بعثت انبيا، سنت الهى وبر اساس لطف و رحمت اوست. «كذلك...بالرحمن» - توجه به تاريخ هر قوم، براى تبليغ وتربيتشان لازم است.«قد خلت من قبلها» - وظيفه پيامبران تلاوت وحى الهى بر مردم است. «لتتلوَا» - در برابر كفّار مقاومت واز عقيده خود دفاع كنيد. «يكفرون بالرحمن، قل هو ربّى» - توكل بر خدا، عامل مقاومت در برابر كفار است. «قل هو ربى عليه توكلّت» - دلايل ايمان ما به خداوند؛ ربوبيّت او «ربّى»، يگانگى او «لااله الاهو»، پناهگاهى او «عليه توكلت»، و بازگشت ما بسوى او «اليه متاب»، مى باشد. سوره رعد آیه ۳۰👆📜

(۹۰) اى آن‏ که جز او غیب‏ نداند، اى آن‏ که برنگرداند بدى را جز او، اى آن‏ که آفریدگان را جز او نیافریند، اى آن‏ که گناه را جز او نیامرزد، اى آن‏ که نعمت را جز او کامل نکند، اى آن‏ که دلها را جز او دگرگون نکند، اى آن‏ که کارها را جز او تدبیر ننماید، اى آن‏ که باران را جز او فرو نبارد، اى آن‏ که روزى را جز او نگستراند، اى آن‏ که مردگان را جز او زنده نسازد 🤲🕊🥀

انتظار نداشته باشيد كه همه مردم ايمان بياورند. «لو يشاءاللَّه لهدى الناس جميعاً» - عناد ولجاجت، درد بى درمان جوامع بشرى است. (اگر كسى طالب و جوياى حقّ باشد، يك معجزه هم براى ايمان آوردن كافى است) «قرآناً سُيّرت به، قطّعت به، كلّم به» - در جهان بينى الهى همه كاره خداست. «بل للَّه الامر جميعاً» - معجزه، تحت اراده خداوند است. نه بر اساس پيشنهاد و هوس هاى افراد لجوج. «بل للَّه الامر جميعاً» - اراده خداوند بر هدايت اختيارى انسان هاست، نه اجبار و اكراه آنان. «لو يشاء اللَّه لهدى الناس جميعاً» چنانكه در آيه اى ديگر مى فرمايد: «لا اكراه فى الدين»(169) - كفّار بايد منتظر ضربه هايى از جانب خداوند بر كشور و مرزهاى خود باشند. «لايزال الّذين كفروا تصيبهم بما صنعوا قارعه» - قهر خداوند اختصاص به جهان آخرت ندارد. «تصيبهم ... قارعه» - همه جا موعظه و استدلال كافى و كارساز نيست، گاهى قهر و غضب لازم است. «تصيبهم ... قارعه» - علت نزول بلاها، كردار خود ماست. «بما صنعوا قارعه» - هشدارهاى الهى گاه به صورت مستقيم و نسبت به خودماست و گاه بطور غير مستقيم و نسبت به ديگران و مناطق اطراف ماست.«تحلّ قريباً من دارهم» - از عذاب ديگران درس عبرت بگيريم. «او تحّل قريباً من دارهم» - هيچگاه در وعده ها و وعيدهاى الهى شك نكنيم. «لا يخلف الميعاد» ----- 169) بقره، 256. سوره رعد آیه ۳۱👆📜

(۹۱) اى یاور ضعیفان، اى همراه غریبان، اى یار دوستان، اى چیره بر دشمنان‏ اى بالا برنده آسمان، اى مونس برگزیدگان، اى محبوب پروا پیشگان، اى گنجینه تهیدستان، اى معبود توانگران‏ اى کریم‏‌ ترین کریمان 🕊🥀🤲

به نام خدا🕊 بر سيه دل چه سود خواندن وعظ، نرود ميخ آهنين در سنگ. «سواء عليهم... - حساب اتمام حجّت، از حساب تأثيرگزارى سخن و تأثيرپذيرى مردم جداست. (با اين كه در مورد گروهى، احتمال تأثير نيست ولى بايد پيامبر با آنان اتمام حجت كند و هشدار دهد.) «سواء عليهم...» - قرآن، مايه ى ذكر است و پيروى از آن، وسيله ى يادآورى فراموش شده ها و بيدارگرى فطرت خفته انسان است. «اتبّع الذّكر» - رحمت گسترده ى الهى، نبايد موجب بى پروايى ما شود. «خشى الرّحمن» - نشانه ى ايمان و خشيت واقعى، پروا داشتن در نهان است. «بالغيب» - بيم و اميد در كنار هم لازم است. در جمله «خشى الرّحمن» هم خشيت است و هم رحمت. - ترس از خدا در خلوت و درون مهم است نه در ظاهر و حضور در برابر مردم. «خشى الرّحمن بالغيب» - وظيفه انبيا هم انذار و هشدار است، «انّما تنذر...» هم اميد وبشارت. «فبشّره» - كسى بشارت بهشت را دريافت مى كند كه هشدار پيامبران او را متذكّر كرده باشد. «تنذر من اتبّع الذّكر... فبشّره...» سوره یس آیه ۱۰و۱۱👆📜 تفسیر نور

