💢 منِ فرهنگیِ ما ✍ نسا خلیلی ▪️منِ فرهنگی! در هر جامعه‌ای، همان آداب و رسوم و هنجارهایی است که نسل به نسل منتقل می‌شود. همان چیزی است که فردوسی پس از حملهٔ مغول به دنبال احیا آن رفت. ارزشِ بسی رنج سی ساله برای زنده‌کردن عجم را متحمل شد. ▪️منِ فرهنگی، در طول چند هزارسال با افت و خیزهای بسیار به‌دست آمده است. اما این جمله اینجا هم صادق است که خراب کردن بسیار آسان‌تر از ساختن است؟ امروزه چه ابزارهایی برای نابودی و ایجاد خرابی در آن مورد استفاده است؟ ▪️چیزی که امروز مورد تهاجم واقع شده است، منِ فرهنگی ماست. این چیزی به جز روحیهٔ سلحشوری ایرانی، حب وطن، غیرت مردان، عفت زنان، خانواده محوری، احترام به بزرگ‌ترها، جوانمردی و ... نیست. ▪️اما ابزار این کار چیست؟ از زبان آوینی شنیدم که «برای اشاعه تفکر آمریکایی در روسیه و چین حتما لازم نیست به آن‌ها اجازه افتتاح پیتزافروشی یا ویدیو کلوپ در میدان‌های بزرگ مسکو و پکن داده شود، بلکه «تعلیمات واحد نظام جهانی آموزش» برای آنکه دانشجویان چینی را بدان جا بکشاند که خود را قربانی «دموکراسی آمریکایی» کنند، کافی است» (آغازی بر پایان،ص ۲۵). ▪️اگر ذره‌ای نقش آموزشی برای فضای مجازی قائل شویم، می‌بینیم که رهاکردن این عرصه، رشته‌های من فرهنگی ما را پاره خواهد کرد و تنها نظم جهانی را در ذهن مردم، پیر و جوان ترویج می‌کند. نظم واحدی که سرمایه‌داران آن دنبال ترویج صنعت پول‌ساز فحشا هستند و بارها آن را علنی بیان کردند. ▪️در این بین، آیا ما باید سرمایه‌های چند هزارساله فرهنگی و هویتی خود را در طبق اخلاص به آن‌ها تقدیم کنیم تا در فسادی که جهان‌گیر شده است، بلعیده شوند؟ آیا حاکمیت تنها وظیفهٔ حفاظت از مردم در قبال هجوم زمینی را دارد و هیچ مسئولیتی در قبال سموم شیمیایی پخش‌شده در فضای سایبری جامعه ندارد؟ #فرهنگ #نویسندگان_حوزوی_تهران 🔻@range_khodaa🔻

✍ ♦️عالمان بی‌اعتقاد بابک شکورزاده 🔹اعتقادات هر کسی، پایه عملکرد اوست. کسانی که اصرار دارند مرتکب اعمال خلاف شرع شوند، معمولا مشکل اعتقادی دارند. وقتی اعتقاد به خدا، قیامت و مقدسات سست باشد یا اصلا اعتقادی در کار نباشد، طبیعتا عملکرد انسان منطبق دستورات شرع نخواهد بود. 🔹این که مثلا عده‌ای نسبت به حجاب گارد می‌گیرند و در برابر هر گونه تذکری بی‌توجه هستند گویای همین نکته است؛ وگرنه اگر طرف اعتقاد داشته باشد که بی‌حجابی حرام است و باید پاسخگوی اعمالش باشد، باید حجاب را رعایت کند. 🔹موضوع حجاب به عنوان یک نمونه، در چند سال اخیر خیلی مطرح است. سایر منکرات هم همین است؛ مثلا کسانی که عامدانه ترک نماز کرده‌اند، روزه نمی‌گیرند و عمدا در ماه رمضان روزه‌خواری می‌کنند، یا کسانی که تقیدی به حق‌الناس ندارند و به راحتی حقوق دیگران را پایمال می‌کنند، عمدتا ریشه در اعتقاداتشان دارد. 🔹طبیعتا انسانی که معتقد است که خدا خالق او و شاهد اعمالش است، باید بنده او باشد و دستورات او را رعایت کند و همچنین فردای قیامت باید در محضر خداوند متعال پاسخگوی اعمالش باشد، به راحتی و با گستاخی مرتکب گناه نمی‌شود. اگر هم مرتکب شود، از روی غفلت یا مقهور وسوسه‌های نفسانی و شیطانی است. برای همین است که مؤمن معمولا اگر کار خلاف شرعی انجام دهد بعدا پشیمان و ناراحت می‌شود؛ چرا که در واقع بر خلاف اعتقادتش عمل کرده است. 🔹البته ناگفته نماند که تمام نافرمانی‌هایی که از سوی انسان‌ها سر می‌زند به دلیل بی‌اعتقادی نیست؛ گاهی اوقات ریشه‌اش جهل و ناآگاهی است. 🔸سخن در جایی است که مشکلی در آگاهی نیست و حجت تمام شده است؛ یعنی‌ می‌داند که مثلا نماز واجب است یا بی‌حجابی حرام است، ولی باور ندارد! این یعنی همان مشکل اعتقادی. به قول معروف "از کوزه همان تراود که در اوست." #نویسندگان_حوزوی_تهران 🔻@range_khodaa🔻

