eitaa logo
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
784 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 حقوق جسم و جان 🔸 انسان از آن جهت كه انسان است جانی دارد كه باید به حقّش برسد و جسمی دارد كه باید به حقّش نایل آید. مهم‌ ترین حق برای جان جوامع بشری، توحید است و عدل و مهم ‌ترین حق برای جسم، حیات است و سلامت آن حیاتِ عقلی است و این حیات مادّی است؛ هر دو را قرآن كریم تبیین كرده است. نه می ‌توان عقل جامعه را از جسم آنها جدا كرد و نه می‌توان جسم را جدای از جان به حساب آورد. سرّ اینكه قرآن چنین جامعیتی را به همراه دارد آن است كه یك كتاب عادی نیست؛ زیرا نه متكلّم و كاتب این كتاب عادی است و نه نحوه گفتن و تنظیم این كتاب عادی است. 🔸 سلامت جامعه از نظر اعتقاد به صورت توحید است كه قرآن كریم توحید را به خوبی معنا كرده كه یك حقیقت است كه بالاصالة موجود است و آن خداست با اسماء و صفاتش که دارد جهان فرشته ‌ها و بشر و گیاهان و نبات و حیوان و جماد را اداره می ‌كند، دنیا و قیامت را اداره می ‌كند، شریك هم ندارد و هر چه در عالم فرض می ‌شود به اذن او كار می ‌كنند و دیگر هیچ! عدل است كه در مسائل اجرای واقعاً حیات‌ بخش است. 🔸 مستحضرید كه در قوانین عمومی، حقوق عمومی، حقوق سازمان ملل و مانند آن موادّی را به عنوان حقوق بشر تدوین كردند كه آن مواد دارای مبانی است، مبانی آن مواد عبارت از عدل است، آزادی است، استقلال است، امنیت است، امانت است، حُسن تفاهم است، زندگی مسالمت‌ آمیز است، محیط زیست است و مانند آن، اما این مبانی را از كجا می ‌گیرند دستشان كوتاه است. عدل یعنی «وَضْعُ كُلِّ شَی‌ءٍ فی مَوْضِعِه»[1] هر چیزی را در جای خود قرار دادن، مفهوم این عدل جاذبه دارد، خیلی شفاف و روشن است؛ اما اشیاء جایش كجاست اشخاص جایش كجاست؟ ما چه شیئی را باید در جای معین بگذاریم و چه شخصی را باید به سِمت معین نصب بكنیم؟ اشیاء جایشان مشخص نیست، اشخاص جایشان مشخص نیست، با عقل مقدار كمی از این امور معلوم می‌ شود، اما بخش وسیعی از امور را وحی باید شكوفا كند. بنابراین اگر مسئله حقوق بشر است، سلامت بین ‌المللی است قرآن باید تعیین كند، سلامت منطقه‌ ای است قرآن باید تعیین كند، سلامت محلّی است قرآن باید تعیین كند. [1] . ر.ک: نهج البلاغه، حکمت437؛ «الْعَدْلُ یضَعُ‏ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا». 📚 پیام به همایش بهداشت و سلامت تاریخ: 1390/08/23 🆔 @rahighemakhtoom
💠 مبانی حقوق بشر 🔸 كسانی كه [اعلامیه] [را] نوشتند، حالا یا حامی حقوق بشرند یا متولّی حقوق بشرند یا داعیه حقوق بشر دارند مانند سازمان ملل دستشان خالی است و حرف عالمانه ندارند؛ یعنی حرفی برای گفتن ندارند. الآن این موادّ حقوقی را مثلاً همه ما از حفظ‌ هستیم، این مواد را از چه چیزی می‌ گیرند؟ از چند مبنا می‌گیرند؛ مثل عدالت، مثل حریّت، مثل استقلال، مثل آزادی، مثل امانت مثل تعهد به عهد و امثال ذلك، اینها مبانی است كه این موادّ كه سازمان ملل و مانند آن تصویب كردند از این مبانی گرفته شده است، اما دستشان خالی می باشد! این مبانی را از چه چیزی می ‌گیرند؟ از عادات مردم، آداب مردم، فرهنگ مردم، سنن مردم و رسومات مردم كه هیچ اعتباری به آن نیست. چند اصل است كه مبنای حقوقی است؛ مثل عدالت، حریت، امانت و مانند آن که همه اینها مورد قبول است؛ موادّ حقوقی را باید از عدالت و استقلال و آزادی و امنیت و امانت و اینها بگیریم، اینها قبول است. 🔸 عدالت معنایش روشن است كه «وَضعُ كُلّ شَیءٍ فِی مَوضِعِه»،[1] این هم معنایش روشن است؛ از آن به بعد دست سازمان ملل خالی است! عدل «وَضعُ كُلّ شَیءٍ فِی مَوضِعِه»، خب جای اشیا كجاست؟ جای اشخاص كجاست؟ هیچ! دست آنها خالی است! خب آن كه اشیاء را آفرید باید بگوید جایش كجاست، آن كه اشخاص را آفرید باید بگوید جایش كجاست. شما می‌ خواهید جای زن را معین كنید، جای مرد را معین كنید، جای كودك را معین كنید، جای سالمند را معین كنید، جای آب را معین كنید، جای هوا را معین كنید، جای زمین را معین كنید، جای آسمان را معین كنید، چون همه اینها است. ما از عمق دریا تا اوج سپهر برنامه داریم، در دو طرف این الآن بشر ترمینال دارد؛ هم زیر دریا، هم كره مریخ! خب شما این موادّ حقوقی را از آن مبانی می‌ گیرید و می‌ گویید از عدل می‌ گیریم، از استقلال می‌ گیریم، از آزادی می ‌گیریم، از امنیت می‌ گیریم، از امانت و وفای به عهد می ‌گیریم، همه اینها درست است؛ اما تك تك اینها زیر سوال است، دست اینها خالی است! آنچه كه الآن سازمان ملل دارد عالمانه نیست، این [سازمان] مراجعه می ‌كند به فرهنگ مردم، به رسومات مردم، هر چه را اینها عدل می‌ دانند او هم مبنا قرار می‌ دهد، از این مبنا مادّه استنباط می‌ كند، اینكه عاملانه نشد! لذا می‌ بینید ظلم از آن در می‌ آید! آن كه مرفّه بی ‌درد است عدل را طوری معنا می ‌كند، آن كه پابرهنه دردمند است را طور دیگر معنا می ‌كند. بنابراین ممكن است انسان سی ـ چهل سال عمرش را هدر بدهد و حرفی برای گفتن نداشته باشد. پس تا نداشته باشیم دستمان خالی است. مبنا نخواهیم داشت، وقتی مبنا نداشتیم مواد هم نخواهیم داشت. [1]. ر.ک: نهج البلاغه، حکمت437؛ «الْعَدْلُ یضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا». 📚 دیدار دبیر کمیسیون حقوق بشر اسلامی با حضرت استاد تاریخ: 1390/03/12 🆔 @a_javadiamoli_doross
مبانی حقوق بشر.mp3
1.4M
💢مبانی حقوق بشر 📚 دیدار دبیر کمیسیون حقوق بشر اسلامی با حضرت استاد تاریخ: 1390/03/12 @rahighemakhtoom