📌متن شبهه👇 چرا اسلام با رقصیدن و آهنگهای رقص آور مخالف است. شاید افرادی با رقصیدن مرتکب گناه نشوند و صرفاً برای حال خوبی را تجربه کنند. 📌پاسخ 👇 🔰 اسلام دینی است که نه تنها با نشاط و شادابی مخالف نیست، بلکه انسان های عبوس، ترش رو، بی حال، بی تحرک و منزوی را مذمت نموده است. 👈 و بر شادی مشروع، فعالیت، کار و تلاش، رفت و آمد کردن در جامعه به ویژه در محیط خانواده با چهره باز و شاداب جامعه تاکید زیاد کرده است. ❇️ اگر رقص را حرام اعلام نموده، به خاطر مفاسدی است که به دنبال دارد و الا همین رقص را در مواردی که مَفسَده و منشا آلودگی نیست جایز دانسته، ⚛️همانطوری که مراجع بزرگوار تقلید رقص دختری برای نامزدش (بعد از عقد) و یا زنی برای شوهرش را جایز می دانند. ☑️اما رقص زن در جمع زنان و یا در مجالسی که زن و مرد مخلوط است، گناه و حرام می باشد. زیرا همین مجالس باعث بسیاری از مفاسد می گردد. 👈چنانچه زمینه ارتباط بعضی از زنان شوهر دار با مردان نامحرم از همین مجالس شروع شده است.👌 🔰و اگر رقص زن در مجالس مخصوص زنان باشد باز منشا گناه و آلودگی است، به خاطر اینکه: ⏮اولاً: گاهی از اوقات زنانی که در این مجالس هستند، کم و کیف جلسه و چگونگی رقص زنان را برای شوهرانشان تعریف می کنند. ⏮ثانیاً با توجه به این که بچه های کوچک معمولا همراه مادران و بزرگترها در این مجالس هستند و با دقت و کنجکاوی کارها را زیر نظر دارند، رقصیدن بزرگترها و یا شرکت در این گونه جلسات باعث یادگیری کودکان، و انتقال این گناه از نسلی به نسل بعد می گردد. ⏮ثالثا: با توجه به دستگاه های جدید و پیشرفته در فیلم برداری از مجالس جشن و تکثیر و پخش آن، چه بسا امکان دارد، رقصیدن زن در این جلسات به بیرون از محیط خانواده برود و به دست انسان های ناباب بیفتد، و از آن سوء استفاده هایی بکنند، و به دنبال آن سبب ریختن آبروی زنان گردد، و یا باعث متلاشی شدن کانون گرم خانوادگی شود.      🇮🇷 قرارگاه رفع شبهات و ابهامات مجازی و شناخت فتنه ها @rafeshobahatemajazi

﷽ 📌#تسبیحات_اربعه 🔻خیلی از مردم گمان می کنند که تسبیحات اربعه، حتما باید سه مرتبه گفته شود. 👈در حالی که همه مراجع تقلید به جز آیت الله العظمی فاضل فرموده اند: 🔹ذکر تسبیحات اربعه یک مرتبه کافی است ولی سه مرتبه گفتن آن بهتر است. 🔹آیت الله العظمی فاضل: احتیاط واجب آن است که تسبیحات اربعه سه مرتبه گفته شود. 📚رساله دانشجویی/سید مجتبی حسینی ص103🇮🇷 قرارگاه رفع شبهات و ابهامات مجازی و شناخت فتنه ها @rafeshobahatemajazi

⚠️شبهه: شما که اول انقلاب می‌گفتید نه شرقی نه غربی، حالا چیشد با چین و روسیه رفاقت کردین‼️ ✅ پاسخ را در کلیپ بالا مشاهده کنید👆🇮🇷 قرارگاه رفع شبهات و ابهامات مجازی و شناخت فتنه ها @rafeshobahatemajazi

