شکر نعمت... استاد-عالی

♦آیا میدانید فقیر واقعی کیست؟ ❤روزی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم از اصحاب خود پرسید: فقیر کیست؟ 🔹 اصحاب پاسخ دادند: فقیر کسی است که پول نداشته و دستش از مال دنیا تهی باشد. ❤حضرت فرمود: 🔹آنکه شما می گویید فقیر واقعی نیست، فقیر واقعی کسی است که روز قیامت وارد محشر شود در حالی که حق مردم در گردن اوست، 🔹بدین گونه که یکی را فحش و ناسزا گفته، مال کسی را خورده، خون دیگری را ریخته، چهارمی را زده، اگر اعمال نیکو و کار خیری داشته در مقابل حقوق مردم از او می گیرند و به صاحبان حق می دهند، 🔹و چنانچه کارهای نیکویش کفایت نکند، از گناهان صاحبان حق برداشته و بر او بار می کنند، و روانه آتش دوزخ می نمایند، فقیر و بینوای واقعی چنین کس است. 📚بحارالانوار : ج 72، ص 6. ─┅─═इई 🌸🌺🌸ईइ═─┅─ 🌺@rahekhoda

♦️نماز هدیه به امام جواد(علیه السلام) دو رکعت نماز بلافاصله بعد از نماز عصر توسل به امام جواد(علیه السلام) مثل نماز صبح و بعد از سلام ۱۴۶ مرتبه نه کمتر و نه بیشتر ذکر ماشاءالله لا حول و لا قوة الا بالله و بعد حاجت میخواهید 🌺@rahekhoda

آیت الله العظمی جوادی آملی: «اوّلین ثوابی که در این بحث‌های ما همه انجام می‌گیرد، در نامه عمل شهدا و امام می‌نویسند.بعد اگر چیزی بود به نام ما هم إن‌ شاءالله ثبت می‌کنند.ما به حق در کنار سفره اینها نشسته‌ایم» 🌺@rahekhoda

🎥 قابل توجه نهادهای امنیتی 🔹چه جریانی پشت برگزاری چنین کلاس هایی برای معلمان و فرهنگیان کشور است؟! #سند2030 ✅@rahekhoda

یک دختر ۷ ساله که برای محافظت از برادر کوچکش دستش را روی سرش نگه داشت، بعد از ۱۷ ساعت از زیر آوار نجات یافتند #سوریه @rahekhoda

💠 کلام نور میوه‌ی دانش، به‌کاربستن آن است 🍎 🌷امام علی (ع) 📚منتخب میزان الحکمه-ح 4531 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✍ علمی که کاربست نداشته باشد همچو درختی مُثمرست است که میوه نمی‌دهد!🔸همانطور که زراعت، پروسه‌ای است تخصصی و محتاج روشهای کاشت و داشت و برداشت، علم‌آموزی و گرفتن میوه‌های شیرینش، روش‌ها و فنون اختصاصیِ خود را میطلبد... #علم #عمل #میوه @rahekhoda

‌ چقدر دیگران رو به خاطر خطایی سرزنش کردیم و بعدش همون کار رو انجام دادیم 😓 #استغفار_۷۰_بندی 💠

عبدالله میثمی در تمام حیات پربارش ساده زیست و از هر گونه شهرتی به دور بود. کل اثاثیه شخصی او در یک چفیه جا می شد؛ البته به همراه چند جلد کتاب و لباس هایی اندک. دفتر کارش اتاق ساده ای بود موکت شده، بدون میز و صندلی. او هیچ گاه اتومبیل شخصی نداشت، حتی دولتی. در تمام عمرش از خود خانه ای نداشت و باهمسر و فرزندانش در اتاق کوچکی که توسط سپاه اجاره شده بود، زندگی می کرد و در جواب پدرش که به او می گوید:«بابا! یک منزل برای خودت تهیه کن، نمی شود که همیشه بی خانه باشی!» پاسخ می دهد: «خدا نکند من در دنیا خانه بسازم» [#شهید‌عبدالله‌میثمی|#شهیدانه🌱] •🌿.⇲|@rahekhoda

