eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.8هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
4.5هزار ویدیو
162 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ کلاسهای اموزشی: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
شرح ۴ اِلهى اِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلى مِنْكَ بِذلِكَ معبودِ من! اگر از من درگذرى چه كسى از تو شایسته‏ تر به گذشت مى‏ باشد تقاضاىِ عفو از خداوند و اعتراف به تقصیر، روح حاكم بر فرازهاى فوق است. «اِلهى اِنْ عَفَوْت» عفو كن زین بندگان تن پرست عفو از دریاى عفو اولى تر است عفو كن اى عفو در صندوق تو سابق لطف همه مسبوقِ تو تقاضاى عفو از خداوندِ «عَفُوّ» در جاى جاى ادعیه اهل‏بیت علیهم ‏السلام مشهود است و از جمله درخواست‏هایى است كه به فراوانى تكرار شده است. تا آنجا كه ازآداب قنوت وِتر، در نماز شب، آن است كه ذكر «اَلْعَفْو» را سیصد بار تكرار كند. به هر حال، نكته قابل ذكر اینكه تا پهنه جان آدمى به آب حیات «عفو»شست‏شو نگردد، صفاى قدم یار، در آن پهنه، پدیدار نخواهد شد، و تا آینه دل ازغبار معاصى و كدورت‏ها، صیقلى نیابد، جمال یار، در آن تابان نخواهد گشت. تقاضاى عفو از خداوند، مقدمه است براى دریافت فیوضات سرشار الهى و راهى است به سوى بارگاه لایزال پروردگار جهان. @qurantehran
شرح - فراز پنجم 🔹اِلهى... َ وَ اِنْ كانَ قَدْدَنا اَجَلى وَ لَمْ یُدْنِنى مِنْكَ عَمَلى فَقَدْ جَعَلْتُ الْاِقْرارَ بِالذَّنْبِ اِلَیْكَ وَسیلَتى. اِلهى قَدْ جُرْتُ عَلى نَفْسى فِى النَّظَر لَها فَلَها الْوَیْلُ اِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها. واگر عمرم به سر رسیده باشد و هنوز عملم موجبِ قُرب به تو نشده باشد اقراربه گناهانم را نزد تو وسیله و دستاویزِ قُربِ به سمت تو قرار مى‏دهم. معبود من بر نفس خویش ستم كردم در اینكه براى تكاملش، امروز و فردانمودم، پس واى به حالش اگر او را نیامرزى. نكاتى از این فراز 1. ارتكاب معاصى، ظلم به خود؛ 2. ـ براى تكامل نفس ـ امروز و فردا نگفتن؛ 3. واى از آمرزیده نشدن ما از جانب خدا؛ @qurantehran
شرح ۶ اِلهی لَم یَزَلْ بِرُّكَ علىَّ ایّامَ حَیاتى فلا تَقْطَع برَّكَ عنّى فى مَماتى، الهى كیفَ آیِسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِكَ لى بعدَ مَماتى و اَنْتَ لم تُوَلِّنى الاّ الجمیلَ فى حیاتى. معبود من، خیر گسترده ‏ات، همواره در ایام حیاتم بر من جریان دارد، این خیرگسترده‏ ات را بعد از موتِ من، از من دریغ مدار! معبود من! چگونه از احسانت و پس از مرگم ناامید گردم و حال آنكه در زمانِ حیاتم جز به نیكى رفتارنكرده ‏اى. نكاتى از این فراز 1. واى از آمرزیده نشدن ما از جانب خدا؛ 2. تقاضاى استمرار نیكى خداوند، تا بعد از مرگ. @qurantehran
