعطیل، و بیکاری گسترده‌ای را به دنبال می آورد. ورشکستگی‌های در پیش‌رو، کمبود مواد غذایی، پاره شدن زنجیره تولید وتوزیع و کاهش بهره‌وری اقتصادی از پیامدهای ادامه هرچه بیشتر این سیاست است. 🔹بدیهی است سیاست‌گذار در وضعیت بغرنجی قرار گرفته است. به نظر می رسد، کاهش محدودیتها، ممکن است از آثار بد اقتصادی بکاهد، ولی بدون شک، باعث بیماری و مرگ عده‌ای می شود. 🔹 سوال مهم این است، آیا سیاست گذار با انتخابی که می کند قیمت جان افراد را تعیین می کند؟ یا اینکه، او به نکته دیگری توجه دارد، که بهرحال تا جایی می توان به ادامه تعطیلی اقتصاد ادامه داد، و آنجا شاید جایی است که اقتصاد به سقوطی نرسد که جان باختگان ناشی از فقر و رکود، بیش از کشته شدگان ویروس کرونا باشد. سوالی است که باید بیشتر راجع به آن اندیشید. به نقل از: https://t.me/comsenseecon 🆔 @QasdWay

تعداد شرکت‌ها و مؤسساتی که به صورت رسمی کیت‌های تست کرونا می‌سازند. ساخت این کیت‌ها و سایر لوازم بهداشتی و درمانی برای مقابله با کرونا، به صنعت بزرگی در کشورهای جهان تبدیل شده است و ما می‌توانیم در این صنعت، سهم خوبی داشته باشیم. حجم این تولیدات در ایران بسیار بیشتر از آمارهای رسمی است. باید بتوان این ظرفیت تولیدی را حفظ کرد و محصولات بهداشتی را به سایر کشورهای نیازمند ازجمله کشورهای اروپایی و همچنین کشورهای همسایه صادر کرد. #دیپلماسی_اقتصادی باید هرچه سریعتر بازارگشایی کند. 🆔 @QasdWay

📹 بهمن۹۴ اندکی پس از #برجام، رئیس جمهور #چین به تهران آمد تا ایران را مفصل #راه_ابریشم جدید (شاهراه تجاری قرن۲۱) معرفی کند فکر میکنید در تهران به او چه گفتند که رفت وپشت سرش را هم نگاه نکرد؟ بخشی از #مستند۴۲۰۰ درباره این ماجرا را ببینید. 🆔 @QasdWay

📺 فیلم/ راهکارهای استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق (ع) برای خروج اقتصاد ایران از رکود ناشی از کرونا 👤 دکتر حجت اله عبدالملکی در ویدئویی که برای «نود اقتصادی» ارسال کرده است، ضمن تشریح وظایف دولت، مردم و بنگاه‌های اقتصادي معتقد است خطر تشدید رکود اقتصادی در سال ۹۹ بخاطر کرونا وجود دارد و باید جدی گرفته شود. البته با اقداماتی براحتی می‌توان جلوی تعمیق آن را گرفت. وی از دولت می‌خواهد به دلیل ادامه دار بودن احتمالی کرونا و مقابله با تبعاتش، هر چه سریعتر شبکه ملی اطلاعات را تقویت و دولت الکترونیک را فعال کند. 👤 وی در این ویدئو توضیح داد چرا رهبری سال ۹۹ را سال #جهش_تولید نامگذاری کردند. 🆔 @QasdWay