📌متن شبهه👇 علم اگراشتباه کند اشتباهش راخواهد پذیرفت، امامذهبیون شماراخواهندکشت تا ثابت کنند دین هرگز اشتباه نمی کند... 📌پاسخ به شبهه👇 🔹 برخی از کسانی که این متن را منتشر کرده اند، به جای لفظ "متعصبان" لفظ "مذهبیون" را آورده اند و به هر حال، معلوم نیست جمله اصلی چه بوده و از چه کسی نقل شده. ❌ اما چه بگوییم مذهبیون و چه بگوییم متعصبان، در هر صورت چنین مقایسه ای غلط است زیرا: 👈اولاً این دوگانه سازی ها خارج از محیط علمی و پژوهشی بیشتر با هدف تخریب چهره دین ساخته می شود. چند قرن است که دانشمندان و عالمان دینی درباره رابطه علم و دین بحث های عمیقی انجام داده اند بدون اینکه به روی یکدیگر خنجر بکشند. 👈 ثانیاً مقایسه کردن «علم» با «پیروان یک دین» یا «پیروان متعصّب یک دین»، مقایسه ای غلط است. ✅ درست این است که «پیروان علم» را با «پیروان دین» یا «پیروان متعصّب علم» را با «پیروان متعصّب دین» مقایسه کنیم. 🤔 البته این مقایسه هم دقیق نیست چون باید نوع دین و عقیده هم مشخص شود. چون موضع ادیان و پیروان آنها در برابر علم متفاوت است. مثلاً کلیسای مسیحی قرون وسطی، علم را با تعالیم ارسطویی و کتاب مقدّسی مخالف میدید اما کلیسای امروز علم را پذیرفته است. دین اسلام همیشه با روش علم سرِ دوستی داشته هر چند برخی یافته های علمی را به حق نمی پذیرد. همچنین می توان گفت ادیان شرقی مواجهه ای با علم نداشته اند. 💠 اگر بخواهیم علم را با دین (به معنای وحی خداوند که حاوی راه سعادت بشر است) مقایسه کنیم، درست این است که بگوییم: 🖊 «علم اگر اشتباه کند، اشتباهش را خواهد پذیرفت اما دین هرگز و ابداً اشتباه نمی کند.» ⁉️ چرا علم اشتباه می کند ولی دین اشتباه نمی کند؟ 🔸 در این مباحث وقتی می گویند «علم» مقصودشان علم تجربی است. علم تجربی با روش استقرائی به نتیجه می رسد. روش استقرائی، روشی است که به انسان شناختی قطعی و یقینی نمی دهد و همیشه درصدی از احتمال خطا در آن وجود دارد. بنابراین علم مرتکب خطا می شود. 🔹 اما دین به معنایی که گفتیم، از آنجا که عین وحی الهی و کلام اوست، هیچ گاه خطا در آن رخ نمی دهد چون خداوند متعال به هیچ چیز جهل ندارد، فراموشی ندارد، خستگی و حواس پرتی ندارد و هرگز در انتقال معلومات به بشر از طریق وحی خطا نمی کند. 🔹 البته اگر مقصود ما از دین، وحی الهی نباشد بلکه مقصود، فهم و تفسیر ما از وحی باشد، باید بگوییم که در فهم و تفسیر ما از وحی، احتمال خطا و اشتباه وجود دارد. اما اینگونه نیست که پیروان ادیان، هیچگاه اشتباه خود را نپذیرند؟ پس چطور می شود که مثلا یک یهودی، مسیحی می شود و یا مسیحی مسلمان می شود و یا یک اهل سنّتی شیعه می شود و ...؟ ✳️ اگر بگویید که دین، گاهی پیروان متعصّبی دارد که دست از تفسیر اشتباه خود از دین بر نمیدارند و این تعصب باعث شده در تاریخ خونهای زیادی ریخته شود، خواهیم گفت که علم هم پیروان متعصّبی دارد که تلاش می کنند علم را در مقابل دین قرار بدهند و حاضر نیستند درک کنند که آموزه های برخی ادیان هیچ تعارضی با علم ندارد. علم هم پیروانی دارند که تمام تلاش خود را به کار گرفته اند که دین داران را از دینداری خود منصرف کرده و آنها را به تبعیت از علم وادارند. اگر پیروان علم متعصب نیستند، چرا دست از سر دینداران بر نمی دارند؟! 👈👈 علم هم پیروانی دارد که همواره در خدمت قدرتها بوده اند. پیروان علم تفنگ و توپ و تانک و موشک ساختند نه دین. پیروان علم سلاح کشتارجمعیِ شیمیایی و اتمی ساختند نه دین.   🇮🇷 قرارگاه رفع شبهات و ابهامات مجازی و شناخت فتنه ها @rafeshobahatemajazi