1⃣ اقتصاد اسلامی چیه؟ خیلی راحت: اقتصاد کاملا آزاد، باز، مردمی... تولید کننده، همان مصرف کننده هست، همه کار را خود مردم انجام می دهند، حکومت هیچ نقش تصدی گری و ایجابی ندارد. به معنای واقعی کلمه ابتکار امر، دست خود مردم هست، مردم خودشون تصمیم میگیرن با توجه به شرایط و امکانات، چی تولید کنند، با چه ابزار و متریال و کیفیتی، خودشون بازاریابی میکنن، خودشون قیمت گذاری میکنند روی چیزی که تولید کرده اند... کنترل کیفیت، توسط حکومت انجام نمیشه، خود مردم بهترین روش را پیدا می کنند برای اینکه اطمینان حاصل کنند که محصول با کیفیت و سالم تولید و مصرف می کنند... اما این اقتصاد، مرز و خطوط قرمز داره، که خطوط قرمز را هم شرع تعیین کرده: ربا و زیر مجموعه هایش یعنی رشوه و احتکار و پولشویی و .... و سایر مسائلی که در شرع حرام هست مثلا مردم حق تولید مشروب ندارند، یا قمارخانه یا مراکز فساد... حکومت نباید اجازه دهد. که نقش حکومت، معطوف به صبانت از همین خطوط قرمز هست، که مردم حق نزدیک شدن به این مرزها را ندارند در غیر اینصورت حکومت قاطعانه برخورد می کند. ⬅️ یعنی خلاصه اقتصاد اسلامی یعنی هر کاری میخواهی بکن، اما به این خطوط قرمز نزدیک نشو. کار حکومت، ایجابی نیست، نمیگه چی کار بکن چی تولید کن، چه قیمت بذار، کجا بازاریابی کن... نه حکومت کاری به این کارا نداره کار حکومت سلبی هست: حق ربا و رشوه و احتکار و پولشویی و ... نداری! یعنی در اقتصاد واقعا اسلامی، دولت تقریبا کاره ای نیست، همه کار مردمی هست، اما قوه قضائیه سرش خیلی شلوغه! چون بخش سلبی کار دستش هست. https://eitaa.com/rajolonyasaa

2⃣ حالا اقتصاد لیبرالیستی یا همون سرمایه داری یا همون آزاد، چی هست؟ همون اقتصاد باز و مردمی، که هیچ مرز و خطوط قرمزی براش تعریف شده نیست. ⬅️ یعنی اون قید خطوط قرمز را برداریم از اقتصاد اسلامی، میشه اقتصاد لیبرالیستی. حالا مگه چی میشه؟ هیچی، به خاطر نبود اون خطوط قرمز، عملا کل اقتصاد میفته دست یه مشت سرمایه دار، هیچکس هم جلودارشون نیست! و بقیه ی مردم میشن برده. هیچ ابتکار عملی ندارند که چی تولید کنند و با چه مشخصاتی و ... نه! مردم به معنای واقعی کلمه برده میشن، و به استخدام سرمایه دارها در میان و مجبور میشن برای حداقلی ترین نیازهای زندگی، صبح تا شب مثل اسب بدوند! کوچک‌ترین کم کاری، باعث میشه اخراج بشن... فوق العاده بی رحم و غیر انسانی... و دست پنهان آدام اسمیت که میگن میاد و کنترل میکنه خودبخود بازار رو و نجات میده مردم رو، که میلیون تا مقاله براش نوشتن، چرت محضه! در عمل هم دیدیم هیچ چیزی نمیتونه حرص و آز بشر رو محدود کنه، که داریم می بینیم که در کشوری مثل امریکا، چطوری همه شدند کارمند و مزدور یه مشت سرمایه دار. https://eitaa.com/rajolonyasaa