⛓ پیشرفت در بی‌عدالتی؛ سرانجام تفکر مادی⛓ 🔹میلیاردها انسان در دنیا گرفتارند؛ بعضی ممکن است آسایش داشته باشند، لکن همان‌ها هم آرامش ندارند؛ بشر دچار نگرانی است، دچار اضطراب است و این #پیشرفت_ها و این تحوّلات گوناگون نتوانسته است به بشر خوشبختی ببخشد. 🔹البتّه خرد انسانی، نعمت بزرگی است؛ تجربه، نعمت بزرگی است؛ [اینها] نعمتهای خدا است و می‌تواند بسیاری از مشکلات حیات را حل کند، لکن برخی از گره‌ها هست که با اینها باز نمی‌شود. 🔹فرض کنید همین مسئله‌ی عدالت؛ عدالت به وسیله‌ی علمِ پیشرفته‌ی امروز و فنّاوریِ پیشرفته‌ی امروز قابل حل شدن نیست؛ گره‌اش بازشدنی نیست. 🔹امروز #بی_عدالتی در دنیا از علم تغذیه میکند؛ یعنی علمِ پیشرفته در خدمت بی‌عدالتی است، در خدمت جنگ‌افروزی است، در خدمت تصرّف سرزمین‌های دیگران است، در خدمت سلطه‌ی بر ملّتها است؛ 🔹پس علم این گره‌ها را دیگر نمیتواند باز بکند؛ اینها احتیاج دارد به یک قدرت معنوی، #قدرت_الهی، دست پُرقدرتِ #امام_معصوم که او بتواند این کارها را انجام بدهد؛ لذا مأموریّت بزرگ حضرت بقیّة‌الله (ارواحنا فداه) عبارت است از «یَملَأُ اللَهُ بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلا»؛(۴) مأموریّت بزرگ آن بزرگوار قسط و #عدل است. 🔹 در بسیاری از روایات، در دعاها، در زیارتها به این معنا اشاره شده است: ایجاد قسط و عدل؛ این، آن چیزی است که جز به دست قدرت الهی که از آستین حضرت بقیّةالله بیرون می‌آید، امکان‌پذیر نیست. 🔹این عدلی هم که انتظار است حضرت به وجود بیاورند، عدل در یک بخشِ خاص نیست، عدل در همه‌ی شئون زندگی است؛ عدالت در قدرت، عدالت در ثروت، عدالت در سلامت، عدالت در کرامت انسانی و در منزلت اجتماعی، عدالت در معنویّت و امکان رشد، [عدالت] در همه‌ی ابعاد زندگی؛ 🔹اینها چیزهایی است که انتظار است که به وسیله‌ی حضرت بقیّة‌الله (ارواحنا فداه) در عالَمِ وجود، در دنیا به وجود بیاید و ان‌شاءالله به لطف الهی [محقّق] خواهد شد. رهبر معظم انقلاب اسلامی، ۲۱فروردین۹۹- نیمۀ شعبان 🆔 @QasdWay

در این اوضاع و احوال کرونایی جهان، کافی است آمریکا داروی درمان کرونا را عرضه کند تا خود را به عنوان منجی عالم جا بزند! 🆔 @QasdWay

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، هنری کسینجر وزیر خارجه اسبق آمریکا طی یادداشتی در «وال استریت ژورنال» پیش بینی کرد اگر با شیوع ویروس کرونا مقابله نشود اقتصاد جهانی به دلیل شیوع ویروس کرونا با تلاطم مواجه شود که نسل‌ها ادامه داشته باشد. در حالی که عملکرد دولت ترامپ در رابطه با شیوع کرونا در آمریکا با انتقادهای گسترده مواجه شده است اما کسینجر از «کار محکم» کاخ سفید برای «اجتناب از فاجعه» تقدیر کرد و نوشت دولت آمریکا حالا باید به صورت موثری کار کند تا این تهدید را مهار کند، «تا نه تنها اعتماد مردم آمریکا بلکه اعتماد جهان را مجدداً به دست آورد.» کسینجر با اشاره به اینکه پس از پایان ویروس کرونا بسیاری از موسسات کشورهای جهان شکست خورده تلقی خواهند شد، خاطر نشان کرد: «واقعیت این است که جهان بعد از ویروس کرونا دیگر به همان شکل قبل نخواهد بود.» این دیپلمات سرشناس آمریکایی در ادامه نوشته که آمریکا باید تلاش کند تا به داروی درمان بیماری کرونا دست یابد و همچنین به بازسازی اقتصاد جهانی کمک کند و «از نظم لیبرال جهانی» حمایت به عمل آورد. 🆔 @QasdWay

