پیامبر نامه‌ای به اسقف نجران نوشت و در آن نامه از ساکنان نجران خواست که اسلام را بپذیرند.

مسیحیان برای مذاکره با پیامبر هیاتی به مدینه فرستادند.

. شرحبیل اسقف مسیحیان می گوید: چندي پيش نامه‌اي از شما به دست ما رسيد، آمديم تا از نزديك، حرف‌هاي شما را بشنويم.

پيامبر مي‌فرمايد: آنچه من از شما خواسته‌ام، پذيرش اسلام و پرستش خداي يگانه است.

اسقف اعظم پاسخ مي‌دهد: اگر منظور از پذيرش اسلام، ايمان به خداست، ما قبلاً به خدا ايمان آورده‌ايم و به احكام او عمل مي‌كنيم.

پیامبر خدا می فرماید: شما مسيح را خدا مي‌دانيد، در حالي كه اين اعتقاد،‌ با پرستش خداي يگانه متفاوت است.؟

یکی از مسیحیان می گوید: مسيح به اين دليل فرزند خداست كه مادر او مريم، بدون اين كه با كسی ازدواج كند، او را به دنيا آورد. اين نشان می دهد كه او بايد خدای جهان باشد.

در همان لحظه آیه ای نازل شد (سوره مبارکه آل عمران/59) و رسول خدا ﷺ فرمودند: اگر چنین باشد حضرت آدم هم بدون پدر مادر و از خاک بوجود آمدند.

پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم بر این شد که مسئله از راه مباهله خاتمه یابد، از این رو قرار شد که فردای آن روز، همگی خارج از شهر مدینه، در دامنۀ صحرا برای مباهله آماده شوند. (یعنی ما و شما دست به دعا برداريم و از خداوند بخواهيم كه هر كس خلاف مي‌گويد‌، به عذاب خداوند گرفتار شود)

که آیه ۶۱ سوره مبارکه آل عمران (آیه مباهله) نازل می شود.

صبح روز بعد زمان مباهله است همه مسیحیان میهمان و مسلمانان در بیرون از دروازه شهر به تماشا نشسته اند که چه اتفاقی خواهد افتاد.

بامداد روز مباهله، حضرت رسول ﷺ به خانه حضرت علی علیه السلام آمد. دست امام حسن علیه السلام را گرفته و امام حسین علیه السلام را در آغوش گرفت، و به همراه حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها برای مباهله، از مدینه بیرون آمد.