خانه‌ی‌امن(: @reihan_r

بعضی وقت‌ها هم پیام‌های ما تو کانال‌هامون صرفاً برای اعلام زنده بودنه؛ مثل ناله‌های یه نفر از زیر آوار. مثلاً یه بیت شعر می‌گذاریم ولی در اصل می‌خوایم بگیم: [من هنوز زنده‌ام!]

#دلصدا @reihan_r

درد همیشه تویِ اَشک‌ها نیست، بعضی وقتا خودشو تو لبخند نشون میده(:

امروز شاد بودم . دیروز هم. احساس کردم تو این روزایی که گاهی اوقات فشار لهم می‌کنه؛ لازمه از ذره خوشی‌های زندگی هم نوشت (:

دقیقا اونجایی تنهاییت تو ذوق میزنه که یه اتفاق هیجان انگیز برات میفته و دلت میخواد ذوقتو بایکی تقسیم کنی، ولی هیشکیو پیدا نمیکنی.

نوستالژیِ‌زیبا(: @reihan_r

عرضم به خدمتتون که شاعر می‌فرماد؛ پناهِ که؟ خبر از که میگرفتی همه عمر؟ دیدی که چگونه هیچکس ازت خبر نگرفت؟! (:

اما حالا میفهمم که مهم‌ترین نکته‌ی غم داشتن، پذیرفتن به موقع و درسته اونه. یعنی باید بشینی ساعت‌ها غم‌هات رو‌ بذاری جلوی روت و باهاشون حرف بزنی و بعد بپذیری که این چیزی که جلوت نشسته برای توئه، مخصوص توئه و کنارش هم همونقدر صبوری و استقامت وجود داره. باید بپذیری و آروم آروم باهاش کنار بیای(: اره خلاصه.. #ریحان

پتو را تا زیر چشم بالا کشیده و شوفاژ رو در آغوش میکشیم (: زندگی جاریست.

هرآنچه دوست داشتم برای من نماندو رفت امید آخر اگر تویی بمان برای من :)) #پناه‌هشتم