3⃣ اقتصاد کمونیستی یا سوسیالیستی چیه؟ میگن چون اقتصاد سرمایه داری اینقدر منجر به فساد میشه، پس نباید هیچی آزاد باشه، دولت همه کاره، همه رسما مزدور دولت باشند. یعنی چون اقتصاد آزاد باعث میشه همه مردم برده ی سرمایه دار ها بشن، اینا میگن پس مردم بیان برده ی دولت بشن که دولت دیگه خیالمون جمع هست که ظلم نمیکنه و امکانات رو عادلانه تقسیم میکنه و ... که سه تا عیب داره: 1⃣ اولا وقتی دولت همه کاره هست، خود دولت و حکومت رو کی باید کنترل کنه که ظلم نکنه؟ 2⃣ در ثانی، وقتی حکومت همه کاره هست، و مردم برده و هیچکاره، از طرفی استعدادهای مردم معطل میمونه، مثلا من خودم میدونم الان پیاز بکارم، هم با توجه به شرایط بارندگی امسال و ... محصول خوب میده، هم میدونم بازار براش هست... اما دولت اجازه نمیده! میگه تو امسال باید گوجه بکاری، با این قیمت هم ازت میخریم! 3⃣ از طرف دیگه چون کار کارشناسی سنگین لازم داره، مثلا حکومت باید در هر ده کوره ای آمار داشته باشه امسال شرایط جوی چطوریه، بازار کجا چی هست و ... که برای ملت تا تمام جزئیات تعیین تکلیف کنه، چه دم و دستگاهی لازم داره؟ عملا باید هشتاد درصد مردم بشن کارمند دولت (دیوان‌سالاری) که کارشناسی کنن که کجا چی با چه متریالی باید تولید بشه و کجا مصرف بشه! بیشت درصد مردم هم نوکر حلقه به گوش اون هشتاد درصد کارمند! یعنی اقتصاد کمونیستی چون غیر طبیعی هست، اصلا شدنی نیست! و عملا هیچ فرقی با همون سرمایه داری نداره چون اونجا در سرمایه داری یه مشت سرمایه دار همه کاره بودند بقیه برده، اینجا هم دولت همه کاره هست بقیه برده عملا در هر دو سیستم، مردم هیچکاره و برده هستن؛ ⭕️ منتها ارباب، در نظام سرمایه داری سرمایه دارها هستن؛ ⭕️ در نظام کمونیستی، ارباب حکومت هست؛ ⬅️ و حتی سرمایه دارها و حکومت هم تقریبا مثل همند، یعنی الان در مثلا امریکا که اقتصاد آزاد هست، عملا حکومت دست همون سرمایه دارها هست، حتی پلیس، فوه قضاییه، دولت... همه دست همون یک درصدی ها هست. ⬅️ یعنی در واقع ماهیت اقتصاد سرمایه داری و‌ کمونیستی یکی هست و در واقع دو روی یک سکه هستند، نه دو سر مختلف طیف: یه مشت سرمایه دار، مردم را به بردگی می گیرند؛ ⭕️ در سیستم کمونیستی رسما به اون ارباب های سرمایه دار، حکومت را تقدیم می کنند ⭕️ در سیستم های لیبرالیستی، غیر رسمی اون سرمایه دارها بر حکومت سلطه دارند و حکومت هم زیر دستشون هست. یعنی کمونیسم و لیبرالیسم عملا یک ماهیت هستند که با دو مدل مختلف لفاظی، بیان می شوند؛ برعکس در اقتصاد اسلامی ابتکار عمل به دست مردم هست و حکومت متعصبانه پاسداری میکنه تا یه مشت سرمایه دار، مردم رو برده نکنن، خود حکومت هم هیچ تصدی گری نداره و دستور نمیده کسی چی کار کنه ⬅️ مردمی ترین و طبیعی ترین و سالم ترین و آزاد ترین نوع اقتصاد، اقتصاد اسلامی هست، بقیه اسمهای متفاوت و فریبنده ای هست که روی ارباب-بردگی گذاشته اند. https://eitaa.com/rajolonyasaa

