#سلام‌امام‌زمانم #یاصاحب_الزمان_عج❣ گو که کی آید صدای صوت آوازت به گوش کی شود شیعه خودش در جنب و جوش جنگ و خونریزیِ عالم رسم گردیده به دهر بهر تزکیه برای نفس نالانت بکوش لشکر دون چون کشیده تیغ سمت شیعیان خود مهیّا کن بیاور دیگران را هم به هوش فتنه در عالم فزون گشته ز مکر دیو و دد گر لباس رزم داری بهر این پیکار پوش نادم اینک چون مهیّا کرده خود را بر ظهور کوله بار عاشقی را می کشد هر جا به دوش #اللهم_عجل_لولیک_الفرج @rafiq_shahidam96

🍁🍃 🍁🍃 🍁🍃 🌸🍃 🍃 🔖امام حسن عسکری عليه السلام : 🍃من رَضِيَ بدُونِ الشَّرَفِ مِن المجلسِ لَم يَزَلِ اللّه و ملائكتُهُ يُصلّونَ علَيهِ حتّى يَقومَ. هر كس به جايى كمتر از صدر مجلس رضايت دهد و بنشيند، تا هر زمان كه نشسته است، خداوند و فرشتگانش بر او درود مى فرستند. 📚 بحارالانوار / ۷۸ - ۳۷۱ سلامتی و تعجیل ظهور مولا صلوات @rafiq_shahidam96

🎥کلیپ_مهدوی 🔸زیبایی های ظهور #امام_زمان از لسان مبارک پدر بزرگوارشان امام حسن عسکری علیه السلام 👌بسیار زیبا 👈حتما ببینید و نشردهید. #میلاد_امام_حسن_عسکری #برهمگان_مبارڪ_باد 🥀 اَللهُمَّ عَجِل لِوَلیکَ الفَرج بِحَقِّ فاطِمَة الزَهراء و بِحَقِّ زِیْنَـبِ الکُبْریٰ🥀 @rafiq_shahidam96

‌ ‌ •°•﴾﷽﴿•°• گذشـــــتـــی از روزهـــای خـــوش ‌ جـــــــــوانـــــــــی‌ات! دعــــــــا کــــــن ‌ بـــــرایــــم ای شـــهـــیــد تـــــا ایــن‌ جوانـی مـــرا به بــازی نگــیرد🍂 #شهید‌ابراهیم‌هادی🌹 #صــبــحـتـــون‌شــهـــدایی🌱 . https://eitaa.com/rafiq_shahidam96

✨️🌿 آنهاچفیه‌داشتند… توچادرداری...! آنان‌چفیه‌می‌بستندتابسیجی‌واربجنگند.. توچادرمی‌پوشی‌تازهرایی‌زندگی‌کنی.. آنان‌چفیه‌راخیس‌می‌کردن‌تانفس‌هایشان آلوده‌ی‌شیمیایی‌نشود.. توچادرمی‌پوشی‌تاازنفس‌های‌آلوده‌دورباشی.. آنان‌باچفیه‌زخم‌هایشان‌رامی‌بستند.. تووقتی‌چادری‌می‌بینی‌یادزخم‌پهلوی‌مادرمی‌افتی.. آنان‌سرخی‌خونشان‌رابه‌سیاهی‌چادرت‌امانت داده اند .... @rafiq_shahidam96

گمنام یـعنی کسی که دنیـا را حتـی ، به اندازه یک نام هم نمی‌خواهد... سرباز گمنام امام زمان(عج) شهید علی مختاری🌱 @rafiq_shahidam96

گر عشق مقصد است ، خوشا لذت مسیر...🌱 @rafiq_shahidam96

⚪️ یادش بخیر روزهای اردوگاهی و ایام قبل از عملیات! معمول این بود که بعد از اتمام آموزش‌ها یک گام به منطقه عملیاتی نزدیکتر می‌شدیم . بساط چادرها⛺️ را در بیابان خدا پهن می‌کردیم و صدای لوله‌های چادر و بست‌ها و جار و جنجال بچه‌ها در هیاهوی مسئول تدارکات به هوا بلند می‌شد و بازار ندارم، ندارم، مکاره‌ای می‌ساخت دیدنی! همین‌که چادرها برپا می‌شد و با پتوها فرش می کردیم، چیدمان کوله پشتی‌ها و جاگیری اسلحه‌ها هم انجام می‌شد، از اردوگاه جدید و خیمه‌های برافراشته 🚩خود به وجد می‌آمدیم. در این اوضاع، توجه بعضی‌ها جالب بود و دیدنی. آنها کسانی بودند که به دور از کارهای شخصی، جایی را در وسط محوطه انتخاب می‌کردند و با بیل و کلنگ یادمانی از قبور شهدا برپا می کردند و با پرچم‌های رنگی 🚩 حصاری به دور آن می کشیدند و نمی‌گذاشتند لحظه‌ای از یاد دوستان شهیدمان 🚩 فاصله بگیریم. .. و چه دلچسب بود، اولین صبحگاهی که در جوار همان یادمان، می‌گرفتیم و با پرچم‌های رنگی🚩، حماسه ای می آفریدیم از وحدت و همدلی و هم قسم شدن برای ادامه راهی که آخرش نامعلوم بود و سختی‌اش نامفهوم. و اکنون، همان‌ها، یا در بهشت‌اند، یا پا در رکاب‌اند و یا ایستاده بر سر پیمان. و یا خسته و وارفته در روزگار امتحان‌های بزرگ. راستی! ما در کجای این راهیم؟