#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_علق(اقرا) 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 2: تفسیر آیه 1 اقْرَأْ بِاسْمِ‌ رَبِّکَ‌ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، ✅ «إِقْرَأْ ...»: از اوّل این سوره تا آخر آیه پنجم، نخستین آیاتی است که در غار حراء بر پیغمبر نازل شده است و با تابش اشعّه جدید وحی، فصل تازه‌ای در تاریخ بشریّت گشوده گشته است. برابر فرمان الهی پیغمبر «قاری» شد ولی «کاتب» نشد (جزء عمّ شیخ محمّد عبده). ✅ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اولين بار كه جبرئيل بر من ظاهر شد، فرمود: بخوان، گفتم: نمى‌توانم، بعد از سه بار مرا فشار داد، ديدم مى‌توانم بخوانم. « تفسير نمونه.» ✅ آنجا كه به مسئله آفرينش انسان نظر دارد، خداوند، خود را كريم خوانده: «ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ الَّذِي خَلَقَكَ» « انفطار، 6- 7» ولى آنجا كه موضوع خواندن و يادگيرى و قلم مطرح است، خود را اكرم خوانده است. «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ»- تفسير نوين – ✅ از افتخارات اسلام اين است كه كارش را با قرائت و علم و قلم شروع كرد و اولين فرمان خداوند به پيامبرش فرمان فرهنگى بود. خواندن لوحى كه براى اولين بار در برابر پيامبر باز شد، منظم و مكتوب بود. 🌿🌿🌿🌿🌿 🔅 بسم الله ☘در انجام کار خوب سبقت بگیریم .انتشار عمل و رفتار و سخن خوب صدقه ای ماندگار است.توفیق را از خدا بخواهیم. @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_علق(اقرا) 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 3: تفسیر آیه 1 اقْرَأْ بِاسْمِ‌ رَبِّکَ‌ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، 📋✏ پیام نگاشت: 🔹 آغاز تحصيل علم بايد با نام خدا باشد. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ» فارغ التحصيلان نيز بايد در راه او باشند. «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ وَ إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ» 🔹 قرائت قرآن بايد با نام خداوند آغاز شود. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ» 🔹 اولين فرمان اسلام، فرمان فرهنگى است. «اقْرَأْ» 🔹 خواندن بايد جهت الهى داشته باشد. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ» خواندن قرآن وسيله رشد است. «اقْرَأْ وَ رَبُّكَ» 📚 نکته نگاشت: ۱ - پیامبر(ص)، مأمور دریافت قرآن و قرائت آن (اقرأ) 🔹 «قرائت»، ممکن است به تلفّظ یا مرور در ذهن انجام گیرد و در آیه شریفه - به این دلیل که پیش از آن چیزى نازل نشده بود تا پیامبر(ص) مأمور به قرائت آن شود - مراد دریافت و قرائت آیاتى است که بعد از فرمان «اقرء» نازل مى شود. این فرمان، شامل قرائت کلمه «اقرء» نیز مى باشد; نظیر آن که گفته شود: «آنچه را مى گویم، گوش کن» که شامل همین جمله نیز مى گردد. 🌿🌿🌿🌿🌿 🔅 بسم الله ☘در انجام کار خوب سبقت بگیریم .انتشار عمل و رفتار و سخن خوب صدقه ای ماندگار است.