گزارش تحلیلی گروه قصد از حکمرانی اقتصادی کشور در شرایط کرونا 🆔 @QasdWay

📢ویروس کرونا؛ پا پس کشیدن بیمارستان‌های خصوصی وقتی که همه پای کار هستند 🔹مهمترین استدلال برای خصوصی‌سازی بهداشت و درمان، افزایش کارایی و کاهش هزینه‌های درمانی است. با همین استدلال، از دهۀ هفتاد تا به امروز، تعداد زیادی بیمارستان خصوصی با انواع و اقسام رانت‌ها و حمایت‌های دولتی، ایجاد شده‌اند. اما حالا که نوبت خدمات‌رسانی آن‌ها رسیده است، تمام بار کرونا بر دوش بیمارستان‌های دولتی افتاده است! 🔹براساس آمار مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۹۵ تعداد ۹۵۴ بيمارستان فعال در كشور وجود داشته كه نسبت به سال ۱۳۹۴ معادل ۶ درصد افزايش يافته و ٨٠ درصد از بيمارستان‌ها، دولتی و ٢٠ درصد غیردولتی بوده است. 🔹طبق گزارش‌های به دست آمده تنها بیمارستان‌های دولتی و کادر درمانی آن‌ها هستند که گویا باید در خط مقدم باشند و خبری از ارائه خدمات و حتی پذیرش از سوی بیمارستان‌های خصوصی نیست. 🔹در وضعیتی که مردم برای حفظ جان خود و خانواده‌شان مستأصل و نگران به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند تا شاید امیدی در دلشان ایجاد شود، بیمارستان‌های خصوصی در‌های ورودی را به روی بیماران و خانواده‌هایشان می‌بندند و هموطنان خود را ناامیدانه راهی مراکز درمانی دولتی می‌کنند، اما آیا واقعا چند درصد از این بیمارستان‌ها پتانسیل پذیرش این بیماران را دارند، آیا کادر درمانی مورد نیاز و یا حتی تجهیزات لازم برای درمان این بیماران وجود دارد؟ 🔹این در حالی است که بسیاری از بیمارستان‌های خصوصی هم از تجهیزات لازم و هم از هزینه کافی برای درمان بیماران برخوردارند، اما چه چیز باعث می‌شود که آن‌ها اهتمامی برای یاری رساندن به هموطن خود آن هم در چنین شرایطی نداشته باشند؟ 🔹آیا ضرری که آن‌ها متحمل خواهند شد بیش از آن دسته از ملاک و تجاری است که برای یاری رساندن به همنوع خود از اجاره بهای دو ماه خود می‌گذرند؟ 🆔 @QasdWay

پیش‌بینی کسری بودجۀ کشورها در اثر بحران کرونا با توجه به اندازۀ اقتصاد آمریکا و شدت کسری بودجۀ آن، می‌توان حدس زد که دولت این کشور چه میزان نقدینگی به بازار تزریق کرده است تا اقتصاد خود را سرپا نگه دارد. برآوردهای صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که کسری بودجۀ آمریکا بیش از ۳تریلیون دلار خواهد بود! در شرایط بحرانی نباید از افزایش نقدینگی و اعطای کمک‌های بلاعوض به مردم و کسب‌و کارها هراس داشت. 🆔 @QasdWay

