🖋شرور عالَم، بلاهایی هستند برای خارج کردن ما از جهنم درونمان!
🧮 ۱۷۵ کلمه
⏳زمان مطالعه: ۲ دقیقه
📆 ۳۰ فروردین ۱۳۹۹
بسم الله
🔰فتنه ها و شرور، هر دو مىتوانند عامل امتحان ما، عامل آشكار شدن تمامى كفرهاى نهفتۀ ما باشند، مىتوانند جهنّمهاى درون ما را، وحوش نهفته در ما را به ما نشان دهند، تا لااقل از غرور و از وهم بيرون بياييم.
🔰ما وهم قدرت داريم و خيال مىكنيم كه چون اين قدرت را داريم بر حق هستيم. ما نسبت به نعمتها- در يك حدّ طبيعىترى كه هستيم- وهم داريم. خيال مىكنيم كه نعمت هوش، نعمت نبوغ، نعمت علم، همۀ اين نعمتها علامت حقّانيّت من است.
🔰بالاتر كه مىآييم، به موجودى و نعمت هم كارى نداريم؛ كه رفته رفته به حاصل كار و دسترنج خودمان مغرور مىشويم. به آن چه به دست آوردهايم، چشم مىدوزيم. كارهايى كه كردهايم؛ قدرتى، تسخيرى، كشفى، شهودى، اين كه كسى را سوسك كنيم، بالايش ببريم، پايين بياوريم و اين كه بدانيم چه مىخواهد بخورد و چه نمىخواهد بخورد، به اينها روى مىآوريم و رفته رفته همينها مىشود وسيلۀ ما!
🔰آن چه جهنّم ماست، آن چه «سقر» سلوک ماست، اين است كه ما به حق پيوند نخوردهايم. به همه چيز رسيدهايم، ولى عبد نشدهايم.
(📕علی صفایی حائری، فوز سالک، ص۱۰۱-۱۰۰)
#بلای_کرونا
#فلسفه_شرور
#جایگاه_شرور_در_تربیت_انسان
https://eitaa.com/joinchat/1379663915Ce68dbc3592