حالا این دعوای حذف یا عدم حذف ارز ترجیحی و ... چیه، آقای جبرائیلی چی میگه... انتظار ما از دولت بعدی باید چی باشه؟ چه شعارهای اقتصادی بده؟ ان شاء الله توضیح میدم

سلام علیکم، ❌«وای به حالت شورای نگهبان، اکر فلانی را تایید صلاحیت کنی!» ⁉️آخه چرا؟ مردم باید خودشون به اون بلوغ برسن که به فلانی رای ندهند. بله، بعضی ها خیلی متقلب هستن، دیگه چاره ای جز عدم تایید صلاحیتشان نمیماند؛ بعضی ها هم با اینکه متقلب هستند، اما چون پایگاه مردمی دارند، مصلحت نیست رد صلاحیت بشن. بله، درستش، قاعده اش، اینه که بخاطر متقلب بودن و قبول نداشتن قوانین بازی، رد صلاحیت بشن، میدونم، اما اینجا ایران که مردمش باید به رشدی خیلی بالاتر از سایر مردم برسن، تا آماده ی ظهور بشن. اینجا خود بزرگان بعضی قواعد را به نفع رقیب و علیه خود، بهم می زنند و استثنائاتی قائل میشن تا فرصت بیشتری به مردم بدن تا رشد کنند. پس راهش چیه؟ ⁉️چطوری به مردم حالی کنیم که به کاندید غربگرا که غرب جانی و رسانه های صهیونیستی ازش حمایت میکنن، رای ندید؟! چطوری حالیشون کنیم که خودمون بیچاره میشیم کما اینکه تمام ناکارآمدی های این نظام، ریشه اش را پیدا کنی، بر میگرده به رای بد و انتخاب بد ما مردم، و جاهایی که عالی هستیم «مثل عرصه ی نظامی» اتفاقا به رای مردم کاری نداره، و مستقیما زیر نظر رهبری هستن. خب چاره اش چی هست؟ ⁉️دعواهای سیاسی؟ ⁉️مناظرات؟ ⁉️تبلیغ گسترده؟... من فکر میکنم چاره اش اینه، یه جمله ای که از حاج آقا پناهیان شنیدم، و به نظرم باید طلا گرفتش: «تا خوبا بهتر نشن، بدا خوب نمیشن» یا اون جمله ی معروفتر: «خدا رحمت کنه هر کی که هر جا نشسته، یک قدم جلوتر بره» چاره اش همینه، شلوغکاری و داد و فریاد نیست! 🌹 همین کاری که مرحوم شهید رئیسی کرد: اینقدر اوج گرفت، که تمام شبهات و تهمتها، بدون هیچ مناظره ای، خود بخود حل شد. ⬅️ حالا ایشون حد خیلی بالا بودند، ما هم هر کدوم در هر جایگاهی که هستیم، لازم نیست خیلی حرف بزنیم، بجاش هر کی نذر کنه برای تغییر ذائقه ی مردم از غربگرایی به اسلام گرایی، یک نیکی بکنه؛ یک قدم بره جلو؛ بهتر بشه... ☑️ داری مسیری رو میری با ماشین، به عابر رو سوار کن، هیچی هم نمیخواد بگی، طرف شیرینی رفتارت رو ببینه، موقع رای دادن که میخواد از لج آخوندا و مذهبی ها و انقلابی ها به غربگرا رای بده، یاد تو میفته، تصمیمش عوض میشه. آره! همینه، وگرنه خیال کردید ملت نمیدونن فرق جهانگیری و همتی و آخوندی و ... با جلیلی چیه؟ دو دوره نمی دونستن جلیلی و رئیسی از روحانی بهترن؟ ⭕️ قطعا میدونستن، منتها لج کردن، از لج احمدی‌نژاد و دولتش... بعد ما هم نکردیم آرومشون کنیم، ما هم هی باهاشون لج کردیم، فحشای بدتر دادیم به روحانی! ⭕️ اما لجبازی بسه، اونا هم که لج میکنن، هموطن ما هستن، نتونستن در هجوم تبلیغات دشمن راه رو درست پیدا کنن؛ اما ما باید کینه و دشمنی هامون رو نگه داریم برای مغضوب علیهم ها، اینا که مغضوب علیهم نیستن، اینا ضالین هستن... 