باید ترکشون کنی تا خودت رو به دست بیاری. قانون‌پنجم.

اینبار نوبتِ توعه ، لطفاً با مغزم مذاکره کن ، روند مذاکرات رو به سمت مثبتی پیش ببر؛ در آخر هم هر چی احساسات دارم اکسید کن و توی قلبم بتن بریز.

"شد شد نشد میرم کربلا " نسخه ی آدمای فاکتور شُدَته حاجی..... ما از همین گوشه موشه ها به رسم هرسالِ جامونده ها باید به قاب عکس ضریحت روی دیوارِ نمورِ اتاق سلام بدیم و میدونم که بهت میرسه آقای امام حسین . #اندراحوالات‌دلتنگی

شمام با دیدن اخبار و مجهول بودن اتفاقات در ساعاتی دیگر (بالحن‌ِ مجری شبکه سه ) استرس دارید ؟!

کاش بذارن مختار تموم شه بعد حمله کنن. میخوام شهادت کیان‌و برا بار ۱۲۳۵۶۶۸۹۵۵ ببینم .

-

-همینجوری که افقی شدم از رو چشمام برش داشتم و بدون هیچ دیزاینی‌ زارتی ازش عکس گرفتم . می‌دونم تو این شلم شوربای جهانی توقع دلِ خوش داشتن فال غریبیه اما میخوام شانسمو امتحان کنم ! میخوام بر خلاف آدمای دورو بر ، عینکِ سازگاری ، توکل و امید رو بزنم و چشمامو رو همه ی تلخی ها و دردهای جبّارانه‌ ببندم . البته اگه خالقم اونقدری جنتلمن نبود که بتونه عینکِ ستارالعیوبی‌شو جوری بچپونه رو چشمهاش که نسبت به گناهام شتر دیدی ندیدی باشه ، هیچوقت نمیتونستم از نو دل خوش باشم .. !!!

دارم تبدیل به پکیجی از متن ، عکس و موزیکهایی که برای کسی نمی‌فرستیم، می‌شم.

آبدوغ‌خیار از بهشت اومده هرکیم مخالفه لفت بده.

احساس می‌کنم ازونام که هیچ‌وقت دوست داشته نمی‌شن. ماندگار نمی‌شن. ازونا که یه هاله‌ی سیاه همیشه دورشونه و اگه تو کل دنیا تنهایی‌ها رو تقسیم کنن، بخش بزرگیش برای منه که بعضی وقتا باید به زور شربتِ پذیرش رو سربکشم‌ تا دووم بیارم.

-

گریه دارم ولی دلیلی برای اشک ریختن تو بساطم نیست. مثل کسی که تهوع داره ولی چیزی از معده‌اش خارج نمی‌شه، این گلوی آبستن رو با خودم حمل می‌کنم.

از وقتی فهمیدم رفتار بقیه بازتابی از مشکلات، تروماها و کمبودهای درونیشونه، چیزی رو به خودم نمیگیرم. شخصیش نمیکنم و عبور میکنم. توهم عبور کن .

پوست کلفت شدم. دیگه حتی تیکه های آبدار اطرافیانم رو هم با شوخی رد میکنم . وقتی تموم عمرت تلاش میکنی که حرمت آدما رو حفظ کنی ، بهشون اعتماد به نفس بدی و نزاری حقشون‌ پایمال بشه ولی یهو در معرض تموم اینا قرار می‌گیری ،قضیه خیلی دارک میشه! هی سعی میکنم با شوخی و خنده رد کنم ولی نمی‌شه. یهو حجوم میاره اون حجم از ناکافی بودنی که آدما سال پیش این موقع بهم القا کردن ! هی میگم چیزی نمونده از زندگیت . تهِ‌ تهش ۳۰ سال دیگه !. به اونچیزی که هدفته‌ و میخوای بهش برسی فک کن . بزار بگذره . بزار حداقل از تو امید بمونه. ولی نمی‌شه. عادله میگفت ببخش تا مجبور نشی تو قیامت دوباره ببینیشون . اون دل گنده تر از این حرفاس . اما من با اینکه صدبار وسط صحن انقلاب ، روبروی گنبد تپل مپل اقای امام رضای عزیزدلم بخشیدمت ولی بازم می‌بینم ته دلم چروک و تیره مونده از تموم این مصائبی که کشیدم. نمی‌شه ببخشمت. چروکایی که انداختی روی پیشونیِ این دل به همین راحتیا اتو نمی‌شه و هرچی بالا پایین میکنم میبینم که هیچ کس غیر از خود آسِد رضا نمیتونه از پسِ تو بربیاد. پس همون بهتر که دیدار به قیامت باشه ! #به‌خودت‌بگیر

فهمیدی موجودِ دو پا؟

به قدری تجربه ی جاموندن‌ ، دوری از بین‌الحرمین و صحن‌و صحرای اقای نجف دارم که میتونم با هشتکِ اندر احوالاتِ دلتنگی ،سر تیترِ هشتکای‌ ایتا بشم:/ فقط امیدوارم باباعلی و پسرای از گل بهترش به ازای شکسته شدن همزمان استخونای‌ قفسه سینه‌م ، ی مرهمِ مشتی اون گوشه موشه ها برام درنظر گرفته باشن تا نور بتونه از بین تَرَکا و شکستگیا عبور کنه و زنده نگهم داره :)) #اندراحوالات‌دلتنگی

پخش زنده ی کربلا این‌ روزها از غزه !

اگه زندگی انقدر سخت نبود ومعده‌م،معده‌ی آدم بود الان به‌جای غصه داشتم پیتزا می‌خوردم.

بگیر از دلم ی سراغی :) #اندراحوالات‌دلتنگی

آدم در تنهایی؛ آدم تر است.

+ ‏انگار یه علی مصفا دائم داره تو گوشمون می‌خونه؛ "صبر می‌کنم دیگه. صبر نکنم چی‌کار کنم" :)

بعضی وقتا راه حلش فقط یه زنگه، یه جمله‌ی خوب گفتنه، یه قرار یه ساعته‌س، یه ذره پا رو غرور گذاشتنه ولی آدما ترجیح میدن گند بزنن تو هرچی بوده و مفت ببازن معرفتو.

-

آخرش ثابت میشه که غروبای جمعه یکی واقعا چیزی به نام گرد دلتنگی می‌پاشه رو سطح شهر

دیدی وقتایی که دلت براش تنگ میشه میری سراغ گالری گوشی تا ی عکس آشنا پیدا کنی ؟! دفتراتو میگیردی شاید نوشته ای ازش جا مونده باشه ؟ دلت میخواد زنگ بزنی، تکست بدی یا حتی ی هدیه براش بخری؟! من مطمئنم آیت الله خراسانی هم دلش تنگ شده که گفته؛ سوره توحید بخوانید و ثواب آن را به امام زمان هدیه کنید ؛

جوری ایتا خلوته ک صدا توش می‌پیچه. فک کنم کلا یه ادمین مونده ایران که اونم منم. #اندر‌احوالات‌دلتنگی

-

اون لحظه‌ای که از ترس شکستن بغضت یهو ساکت میشی با اختلاف یکی از دردناک‌ترین لحظات زندگیه.

از آدمای ادایی و مزخرف خوشم نمی‌آد. ازینا که باعث می‌شن آدم خودش نباشه و خودشونم خودشون نیستن. وانمود کردن به چیزی که نیستی به هر دلیلی خیلی کثافته...

خوشبخت فقط مشهدیا ! همه لذت دنیا رو اونا بردن . فکرشو بکن یهو دلت میگیره ؛ تاکسی . حرم . زیارت . شربت‌خیار و تمام.