کلمه «بخوان» ترجمه رسایی از کلمه «اِقْرَأْ» نیست. ما در فارسی اگر کسی آواز هم بخواند می‌گوییم «خواند». ✅هر گفتنی را «قرائت» نمی‌گویند. «قرائت» خواندن یک #متن را می‌گویند. مثلا یک وقت هست که ما حرف کسی را نقل می‌کنیم، این را «قرائت» نمی‌گویند. یا مثلا کسی شعری گفته، ما شعر او را می‌خوانیم، این را هم «قرائت» نمی‌گویند. 💠«قرائت» در جایی است که متنی در کار باشد، یعنی امری که #مکتوب است یا صلاحیت کتابت را دارد در کار باشد. 🔴وقتی که جبرائیل به پیغمبر اکرم گفت: «اِقْرَأْ» (قرائت کن، بخوان!) او اُمّی بود. حال آیا در مقابل پیغمبر اکرم مکتوب و نوشته‌ای نمودار شد؟ نوشته ظاهری مثل همین خطوطی که ما می‌نویسیم، یا یک #کتاب_غیبی مثل آنچه در قرآن نام می‌برد: «کتابٌ مَرْقومٌ. یشْهَدُهُ الْمُقَرَّبونَ»؟؟؟؟ به هر حال به نوعی از انواع، «نوشته» بوده. به او گفت: اِقْرَأْ (بخوان!). گفت: ما اَنـَا بِقارِئٍ؛ یعنی من نمی‌توانم بخوانم، من خواندن یاد نگرفته‌ام؛ چون پیغمبر اکرم اُمّی بود، یعنی #مکتب‌نرفته و درس‌نخوانده بود. 🔵وقتی به او گفتند: «اِقْرَأْ» که در واقع معنایش این است که «یک متن را بخوان!» گفت: ما اَنـَا بِقارِئٍ. خود پیغمبر اکرم ناقل است؛ فرمود: بار دیگر به من گفت: اِقْرَأْ. باز گفتم: ما اَنَا بِقارِئٍ. در بار سوم من را گرفت و فشرد آنچنان فشردنی که نزدیک بود جانم از قالب بیرون بیاید و گفت: اِقْرَأْ. تا گفت اِقْرَأْ، در #قلب و باطن خودم احساس کردم #خطوطی_نوری در قلبم نوشته شده و #می‌توانم_بخوانم. شروع کردم به خواندن. آنوقت از #صفحه_قلب خودم خواندم آنچه را که او می‌خواست من بخوانم : اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذی خَلَقَ. خَلَقَ الاِْنْسانَ مِنْ عَلَقٍ. اِقْرَأْ وَ رَبُّک الاَْکرَمُ. اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ. عَلَّمَ الاِْنْسانَ ما لَمْیعْلَمْ 📖استاد #شهید_مطهری، کتاب آشنایی با قرآن، ج۱۴، ص۱۶ 💠ایجادارتباطی قرآنی؛در ازدل‌قرآن👇 http://eitaa.com/joinchat/3988258840Cf72b766992