🔅#پندانه ✍ شهوت‌های نفس، حسنات را از بین می‌برد یکی از علمای اهل بصره می‌گوید: روزگاری به فقر و تنگدستی مبتلا شدم تا جایی که من و همسر و فرزندم چیزی برای خوردن نداشتیم. خیلی بر گرسنگی صبر کردم، پس تصمیم گرفتم خانه‌ام را بفروشم و به‌جای دیگری بروم. در راه یکی از دوستانم به اسم ابانصر را دیدم و او را از فروش خانه باخبر ساختم. پس دو تکه نان که داخلش حلوا بود، به من داد و گفت: برو و به خانواده‌ات بده. به طرف خانه راه افتادم. در راه به زنی و پسر خردسالش برخورد کردم. به تکه‌نانی که در دستم بود، نگاه کرد و گفت: این پسر یتیم و گرسنه است و نمی‌تواند گرسنگی را تحمل کند. چیزی به او بده، خدا حفظت کند. آن پسر نگاهی به من انداخت که هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم. گفتم: این نان را بگیر و به پسرت بده تا بخورد. به‌خدا قسم چیز دیگری ندارم و در خانه‌ام کسانی هستند که به این غذا محتاج‌ترند. اشک از چشمانم جاری شد و در حالی که غمگین و ناامید بودم، به‌طرف خانه برمی‌گشتم. روی دیواری نشستم و به فروختن خانه فکر می‌کردم، که ناگهان ابانصر را دیدم که از خوشحالی پرواز می‌کرد. به من گفت: ای ابامحمد! چرا اینجا نشسته‌ای؟ در خانه‌ات خیر و ثروت است! گفتم: سبحان الله! از کجا ای ابانصر؟ گفت: مردی از خراسان از تو و پدرت می‌پرسد و همراهش ثروت فراونی است. گفتم: او کیست؟ گفت: تاجری از شهر بصره است. پدرت 30 سال قبل، مالی را نزدش به امانت گذاشت اما بی‌پول و ورشکست شد. سپس بصره را ترک کرد و به خراسان رفت و کارش رونق گرفت و یکی از تاجران شد و حالا به بصره آمده تا آن امانت را پس بدهد. همان ثروت 30 سال پیش به‌همراه سودی که به‌دست آورده. خدا را شکر گفتم و به‌دنبال آن زن و پسر یتیمش گشتم و آنان را بی‌نیاز ساختم. در ثروتم سرمایه‌گذاری کردم و یکی از تاجران شدم. مقداری از آن را هر روز بین فقرا و مستمندان تقسیم می‌کردم. ثروتم کم که نمی‌شد، زیاد هم می‌شد. کم‌کم عجب و خودپسندی و غرور وجودم را گرفته بود و خوشحال بودم که دفترهای ملائكه را از حسناتم پر کرده بودم و یکی از صالحان درگاه خدا بودم. شبی از شب‌ها در خواب دیدم که قیامت برپا شده و خلایق همه جمع شده‌اند و مردم را دیدم که گناهانشان را بر پشتشان حمل می‌کنند تا جایی که شخص فاسق، شهری از بدنامی و رسوایی را بر پشتش حمل می‌کند. به میزان رسیدم که اعمال مرا وزن کنند. گناهانم را در کفه‌ای و حسناتم را در کفه دیگر قرار دادند. کفه حسناتم بالا رفت و کفه گناهانم پایین آمد. سپس یکی‌یکی از حسناتی را که انجام داده بودم، برداشتند و دور انداختند چون در زیر هر حسنه شهوتی پنهانی وجود داشت. از شهوت‌های نفس مثل ریا، غرور، دوست‌داشتن تعریف و تمجید مردم، چیزی برایم باقی نماند و در آستانه هلاکت بودم که صدایی را شنیدم که گفت: آیا چیزی برایش باقی نمانده؟ گفتند: این برایش باقی مانده! و آن همان تکه‌نانی بود که به آن زن و پسرش بخشیده بودم. سپس آن را در کفه حسناتم گذاشتند و گریه‌های آن زن را به‌خاطر کمکی که به او کرده بودم، در کفه حسناتم قرار دادند. کفه بالا رفت و همین‌طور بالا رفت تا وقتی صدایی آمد و گفت: نجات یافت. ‌‌‌‌✅ @rahekhoda