گرچه انسان ها همه در شكل و ظاهر يكسانند، اما دليل بر اين نيست كه در باطن و معنويت نيز يكسانند. «ان نحن الاّ بشر مثلكم ...» - الگوها و مربيّان بايد با تربيت پذيران، در شرايط همسان باشند. (آنچه نقطه ى قوّت انبيا است ، در نظر بعضى نقطه ى ضعف بود. اگر پيامبران از خود انسان ها و داراى نيازها و غرايز و مشكلات انسانى نبودند نمى توانستند مربى و الگوى انسان ها واقع شوند.) «بشر مثلكم» - پيامبران، در باره خود غلوّ نمى كردند و مى گفتند: ما انسانى مثل شما هستيم. «ان نحن الاّ بشر مثلكم» - مقام نبوّت، هديه و منّت الهى است. «يمُنّ» - معجزه به امر خداست، نه خواست مردم. (حتّى اگر مردم توقع معجزه نداشته باشند، انبيا آن را مى آورند) «الاّ باذن اللَّه» - توكّل، لازمه ى ايمان است. «فليتوكّل المؤمنون» - مؤمن، از عناد و انكار مخالفان خسته نمى شود و با توكّل بر خداوند راهش را ادامه مى دهد. «وعلى اللَّه فليتوكّل المؤمنون» سوره ابراهیم آیه ۱۱👆📜

#متقین انتقام را به وقت ظهور می کشانند🕊🥀

#متقین کاری به کار دیگران ندارند🕊🥀 منبع :نهج البلاغه الاسلام -خطبه ۱۸۴(خطبه همام)

خداى من و چه بسیار بنده‏ اى که به شامگاه صبحگاه درآمد، درحالى‏ که سختى جنگ و پیکار را با جانش تحمّل مى‏ کند، و دشمنان از هر جانب او را با شمشیرها و نیزه‏ ها و ابزار جنگ در محاصره آورده‏ اند، در میان آهن تلاش مى‏ کند، ‌‌نهایت کوشش را بکار گرفته، راه چاره‏ اى نمى ‏یابد، و گریزگاهى نمى ‏یابند، از سختى جراحات‏ بیمار شده، یا در خون خویش زیر سمها و لگدها غلطان گشته، جرعه‏آبى را آرزو مى‏ کند یا یک نگاه به اهل و فرزندش را تمّنا مى‏ نماید، امّا توانى بر آن را ندارد، و من از همه اینها در سلامت کاملم، تو را پس سپاس اى‏ پروردگار تواناى شکست ‏ناپذیر و بردبارى که شتاب نورزى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر نعمت هایت از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار بده. 🕊🥀🤲

خدايى كه هدايت كرد، حمايت هم مى كند. پس تنها بر او توكّل كنيم.«نتوكل على اللَّه و قد هدينا» - راه انبيا همان راه خداست. (به جاى «سبله» فرمود:) «سُبلنا» چنانكه در جاى ديگر مى فرمايد: «قل هذه سبيلى ادعوا الى اللَّه على بصيرة»(13) - لازمه پيمودن راه خدا، تحمّل سختى هاست. «سبلنا - لنصبرنّ» - هم بايد بر خدا توكل كرد و هم بايد در برابر مخالفان صبر و مقاومت نمود. «نتوكل على اللَّه... ولنصبرنّ» - مؤمن با آزار و شكنجه، از عقيده و عملش دست برنمى دارد. «لنصبرنّ على ما آذيتمونا» - كسى مى تواند صبر كند كه تكيه گاهى داشته باشد. «لنصبرنّ... على اللَّه نتوكل» ----- 13) يوسف، 108. سوره ابراهیم آیه ۱۲👆📜

گرچه پذيرفتن آيات مهم است، ولى پذيرش شادمانه مهمتر است. «يفرحون» - ايمان به تمام دستورات الهى لازم است، نه بخشى از آن. «بما انزل» - حزب گرايى كوركورانه، يك آفت وخطر در برابر حق گرايى است. «من الاحزاب من ينكر» - بايد در برابر انكار حق، قاطعيت نشان داد. «من ينكر... قُل» - دليل بندگى خالصانه، آن است كه سرنوشت و آينده ما به دست اوست. «اعبداللَّه... اليه مآب» - توحيد، نبوت، معاد اصول مشترك همه اديان آسمانى است؛ توحيد، «اعبداللَّه ولا اشرك به» نبوت، «اليه ادعوا» معاد، «اليه مآب» سوره رعد آیه ۳۶👆📜

(۹۶) اى آن‏ که به خواهنده‏ اش پاسخ گوید، اى آن‏ که براى فرمانبرش دوست است، اى آن‏ که به دوستدارش نزدیک است، اى آن‏ که براى کسى‏ که از او نگهدارى طلبد دیده‏بان است، اى آن‏ که به هرکه به او امید بندد کریم است، اى آن‏ که هرکه از او نافرمانى کند بردبار است، اى ان‏ که در بزرگى ‏اش مهربان است، اى آن‏ که در فرزانگى بزرگ است، اى آن‏ که در نیکى ‏اش دیرینه است، اى آن‏ که به هر که او را خواهد دانا است 🤲🕊🥀

بعثت انبيا و نزول كتب آسمانى، سنت حكيمانه الهى است. «و كذلك» - پيام وحى بايد به زبان مردم باشد. «حكماً عربياً» - دستورات الهى، روشن و بدون ابهام و اعوجاج است. «عربيّاً» - پست تر از هواپرستى وهوسرانى، تأمين هوسهاى ديگران است. «اهوائهم» - علم به تنهايى سعادت آفرين نيست، چه بسا كه انسان با وجود علم، باز هم به دنبال خرافات و هوسهاى مردم برود. «اتّبعت اهوائهم بعد ما جاءك من العلم» - انسان هاى آگاه، مسئوليت بيشترى دارند. «جاءك من العلم» - علم واقعى، قرآن است. «انزلناه... جاءك من العلم» - خداوند با هيچكس خويشاوندى ندارد، حتى اگر انبيا هم كج بروند، مورد تنبيه الهى واقع مى شوند. «مالك من اللَّه» - جلب رضايت منحرفان همان، و از دست دادن امدادهاى الهى، همان. «اتّبعت اهواءهم... ما لك من اللَّه» سوره رعد آیه ۳۷👆📜

(۹۷) خدایا! از تو درخواست مى‏ کنم به نامت اى سبب‏ساز، اى شوق‏آفرین، اى برگرداننده، اى‏ پیگیر، اى سامان‏بخش، اى هراس‏آور، اى برحذردار، اى یاد آور، اى تسخیرگر، اى دگرگون‏ ساز 🤲🕊🥀

يكتا معبود هستى، كسى است كه فرمانروايى مطلق دارد. «هو اللّه الذى لا اله الاّ هو الملك» - فرمانروايى خداوند، از هر گونه ظلم و كاستى به دور است و مملوّ از قداست مى باشد. «القدوّس السلام» - خداوند هيچ گونه ضررى به خلق خود نمى زند. «السلام» - خداوند، احاطه كامل بر هستى دارد. «المهيمن» - پندارهاى مشركان درباره ى خداوند، نادرست است. «سبحان اللّه عما يشركون» سوره حشر آیه ۲۳👆📜 تفسیر نور

🍃 پای سخن خدا هرگز چشمت به متاعی که به برخی از اهل دنیا داده‌ایم نباشد! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