🌿🌿🌿🌿☘ 🌿🌿🌿☘ 🌿🌿☘ 🌿☘ ☘ ✅ دعای روز شنبه °{ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ }° ⭐️ بِسْمِ اللهِ كَلِمَةُ الْمُعْتَصِمينَ ⭐️ وَ مَقالَةُِ الْمُتَحَرِّزينَ ⭐️ وَاَعُوذُ بِاللهِ تَعالي ⭐️ مِنْ جَوْرِ الْجآئِرينَ ⭐️ وَ كَيْدِ الْحاسِدينَ ⭐️ وَ بَغْيِ الظّالِمينَ وَ اَحْمَدُه ⭐️ فَوْقَ حَمْدِ الْحامِدينَ ⭐️ اَللَّـهُمَّ اَنْتَ الْواحِدُ بِلا شَريك ⭐️ وَ الْمَلِكُ بِلا تَمْليك ⭐️ لا تُضادُّ في حُكْمِكَ، وَلاتُنازَعُ في ⭐️ مُلْكِكَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي ⭐️ مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ⭐️ وَ اَنْ تُوزِعَني مِنْ شُكْرِ نُعْماكَ ⭐️ ماتَبْلُغُ بي غايَةَ رِضاكَ، وَ اَنْ تُعينَني ⭐️ عَلي طاعَتِكَ وَلُزُومِ عِبادَتِكَ ⭐️ وَاسْتِحْقاقِ مَثُوبَتِكَ بِلُطْف ⭐️ عِنايَتِكَ وَ تَرْحَمَني بِصَدّي عَنْ ⭐️ مَعاصيكَ ما اَحْيَيْتَني ⭐️ وَ تُوَفِّقَني لِما يَنْفَعُني ما اَبْقَيْتَني ⭐️ وَ اَنْ تَشْرَحَ بِكِتابِكَ صَدْري ⭐️ وَ تَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ وِزْري ⭐️ وَ تَمْنَحَنِي السَّلامَةَ في ديني وَ نَفْسي ⭐️ وَلاتُوحِشَ بي اَهْلَ اُنْسي ⭐️ وَ تُتِمَّ اِحْسانَكَ فيما بَقِيَ مِـنْ عُمْري ⭐️ كَما اَحْسَنْتَ فيما مَضي مِنْـهُ ⭐️ يـا اَرْحَـمَ الـرّاحِمينَ ...❤️ أَلَا بِذِڪْرِ اللَّهِ تَطْمَئِـنُّ الْقُلُــوب ☘ 🌿☘ 🌿🌿☘ 🌿🌿🌿☘ 🌿🌿🌿🌿☘

🌴🥀🌴🥀🌴🥀🌴 سلام بر بانوی محمل سوار.. 🥀 نیمی از فرصت تقریب به دلدار گذشت چشم بر هم زدم و این همه اسحار گذشت شب به شب آمدن و ناله زدن بر در دوست چون نسیم سحری آمد و ناچار گذشت گر چه کالای من غمزده بازار نداشت کسب و کارم همه با لطف خریدار گذشت چه خداوند رحیمی‌ست که با قطره‌ای اشک از سر معصیت بی حد و بسیار گذشت گذر هر نَفَسْ‌آلوده به این دِیر افتاد شامل عفو خدا گشت و سبک‌بار گذشت زودتر باید از این مائده کامی ببریم نیمی از سفره‌ی مهمانی غفار گذشت نیمی از ماه گذشت و مه من جلوه نکرد چه کنم نیمه‌ای از فُرجه‌ی دیدار گذشت نیمه‌ای رفت ولی نیم دگر در پیش است ای خوش آن کس که از این ماه، سزاوار گذشت ** هر شب اینجا دل من مضطربِ بانویی‌ست محملش از وسطِ کوچه و بازار گذشت سنگ می‌آمد و بر روی برادر می‌خورد خواهر غمزده با دیده‌ی خونبار گذشت پیش چشمان پدر، دخترکش سیلی خورد عمر کوتاهِ گُلش در غم و آزار گذشت ✍ مصطفی_هاشمی_نسب 🌴🥀🌴🥀🌴🥀🌴

