تو زندگی هرکدوم از ما یه وقتایی هست که اسمش «وقتِ بودنه» اگه اون آدمِ زندگیمون وقتی که باید میبود، نبود دیگه نمیشه روش حساب کرد ! اون لحظه باید درِ احساستو روش ببندی، بار تنهاییاتو ، غماتو ، درداتو بذاری رو دوشِ خودت... (:
میگفت :
حال عجیبی دارم، صداها واسم بلندن، ظرفیت حرفای بیهوده و کلیشهای ندارم، قدرت یادگیریم خیلی اُفت کرده و یهموقعهایی رو افکارم کنترلی ندارم. ولی با این وجود هنوز تو آینه کسی رو میبینم که بهم امیدواره. (:
و اگه یه ذره دور و برتونو نگاه کنین متوجه میشین که منو باید بذارین در صدر لیست دعاهاتون.