👈 به قول مرحوم صفایی حائری، «ما که نمیخوایم یه چیزی بگیم دل خودمون رو خنک کنیم!» ما باید ببینیم خدا چطوری راضی میشه. ما این چند روز هر کدوم به قدم بریم جلوتر، خوبی کنیم به مردم... ☑️ راجع به اون کاندیداهایی که وسط بازی میکنن هم اصلا نگران نباشید، مطمئن باشید خود مردم خیلی خوب میدونن کدوم کاندید هست که نمود اسلام واقعی و انقلابیگری هست. اگر نخوان، محاله گول بخورند. ☑️ دعوای جامعه ی ما سر تشخیص نیست، سر گرایش قلبی هست. 🟢 ما باید با اعمالمون کاری کنیم که گرایش قلبی مردم به اسلام زیاد بشه، بعد دیگه اصلا لازم نیست حتی اشاره هم کنیم، مردم خودشون بو میکشن میرن پیدا کنن کدوم کاندیدا بوی اسلام و انقلاب بیشتر میده. خودشون میرن سراغش. ⬅️ اتفاقی که برای خود من افتاد، من دو دوره به خاتمی رای دادم، دوره اول احمدی‌نژاد (نماد انقلابیگری) رای آورد داشتم از غصه دق میکردم... با هیچ مناظره و مباحثه ای هم دیدگاهم تغییر نمیکرد... ⬅️ اما یه بار اتفاقی رفتم راهیان نور، حالا علاوه بر نفس شهدا و عنایت امام زمان علیه السلام، رفتار هم اردویی ها رو که میدیدم و مقایسه میکردم با جمع های اصلاح طلبی و روشنفکری خودمون، شرمنده میشدم! ✅ اسفند ۸۷ رفتم راهیان نور، چند ماه بعد فتنه ای شد که کلی انقلابی چپ کردند، اما من (که معروف بودم به گرایشات شدید روشنفکری و اصلاح طلبی)، اون روزها یه نفره جلوی کل خانواده و دوست و آشنا و ... ایستادم و از نظام دفاع کردم!!! اینم هنر من نبود، خیلیش هنر اون همسفران راهیان نور بود، که با اینکه میدیدن پوششم متفاوت هست، اما توهین نمیکردن، هیچکس هم یک کلمه باهام بحث سیاسی نکرد، خیلی هم تحویلم نگرفتند، اما اذیتم هم نکردند، به روال معمول تعاملات بین خودشون که با همدیگه متواضع و مهربان بودند، با منم همونطور بودند... ⬅️ راهش همینه، مردم دشمن نظام و انقلاب نیستن، چند تا منافق می بینن، دشمن هم رسانه دستشه، دو بهم زنی میکنه، ملت لج میفتن! راهش مدارا هست و به قول حاج آقا پناهیان «بهتر شدن خوبا» @rajolonyasaa

سلام عزیزان؛ اینکه میگن نباید بین انقلابی ها (آقایان جلیلی و قالیباف منظورشون هست) اختلاف افکنی کنیم و هیچکدام را نزنیم و توجهمان معطوف به دشمن باشه و ... عین این هست که بعد از رحلت حضرت رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم، که سر جانشینی، اختلاف شد، بگن: «مسلمان ها، اینها همه خودی هستند، همه جزو صحابه ی عظام هستند، نباید یکی را بزنیم و از دیگری دفاع کنیم، همه ی اینها خوب و قابل احترام هستند، ما الان باید حواسمان به مشرکین باشد!» https://eitaa.com/rajolonyasaa