شرح ـ فراز هفتم اِلهی تَوَلَّ مِنْ اَمْری ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَعُدْ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ عَلی مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ. معبود من تدبیر امورم را آن گونه که شایسته توست به انجام رسان، و فضل خود را به گنهکاری که غریقِ امواج جهالت است، بازگردان. 🔹نکاتی از این فراز 1. واگذاری امور به خداوند 2. تقاضای دریافت فیض از حق تعالی. «اِلهی تَوَلَّ مِنْ اَمْری... » علم آدمی بسیار ناچیز و اندک است، به همین سبب، هرگز به طور جامع وکامل، به مصالح و مفاسد خویش آگاه نمی باشد. گرچه او مأمور به سعی وتلاش و همت ورزی می باشد و باید وظایفش را به درستی ادا نماید، ولی به هرحال، آگاهی درست از اینکه خیر و صلاح واقعی او، چه می باشد و اینکه چه مقامی و مکانی شایسته وقوف او و چه احوالی مناسب وجود اوست، از عهده وی خارج است، به همین جهت، مصلحت و خیر بنده در این است که امورزندگی خویش را به پروردگارش واگذار نماید... @qurantehran
شرح - ۸ اِلهى قَد سَتَرْتَ عَلىَّ ذُنُوبا فِى الدُّنْیا وَ اَنَا اَحْوَجُ اِلى سَتْرِها عَلَىَّ مِنْكَ فِى الْاُخْرى اِذْلَمْ تُظْهِرْها لِاَحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصّالحینَ فَلا تَفْضَحْنى یَوْمَ القِیامَةِ عَلى رُئُوسِ الْاَشهادِ. معبودِ من! همانا گناهانم را در دنیا پوشانیدى و من به این پرده پوشى، درآخرت محتاج‏ترم. همانا در دنیا، حتى نزد بندگان شایسته‏ ات نیز، گناهانم رافاش نكردى، پس در روز قیامت، نزد آنها كه شاهد مى ‏باشند رسوایم مفرما! نكاتى از این فراز 1. خداوند، ستّار العیوب؛ 2. مهم‏تر بودن پرده‏پوشى از گناهان در آخرت. «اِلهى قَدْ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُنوبا؛ خداوندِ ستّارالعیوب» یكى از عنایت‏هاى خداوند مهربان در حق بندگان، موهبت پرده ‏پوشى او ازگناهان و زشتى ‏هاى آنان مى ‏باشد. در واقع هر انسانى، آبرو و عزت خویش درمیان جامعه را مدیون پوشانده ماندن لغزش‏هایش از جانب خداوند كریم مى‏ باشد. مِهرورزى پروردگار در حق آدمیان سبب شده است كه تا آخرین حد ممكن، با پرده ‏پوشى از معاصى او، عزت و اعتبار آنها را در برابر دیگران محفوظ بدارد. @qurantehran
شرح - فراز ۹ اِلهى جُودُكَ بَسَطَ اَمَلى وَ عَفْوُكَ اَفْضَلُ مِنْ عَمَلى، اِلهى فَسُرَّنى بِلِقائِكَ یَومَ تَقْضى فیهِ بَیْنَ عِبادِكَ. اِلهى اِعْتِذارى اِلَیْكَ اعْتذارَ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِه فَاقْبَلْ عُذْرى یا اَكْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ اِلَیْهِ الْمُسیئُونَ.. معبود من! جود و بخششت، آرزویم را گسترش داده است، و عفو تو بر كردارـ زشت ـ من برترى یافت. معبودِ من! مرا به دیدارت، در روزى كه میان بندگانت داورى مى‏ كنى شادمان كن! معبود من! عذر آوردنم به درگاهت، عذر آوردنِ كسى است كه نیاز به قبول دارد. پس عذرم را بپذیر، اى بزرگوارترین كسى كه تبهكاران به درگاهش عذر مى ‏آورند. 🔹نكاتى از این فراز 1. جود گسترده خداوند، آرزوى بیشتر بنده؛ 2. «عفو خدا، بیشتر از جُرم ماست» 3. تمناى سرور حاصل از دیدار خداوند در روز قیامت. 4. عذرخواهى نزد معبود و تمناى پذیرش آن؛ بعد از ارتكاب گناه، چه چیزى بهتر از عذرخواهى در پیشگاه خداوند بزرگ «اِلهى جُودُكَ بَسَطَ اَمَلى؛ آرزوهاى بى ‏پایان آدمى، جود بى ‏پایان خداوندى» از خداوند بزرگ، فراوان خواستن و چیزهاى بزرگ را آرزو كردن و درخواست نمودن، از صفات نیك و شایسته یك بنده است كه مطلوب حضرت حق نیزمى ‏باشد. پروردگار از بنده ‏اى كه در كنار خزاین بى‏ پایانش، از او چیزهایى اندك و ناچیزمى‏ طلبد، خشنود نمى ‏باشد. اینكه چه چیز باعث بسط و گسترش آرزوى یك بنده مى‏ شود ـ چنانچه در این قسمت از مناجات، بدان اشاره شد ـ «جود و كَرَم» خداوند مى‏ باشد كه این چنین آرزویى را مى ‏طلبد. @qurantehran
