eitaa logo
راه زلفا
72 دنبال‌کننده
20.5هزار عکس
8.5هزار ویدیو
49 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
📛 عاشورای سال ۸۸ از هیات برمیگشتیم. زیر پل کالج آتش بود و دود و کف و سوت و هلهله؛ و بیرقهای سوخته لگدمال زیر دست و پا. از بهت، خشکمان زد. خدایا! ظهر عاشورا عرق خورها هم از حسین(ع) حیا میکنند اما اینها... نه، بچه شیعه این کار را نمیکند. اما فردا میر فتنه پیام داد که امت خداجو...! ۸۸ ✍"فرید ابراهیمی" 🏴 @Roshangari_ir
بسم ربّ المنتظَر موضوع: امر به معروف و نهی از منکر(واجب فراموش شده) جلسه:۳۲ ⏪امام خمینی در تحریرالوسیله، جلد۲،صفحه ۲۵۳،مسئله ۸ گفته اندکه: ✔یاد گرفتن شرایط امر به معروف و نهی از منکر و موارد وجوب و عدم وجوب آن و جواز و عدم جواز آن، واجب است. تا مکلف در امر و نهی خود به منکر نیافتد. ⏪مقام معظم رهبری در بیاناتشان در سال ۷۱ فرمودند که: ✔مسئله امر به معروف و نهی از منکر مثل مسئله نماز یادگرفتنی است، باید بروید یاد بگیرید. مسئله دارد که کجا و چگونه باید امر به معروف و نهی از منکر کرد. سلامتی و فرج حضرت ولیعصر ارواحنافداه صلوات🌷
🕊من زین عزا چگونه نگریم که در غمت برخاست ناله از جگر سنگ ها، حسین آزاده باش باری اگر دین نداشتی زیباترین سفارش مولای ما، حسین.. ...💔
هیچ‌کس نیست که بالای سرش گریه کند مونس بی‌کسی من تک و تنها مانده... بین یک گونی کهنه سر او را بردند ته گودال ولی پیکر او جا مانده. 🖤
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
آه برگرد به آن رأس جدا بر سر نِی به همان جسم که بازیچه شمشیر شده! تشنه‌ ذکر اناالمَهدے تو هست حسین طالب خون خدا، آمدنت دیر شده ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هـرگز نگذاشت تا ابد شب باشد او ماند که در کنار زینب باشد سجاد که سجاده به او دل می‌بست تـدبیر خـدا بود که در تب باشد 🏴شـهادت وارث و تکمیل کننده نهضت عاشورا تسلیت باد🏴 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
روضه شهادت امام سجاد علیه السلام روزی که پیکرم را ، بر روی ناقه بستند                    در لحظه جدایی ، قلب مرا شکستند  آنجا غریب و تنها ، بودم میان اعدا                       دیدم که عمه ام را ، به تازیانه بستند  من اینچنین جدایی، هرگز ندیده بودم                  هم نعش و هم عزادار ، هر دو به خون نشستند امام سجاد طفل صغیر می دید گریه می کرد😭، آب می آوردند وضو بگیرد گریه می کرد😭، اگر اسیری می دید احترامش می کرد، اگر می دید گوسفندی را ذبح  می کنند گریه می کرد😭، می فرمود: آبش دادید یا نه؟ آری آقا، ما مسلمانیم با گریه می فرمود: عده ای هم در کربلا می گفتند ما مسلمانیم ولی بابای من لب تشنه کشتند.😭😭💔 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
گاه آهسته فقط وای برادر می‌خواند لب تشنه «قتلوا» بود که از بر می‌خواند اشک می‌ریخت و هر آینه می گفت حسین تا دم مرگ فقط روضه حنجر می‌خواند ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