#کرونا در سراشیبی سیر نزولی مبتلایان به کرونا امیدبخش است اما ظاهرا عده‌ای تمایل ندارند این خوشی به دهان مردم مزه کند و سیگنال‌های خبری مبنی بر تداوم این بحران تا آخر امسال داده می‌شود. همه می‌دانند که تداوم این سبک زندگی امکان‌پذیر نیست مگر اینکه جنگ شناختی دیگری طرح‌ریزی شود. کرونا بیش از آنکه از جهت بهداشتی و درمانی اهمیت داشته باشد، ازجهت شناختی و جنگ روانی و پیامدهای اقتصادی و بین‌المللی آن حائز اهمیت است. آمارهای مربوط به مبتلایان و متوفیان کرونا تفاوت زیادی با سایر بیماری‌های ویروسی هر ساله ندارد اما این رپرتاژ خبری و دادن اطلاعات لحظه به لحظه از مبتلایان و متوفیان کرونا، به‌وضوح نشان می‌دهد که اغراض خاصی در تغییر نظم جهانی وجود دارد. باید هوشیار بود: من نام لم ینم عنه کسی ک از دشمن غافل شود، دشمن از او غافل نخواهد شد! 🆔 @QasdWay

تئوری‌ ابتلای ۷۰ درصد از جمعیت، مرگ دانش اپیدمیولوژی است. اپیدمیولوژیست ها از هویت خود دفاع کنند و علیه سناریو‌های بی‌مبنا بایستند. اگر این سناریو و سناریو‌هایی که با منحنی‌های نرمال پیش‌بینی می‌کردند صحیح بود، هم اکنون باید ۵۰ درصد از مردم کشورهایی که عکس العملی در برابر کرونا انجام نداده اند به کرونا مبتلا می‌شدند. ۴.۵ میلیارد نفر از مردم دنیا در کشورهایی زندگی می‌کنند که هیچ سیاستی را در برابر کرونا در پیش نگرفتند. با احتساب سناریو اپیدمیولوژیست‌ها، نزدیک به ۲ میلیاردنفر از مردم در این کشورها باید به کرونا مبتلا شده باشند. با روند ۳ درصد مرگ، تا کنون باید در این کشورها ۶۰ میلیون نفر از کرونا مرده باشند. حال آن‌که واضح است این آمار، کاملا مضحک است. به عنوان مثال، در پاکستان باید تا کنون از جمعیت ۲۰۶ میلیون نفری، نزدیک به ۱۰۰ میلیون نفر به کرونا دچار شده باشند و از این جمعیت باید بیش از ۳ میلیون نفر از کرونا مرده باشند. دانش اپیدمیولوژی دچار مرگ شده است یا اپیدمیولوژیست‌ها نمی‌دانند در کدام زمین بازی می‌کنند؟ حال دوباره مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی را به نقل از وزارت بهداشت منتشر کرده است که نشان می‌دهد در سناریو عدم مداخله؛ تا ۴۰۰ روز، ۶۰ میلیون نفر از ایرانی‌ها به کرونا مبتلا می‌شوند و با این بهانه، سیاست‌های سهمگین بهداشتی قطعا ادامه پیدا خواهد کرد. تداوم واسپاری کشور به دست اپیدمیولوژیست‌ها و وزارت بهداشت، نتیجه ای جز مرگ سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشور را نخواهد داشت. تهی بودن نظریات این افراد روز به روز آشکارتر می‌شود. @hamidrezamaghsoodi 🆔 @QasdWay

📢 آیا زمان بازگشایی #حرم_های_اهل_بیت علیهم السلام فرا نرسیده است؟ 🔸از ابتدای شیوع کرونا و با فضای رسانه‌ای ایجادشده، بسیاری از ترددها و تجمعات مردم به صورت داوطلبانه کاهش یافته بود و تعداد بسیار کمی از مردم برای زیارت به حرم‌ها می‌رفتند و عملا حرم‌ها بسیار خلوت شده بود؛ بااین‌حال، به‌خاطر ترس از ازدحام بیش از اندازه در زمان تحول سال نو، حرم‌ها و حتی مساجد کاملا تعطیل شد. 🔸در ابتدا اینگونه بیان می‌شد که این تعطیلی صرفا محدود به تعطیلات روزهای ابتدایی نوروز است، اما بعد تا پایان تعطیلات نوروز تمدید شد و پس از آن نیز همچنان این تعطیلی تداوم پیدا کرده است. 🔸اگرچه ما از ابتدا با سیاست تعطیلی مخالف بودیم و به جای آن، #سیاست_ایمن_سازی را پیشنهاد کرده بودیم، اما از این بازگشایی تدریجی و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی حمایت می‌کنیم. 🔸با این حال، آنچه این روزها اهمیت دارد، بازگشایی امکان مذهبی و زیارتی است. ظاهرا قرار است این هفته اجازۀ بازگشایی مساجد هم داده شود؛‌ مساجدی که خلأ جدی آنها هم از لحاظ پرکردن خلأ معنوی جامعه و هم از لحاظ مرکز سازماندهی نیروهای مردمی، احساس می‌شد. 🔸به نظر می‌رسد پیشنهاد منطقی، بازگشایی این اماکن تا قبل از شروع ماه رمضان تحت پروتکل‌های بهداشتی معین است تا فرصت کافی برای مدیریت تجمعات شب‌های قدر وجود داشته باشد. 🔸اگر این اقدام الان صورت نگیرد، فرصت بعدی بازگشایی تا حداقل یک ماه دیگر پیش نخواهد آمد. 🆔 @QasdWay