در گرماگرم تبلیغات برای انتخابات مرحله دوم مجلس، تازه فهمیدم قهر مردم از صندوق رای، بخاطر چی هست؛ سعی کردم عزیزان انقلابی را آگاه کنم که مردم از نظام قهر نکرده اند، از این جناح بازی ها و سیاست بازی های پوچ و توخالی قهر کرده اند؛ از سیاسیونی که حرف از مردم و انقلاب و اسلام می‌زنند، اما به جز قدرت، به هیچ چیز فکر نمی کنند. و اینکه این دو قطبی جدید که ایجاد شده رائفی پور-قالیباف هم مثل همه ی دو قطبی های قبل، کاذب هست و دعوای زرگری و اینها همه یک حقیقت هستند با یک گفتمان که سر هر انتخاباتی خود را تقسیم بر دو میکنند و با هم دعوای زرگری میکنند تا قدرت بین خودشان دست به دست شود. مثل همان اصلاح طلب و اصولگرا، مثل چپ و راست قبلش، مثل ملی‌گرا و کمونیست قبلترش... گفتم ما نباید به فحش ها کار داشته باشیم، باید گفتمان افراد را ببینیم، کارنامه شان، سوابقشان را... اما هیچکس نبود در آن شلوغی بپرسد، آقای رسایی، آقای نادری، خانم رفیعی... شما برای مقابله با نفوذ سند استعماری ۲۰۳۰ چه برنامه ای دارید؟ تا الان چه کرده اید؟ کدام مصادیق این نفوذ را تشخیص داده و سد کرده اید؟ برای بهبود سبک زندگی از غربی به اسلامی چه برنامه ای دارید، برای کنار زدن ایده های اقتصاد لیبرالیستی و کمونیستی چه؟ چطور می خواهید اقتصاد اسلامی را حاکم کنید؟ اصلا تعریفتان چیست از اقتصاد اسلامی؟ ای دریغ! فقط فحاشی بود و رسواگری طرف مقابل! خب حالا که به ادعای آقای رائفی پور موفق شدید اکثریت مجلس را بدست بگیرید، چه گلی دارید به سر ما میزنید؟ آن قسم ها که به قرآن یاد کردید کو؟ قرآن که چه مظلوم است! چند روز قبل آقای قالیباف هم دو تا قسم به قرآن مجید یاد کرده که در مجلس پیگیر اوضاع مشکل دار معیشت و فرهنگ و سبک زندگی مردم باشد؛ که اگر بخواهد اتفاق خوب و اصولی و اساسی در اینها بیفتد، کار مجلس هست نه هیچ نهاد دیگری؛ نه دولت؛ (حالا بگذریم که دیدیم چهار سال دوره قبل نه تنها کاری نکرد، بلکه هر طرح و لایحه ای که به نفع مردم بود را سنگ اندازی میکرد)؛ ایشون اون روز که با هرکسی تبانی کرد و هر وعده ای داد در مجلس، و در برابر هر تهدیدی کوتاه آمد که مبادا تأیید نشدن اعتبارنامه شارلاتان ها شر برایش درست کند؛ وعده داد که کاندید نشود برای ریاست جمهوری... در تمام این مدت که اینهمه دروغ گفت و سیاست زد، در سرش بود که هم استخوان بندی مجلس جدید را طبق سلیقه ی خودش شکل بدهد، و هم مجلس را بگذارد روی دنده اوتومات، بعد خودش برود بنشیند پشت فرمان دولت! ایشون با این کارش دارد به ریش همان ده بیست درصدی هم که به زور شرکت کردند در انتخابات مجلس میخندد! دارد میگوید حالا دیدید هیچکاره هستید! چقدر لیستها را زیر و رو کردید، چنار و پاجوش کردید، گفتید پدرخوانده ها را زدیم کنار... دیدید چه خوب بازیتان دادم! دیدید آنها هم از خودمان بودن! دیدید این مجلس بیشتر از مجلس قبلی همه بازیچه ی من هستن! امروز امر میکنم به ریاستم رای میدهند، فردا امر میکنم برایم امضا جمع میکنند و دعوتم میکنند برای کاندیداتوری ریاست جمهوری! عزیزان، چقدر گفتم دروغ هست دعوای رائفی پور و قالیباف، چقدر