💠 آیةالله مظاهری : 🔶 این نماز شب خوان ها عالَمی دارند. این نماز شب خوان ها بالاترین لذتشان همین است. 🔷 اگر در روز گرفتاری ها هست، یا اگر در روز غم و غصه هایی هست و اگر در روز بلاهایی هست، این ها منتظر این هستند که آن ساعتِ آخر شب برسد. 🔶 تمام رفع غم و غصه ها و نگرانی ها و اضطراب خاطرهاست و یک لحظه آن ساعت را به دنیا و آنچه در دنیاست نمیدهند. 🔷 معلوم است که خیلی مقام است. 🔶 این روایتِ هم نبوت است و هم ولایت. یعنی هم پیغمبر اکرم فرمودند و هم امام صادق (سلام الله علیهما): الرّکعتان فی جوف اللیل أحب الی من الدنیا و ما فیها. دو رکعت نماز در دل شب از دنیا و آنچه در دنیاست، بیشتر است. 🔷 یعنی به پیغمبر اکرم (صلّی اللّٰه علیه و آله) بگویند تمام دنیا برای تو و یک نماز شب نه. پیغمبر اکرم (صلّی اللّٰه علیه و آله) میفرماید نه، نماز شب مقدّم است بر دنیا و آنچه در دنیاست. 🔶 به امام صادق (علیه السّلام) بگویند دنیا برای تو و دو رکعت نماز شب نه. میفرماید نه. #نماز_شب

✍امام علی (علیه السلام): در آخر الزمان شیعیان ما همانند وضعیت یک انبار گندم را خواهند داشت. که آن را آفت بزند و صاحب انبار آنها را بیرون می آورد و آن قسمت هایش را که آفت زده دور می ریزد و بقیه را داخل انبار قرار می دهد و این کار مجددا آنقدر و استمرار پیدا می کند تا جایی که به اندازه مشتی از آن گندمها بیشتر سالم باقی نمی ماند. 📚غیبت نعمانی باب ۱۲ 【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 】

💢 در محضر ایت الله بهجت قدس سره: 💫زیارتی که هر روز پس از نماز صبح مولای ما صاحب‌الزمان(عجل الله) به آن زیارت می شود و حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره مقید بودند که هر روز آن را بخوانند. ﷽ 💠اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ، عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، فِي مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا، حَيِّهِمْ وَ مَيِّتِهِمْ، وَ عَنْ وَالِدَيَّ وَ وُلْدِي وَ عَنِّي، مِنَ الصَّلَوَاتِ وَ التَّحِيَّاتِ، زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ‏ وَ مُنْتَهَى رِضَاهُ،  وَ عَدَدَ مَا أَحْصَاهُ كِتَابُهُ، وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي كُلِّ يَوْمٍ عَهْدًا وَ عَقْدًا وَ بَيْعَةً لَهُ فِي رَقَبَتِي، اللَّهُمَّ كَمَا شَرَّفْتَنِي بِهَذَا التَّشْرِيفِ وَ فَضَّلْتَنِي بِهَذِهِ الْفَضِيلَةِ وَ خَصَصْتَنِي بِهَذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلَى مَوْلَايَ وَ سَيِّدِي صَاحِبِ الزَّمَانِ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَشْيَاعِهِ وَ الذَّابِّينَ عَنْهُ، وَ اجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ، طَائِعًا غَيْرَ مُكْرَهٍ، فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي كِتَابِكَ، فَقُلْتَ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ، عَلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ وَ آلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، اللَّهُمَّ هَذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.💠 #زیارت_امام_زمان_بعد_از_نماز_صبح

