قصه مادرایی تنها..که یه عمره چشمشون به راهه..
مثل بارون بهاری هر روز چشماشون غرق اشکه..
مادری که وقتی میره مزار شهدا و یه شهید رو جای بچش هی اشتباهی میگره..
دیدید هر دفعه شهید میارن مادرای شهدای گمنام انگار واسشون شب جنگه؟؟
"حالا نه یه نامی..نه یه نشونی..نه یه تیکه استخونی😔" حتی ازشون یه پلاکم نیست حتی یه لباس خاکی..
این مادرا پسراشون رو عزیز دوردونه هاشون رو..
برا آسایش شبانه روزی منو تو فرستادن..
خیلی داریم در حقشون ظلم میکنیم