گفتم دعوای زرگری هست... عزیزان اگر واقعاً میخواهید برای همیشه از شر این پدرخوانده ها و پسرخوانده (!) ها راحت شویم، تا جان دارید علیه قالیباف روشنگری کنید. انقلابمان را پس بگیریم از اینها. نگویید تخریب نکن، انقلابی هست! تخریب یعنی اون کارهایی که رائفی پور میکند که همه اش میشود به نفع طرف مقابل، تخریب را ما نکردیم، خودش کرده، یک ملت را، انقلابمان را، همه چیز را به سخره گرفته! و در این میان، ما کجای دلمان بگذاریم این اساتید اخلاق را که می گویند همه ی این بزرگواران متعلق به جبهه ی انقلاب هستند و محترم! کسی که میراث انقلابمان را، اعتماد مردم را، خون شهیدان را همه چیز را فدا میکند تا به قدرت برسد، ما باید اخلاقمدارانه بهش کمتر از گل نگوییم! https://eitaa.com/rajolonyasaa

خود ادمین کانال حامی آقای قالیباف نه در جای خصوصی، بلکه در کانال عمومی توضیح میده منظورش چی بوده از اینکه در خصوصی به ادمین های کانالهای حامی آقای قالیباف سفارش کرده در کانالهاشون اول کامل از آقای جلیلی حمایت کنند و «نیش آخر را آخر میزنیم»، میگه دقیقه نود میگیم: با اینکه آقای جلیلی خوبه، اما چون کارنامه نداره، پس انی لا احب الافلین! پس به آقای قالیباف رای میدیم! سیاست بازی در حد معاویه! والله ما هم خیلی دوست داریم اون کاندید که مد نظرمون هست پیروز بشه، اما یک ثانیه به همچین کارهای ناجوانمردانه ای فکر هم نمی کنیم، اما چرا طرفدارها (و بهتر بگیم، پروژه بگیرها) ی آقای قالیباف اینطوری می کنند؟ چون همه چیز را بازی سیاسی می بینند، یعنی نگاهی که خود آقای قالیباف دارد در وادی سیاست. اصلا ایشون نه در اعمالش، نه در حرفهایش ذره ای غیرت و تعصب به اسلام و انقلاب و خدا و دین و ... دیده نمیشه، اعتقاد داره همه ی اینها بازی سیاسی هست! https://eitaa.com/rajolonyasaa

مومن هایی که حکومت اسلامی تشکیل دادند، خبیث و طیب با هم هستند. چون قدرت دست حکومت اسلامی هست، عده ای بخاطر دنیا قاطی مومن ها و انقلابی ها شده اند؛ اینها باید از هم جدا شوند؛ در صفحه ۷۳ مصحف شریف بیان میفرمایند که: هر فردی عضو تشکیلات یا فرقه یا گروه یا خانواده یا ... هست، به سران آنها یک تکه از حکومت به امانت داده میشود؛ بعد ولی منصوب از سوی خداوند معین میشود؛ بعد به آن سران، فرمان الهی داده میشود که آن تکه از حکومت که به امانت به ایشان سپرده شده را باز گرداند به ولی خدا؛ آنانکه مومن واقعی هستند، ودیعه را برمیگردانند و خود و قبیله شان سربلند می شوند. أنها که خبیث هستند و دین را برای دنیا می خواهند، ودیعه را پس نمی دهند و تصور می کنند که با عدم حمایت از ولی خدا، خداوند مجبور خواهد شد فرد دیگری را بگمارد، یا سهم اینها را افزایش دهد، پیش خود و در جمع های خصوصی می گویند خدا فقیر هست و ما اغنیاء! یعنی خدا به ما احتیاج دارد، ما که به خدا نیازی نداریم، ما خودمان همین تکه حکومت را داریم!