👌کلام نورانی صادقین علیهماالسلام درباره تفسیر آیه شریفه 208 سوره بقره به وجوب و ضرورت معرفت امام 💎معرفت امام ؛ سلم و صلح و راستی حقیقی در آیات قرآن کریم ✨ عنْ زُرَارَةَ وَ حُمْرَانَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالُوا: سَأَلْنَاهُمَا عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ: يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا اُدْخُلُوا فِي اَلسِّلْمِ كَافَّةً ❇️ قالَ أُمِرُوا بِمَعْرِفَتِنَا ✍🏻 زراره و حمران بن اعین و محمّد بن مسلم از امام باقر و امام صادق عليهماالسلام درباره آيه [208 سوره بقره] پرسیدند: « يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ‌ آمَنُوا اُدْخُلُوا فِي اَلسِّلْمِ‌ كَافَّةً‌ » « اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد همگى در #سلم و صلح و راستی داخل شوید! ». ❇️ حضرت علیه‌السلام فرمودند: يعنى مردم #مأمور به #معرفت و شناخت ما [خاندان اهل‌بیت علیهم السلام] هستند. 📚بحار الأنوار ؛ جلد۲۴ ؛ صفحه۱۵۹

⚡️حکایات و حکمتها ⭕️ از کوچکش هم بترس ✍️ امام صادق(ع)فرمود: رسول اکرم(ص)به سرزمین خشک که در آن گیاهی نمی ‏رویید نزول نمود. سپس به اصحاب خود فرمود: بروید هیزم جمع کنید و بیاورید. عرض کردند: در این زمین چیزی نمی‏ روید و هیزمی یافت نمی‌‏شود. حضرت فرمود: بروید و هر کدام هر چه یافتید با خود بیاورید. تجسس نمودند و در گوشه و کنار زمین بوته‌‏های کوچک خار یافتند، آنها را کندند و حضور حضرت آوردند و روی هم انباشتند که توده‏ ای خار شد. رسول اکرم(ص)فرمودند: گناهان این‏طور جمع می‏شود سپس تذکر داد که از گناهان کوچک بپرهیزید که هر چیز طالبی دارد و طلب‌‏کننده معاصی گناهان را ثبت می‏کند. 📚 الکافی، جلد ۲، صفحه ۲۸۸. 🔴 گویی پیشوای اسلام خواست با دستور جمع‏‌آوری هیزم در آن بیابان بدون گیاه، اصحاب خود را متوجه کند که گناهان صغیره که آنها را حقیر می‌‏شمارید، همانند بوته‌‏های کوچک خار است که در این بیابان به نظر نمی‏‌آمدند و شما در طلبشان رفتید و آنها را گرد آوردید و در نتیجه به صورت توده بزرگ خار در آمده است. طالب گناهان که فرشتگان الهی هستند، گناهان صغیره شما را می‏نویسند و مجموعشان به صورت گناهی بزرگ در می‌‏آید. 📚شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق، جلد ۲، صفحه ۲۱۰

🌻چند حدیث درمورد دوستی 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💐امام على عليه ‏السلام: ✍دوستى ‏ات، در حدّ شيدايى و دشمنی ات مايه هلاكت نباشد. دوستت را به اندازه دوست بدار و دشمنت را به اندازه دشمن بدار 📚بحارالأنوار ج۷۴ ص۱۷۸ 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💐امام على عليه السلام: ✍ در دوستى با دوستت، اندازه نگه دار، چه بسا كه روزى دشمنت شود؛ و در دشمنى با دشمنت، از حدّش تجاوز مكن، چه بسا كه روزى دوستت گردد 📚حکمت ۲۶۸ نهج البلاغه 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💐امام على عليه السلام: ✍هرچه محبّت دارى نثار دوستت كن، اما هرچه اطمينان دارى به پاى او مريز 📚غررالحكم حدیث۲۴۶۳ 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💐امام على عليه السلام: ✍ هرگاه خواستى از برادرت ببُرى، جايى براى آشتى او از خود باقى بگذار، تا اگر روزى پشيمان شود از آن جا به دوستى برگردد 📚از نامه ۳۱ نهج البلاغه 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💐امام صادق عليه السلام: ✍ دوستت را از راز خود آگاه مكن، مگر بر رازى كه اگر دشمن از آن آگاه شود نتواند به تو زيانى رساند؛ زيرا دوست نيز ممكن است روزى دشمن شود 📚ميزان الحكمه ج۵ ص۲۶۴

حلول ماه ربیع الثانی امیرالمومنین علی علیه السلام: سُوسُوا ایمانَکُمْ بِالصَّدَقَةِ، وَ حَصِّنُوا اَمْوالَکُمْ بِالزَّکاةِ، وَ ادْفَعُوا اَمْواجَ الْبَلاءِ بِالدُّعاءِ 🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼 ایمان خود را با صدقه، اموال‌تان را با زکات حفظ کنید، و امواج بلا را با دعا برانید. حکمت۱۴۶ نهج‌البلاغه