توفیق را از خدا بخواهیم. @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_علق(اقرا) 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 3: تفسیر آیه 1 اقْرَأْ بِاسْمِ‌ رَبِّکَ‌ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، 📚 نکته نگاشت: ۲ - خداوند، در آغاز رسالت پیامبر(ص)، آن حضرت را به نزول آیاتى خواندنى (قرآن) وعده داد. (اقرأ) مشهور این است که سوره «علق» یا «پنچ آیه نخست آن»، اولین آیاتى است که بر پیامبر(ص) نازل گردید. تعبیر «اقرء» در سر آغاز وحى، شروع مناسبى است که در خود دو نکته دارد: الف- پس از این مطالبى به پیامبر نازل خواهد شد؛ب- آن مطالب خواندنى خواهد بود، نه این که به دانستن آن بسنده شود. ۳ - پیامبر(ص)، مأمور آغاز قرائت قرآن، با نام خداوند (اقرأ باسم ربّک) ۴ - ذکر نام خداوند، از آداب شروع تلاوت قرآن (اقرأ باسم ربّک) ۵ - آغاز کارها با نام خدا، شایسته و مطلوب است. (اقرأ باسم ربّک) 🔹 توصیه به آغاز قرائت قرآن با نام خدا و مطرح شدن ذکر نام او در اولین خطاب الهى به پیامبر(ص)، نشانگر اهمیت آن است و این نکته را به مخاطب القا مى کند که نام خداوند، باید سرآغاز هر کارى قرار گیرد. ۶ - خداوند، توانا سازنده پیامبر(ص) بر قرائت مکتوباتى خاص (اقرأ) 🔹 فرمان «اقرء» - به قرینه امّى و نانویسا بودن پیامبر(ص) تا زمان بعثت - فرمانى بود که در کنار تشریع حکم قرائت، تأثیر تکوینى در وجود آن حضرت داشت. 🔹 واژه «قرائت» - که در مورد نوشته ها به کار مى رود - بیانگر وجود مکتوباتى در برابر دیدگان آن حضرت است که گرچه خطّ و نوع کتابت آن براى ما مجهول مى باشد; ولى قابل قرائت بوده است. @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_علق(اقرا) 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 3: تفسیر آیه 1 اقْرَأْ بِاسْمِ‌ رَبِّکَ‌ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، 📚 نکته نگاشت: ۷ - توانایى بر خواندن مکتوبات، امرى پسندیده و مطلوب در پیشگاه خداوند (اقرأ) اولین فرمان خداوند به پیامبر(ص)، فرمان «اقرء» است. بنابراین قرائت، از اهمیتى والا برخوردار است. ۸ - قرائت قرآن، بدون کمک گرفتن از نام خداوند، کامل نیست و تنها با ذکر نام او، قرائتى مطلوب خواهد بود. (اقرأ باسم ربّک) ۹ - لزوم توجه به صفات و نشانه هاى خداوند، هنگام قرائت قرآن (اقرأ باسم ربّک) 🔹 حرف «باء» در «باسم ربّک»، براى الصاق یا استعانت و یا مصاحبت است. و در صورت اخیر مفاد آیه شریفه لزوم همراه ساختن تمام لحظات قرائت با ذکر اسم خداوند است. در حقیقت مراد توجّه به صفات و نشانه هایى است که این اسم، بیانگر آن است. ۱۰ - خداوند، مربى پیامبر(ص) و تدبیرکننده شؤون رسالت آن حضرت است. (ربّک) ۱۱ - الزام پیامبر(ص) به قرائت قرآن در آغاز رسالت، مایه رشد و تعالى آن حضرت و از جلوه هاى ربوبیت خداوند بود. (اقرأ باسم ربّک) ۱۲ - خداوند، خالق تمامى مخلوقات است. (الذى خلق) ذکر نشدن مفعولى خاص براى فعل «خلق»، افاده عموم مى کند ۱۳ - ربوبیت (مالکیت و تدبیر امور)، ویژه خالق موجودات است.(ربّک الذى خلق) ۱۴ - توجّه به خالقیت خداوند و ربوبیت او، برانگیزاننده انسان به همراه ساختن کارها با ذکر نام او است. (اقرأ باسم ربّک الذى خلق) 📚 منبع:با استفاده از تفسیر المیزان- نمونه- نور و... @rahighemakhtoom

