#خاطرات_شهید 🌷اصلا تاكتيک عباس در واحد اطلاعات و عمليات، ملاقات با سران گروهک ها بود و بيشتر وقتش صرف رفت و آمد ميان آنها می شد. غالبا هم تنها می رفت و بدون اسلحه. مثلا يك گردن كلفتی به اسم «علی مريوان» دار و دسته مسلح سی _ چهل نفری راه انداخته بود. عباس تصميم گرفت كه «علی مريوان» را وادار به تسليم كند. 🌷 اراده كرد و رفت پيش شان. اميدوار نبوديم زنده برگردد، جلويش را هم نمی توانستيم بگيريم. تصميم كه می گرفت ديگر تمام بود. هرچه می گفتيم بابا! اينها كه آدم نيستند، می روی، سرت را برايمان می فرستند، عين خيالش نبود. 🌷 مدتی با آنها رفت و آمد می كرد، با آنها غذا می خورد، حتی كنارشان می خوابيد! اينها عباس را می شناختند كه كيست و چه كاره است ولی بهش «تو» نمی گفتند. بالاخره «علی مريوان» و دار و دسته‌اش داوطلبانه تسليم شدند. 🌷 دفترچه خاطره علی مريوان كه دست بچه‌ها افتاد ديدند يک جا درباره عباس نوشته: «چند بار تصميم گرفتم او را از بين ببرم، ولی ديدم اين كار ناجوانمردانه‌ای است. عباس بدون اسلحه و آدم می آيد. اين ها همه حسن نيت او را نشان می دهد. كار درستی نيست كه به او صدمه بزنم...». 📎 چهارمین فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله «ص» #شهید_حاج_عباس_کریمی #سالروز_شهادت 🌷 ● ولادت : ۱۳۳۶ ،قهرود کاشان ●شهادت : ۱۳۶۳/۱۲/۲۴ ،عملیات بدر، شرق دجله ❤️❤️❤️ @ebrahimh