👌تبیین نورانی امام صادق علیه‌السلام از معنای آیه نفر و ارتباط آن با شناخت امام 💎تفسیر امام صادق علیه‌السلام از آیه نفر به جستجوی امام و شناخت امام ✨ عنْ يَعْقُوبَ بْنِ شُعَيْبٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِذَا حَدَثَ عَلَى اَلْإِمَامِ حَدَثٌ كَيْفَ يَصْنَعُ اَلنَّاسُ ❇️ قالَ أَيْنَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «فَلَوْ لاٰ نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طٰائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي اَلدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذٰا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » ❇️ قالَ هُمْ فِي عُذْرٍ مَا دَامُوا فِي اَلطَّلَبِ وَ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ يَنْتَظِرُونَهُمْ فِي عُذْرٍ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْهِمْ أَصْحَابُهُمْ ✍🏻 يعقوب بن شعيب مى‌گويد: به امام صادق عليه السّلام گفتم: وقتى براى امام اتفاق ناگواری افتاد و از دنيا رفتند , مردم چه وظیفه‌ای دارند؟ ❇️ حضرت فرمودند: قول خداوند متعال كجاست: چرا از هردسته از مؤمنان براى طلب دانش #كوچ نمى‌كنند كه درباره دين، دانش بياموزند و چون بازگشتند قوم خود را از گناه بترسانند شايد بترسند و به خود بيايند. (توبه/۱۲۲) ❇️ سپس حضرت فرمودند: مردم تا زمانی که در جستجوی #امام خویش هستند #معذور هستند و آن عده‌ای كه در انتظار نماينده‌هاى خود هستند هم معذورند تا نمایندگانشان نزد آنها برگردند. 📚 کافی شریف ج 1 ص 378

# حدیث روز # امام علی ( ع) : سه چيز است كه هر كس داشته باشدخیر دنیاوآخرت روزیش استـ آن سه چيز عبارتند از : 1⃣راضى بودن به قضاى الهى ، 2⃣صبر كردن بر بلا و گرفتارى، 3⃣شكركردن هنگام آسايش و رفاه 📚غرر الحكم،ح۴۶۷۰

📘#داستان‌های‌بحارالانوار 💠 ذلت گناه و عزت طاعت 🔹یکی از خلفاء عباسی دل درد شدیدی داشت. بختیشوع که خود نصرانی، و از پزشکان ماهر آن عصر بود، برای معالجه به بالین آن خلیفه آمد و پس از معاینه، معجونی از دارو درست کرد و به خلیفه داد ولی خوب نشد بختیشوع که از معالجه او ناامید شده بود، گفت: آنچه مربوط به علم پزشکی بود، همین بود که انجام دادم. بنابراین درد تو با برنامه طبی، معالجه نمی یابد و ادامه دارد، مگر شخصی که دعایش مستجاب می‌شود، برای تو دعا کند. 🔹خلیفه به یکی از نگهبانان خود گفت: موسی بن جعفر را به اینجا بیاور. او رفت و امام کاظم (علیه السلام) را آورد. مأمور شنید که حضرت در بین راه مشغول راز و نیاز شد و دعایی خواند، همان دم درد خلیفه برطرف شد و شفا یافت. 🔹پس از آنکه امام (علیه السلام) به نزد خلیفه وارد شد، به امام گفت: تو را به حق جدت پیامبر مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) سوگند می‌دهم، بگو بدانم درباره من چه دعایی کردی؟ 🔹امام کاظم (علیه السلام) فرمود: گفتم: اللهم کما أریته ذل معصیته فأره عر طاعتی. خدایا! همان طور که نتیجه ذلت و خواری گناه خلیفه را به او نشان دادی، نتیجه عزت و شرافت اطاعت مرا نیز نشان بده. 📌آری، استجابت دعا و نیایش از آثار اطاعت و بندگی است، همچنان که ذلت و گرفتاری معمولا از آثار عصیان و گناه می‌باشد. 📚 بحارالانوار، ج ۴۸، ص ۱۴۰.