خیال کن که پر از زخم، پیکرت باشد شکسته در غل و زنجیرها پرت باشد فقط تو باشی و هشتاد و چار ناموست و جمله‌های "حواست به معجرت باشد" خیال کن حرمت بی‌پناه مانده و بعد به روی نی سر سردار لشگرت باشد و باز از همه بدتر که مدت سی‌سال تمام آن جلوی دیده‌ی ترت باشد به اشک حضرت سجاد می‌خورم سوگند که دیده هر چه که گفتیم، باورت باشد شهادت_امام_سجاد_ع_تسلیت🏴 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
༻﷽༺ او حسینیہ‌ے خداسٺ گریہ او شد و پا در رڪاب شد صفحہ بہ صفحہ ادعیہ‌هاے ناگفتہ‌هاے بود و شد 💔 💔 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
مداحی آنلاین - بارون بارون - مهدی رسولی.mp3
4.92M
🔳 (ع) 🌴بارون ... بارون ... 🌴دوباره بارون میباره 🎤 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
👈احياي معنويت 👈و احياي گرايش به اهل بيت بر محور عاشورا، دو تصرف مهم امام سجاد عليه السلام 👇👇👇
ظاهر جمع بندی هاي بزرگان این است که حضرت دو نقص را در جامعه برطرف كردند. 👈 اول اين كه دستگاه سقیفه، قلوب مردم را به سمت دنیا هدایت کرده بود و باید معنویت از نو در اين جامعه احیا می شد كه حضرت این را احیا کردند. احیای این تجلی حضرت، در صحیفه سجاديه است. صحیفه تجلی یک حقیقت است. تجلی آن روحی معنویتی است که حضرت در تاریخ دمیده اند. ظهور اين معنويت، در صحیفه است. امام سجاد(ع) حقیقت معنویت را در تاریخ عالم و از جمله در جامعه شیعه دمیده اند که در صحیفه سجادیه ایشان ظهور پیدا می کند. البته صحيفه، نمونه ای از اين تجلي است. وقتی حالت امام را دنبال کنید مي ببینید امام طوری راه می رفتند که مردم یک هاله قدسي در اطراف امام می دیدند. نقل شده هشام بن عبدالملک، براي طواف آمد؛ مردم راهش ندادند. لذا رفت و در جاي مخصوصش نشست. امام سجاد كه آمدند؛ همه، راه را باز کردند و ايشان به آساني حجر را بوسیدند. هشام تجاهل کرد و پرسيد اين شخص کیست؟ فرزدق با زبان شعر مي گويد: او را نمی شناسی؟ تجاهل می کنی؟ «هذا الذی تعرف البطحاء وطأته - و البیت یعرفه و الحل و الحرم» اگر تو او را نمی شناسی، سرزمین مکه ايشان را می شناسد. کعبه ايشان رامی شناسد. یعنی یک هاله ای از قدس اطراف حضرت را احاطه كرده بود و همه مردم اين تقدس را می دیدند. امام می توانستند این هاله را پنهان كنند ولي برنامه امام اين بود كه به نحوي سلوک اجتماعی داشته باشند که یک هاله ای از قدس در جامعه ایجاد شود. امام جریان معنویتی ایجاد کردند که ديگر كسي نتواند به راحتی با معنویت مقابله کند. دعا هم مثل بکاء، مثل ذكر و مثل بقیه اموری كه آدم را بالا می آورد؛ اصل آن حقیقتی است که از عالم بالا می آید. باید از عالم بالا حقیقتی به نام ذكر به آدم داده شود تا ذکر واقع شود كه معصوم باید آن حقیقت را اعطا کند. امام سجاد(ع)، حقیقت دعا را در عالم ایجاد کردند. اگر صحیفه تحلیل شود؛ معلوم می شود چه حقایق قدسی در آن است. این حقايق مثل قرآن، نازله اش کلمات است. قرآن که الفاظ نیست، نازله ­اش الفاظ می شود و الفاظش هم وحی است، ولی الفاظ صرف نیست. یک حقایق متعالی است. چنان كه در روايات آمده، درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است. قرآن حبل متصل بین ما و خداوند متعال است. «کتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیک لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ»(ابراهيم/11) نور الهی است. حقیقت صحیفه را نيز اگر کسی بببیند؛ واقعیت این است که این حقیقت، قدس و معنویتی است که از ساحت امام سجاد(ع) تنزل پیدا کرده است. لذا اگر انسان می خواهد صحيفه بخواند بايد از امام سجاد(ع) اذن بخواهد مثل اذن دخول حرم هاي مطهر. آن چه که از امام سجاد(ع) آشکار شده و ما مي توانيم بفهمیم جمع بندی اش این است که امام(ع)، حقیقت توجه به خدای متعال را که جبهه مقابل روی آن خط کشید، احيا كردند. حضرت باب معنویت حقیقی را در مقابل جریانهای منحرف باز كردند. 👈كار ديگر ايشان، ايجاد توجه به ائمه علیهم السلام بود که محور پيدايش اين توجه، سید الشهداء (ع) است. حضرت، عاشورا را احیاء کردند و این توجه، مقدمه برنامه های بعدی است. از زمان امام سجاد(ع)، طبقه فقها و عالمان شکل می گیرد. اين طبقه گرد امام سجاد جمع می شوند و بعد با امام باقر و امام صادق(ع) همراه می شوند و از همینجا آرام آرام، طبقه فقها و تفقه در دین و معارف اهل بیت شروع می شود. تا قبل از امام سجاد عليه السلام، اعراض از اهل بیت، یک اعراض کلی بود نه این که در امور سیاسی شان به آنها رجوع نمی کردند بلکه حتي از ايشان مسئله فقهي هم نمی پرسیدند، در حالی که مرجعیت علمی ائمه محل خلاف نبود. ولی همین مسأله واضح هم مورد مناقشه قرار گرفته بود. به ظاهر رقبايي هم پیدا شده بودند و مکاتبي شكل گرفته بود.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ShahadatImamSajjad1390[01].mp3
2.28M
🏴⁦🕊️⁩🏴⁦🕊️⁩🏴 سلام و صلوات خداوند بر امام زین العابدین 🏴⁦🕊️⁩🏴⁦🕊️⁩🏴 أللّهمَّ صلِّ وَ سَلِّم وَ زِد وَ بارِک عَلی الامام بالحق زین العابدین، سراج الاُمة ، و کاشف الغُمّة ، و محیی السّنّة ، و رفیعِ الرّتبة ، وأنیس الکربة، 🏴 حضرت زین العابدین 🏴 سید الساجدین 🏴سیدالعابدین 🏴زین الصالحین 🏴 وارث علم النبیین 🏴 وصی الوصیین 🏴منارالقانتین 🏴امام خاشع 🏴 المجتهدالزّاهد 🏴العابد 🏴 البكاء أبی محمد ، 🏴علیّ بن الحسین صلوات الله عليه
علت نام نهادن حضرت به🏴 سیدالساجدین🏴 ابن بابویه از حضرت باقر (ع) روایت كرده است: پدرم علی بن الحسین (ع) هرگز یاد نعمتی از خدا را نكرده مگر اینكه سجده كرد برای شكر آن نعمت و هرگز آیه ای از كتاب خدا را نخواند، مگر آنكه سجده كرد و هرگاه حق تعالی از او بدی را دفع می كرد كه از او در بیم بود یا مكر مكركننده ای را از او می گردانید سجده می كرد و هرگاه توفیق می یافت میان دو كس را اصلاح كند، برای شكر آن سجده می كرد و اثر سجده در جمیع مواضع سجده آن حضرت بود، و به این سبب آن حضرت آن حضرت را سجاد می گفتند.
علت نام نهادن حضرت به 🏴 زین العابدین 🏴 امام سجاد(ع) شبی در محراب به نماز شب ایستاده بود که شیطان به صورت مار بزرگی در نظرش جلوه کرد تا توجه او را از عبادتش سلب کند. اما امام به او هیچ توجهی نفرمود. شیطان انگشت پای امام را گزید و امام همچنان به نمازش ادامه داد. پس از نماز، صدایی را شنید که سه بار می‌گفت: «انت زین العابدین، تو زینت عبادت‌کنندگانی»؛ از آن پس این لقب به امام سجاد(ع) اختصاص یافت.