#تحلیل_های_پشت_فرمونی باید نفت بخریم @hamidrezamaghsoodi @qasdway

ویروس کرونا آگاهی انسان را نسبت به نادانی خود افزود مصاحبه هابرماس با روزنامه لوموند یورگن هابرماس آلمانی که اینک از ٩٠ سالگی عبور کرده، یکی از مهم‌ترین فیلسوفان در قید حیات دنیای امروز محسوب می‌شود. او که به تازگی در آلمان "تاریخ فلسفه"ی بزرگ خود را در دو جلد منتشر کرده، در گفتگویی با روزنامۀ فرانسوی لوموند، نتایج اخلاقی و فکری اپیدمی جهانی کووید ١٩ را می‌شکافد و قبل از هر چیز بر "نادانی" انسان تأکید می‌کند. روزنامۀ لوموند در نخستین سؤال از هابرماس می‌پرسد: این بحران بیماری جهانی از نظر اخلاقی، فلسفی و سیاسی چه به ما می‌آموزد؟ هابرماس پاسخ می‌دهد: "از نظر فلسفی، می‌بینیم که این اپیدمی جهانی، اندیشیدن را نزد همه تقویت کرده. نوع تفکری که تاکنون منحصر به کارشناسان بود، حالا نزد مردم عادی بیشتر شده: هر کس باید تصمیم بگیرد و دست به عمل بزند، آنهم با آگاهی از ندانستن"... هابرماس تأکید می‌کند که دولت‌ها و یا کارشناسان همه چیز را در مورد ویروس کرونا نمی‌دانند. دولت‌ها کاملاً آگاهند که متخصصان ویروس‌شناس که به آنها مشاوره می‌دهند دانسته‌های محدودی دارند و بنابراین باید با اتکاء به همین دانسته‌های محدود تصمیم‌گیری کنند. شهروندان نیز این وضعیت را به خوبی می‌بینند. هیچوقت مردم به این روشنی ندیده بودند که تصمیم‌گیری سیاسی در شک و تردید و "ندانستن" انجام می‌شود. به باور هابرماس "شاید این تجربۀ کم‌سابقه تأثیری بر آگاهی عمومی داشته باشد". چالش‌های اخلاقی اپیدمی هابرماس در ادامۀ گفتگو با لوموند، گوشزد می‌کند که به طور کلی "حق هر انسان برای زیستن و برخوردار بودن از سلامتی جسمی" یک اصل بنیادین است که مثلاً در قانون اساسی آلمان هم ذکر شده است. اما شرایط کنونی، گاه شبیه به وضعیت جنگی است: پزشکان گاه ناچار می‌شوند که گزینشی عمل کنند و اصل "برابری درمانی و بهداشتی" را زیر پا بگذارند. مثلاً مجبور می‌شوند که به بیمار جوان‌تر الویت بدهند. هابر ماس می‌افزاید: "ولی حتی در مواردی که بیمار سالخورده داوطلبانه از حق خود می‌گذرد – که این رفتاری تحسین‌آمیز است – باز هم باید پرسید: یک پزشک چگونه می‌تواند زندگی یک انسان را ارزش‌گذاری کند؟" هابرماس بدون اینکه پزشکان را محکوم کند، می‌گوید که در این نوع داوری یا ارزش‌گذاری نباید واقعیت را از چشم پزشک، که از