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و سی ┄┄┅┅✿❀🍃🌹🍃❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه192 : اين خطبه را «قاصعه» يعنی تحقير كننده ناميدند كه در آن ارزشهای جاهلی را كوچك و خوار شمرد و از طولانی ترين سخنرانيهای امام است كه در سال ۴۰ هجری در حاليكه سوار بر اسب بود ايراد فرمودند. 1⃣ والایی پروردگار 🔻ستايش خداوندی را سزاست كه لباس عزّت و بزرگی پوشيد و آن دو را برای خود انتخاب و از ديگر پديده ها باز داشت. آن دو را مرز ميان خود و ديگران قرار داد و آن دو را برای بزرگی و عظمت خويش برگزيد و لعنت كرد آن كس را كه در آرزوی عزّت و بزرگی با خدا به ستيزه برخيزد، از اين رو فرشتگان مقرّب خود را آزمود و فروتنان را از گردنكشان جدا فرمود، با آن كه از آنچه در دلهاست و از اسرار نهان آگاه است، به فرشتگان فرمود: «من بشری را از گل و خاك می آفرينم، آنگاه كه آفرينش او به اتمام رسيد و روح در او دميدم برای او سجده كنيد، فرشتگان همه سجده كردند مگر ابليس» كه حسادت او را فرا گرفت. 2⃣ نكوهش تكبر و خودپسندی شيطان 🔻شيطان بر آدم (عليه السّلام) به جهت خلقت او از خاك فخر فروخت و با تكيه به اصل خود كه از آتش است دچار تعصّب و غرور شد. پس شيطان دشمن خدا و پيشوای متعصّبها و سر سلسله متكبّران است كه اساس عصبيّت را بنا نهاد و بر لباس كبريایی و عظمت با خدا در افتاد. لباس بزرگی را بر تن پوشيد و پوشش تواضع و فروتنی را از تن در آورد. آيا نمی نگريد كه خدا به خاطر خود بزرگ بينی، او را كوچك ساخت و به جهت بلند پروازی او را پست و خوار گردانيد پس او را در دنيا طرد شده و آتش جهنّم را در قيامت برای او مهيّا فرمود؟ 3⃣ آزمايشها درمان تكبّر 🔻خداوند اگر اراده می كرد، آدم (عليه السّلام) را از نوری كه چشمها را خيره كند و زيباييش عقلها را مبهوت سازد و عطر و پاكيزگی اش حس بويایی را تسخير كند می آفريد كه اگر چنين می كرد، گردنها در برابر آدم فروتنی می كردند و آزمايش فرشتگان برای سجده آدم (عليه السّلام) آسان بود، امّا خداوند مخلوقات خود را با اموری كه آگاهی ندارند آزمايش می كند تا بد و خوب تميز داده شود و تكبّر و خودپسندی را از آنها بزدايد و خود بزرگ بينی را از آنان دور كند. پس از آنچه خداوند نسبت به ابليس انجام داد عبرت گيريد، زيرا اعمال فراوان و كوششهای مداوم او را با تكبّر از بين برد. او شش هزار سال عبادت كرد كه مشخّص می باشد از سالهای دنيا يا آخرت است، امّا با ساعتی تكبّر همه را نابود كرد، چگونه ممكن است پس از ابليس، فرد ديگری همان اشتباه را تكرار كند و سالم بماند نه، هرگز! خداوند هيچ گاه انسانی را برای عملی وارد بهشت نمی كند كه برای همان عمل فرشته ای را محروم سازد. فرمان خدا در آسمان و زمين يكسان است و بين خدا و خلق، دوستی خاصّی وجود ندارد كه به خاطر آن حرامی را كه بر جهانيان ابلاغ فرموده حلال بدارد. ┄┄┅┅✿❀🍃🌹🍃❀