💠 سطح معرفت 🔹 مرحوم کلينی نقل می کند که «اعْرِفُوا اللَّهَ بِاللَّهِ وَ الرَّسُولَ بِالرِّسَالَةِ وَ أُولِي الْأَمْرِ بِالْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَهی عَن المُنکَر»؛[1] بهترين راه خداشناسی خدايي را شناختن است، خدايی يعنی چه؟ اگر کسی «الوهيت» را بشناسد، «اله‌ شناس» خوبی است. اگر کسی «نبوت» را بشناسد، «نبی شناس» خوبی است. اگر کسی «رسالت» را بشناسد، «رسول ¬شناس» خوبی است. اگر کسی «امامت» را بشناسد، «امام شناس» خوبی است؛ امّا امام شناسی تاريخی که فلان امام پسر فلان کس است اين امام شناسی نيست، شخصيت حقيقی را کسی نمی¬گويد، آن شخصيت حقوقی را می گويند امام. فرمود اول امامت را بشناس «الامامة ما هی؟» بعد امام را بشناس؛ امامت اين است، رسالت اين است، نبوت اين است، ولايت اين است. پس اگر اين چنين باشد ما موظفيم که بگوييم امامت يعنی چه؟ بعد شناختن امام آسان است، وقتی انسان امامت را بشناسد معلوم است که الآن تنها کسی که زير گنبد خضراء امام است، وجود مبارک ولیّ عصر(عجل الله تعالی فرجه الشريف) است. فرق ما که در حوزه و دانشگاه هستيم با توده مردم اين است که بالأخره ما عمری را صرف می کنيم بايد در سقف معرفت باشيم، نه در کف معرفت! البته پايان کار با کيست آن ديگر نه حوزه و دانشگاه معيار است و نه در سطح بازار. 🔹 حضرت امير(سلام الله عليه) در آن بيان نورانی ¬دارد که «الْغِنَی وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللَّهِ [تَعَالَی]»،[2] چه کسی توانگر است و چه کسی تهي دست است در روز حساب مشخص می شود. خيلی از کارگرهای ساده هستند که ممکن است از ما جلوتر بروند، اين فعلاً معيار نيست؛ آن جا معلوم می شود که چه کسی برنده است و چه کسی بازنده! دو رکعت نماز يک کارگری که با اين وضع دارد آبرويش را حفظ می کند، خيلی بيشتر از نمازهای مستحبی ما اثر دارد! «الْغِنَی وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللَّهِ [تَعَالَی]»، اما از نظر ظاهری ما که عمرمان را يا در حوزه يا در دانشگاه صرف می کنيم، با ديگران بايد فرق داشته باشيم. به ما گفتند که به کف معرفت اکتفا نکنيد، بلکه به آن سقف معرفت نگاه کنيد. ____________________________________ [1]. الكافي(ط ـ الإسلامية)، ج1، ص85. [2]. نهج البلاغة(للصبحي صالح), حکمت452. #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 📚 سخنرانی حضرت استاد در جمع دانشجویان تاريخ: 1391/02/20 @rahighemakhtoom

💠 اضافه تشريفی 🔹 يك خطبه نوراني از وجود مبارك رسول گرامي به ما رسيد اين خطبه هم از نظر محتوا خيلي بلند است هم از نظر سند, سندش بعد از بزرگان رجال مي‌رسد به وجود مبارك امام هشتم از امام هشتم تا پيامبر همه‌شان معصوم‌اند. 🔹 در آخرين جمعه ماه شعبان, وجود مبارك رسول گرامي فرمود: مردم! ماه خدا به طرف شما آمده, به استقبال اين ماه برويد! «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّه»؛[1] اين ماه به نام خداست, همانطوري كه كعبه به نام خداست و آن سرزمين, سرزمين ضيافت است; اين ماه هم ماه خداست, اين زمان, زمان ضيافت است, آن زمين, زمين ضيافت است, كساني كه توفيق حج يا عمره را دارند مهمانان خداي سبحان هستند كه در آنجا از حاجيان و معتمران به عنوان «ضيوف الرحمان» ياد مي‌شود. در ماه مبارك رمضان هم كه به عنوان شهر ضيافت است, از روزه‌دارها به عنوان «ضيوف الرحمان» ياد مي‌شود. 🔹 سنايي مي‌گويد كعبه احتياجي به پرده‌هاي ابريشمي ندارد «ياي بيتي جمال كعبه بس است»;[2] كعبه يك «ياء» دارد كه خداي سبحان به ابراهيم و اسماعيل(سلام الله عليهما) فرمود: ﴿أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ﴾؛[3] خانه مرا پاك كنيد! كعبه نيازي به ابريشم ندارد, بلکه «ياي بيتي جمال كعبه بس است». 