زمانه غیر زبان قفس نمی داند بمان که «پَر نزدن» حیله‌ی رهایی ماست به روز وصل چه دل بسته‌ای؟ که مثل دو خط به هم رسیدن ما نقطه‌ی جدایی ماست ...

حالا که خوب می‌شناسمت؛ چقدر عمیق‌تر از همیشه دوستت دارم، چقدر حضورت آرامم می‌کند، و چقدر حال ثانیه‌هایم با بودنت خوب است! راستش را بگو؛ برای همه همینی؟ یا من بیش از اندازه دوستت دارم؟🫀✨

بی معرفتی ِآدما بہ آدم فرصت ِتنهایی میده و تنها شدن جرئت ِپرواز .. میشه از تنهایی یه پرنده شدٌ پرواز کرد : )

مواظب باشیم دلمان جایی نرود . . که اگر رفت باز گرداندنش کار ‌ ‌سختی ‌است وگاهی محال است ، ‌ ‌اگر ‌برگردد ‌معلول و مجروح و ‌سرخورده ‌باز‌ میگردد . . ‌مراقب باشیم دلِ آرام ، ‌سربه هوا و عاشق پیشه است ..

تا حالا سعی کردین از ویژگی های منفیتون در جهت موفقیتتون استفاده کنید؟ واسه یبارم که شده امتحانش کنید. بازی جالبیه!

ظاهرا حافظ هم از خودی خورده بوده اونجا که میگه: "من از بیگانگان هرگز ننالم که با من هر چه کرد آن آشنا کرد!"

در خیال رفتنی اما نمی‌دانی چطور گر نمی‌‌مانی نمان بر ماندنت اصرار نیست ای جفا که می‌کشی هر دم گریبان مرا آنچه داری در گره پیراهن است افسار نیست..

استادی میگفت... "عوذ" معنای فراتر از پناهگاه داره که مهجور تره "عوذ" یعنی آغوش این " اعوذباللّه " که اول قرآن خوندن میگی، یه جورایی معنی عامیانه اش میشه "خدایا بغلم کن"

هر كسى از يار چيزى خواست هنگام وصال من به محض ديدن او خاطرش را خواستم