شناخت تاريخ پيامبران، عامل صبر و بردبارى در برخورد با مشكلات و تحمّل سختى ها و مصائب است. «استهزء برسل من قبلك» - كسى كه فرستادگان الهى را مسخره كند، كافر است. «فامليت للّذين كفروا» - مهلت دادن، سنّت حتمى و هميشگى الهى است. «فَاَمليت» (مؤمن از اين فرصت براى توبه وعمل صالح بهره بردارى مى كند، اما كافر بر گناهان خويش اصرار مى ورزد.) - به مهلت الهى مغرور نشويم، كه قهر او يكدفعه مى رسد. «ثُمّ اخذتهم» - اگر كسى را براى انجام كارى مأمور مى كنيد، خطرات و سختى هاى كار را به او گوشزد نماييد و به او روحيه دهيد. «لقد استهزء برسل من قبلك» سوره رعد آیه ۳۲👆📜

(۹۲) اى کفایت ‏کننده از هرچیز، اى پاینده بر هرچیز، اى آن‏ که چیزى مانند او نیست، اى آن‏ که چیزى بر فرمانروایى ‏اش نیفزاید، اى آن‏ که چیزى بر او پوشیده نیست، اى آن‏ که چیزى از خزانه‏ هایش‏ نکاهد، اى آن‏ که مانندش کسى نیست، اى آن‏ که چیزى از علمش پنهان نماند، اى آن‏ که به همه‏ چیز آگاه است، اى آن‏ که همه رحمتش همه‏ چیز را فرا گرفته است 🕊🤲🥀

خداوند با طرح سؤال، عقل و فطرت انسان را به قضاوت مى طلبد. زيرا عقل و فطرت با شرك سازگار نيست. «أفمن... ام تنبئونه» - كسى كه از خداى عليم و واحد و قيّوم جدا شود، به ورطه شرك و چند خدايى گرفتار مى آيد. «شركاء» - بت پرستى و شرك به قدرى سبك سرى و بى منطق است كه حتى نمى توان نام و اوصاف معبودان آنان را بيان كرد. «قل سمّوهم» - شايد مشركان نيز از عمق جان بت ها را قبول ندارند. «ام بظاهر من القول» - شرك نيز نوعى كفر است. «جعلوا اللَّه شركاء... زيّن للذين كفروا» - كسى كه مسائل انحرافى برايش جلوه كرد، از راه حق و مسير هدايت باز مى ماند. «زُيّن... صدّوا» - به نقشه ها و تدبيرهاى خود مغرور نشويد. «زيّن... مكرهم» #سوره رعد آیه ۳۳👆📜

(۹۳) خدایا! از تو درخواست مى‏ کنم به نامت اى اکرام کننده، اى روزى‏ بخش‏ اى نعمت ‏دهنده، اى عطابخش، اى بى‏ نیازکننده، اى ذخیره‏ گذار، اى نابودکننده، اى زنده‏ساز، اى خشنودکننده، اى رهایى‏ بخش 🤲🕊🥀

كسى كه براى خدا شريك قرار دهد، در دنيا نيز عذاب مى شود. «لهم عذاب فى... الدنيا» - شفاعت، شامل حال مشركان نمى شود. «ما لهم من اللَّه من واقٍ» سوره رعد آیه ۳۴👆📜

(۹۴) اى آغاز و انجام هرچیز، اى پرستیده و دارنده هرچیز، اى پروردگار و سازنده هرچیز، اى آفریننده و برآورنده‏ هرچیز، اى گیرنده و گشاینده هرچیز، اى آغاز کننده هرچیز، اى پدید آورنده وقتی اندازه‏بخش‏ هرچیز، اى هستى‏ بخش و جنباننده هرچیز، اى زنده‏ کننده و می‌راننده هرچیز، اى آفریننده و میراث بر هرچیز 🤲🕊🥀

آنچه را كه مى توان از بهشت درك كرد، شبيه و مثل آن است، «مَثَل الجنّة» و گرنه بهشت براى وجود محدودى مانند ما، به درستى قابل درك نيست. - نعمت هاى بهشتى، موسمى، موضعى و فاسد شدنى نيست و قطع و وصل و آفت در آن راه ندارد. «دائم» - بهشت، بهاى تقواست و بى جهت به كسى داده نمى شود. پاداش پرهيز موقت دنيوى، كاميابى دائم اخروى است. «الجنة التى وعد المتقون...اكلها دائم» - به ظاهر افراد نگاه نكنيد زيرا كه پايان كار مهم است. «عقبى الذين اتقوا» - مؤمن بايد باتقوا باشد. در مقابل «المتقون»، «الكافرين» آمده است. سوره رعد آیه ۳۵👆📜