اهل دنیا سوارانی در خواب مانده اند‌ که آنان را می رانند . . . ! [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۶۴ ]

با هر نَفَسی که می کشد، قدمی به سوی مرگ می رود... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۷۴ ]

از بخشش اندک شرم مدار که محروم کردن، از آن کمتر است ! [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۶۷ ]

خدا را فرشته ای است که هر روز بانگ می زند که: بزایید برای مردن، و فراهم آورید برای نابود شدن، و بسازید برای ویران گشتن... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۱۳۲ ] @ranggarang

کوچ کردن، نزدیک است ! ضرورتِ یادِ قیامت [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۱۸۷ ] @ranggarang

صبر به اندازه ی مصیبت فرو آید. و آنکه در مصیبت بی تاب بر رانش زند، اَجرش نابود می گردد ! [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۱۴۴ ]

هر کسی که به کار باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده ی او باشد: گناهِ کردار باطل و گناه خشنودی به کارِ باطل... به خصوص اینکه لایک و دنبال کردنِ یه سِری از صفحه های اینستاگرام، در این زمانه، بسیار و بسیار بُلد هست . . . ! [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۱۵۴ ]

به کمیل زیاد گفت: بدانکه در اینجا، ( اشاره به سینه ی مبارک کرده ) دانشِ فراوانی انباشته است. ای کاش کسانی را می یافتم که می توانستد آن را بیاموزند... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۷ ]

به کمیل زیاد گفت: بدانکه در اینجا، ( اشاره به سینه ی مبارک کرده ) دانشِ فراوانی انباشته است. ای کاش کسانی را می یافتم که می توانستد آن را بیاموزند... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۷ ]

بد ترین توشه برای قیامت، ستم بر بندگان است . . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۲۱ ]

از خدا بترس هر چند اندک، و میانِ خود و خدا پرده ای قرار ده هر چند نازک... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۴۲ ]

از خدا بترس هر چند اندک، و میانِ خود و خدا پرده ای قرار ده هر چند نازک... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۴۲ ]

روزی که ستمدیده از ستمکار انتقام کشید، سخت تر از روزی است که ستمکار بر او ستم روا می داشت... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۴۱ ]

ای کمیل، هر کس دلی را شاد کند، خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد که به هنگامِ مصیبت چون آب زُلالی بر او باریدن گرفته و تلخی مصیبت را بِزُدایَد. چنان که شتر غریبه را از چراگاه دور سازند... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۵۷ ]

روزی که ستمدیده از ستمکار انتقام کشید، سخت تر از روزی است که ستمکار بر او ستم روا می داشت... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۴۱ ]

ای کمیل، هر کس دلی را شاد کند، خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد که به هنگامِ مصیبت چون آب زُلالی بر او باریدن گرفته و تلخی مصیبت را بِزُدایَد. چنان که شتر غریبه را از چراگاه دور سازند... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۵۷ ]

و خدا هیچ کس را همانندِ مهلت دادن، مورد آزمایش قرار نداد... ! [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۶۰ ]

چون نشانه هایِ نعمتِ پروردگار آشکار شد، با ناسپاسی نعمت ها را از خود دور نسازید.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۱۳ ]

با هر انسانی، دو فرشته است که او را حفظ می کنند. و چون تقدیر الهی فرا رِسَد، تنهایش می گذارند. که همانا زمان عمر انسان، سپری نگهدارنده است. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۰۱ ]

آن کسی که تو را هشدار داد، چون کسی است که تو را مژده داده.... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۵۹ ]

چون کسی به تو گمانِ نیک بُرد، خوشبینیِ او را تصدیق کن . . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۴۸ ]

کسی که کردارش او را به جایی نَرِسانَد، افتخاراتِ خاندانش او را به جاهی نخواهد رساند.... [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۳ ]

عملِ مستحب انسان را به خدا نزدیک نمی گرداند، اگر به واجب زیان رِسانَد.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۳۹ ]

عملِ مستحب انسان را به خدا نزدیک نمی گرداند، اگر به واجب زیان رِسانَد.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۳۹ ]

حکمت گمشده ی مومن است، حکمت را فراگیر هر چند از منافقان باشد.. ! [ #نهج‌البلاغه | #حکمت۸۰ ]