🔹 اين «ياء» براي ماه مبارك رمضان هم هست كه شما مي‌گوييد «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّه», اين يك «ياء» براي انسان هم هست كه فرمود: ﴿نَفَخْتُ فِيهِ مِن رُوحِي﴾[4] اگر انسان حرمت اين اضافه تشريفي را رعايت كند, قدر اين «ياء» را بداند همتاي كعبه مي‌شود, همتاي ماه مبارك رمضان مي‌شود, آن وقت سنايي مي‌گويد: تو فرشته شوي ار جهد كني از پي آنك ٭٭٭ برگ توت است كه گشتست به تدريج اطلس[5] ____________________________________ [1] . الامالي (شيخ صدوق), ص93; عيون اخبار الرضا, ج1, ص295. [2]. سير العباد الي المعاد(سنايي ـ چاپ تهران)، ص 101؛« كعبه را جامه كردن از هوس است ٭٭٭ ياء بيتي جمال كعبه بس است». [3] . سورهٴ بقره, آيهٴ 125. [4] . سورهٴ حجر, آيهٴ 29; سورهٴ ص, آيهٴ 72. [5] . ديوان سنايي, قصيده 90. #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاريخ: 1391/04/29 @EsraTvEitaa @rahighemakhtoom

📌 سايه ماه خدا 🔹 ما در آستانه آخرين لحظات ماه پربركت شعبان هستيم. در آخرين جمعه ماه شعبان وجود مبارك حضرت يك سخنراني كرد، گاهي تعبيراتي كه نقل شد چنين است، فرمود: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ»،[1] گاهي دارد «قَدْ أَظَلَّكُمْ شَهْر»،[2] گاهي تعبير روايت اين است كه ماه پربركت رمضان روي سر شما سايه انداخت و شما زير سايه ماه مبارك رمضان هستيد، گاهي تعبير روايت اين است كه ماه مبارك رمضان به طرف شما اِقبال كرد, رو كرد و شما هم استقبال كنيد، چون زمان فرا مي‌رسد و «متزمّن» را در برمي‌گيرد، اين‌چنين نيست كه ما به طرف ماه مبارك رمضان برويم، بلکه اين گردش روزگار است كه بالأخره ماه مبارك رمضان را به ما مي‌رساند. 🔹 ما حركتمان در اين نيست كه از خرداد به تير, از تير به مرداد و از مرداد به شهريور برسيم, حركت ما اين نيست كه زمين به دور خودش بگردد و ما شب و روز داشته باشيم يا زمين به دور آفتاب بگردد و ما سال و ماه داشته باشيم, اگر كسي پنجاه سال عمر دارد معنايش اين نيست كه زمين پنجاه بار به دور آفتاب گشت و زمين شد پنجاه ساله؛ نه اين شخص! اين شخص وقتي پنجاه ساله است كه پنجاه فضيلت پيدا كند، وگرنه زمين به دور آفتاب مي‌گردد و او پنجاه بار حركت كرد تا اين شخص پنجاه ساله شود, اينكه مي‌بينيد بعضي كودكِ پنجاه‌ ساله‌ يا كودكِ هشتاد ساله‌ هستند سرّش اين است كه زمين حركت كرد نه «متزمّن», نه «متمكّن»؛ تو بايد پنجاه قدم حركت كني تا بشوي پنجاه ساله، تو اگر همان فكر كودكانه را داري اينكه حركت نشد! 🔹 فرمود: ««قَدْ أَظَلَّكُمْ شَهْر», «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ»؛ ماه خدا دارد مي‌آيد و سايه بر شما انداخت, زير سايه ماه خدا بايد حركت كنيد. در اين ماه فرمود بركات الهي فراوان هست و طلبكاران فرشتگان الهي هستند كه به دستور ذات اقدس الهي كار مي‌كنند، اين فرشتگان كه مأموران الهي‌ میباشند و خود ذات اقدس الهي كه طلبكار اصلي است آمادگي خودشان را اعلام كردند و فرمود خيلي از شماها بدهكاريد و خيلي از شماها گِرو داديد، بياييد فكّ رهن كنيد. ____________________________________ [1]. امالی(صدوق), ص93. [2]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج4، ص66. #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاريخ: 1393/04/05 @EsraTvEitaa @rahighemakhtoom