شرح ، فراز ۱۰ 🔻 اِلْهى لا تَرُدَّ حاجَتى وَ لا تُخَیِّبْ طَمَعى وَ لا تَقْطَعْ مِنْكَ رَجائى وَ اَمَلى. اِلهى لَوْ اَرَدتَ هُوانّى لَمْ تَهْدِنى وَ لَوْ اَرَدْتَ فَضیحَتى لَمْ تُعافِنى، اِلهى ما اَظُنُّكَ تَرُدُّنى فى حاجَةٍ قَد اَفْنِیَتُ عُمْرى فى طَلَبِها مِنْك. اِلهى! فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً دائِماً سَرْمَداً یَزیدُ وَ لا یَبیدُ كَما تُحِبُّ وَ تَرضى. معبود من! حاجتم را رد مكن و دستِ طمعم را تهى برمگردان و امید و آرزویم را از خود قطع مساز! معبود من! اگر خواریم را مى‏ خواستى هدایتم نمى ‏فرمودى، و اگر مى ‏خواستى كه رسوا شوم، این همه آثار و اسباب رسوایى برانگیز را از من نمى‏ زدودى. معبود من! هرگز به تو این گمان را ندارم كه در حاجتى كه عمرم را در طلبش به پایان رساندم، ردم فرمایى. معبود من! حمد و ستایش بى نهایت و دائم و همیشگى از آن توست كه همواره در فزونى است و فنا نمى ‏پذیرد، آن گونه كه دوست دارى ومى‏ پسندى؛ 🔻نكاتى از این فراز 1. مسئلت از خداوند براى ناامید نكردن امید بنده. 2. آثار عنایت خداوند به آدمى؛ 3. گمان نیكو به خداوند و ثمرات آن. 4. حمد و ستایش بیش از حد و دائمى از پروردگار؛ @qurantehran
شرح ـ فراز ۱۱ 🔹 الهى اِنْ اَخَذتَنى بِجُرمى اَخَذتُكَ بِعَفوِكَ وَ اِنْ اَخَذْتَنى بِذُنُوبى اَخَذتُكَ بِمَغفِرَتِكَ وَ اِنْ اَدْخَلْتَنى النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى اُحِبُّكَ. اِلهى اِنْ كانَ صَغُرَ فى جَنبِ طاعَتِكَ عَمَلى فَقَد كَبُرَ فى جَنبِ رَجائكَ أَمَلى معبود من! اگر مرا به جرمم باز خواست فرمایى، من از تومى‏ پرسم عفوت كجاست؟ و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه فرمایى، از مغفرت توخواهم پرسید. و اگر مرا در آتش افكنى، من به همه دوزخیان اعلام خواهم كرد كه تو را دوست دارم. خدایا! اگر عملم در اطاعت تو ناچیز است، ولى در كنار امیدوارى به كرمت، آرزویم، بزرگ است. 🔻نكاتى از این فراز 1. حمد و ستایش بیش از حد و دائمى از پروردگار؛ 2. یاد نمودن صفات مهر خداوند در صورت مؤاخذه او از بنده‏اش. 3. امید فراوان به رحمت حق در كنار طاعت اندك «اِلهى فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً» شكر و سپاس و منت و عزت خداى را پروردگار خلق و خداوند كبریا سعدى گذشته از آنكه حمد و ستایش معبود و توصیف او، فى نفسه، براى عبد، عملى سرورانگیز و لذت بخش مى ‏باشد و اساساً از لذت‏هاى یك عاشق این است كه معشوقش را حمد و ستایش نماید...و از تكرار دوباره، امیدوارى و حسن ظن به خداوند چنانچه در فرازهاى بعدى نيزتكرار خواهد شد، یكى دیگر از آداب دعا نیز فهمیده مى‏ شود، و آن اصرار ورزیدن و پافشارى كردن در اجابت خواسته ‏هاى خویش مى ‏باشد. @qurantehran