سیره عملی حضرت در🏴بخشش🏴 بـخـشـش بـه نـیازمندان و رسیدگى به مشکلات آنان، خصلت فراگیر همه امامان معصوم(ع) بود که در زندگى هر یک از آن بزرگواران نمونه هاى فراوانى به چشم مى خورد. اما درباره این ویژگی امام سجاد(ع) روایات دینی و تاریخی متعددی به دست ما رسیده است. به گونه ای که ایشان زندگى تعداد زیادى از خانواده هاى مستمند را تأمین مى کرد و هر شـب بـا انـبـانـى انباشته از نان و خرما و ... به طور ناشناس به خانه هاى آنان مى رفت. تا وقـتـى کـه آن حضرت زنده بود کسى نفهمید که نیازهاى آنان را چه کسى تأمین مى کند. پس از شهادت آن حضرت دریافتند که آن فرد ناشناس على بن حسین(ع) بوده است. پیشواى چهارم هیچ غذایى نمى خورد مگر آن که همانند آن را صدقه مى داد و مى فرمود: هـرگـز بـه (حـقـیـقـت) نـیـکـوکـارى نمى رسید مگر آنکه از آنچه دوست مى دارید (در راه خدا) انفاق کنید. روش امـام زیـن العـابـدیـن (ع) در انـفـاق و صـدقـه دادن ایـن بـود کـه قـبـل از آنـکـه صـدقـه را بـه نـیـازمـنـد بـدهـد آن را مـى بـوسـیـد. وقـتـى از عـلّت آن سـؤال شد، فرمود: من دست سؤال کننده را نمى بوسم، بلکه دست پروردگارم را بوسه مى زنم. صدقه پیش از آن که به دست نیازمند برسد به دست پروردگارم مى رسد. روش دیـگـر آن گـرامـى در صـدقـه، سـرّى انـجـام دادن آن بـود. آن بزرگوار در این باره مى فرمود: صدقه پنهانى، (آتش) خشم پروردگار را خاموش مى کند.
خطابه های زین العابدین در برابر امویان و مروانیان حضرت زین العابدین(ع) شجاع، دلیر و ظلم ستیز بود. موضع سخت و سـخـنـان کـوبـنـده حـضـرتش در بـرابـر ستمگران خودکامه اى همچون عبیداللّه، یزید و عبدالملک بهترین گواه قوّت روحى و شجاعت آن بزرگوار در جریان های بعد از قیام کربلا و دوران امامت آن امام همام است. در بـرابـر عـبـیـداللّه کـه آن حـضـرت را تـهـدیـد بـه قتل کرده بود فرمود: آیا مرا به کشتن تهدید مى کنى؟ مگر نمى دانى که کشته شدن (در راه خدا) روش ما و شهادت، کرامت ماست؟ در برابر یزید فرمود: اى پـسر معاویه و هند و صخر! تو مى دانى که جدّم على بن ابى طالب (ع) در روز بدر، احد و احزاب پرچمدار اسلام بود؛ ولى پدر و جد تو پرچمدار کافران بودند. حضرت سیدالساجدین(ع) در برابر عبدالملک که آن حضرت را احضار کرده و گفته بود : من که قاتل پدر شما نیستم، پس چرا با ما رفت و آمد نمى کنید؟ امام فرمود: قـاتـل پـدرم هـر چند به زندگى دنیوى او خاتمه داد؛ لیکن آخرت خویش را با این جنایت، تباه ساخت؛ اگر تو هم دوست دارى مانند او باشى باش! و نیز هنگامى كه امام سجاد(ع) را در ماجراى كربلا، به صورت اسير، همراه بازماندگان شهداى كربلا به شام، نزد يزيد بن معاويه بردند، آن حضرت را در برابر يزيد نگهداشتند. يزيد(مغرور براى نيكو جلوه دادن كار خود به يك توجيه مزورانه مذهبى پرداخت، آيه اى از قرآن خواند، و علت مصائبى كه خاندان رسالت به آن دچار شده اند را، عمل خود آنها دانست و گفت): خداوند مى فرمايد: (و ما اصابكم من مصيبة فبما كسبت ايديكم: هر مصيبتى به شما رسد، به خاطر اعمالى است كه انجام داده ايد).