سوی بیمار نگریست. هابرماس در عین حال تأیید می‌کند که در "شرایط فاجعه‌بار"، پزشک چارۀ دیگری ندارد و باید تا جایی که ممکن است فقط با اتکاء به معیارهای حرفه‌ای و علمی تصمیم بگیرد. بازگشت به وضعیت عادی: چالشی دیگر هابرماس به دوران پایانی اپیدمی نیز می‌اندیشد و در اینجا نیز چالش اخلاقی و سیاسی بزرگی می‌بیند. تصمیم به خروج از شرایط اضطراری و به‌راه انداختن چرخ اقتصاد، الزاماً خطرهایی در پی دارد: از جمله بعید نیست که بیمارستان‌ها ناگهان به حد اشباع برسند و شمار تلفات افزایش یابد. هابرماس می‌گوید: "مسئولان سیاسی وقتی از یکسو به زیان‌های اقتصادی و اجتماعی فکر می‌کنند و از سوی دیگر به تعداد تلفاتی که می‌تواند قابل جلوگیری باشد، باید از وسوسۀ تفکر ابزاری و فایده‌گرا (اوتیلیتاریستی) بپرهیزند". پرسش اصلی از نظر هابرماس چنین است: آیا ما حاضریم که به خاطر رونق مادّی و اجتناب از فجایع اجتماعی ناشی از بحران اقتصادی، شمار مرگ و میر بیشتری را بپذیریم؟ اتحادیۀ اروپا و اصل همبستگی یورگن هابرماس که سخت طرفدار اتحادیۀ اروپاست و تاکنون مطالب زیادی در این باره نوشته، معتقد است که تنها راه‌حل عملی، ایجاد یک "صندوق مشترک کرونا" در سطح اروپایی است تا کشورهایی که اقتصاد شکننده‌تر و یا بدهی‌های بیشتر دارند، بتوانند از پس هزینه‌های کمرشکن مقابله با اپیدمی برآیند. او به شدت از مخالفت‌های دولت آلمان با این صندوق انتقاد می‌کند و به وزیر اقتصاد فرانسه توصیه می‌کند که مبادا نظریات آلمانی را بپذیرد. هابرماس می‌گوید که وی و یارانش (گروهی از روشنفکران) آنگلا مرکل و وزیر اقتصاد آلمان را در این مورد مؤاخذه کرده‌اند. هابرماس تأسف می‌خورد که نگرش‌های ناسیونالیستی و خودخواهی‌های ملی‌گرایانۀ دولت آلمان مانع همبستگی بیشتر اروپایی‌ها می‌شود. او می‌گوید: "اگر امانوئل ماکرون در روابط با آلمان تنها یک خطا کرده باشد، همانا نادیده گرفتن میزان ناسیونالیسم آنگلا مرکل است". هابرماس درپایان گفتگو با روزنامۀ لوموند بار دیگر اصرار می‌ورزد که تنها راه منطقی برای اروپا، تأکید بر دموکراسی و اتحاد است و تنها "چنین شهامتی است که می‌تواند ما را از این بن‌بست پسادموکراسی برهاند". https://www.lemonde.fr/idees/article/2020/04/10/jurgen-habermas-dans-cette-crise-il-nous-faut-agir-dans-le-savoir-explicite-de-notre-non-savoir_6036178_3232.html 🆔 @QasdWay

