.. آقای امام حسین... ما امسال رو کربلات حساب باز کردیما.. اشکامونو گذاشتیم برای بین الحرمینت.. حاشا به کرمت اگه مارو نطلبی :)

ولی، اگه قراره یه کربلا به من برسه کاش از کرم‌خونه‌ی امام‌حسن برسه :)

‏آقامون امام‌حسن‌مجتبی فرمودن: چهره‌ی برادرم حسین، خیلی شبیه به چهره‌ی مادرمان حضرت زهراست! :) المناقب، ۴، ۲ #امام_حسین

•• یه‌کم‌ صحبت کنیم؟

روز عاشوراست.. تا این ساعت خیلی از یاران حضرت شهید شدن و شاید یکی دو ساعتی تا شهادت حضرت مونده..

امام‌، مدتی جنگ کرد. هیچ‌‌کس توان مقابله با ایشون رو نداشت؛ امام باقر جایی فرمودن بیش‌از هفتادو دو زخم به پیکر امام وارد کرده بودن...

امام خسته‌شدن... لحظه‌ای ایستادن که استراحت کنن، ملعونی سنگ به پیشونی حضرت زد... خونِ پیشونی ریخت روی صورت‌شون. پیراهن عربی رو بالا زدن که خون رو پاک کنن؛ حرمله‌ی ملعون دست به کمان شد...

همین لحظه امام سر به آسمون بلند کرد و گفت:«خداوندا! تو می‌دانی این لشکر کسی را می‌کشند که جز او پسر دختر پیامبری بر روی زمین نیست.»

مدتی پیکر امام روی زمین افتاده بود... هیچ‌کس جرئت نزدیک شدن به حضرت رو نداشت :)

همه‌ی اینارو گفتم که به اینجا برسم؛ هلال بن نافع می‌گه: «به‌خدا قسم کشته به خون آغشته‌ای را بهتر و خوش‌تر از او هرگز ندیده بودم... و چنین با خدا نجوا می کرد: «الهی رِضاً بِرِضِاکَ، صَبراً عَلی قَضائِک یا رَب لا الهَ سِواکَ...»

نماز ظهر عاشورا رو بخونیم... بقیه‌ی بحث رو ادامه میدیم ان‌شاءالله :)