💠 معرفت و مراقبت 🔹 يكي از غرر رواياتي كه از وجود مبارك امام صادق(سلام الله عليه) رسيده است اين است كه بالأخره انسان يك روح و يك بدني دارد که حرفي در آن نيست، اما خيلي از موارد است كه ما مي‌گوييم نمي‌توانيم نماز شب بخوانيم، نمي‌توانيم زبانمان را كنترل كنيم، نمي‌توانيم چشممان را كنترل كنيم، نمي‌توانيم عصباني نشويم، از اين بهانه‌ها! آيا روح و بدن اين دو موجود در عرض هم‌اند كه هركدام يك خواسته‌اي داشته باشند يا بدن اصل است و روح فرع يعنی روح تابع بدن است، اگر بدن ضعيف شد روح بايد اطاعت كند يا بالعكس؟ 🔹 براساس «اصالت الروح» بدن ابزار اوست، اين بيان نوراني امام صادق(سلام الله عليه) كه از غرر روايات ماست ثابت مي‌كند روح اصل است، نه همتاي بدن است و نه مقهور بدن؛ فرمود: «ما ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَوِيَتْ عَلَيْهِ النِّيَّةُ»؛[1] اگر نيت و اراده و تصميم قوي بود هرگز بدن اظهار ضعف نمي‌كند، نمي‌تواند بگويد نمي‌توانم. يك وقت است كه اصل كار نسبت به اين بدن شاق است، مثل اينكه از يك انسان كهنسالي شما كار يك جوان را طلب بكنيد، او را نه شارع مقدس خواست و نه راهي براي اثبات آن هست؛ اما در هر محدوده‌اي كه كار مي‌خواهند بكنند، نظير همين معاصي ياد شده هرگز بدن در برابر روح خواسته‌اي ندارد. حضرت فرمود هيچ بدني اظهار ضعف نمي‌كند در سايه قدرت روح «مَا ضَعُفَ بَدَنٌ عَمّا قَوِيَتْ عَلَيْهِ النِّيَّةُ» اگر نيت و اراده قوي بود بدن اطاعت مي‌كند. 🔹 بنابراين جلوي زبان را گرفتن، جلوي چشم را گرفتن جلوي عصبانيت را گرفتن اينها با تمرينات روح برمي‌گردد؛ اگر قدرت روحي اضافه شد كه بخشي از آن به معرفت و بخشي از آن به مراقبت برمي‌گردد، بدن تابع است. ____________________________________ [1]. من لا يحضره الفقيه، ج‌4، ص400. #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه خيارات جلسه 225 تاريخ: 1390/02/21 @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_علق(اقرا) 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 4: تفسیر آیه 2 خَلَقَ‌ الْإِنْسَانَ‌ مِنْ‌ عَلَقٍ‌ همان کس که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد! 📝 واژه نگاشت: 🔹 «خَلَقَ»: هر چند فعل (خَلَقَ) در آیه نخست، آفرینش انسان را هم در بر دارد، ولی برای اهمّیّت مقام او مجدّدا از انسان سخن به میان آمده است. 🔹 «عَلَقٍ»: جمع عَلَقَة، خون بسته و دَلَمه گونه 🔹 براى كلمه‌ «عَلَقٍ» چند معنا شده است: الف) چسبنده و مراد آن است كه حضرت آدم از گل چسبنده آفريده شد و يا نطفه مرد شبيه زالو به نطفه زن مى‌چسبد. ب) به معناى خون غليظ و بسته باشد كه معمولًا اين معنا مطرح است. 🔸 آنكه از خون بسته انسان مى‌سازد، بر شخص درس ناخوانده فرمان اقرء مى‌دهد. 🌿🌿🌿🌿🌿 🔅 بسم الله ☘در انجام کار خوب سبقت بگیریم .انتشار عمل و رفتار و سخن خوب صدقه ای ماندگار است.توفیق را از خدا بخواهیم. 👇👇👇 @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_علق(اقرا) 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 4: تفسیر آیه 2 خَلَقَ‌ الْإِنْسَانَ‌ مِنْ‌ عَلَقٍ‌ همان کس که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد! 