📢حمایت از تولید در تاریخ انگلستان #محمدجواد_معصومی_نیا 🔸صنایع نخی و کتانی هند در اواخر قرن ۱۷ کاراترین و پیشرفته‌ترین صنعت آن زمان بود که به دلیل نیروی کار ارزان و روحیه قناعت مردمان بیشمار هند، مهارت و قرن‌ها تجربه در اوج بود. 🔸صنایع نخی و ابریشمی نوزاد انگلستان توان رقابت با چنین صنعتی را نداشتند. اگر بریتانیا اجازه صادرات محصولات پنبه‌ای و ابریشمی هند و کشورهای آسیایی را به انگلستان می‌داد کارخانه‌ها و کارگاه‌های ابریشم‌بافی و پنبه بافی این کشور به‌سرعت روبه نابودی می‌گذاشت زیرا پارچه‌های نخی و ابریشمی شرقی بسیار باکیفیت و ارزان‌تر بودند. 🔸بریتانیا که به‌خوبی این حقیقت را درک کرده بود در سال ۱۷۰۰ شروع به ایجاد موانعی بر واردات تولیدات نخی باکیفیت هندی کرد. بر اساس نظریه مزیت نسبی در ظاهر به نفع انگلستان بود که پارچه‌های نخی و ابریشمی از هند وارد کرده و مواد خام یا طلا به هندی‌ها بدهند. 🔸اما بریتانیا همانند صنایع پشمینه بافی ناکارا و کم کیفیت خود در قرون ۱۵ و ۱۶، روند معکوسی را در پیش گرفت و از صنایع نخی ناکارای خود حمایت کرد. صنایعی که تا سال‌های ۱۷۸۰ همچنان صنایعی عقب‌مانده، ناکارا، کوچک بود که جز با حمایت توانایی رقابت با پارچه¬های نخی توری و ارزان‌قیمت هندی در کیفیت و قیمت نداشتند. 🔸حمایت‌های انگلیس از صنایع نخی و ابریشمی و قوانین تحمیلی بر هند این صنعت ریشه‌دار در هند را از اساس نابود ساخت. با تسلط بریتانیا و کمپانی هند شرقی و انحصاری شدن تجارت هند در دستان این کشور در سال ۱۸۱۳ این صنعت در هند به‌طورکلی نابود شد. 🆔 @QasdWay

📢و ما ادراک ما ال‍ «بورس»! دکتر #علی_سعیدی 🔸حضرت آقا در ۲۸ آبان ۹۸ در دیدار در دیدار جمعی از تولیدکنندگان، کارآفرینان و فعالان اقتصادی بیانات بسیار مهمی دربارۀ‌ تولید و وظیفۀ مردم در آن فرمودند اما از مجموع این بیانات، فقط این جمله در رسانه‌ها شنیده شد: «یک جاهایی در بورس» 🔸خیلی‌ها هم سردست گرفتند که بله، حضرت آقا هم فرمودند در بورس سرمایه‌گذاری کنید! اما فقط یکبار آن هم در «یک جاهایی از بورس» در بیانات ایشان بود. 🔸 اما در همان جلسه، ایشان چندین بار از تعاونی‌ها و کسب‌وکارهای خرد و مردمی و کار جهادی سخن گفتند و بر آن تأکید کردند اما در رسانه‌ها شنیده نشد! چرا؟ مثلا به این جملات در همان سخنرانی دقت کنید: 🔅بنده اعتقاد زیادی به تعاونی‌ها دارم. 🔅تعاونی‌ها بسیار پدیدۀ مطلوبی هستند 🔅اگر بشود این تعاونی‌ها را شبکه‌سازی کرد... خیلی برکات دارد؛ 🔅این تعاونی‌ها را باید دنبال کنند. 🔅با جدّیّت مسئلۀ تعاونی‌ها را دنبال کنید 🔅این مشکلاتی را که ذکر کردند در مورد تعاونی‌ها، برطرف کنید 🔅در سرمایه‌گذاری‌های مولّد حتماً شرکت کنند، از جمله در همین تعاونی‌ها 🔅فرهنگ کار جهادی و همکاری و تعاون را مردم بین خودشان ترویج بکنند. 🔅من خودم چند تجربۀ موفّقِ عینیِ شخصی دارم در قضیّۀ کمک‌های مردمی و تعاون‌های مردمی برای این جور حوادث. 🔅در بخش نفت و گاز، بخش خصوصی و تعاونی میتوانند حضور همه‌جانبه داشته باشند. 🔸گاهی اوقات تعلقات و ذهنیات حاکم بر ما آنقدر عمیق و خدشه‌ناپذیر می‌نماید که در صحبت‌های دیگران صرفا دنبال کوچکترین اشاره‌ها می‌گردیم تا آن انگاره‌ها را تأییدشده بدانیم! 🆔 @QasdWay