(شورى/ ۳۰) امام سجاد(ع ) بى درنگ در پاسخ فرمود: اين در شأن ما نيست، بلكه در شأن ما اين آيه (۲۲ حديد) است : ما اصاب من مصيبة فى الارض ولافى انفسكم الا فى كتاب من قبل ان نبراءها ذلك على الله يسير( هيچ مصيبتى در زمين و نه در وجود شما روى نمى دهد، مگر اينكه همه آنها قبل از آنكه زمين را بيافرينيم در لوح محفوظ ثبت است و اين امر براى خداوند آسان مى باشد) (حديد/۲۲)، بنابراين مصيبت ما، از مصائب مورد قبول ما، براى تقويت دين است و دستورش در لوح محفوظ الهى آمده است نه اينكه اعمال نامناسب ما باشد. اتـخـاذ چـنـیـن موضع قاطع و بیان چنین سخنان عتاب آمیز در برابر این حاکمان قلدر و مستبد، در کاخ و محل حکومت آنان، شجاعتى فوق تصور مى طلبد. به علاوه خطبۀ آتشین آن حضرت در کاخ یزید که به افشاگری جنایت ها و ظلم و فساد دستگاه بنی امیه و خصوصاً یزید انجامید نیز نشان از اوج قدرت روحی و شجاعت آن حضرت دارد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امروز همنوایی کنیم این دعای هفتم صحیفه سجادیه برای رفع گرفتاری همه ی مسلمین و شیعیان در هرجای جهان (نیجیریه،یمن، ....)
• خاکستری‌ تا سیاه آدم‌هایی بودند هم رنگِ من و تو؛ خاکستری. پرده‌شان را هزار بار توی ذهنم تصویر کرده‌ام. همان‌هایی که روز دهم زهیر نبودند،‌ حر نبودند، حبیب و مسلم و بریر نبودند. اما از مریخ هم نیامده بودند. توی همان کوفه‌ای بزرگ شده بودند که مسلم و حر نفس می‌کشیدند، توی همان مدینه‌ای که زهیر و بریر،‌ روز دهم اما آن روبرو ایستاده بودند. وسط سیاهی‌ها، چرا؟ همین‌طوری، ‌سَرسَری که نیست. چه طور اثرات وضعی را برای همه ذرات عالم از نانو تا مگا و گیگا قائلیم، اما به خودمان که می‌رسد باورمان نمی‌شود این عمل ما، همین گناه‌هایی که از بس تکرار می‌شود، قبح گناه بودنش برایمان ریخته، تصاعدی که بالا برود به جاهای بدی می‌رسد. این خاکستری‌ها هی تیره و تیره می شوند و آخرش تا چشم کار می‌کند، سیاهی‌ست. عاقبت گناه‌های پی در پی، ‌تکذیب است رفقا، یعنی عمل‌، ریشه اعتقاد را هم می‌خشکاند. به استهزاء آیات می‌کشاند آدم را. من پیشانی‌ام تیر می‌کشد هر وقت به این آیه می‌رسم، یاد آن روبروی سپاه می‌افتم، وسط سیاهی‌ها؛  بسم الله الرّحمن الرّحیم ثُمَّ کَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَکَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِئُون [ روم، ۱۰ ] آیه آشنا نبود برایتان؟ جایی، توی مجلسی، کسی نخوانده بود این آیه را؟ بانویی؟ توی دربار سیاهی‌ها؟ اول خطبه‌اش؟... روزی، جایی، بانویی از جنس سپیدی‌ها، راست ایستاده بود، وسطِ دربار سیاهی‌ها و به یاد همه‌شان آورده بود، ریشه این رنگ سیاه، همان خاکستری‌های ذره ذره‌ای بود که جدی نگرفته بودندشان؛ قال الرّاوی: فقامت زینب بنت علیّ بن ابیطالب فقالت: صدق الله سبحانه کذلک یقول: ثُمَّ کَانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَکَانُوا بِهَا یَسْتَهْزِئُون. ...💔