📝 نکته نگاشت: ۱ - خداوند، خالق انسان ها است. (خلق الإنسن) ۲ - انسان، از خون لخته آفریده شده است. (خلق الإنسن من علق) 🔹 «علق»; یعنى، مطلق خون یا خونى که به شدت سرخ است، یا خون غلیظ و یا جامد 🔹 برخى آن را جمع «عَلَقة» دانسته اند که به اعتبار جنس بودن «الإنسان»، وصف آن قرار گرفته است. ۳ - تکوین یافتن انسان ها از خون جامد به دست خداوند، شاهد و دلیل ربوبیت او بر آنان است. (ربّک الذى خلق . خلق الإنسن من علق) 🔹 این آیه، بدل براى جمله «خلق» در آیه قبل و توصیف «ربّک» است. ۴ - آگاهى از قدرت خداوند بر آفرینش انسان از خون لخته، زمینه ساز توجه به او در آغاز هر کار است. (اقرأ باسم ربّک ... خلق الإنسن من علق) ۵ - علل و عوامل طبیعى، مجراى فعل خداوند (خلق الإنسن من علق) ۶ - آفرینش انسان، ممتاز و برتر از آفرینش سایر مخلوق ها است. (الذى خلق . خلق الإنسن من علق) 🔹 آیه قبل، از خالقیت خداوند سخن گفت و در این آیه، خلقت انسان به عنوان نمونه اى از مخلوقات او اختصاص به ذکر یافته است. این عنایت خاص، نشانگر برجستگى ویژه خلقت انسان است. 🌿🌿🌿 🔅 بسم الله ☘در انجام کار خوب سبقت بگیریم .انتشار عمل و رفتار و سخن خوب صدقه ای ماندگار است.توفیق را از خدا بخواهیم. 👇👇👇 @rahighemakhtoom

📌 همراه با امام سجاد علیه السلام به استقبال ماه میهمانی خداوند برویم 🔳دعای 44 صحیفه سجادیه وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرَ الصِّيَامِ وَ شَهْرَ الْإِسْلاَمِ وَ شَهْرَ الطَّهُورِ وَ شَهْرَ التَّمْحِيصِ وَ شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ. و سپاس خداى را كه از جمله آن راهها، ماه خود ماه رمضان را قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه آزمايش، ماه قيام، ماهى كه قرآن را در آن نازل كرد، براى هدايت مردم، و بودن نشانه هايى روشن از هدايت و مشخص شدن حق از باطل،... 🔅دورکعت نماز اول ماه را هدیه کنیم به پیشگاه مقدس حضرت امیر المؤمنین شهید مظلوم ماه رمضان @rahighemakhtoom

💠 وارثان الهی 🔹 ماه مبارک رمضان بهترين فرصتي است که انسان هم پيام انبياي الهي را بشنود و عمل کند و هم راه آن ذوات مقدّس را طي کند تا به قلّهٴ مقصود بار يابد. انبيا پيام خدا را به ما رساندند، وظيفهٴ ما استماع اين پيام و امتثال دستورات آنهاست و ثمرهٴ اين امتثال آن است که ما اوّل وارث انبيا بشويم و بعد وارث خدا. وارث انبيا شدن، يعني به علوم و حِکَم آنها آشنا شدن و به احکام الهي عمل کردن؛ وارث خدا شدن، يعني بهشت را به ارث بردن. انبيا علوم و معارف را به ارث به ما مي‌رسانند. عمل به اين دستور ما را وارث فردوس مي‌کند که مورِّث ما در اين ارث، خداي سبحان است. 🔹 در تعبيرات ديني آمده است که «الْعُلَمَاءُ وَرِثَةَ الأَنْبِياء»،[1] منظور از علما خصوص کساني که جامهٴ مخصوص در بر کرده‌اند نيست، بلکه هر انسان وارسته‌اي که به قوانين الهي از راه صحيح آگاه باشد و به دستور الهي عمل بکند چنين انسانی عالم ديني است و چنين انساني وارث پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) و وارث انبياي الهي(عليهم الصلاة و عليهم السلام) است. هر کسي به اندازهٴ علم و ايمان خود از انبيا ارث مي‌برد؛ آن گاه وقتي وارث انبيا شدند اهل آن خواهند شد که خدا دربارهٴ آنها بفرمايد: مؤمنان راستين ﴿يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ﴾[2] که فردوس را و بهشت برين را به ارث مي‌برند. مورِّث اين فردوس خداست که فرمود: ﴿تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيّاً﴾.[3] ____________________________________ [1] . الکافی(ط ـ الإسلامية)،ج1، ص32. [2] . سوره مؤمنون، آيه11. [3] . سوره مريم، آيه63. #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 📚 رمضان و ضیافت الهی ـ جلسه 1 @rahighemakhtoom