📢کشاورزی، محور #جهش_تولید سیدمحمدجواد #رضوی_راد 🔸به احتمال زیاد سریال حضرت یوسف را دیده‌اید. ایشان ازطریق کشاورزی، اقتصاد کشوری با آن عزمت را چرخاند؛ چطور؟ 🔸ایشان زمین هایی که متعلق به فرمانروای مصر بود رو در اختیار کشاورزها قرار داد که گندم بکارند و گندم رو خود حکومت تحویل گرفت و به مردم پخش کرد. 🔸بنده کاری ندارم که در اوضاع قحطی این اتفاق افتاده و حکومت مصر این گندم را بدون پول از کشاورزها تحویل می‌گرفت (این هم به خاطر استراتژی مقابله با قحطی بود) بنده فقط و فقط با این قسمت کار که زمین های حکومت را به کشاورزها دادند که در آن کشاورزی کنند کار دارم. 🔸الان خدارا شکر در کشوری قرار داریم که چهار فصل است و در هر شهر یک استعداد کشاورزی داریم. کشاورزهایی که زمین دارند که هیچ کارشان مشخص است و کشاورزهایی که زمین هایشان به هر دلیل زمین هایشان از بین رفته دولت با اختصاص دادن زمین هایی که برای خودش است (انفال) اجازه کشت و کار را در این زمین ها بدهد (در اقتصاد اسلامی هم این قسمت هم وجود دارد در زمینی را آباد کند صاحب محصول این زمین است.) 🔸براساس همین قاعده کشاورز صاحب محصول زمین است و دولت موظف است خود محصولات را به تناسب نیاز داخل وشور بخرد و به دست مصرف کننده برساند. و بقیه را یا خودش و یا کشاورز صادر کند. 🔸در مورد زمین هایی که بایر هستند دولت می‌تواند این امکان را به شرکت های دانش بنیان بدهد که در این گونه زمین‌ها مطالعاتی انجام دهد و در حد توان زمین را درحد زمین زراعی تبدیل کنند و دوباره بدست کشاورز بسپارد. 🔸وزرات جهاد کشاورزی باید گروه هایی تشکیل دهد و به سرتاسر کشور بفرستد و استعدادهای کشاورزی هر منطقه را بررسی کند. 🔸«زمین» یکی از عوامل مهم تولید است که اگر دولت آن را به رایگان دراختیار کشاورزان (و حتی صنعتگران) قرار دهد، می‌تواند هزینه های تولید را تا حد زیادی کاهش دهد. البته واگذاری زمین باید مشروط به بهره‌برداری و آبادکردن آن باشد و اگر کسی زمینی را گرفت ولی روی آن کار نکرد، دولت باید فورا از او پس بگیرد و به کسی بدهد که توان و انگیزۀ بهره‌برداری از آن را دارد. 🔸با ورود دولت(وزارت جهاد کشاورزی) نتایج زیر حاصل می‌شود: ۱-حذف دلال و محصولات کشاورزی با قیمتی مناسب به دست مصرف کننده می‌رسد ۲-تنظیم درست محصولات کشاورزی در داخل کشور ۳- جلوگیری از مصرف بی رویه ی محصولات کشاورزی و خالی شدن کشور از محصولات 👈حرف آخر 🔅مصر به کمک خدا فقط با یک محصول کشاورزی توانست اقتصاد خود را بچرخاند‌. 🆔 @QasdWay