🔻جنبه عرفانی بودن کنیه ام‌ابیها 🔹علامه حسن‌زاده آملی : «در روایت آمده است که پیامبر، فاطمه علیهاالسلام را دوست می‌داشت و او را به ام‌ابیها کنیه داده بود و من می‌گویم چون عقل کل، پدر است و نفس کل، مادر؛ و همه موجودات از آن دو ظهور یافته‌اند و مادر انوار و فضائل، فاطمه، عقیله رسالت، مظهر نفس کل بر وجه اتمّ است؛ پس بنابر این تفسیر انفسی اقوم، آن جناب، مادر پدرش حضرت خاتم انبیاء محمد مصطفی‌ صلوات الله علیه و آله است.» 📚شرح فص حکمة عصمتیة فی کلمة فاطمیة #فاطمیه #علامه_حسن‌زاده_آملی #نویسندگان_حوزوی_تهران 🔻@range_khodaa🔻

حضور اجتماعی بانوان تا کجا؟! ✍بابک شکورزاده شرایط جامعه در دهه‌های اخیر به سمت و سویی رفته که معمولا خانه‌داری بانوان امری ناچیز شمرده می‌شود و حتی برای بعضی کسر شأن نیز به حساب می‌آید. منظور از خانه‌داری هم صرفا رسیدگی به امور خانه نیست؛ بلکه شامل تربیت فرزند و شوهرداری نیز می‌شود. در طول دهه‌های اخیر به گونه‌ای فرهنگ‌سازی شده که یک زن متمدن و فرهنگی یعنی زن شاغل؛ اگر زنی خانه‌دار باشد و کار بیرون از خانه نداشته باشد گویا چیزی کم دارد و یا عقب افتاده است. تبلیغات رسانه‌ای از مهم‌ترین عوامل فرهنگ‌‌سازی در این باره بوده است. وقتی مثلا در مجموعه‌های تلویزیونی زن‌ متمدن، زن‌ شاغل به تصویر کشیده می‌شود و زن خانه‌دار، بانویی کم فرهنگ؛ نتیجه‌اش جابجایی ارزش‌ها خواهد شد. البته اشتغال بانوان در خارج از خانه به خودی خود چیز بدی نیست؛ چه بسا بعضی بانوان به دلایلی مثل معضلات اقتصادی مجبور باشند که در بیرون از منزل کار کنند و اصلا در برخی شغل‌ها نیاز است که حداقل عده‌ای از بانوان تخصص لازم را پیدا کنند و اشتغال خارج از منزل داشته باشند؛ مانند پزشکی و معلمی؛ ولی نکته این است که این اشتغال بعضاً به صورت یک ارزش درآمده و خانه‌داری برای برخی مساوی با اُمُل بودن است. اینجاست که مشکل ایجاد می‌شود و نظام خانواده را با معضلاتی مواجه می‌سازد. حالا سخن این است که آیا واقعاً‌ یک زن مسلمان باید این‌گونه باشد؟ آیا واقعاً خانه‌دار بودن، بچه‌داری و تربیت فرزند، کسر شأن و پایین آوردن مقام زن است؟ آیا ازدواج کردن و زیر بار زندگی مشترک رفتن، مادر شدن و تربیت فرزند صالح و شایسته، امری بی‌ارزش و بی‌فضیلت است؟ آیا در احادیث اسلامی نیامده که جهاد زن، خوب شوهرداری کردن اوست؟ آیا ذکر نشده که بهشت زیر پای مادران است؟ مگر ما الگوی بزرگ و عظیم الشأنی همچون حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها نداریم که در سن نه سالگی ازدواج کرد و در هجده سالگی صاحب پنج فرزند بود؟ آن‌هم چه فرزندانی! مگر رسول خدا صلی الله علیه و آله کار بیرون را به امیرالمؤمنین علیه‌السلام و کار منزل را به حضرت فاطمه سلام الله علیها محوّل نکرد؟ آیا ایشان الگوی ما نیستند؟! #فاطمیه #اشتغال_بانوان #حجاب #نویسندگان_حوزوی_تهران 🔻@range_khodaa🔻