🔹شرح - فراز ۱۲ 💠 اِلهى كَیفَ اَنقَلِبُ مِنْ عِندِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحرُوماً وَ قَد كانَ حُسنُ ظَنّى بِجُودِكَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوما. 🌺 خدایا! اگر عملم در اطاعت تو ناچیز است، ولى در كنار امیدوارى به كرمت، آرزویم، بزرگ است. معبود من! چگونه از آستان جودت، تهى ‏دست ومحروم برگردم، در صورتى كه حسن ظن من به جود تو این بوده كه بر من رحمت خواهى آورد و مرا نجات خواهى داد. 🔸نكاتى از این فراز 1. امید فراوان به رحمت حق در كنار طاعت اندك؛ 2. گمان نیك به خدا. از تكرار دوباره، امیدوارى و حسن ظن به خداوند چنانچه در فرازهاى بعدى نيزتكرار خواهد شد، یكى دیگر از آداب دعا نیز فهمیده مى ‏شود، و آن اصرار ورزیدن و پافشارى كردن در اجابت خواسته‏ هاى خویش مى‏ باشد. چنانچه از اخبار به دست مى ‏آید و مطلوب خداوند نیز مى ‏باشد، از جمله آداب دعا و در واقع، از جمله شرایط استجابت خواسته‏ ها، پافشارى و سماجت در برآوردن خواسته ‏ها از طرف پروردگار عالم مى ‏باشد. @qurantehran
شرح ، فراز ۱۳ اِلهى وَ قَد اَفْنَیْتُ عُمْرى فى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ اَبْلَیتُ شَبابى فى سُكْرَةِ التَّباعُدِمِنك اِلهى فَلَم اَستَیِقَظْ اَیّامَ اغْتِرارى بِكَ وَ رُكُونى اِلى سَبیلِ سَخَطِك. 🔹معبود من! پس بیدار نشدم روزگارى را که مغرور کرمت بودم و به راه سخط وغضب مى رفتم معبود من! پس بیدار نشدم روزگارى را كه مغرور كرمت بودم و به راه سخط وغضب مى‏ رفتم معبود من! نكاتى از این فراز 1. خطر سهو و غفلت از خداوند؛ 2. «مستى دورى» از خداوند؛ 3. بیدار نشدن بنده، حتى در زمان سخط و غضب معبود؛ اِلهى وَ قَد اَفْنَیْتُ عُمرى فى شِرَّةِ السَّهوِ؛ در این فراز از مناجات، به موضوع سهو و یا همان غفلت از یاد خداوند اشاره شدهاست. غفلت از یاد خدا، از صفات مذمومى است كه مى ‏تواند انواع خطرات وسقوط‏ها را به همراه داشته باشد. مباش غَرّه و غافل چو میش سر در پیش كه در طبیعت این گرگ، گله بانى نیست سعدى قرآن كریم در مقام هشدار به خطر غفلت، آثار ویرانگر آن را تا آنجا مى ‏داند كه سبب مى ‏شود آدمى به مقامى پایین ‏تر از مقام چهارپایان تنزل كرده در نتیجه گرفتار جهنم گردد: وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثیرًا مِنَ الْجِنِّ وَ اْلإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لایُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَاْلأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُالْغافِلُونَ. (اعراف: 179) @qurantehran
شرح ، فراز ۱۴ اِلهى اَنا عَبْدٌ اَتَنَصَّلُ اِلَیْكَ مِمّا كُنتُ اُو اُجِهُكَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیائى مِنْ نَظَرِكَ وَاَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْكَ اِذِ الْعَفْوَ نَعْتٌ لِكَرَمِك. معبود من! من بنده تو و فرزند بنده توام كه در پیشگاهت ایستاده‏ ام و كرم و رحمت خودت را وسیله رهیابى به بارگاه تو قرار داده‏ ام. معبود من! من عبدى هستم كه براى عذر خواهى از كردارهاى زشتى كه ناشى از كم حیائیم در محضرت بوده به آستانت آمده‏ ام و از درگاهت خواستار عفو و گذشت مى ‏باشم، عفوى كه از اوصاف كرم تو مى ‏باشد. 🔻نكاتى از این فراز 1. متوسل شدن به كرم خداوندى به همراه اظهار عبودیت. 2. اهمیت حیا؛ 3. طلب عفو. @qurantehran