🏴 امروزه بسیاری از مردم در «زندان مدرن» گرفتار شده اند! @aledavood

🔵🔴بزودی در سراسر کشور😐😐 🔺به خانواده برگردیم #سواد_فضای_مجازی #بیمار_نباشیم #عکس_سلفی @aledavood

🍃🌺🍃🌺🍃  چگونه فرهنگ سلبریتی بر تعاملات اجتماعی تاثیر می گذارد؟ 🌹🌟  فرهنگ سلبریتی بیشتر سرگرمی است؛ البته در مناسبات اجتماعی هم فرهنگ سلبریتی تاثیر می گذارد. سلبریتی ها قدرت سبک سازی دارند. اولین اثر آنها بر خانواده ها است. روی نوجوان و جوانان ما اثر میگذارد. مناسبات و تعاملات خانوادگی را تحت تاثیر قرار می دهد. و باعث تغییر ارزشها میشود. 🍃🌺🍃🌺🍃 ۱۵

💖✨💖✨  چگونه سلبریتی ها نقش گروه مرجع را ایفا می کنند؟  گروه مرجع گروهی هستند که به نگرش های افراد جامعه شکل می دهند. 💕🌷 مرتن معتقد است ما دو گروه مرجع داریم: 1⃣گروه مرجع استاندارد ساز: که به ايجاد و تقويت استانداردهاي شخص ياري مي‌رسانند؛ 2⃣گروه مرجع هنجارساز:  این هنجارها میتواند اعم از مثبت و منفی باشد. 3⃣گروه مرجع مثبت: كه هنجارهاي آنها پذيرفته مي‌شود. 4⃣گروه مرجع منفي: كه هنجارهاي آن طرد مي‌شود. 💕🌷 تئوری دیگر نظریه جامعه مصرفی و نظریه سبک زندگی است که تحت فضای جنگ جهانی دوم شکل گرفت. برخی سلبریتی را به مثابه کالا تعریف میکنند. اینکه سلبریتی هویت خود را عرضه می کند و سلبریتی قدرت سبک سازی دارد. 💖✨💖✨ ۶

رسـانـه پـيــام اســت؟! مارشال مک لوهان با جمله قصار خود كه «رسانه، پيام است» انديشه‌هاي بسياري را به چالش طلبيد. منظور وي از اين جمله آن است كه پيامي‌كه از سوي هر شكل ارتباطات انتقال مي‌يابد، اساساً تحت تأثير رسانه‌اي است كه از طريق آن فرستاده شده است. مك لوهان در اين نظريه كه «وسيله ارتباطي همان پيام است»، آنقدر تندروي مي‌كند كه گويا براي او وسيله ارتباطي، ارزش و اعتباري بيش از پيام يا محتواي ارتباط دارد. به همين دليل، بسياري از دانشمندان معاصر وي، او را طرد كردند. وي نه تنها رسانه‌ها، بلكه جوامع ميزبان رسانه‌ها را نيز به دو دسته گرم و سرد تقسيم مي‌كند و ناخودآگاه براي فرهنگ و معني‌هاي مخاطب نيز اهميت بسيار قايل مي‌شود. طبق اين تعريف،‌ رسانه سرد (Cool Media) اصطلاحي است براي اشاره به رسانه‌هايي که مخاطب براي دريافت پيام آنها، به تمرکز فراوان احتياج دارد و لازم است کاربران هنگام استفاده از آنها، به نهايت تمرکز حواس تن دهند تا محتوا را بهتر کسب کنند. در مقابل رسانه گرم رسانه‌اي است که رسانه گرم (Hot Media) اصطلاحي است براي اشاره به رسانه‌هايي که مخاطب در برخورد با آنها، احتياج به تمرکز فراوان ندارد؛ چراکه نحوه انتقال و عرضه پيام و معني، از وضوح بالا برخوردار است؛ کاربران آن‌ها، نيازي به تمرکز شديد حواس ندارند و رسانه قادر است بار معنايي خود را به روشني منتقل كند.

این کلیپ واقعیت دنیای رسانه ای امروز را برای شما روشن خواهد کرد. شاید پس از دیدن آن چند لحطه ای در شوک فرو روید! زیراکه با انیمیشنی جذاب که در خدمت محتواست، شما با موجودات واقعی این عالم که توسط رسانه ها کنترل می شوند، روبرو خواهید شد. این کلیپ به بیان مفاهیم جدید کلماتی مانند “پروپوگاندا”، “آزادی” و بسیاری کلمات دیگر که بارها از رسانه های مختلف به گوشتان می خورد، خواهد پرداخت. درواقع انیمیشن پیش رو، نشان دهنده ی دنیایی یک چشم است که توسط افراد یک چشم باور خواهد شد. یعنی افرادی که تنها می بینند و هیچ فکری بعد از دیدن اتفاقات نخواهند داشت 👇 @manoresane

گوگل از ما چه می‌داند؟ - نامه ها - شماره های تماس - عبارات جستجو شده - ویدئوها - مکان ما - اسناد متنی - مخاطبین - پسوردها !

#معرفی_کتاب: 📝 حقیقت مجازی؛ درباره #فضای_مجازی چه بدانیم و چه بگوییم؟ نویسنده:گروه مولفان صاحب امتیاز: مرکز ملی فضای مجازی فصل های کتاب: 1⃣ فضای مجازی از منظر #رهبر معظم انقلاب 2⃣ معرفی و کلیات فضای مجازی 3⃣ معرفی برخی کلید واژه ها و اصطلاحات فضای مجازی 4⃣ آسیب ها و #تهدید های فضای مجازی 5⃣ راهکارهای روان شناختی در مواجهه با آسیبها 6⃣ #فرصت های فضای مجازی. 📱💻🖥🎮 #شبکه_های_اجتماعی #کتاب_بخوانیم #انجمن_سواد_رسانه_طلاب ✅ @savad_rasaneh

🏴 تبلیغی هشدار دهنده درباره استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی! نوروز را بخاطر یک پیام یا تماس کم اهمیت برای خود و خانواده مان تلخ نکنیم! @aledavood

🏴تدفین اطلاعاتی 📍ضرب المثل نان به نرخ روز خوردن در زبان فارسی کنایه از تغییر موضع و موقعیت با شرایط روز است. حالا کشور و جامعه امروز ایرانی به سمت جدیدی رفته است که شاید بتوان نام آن را "سوژه به نرخ روز خور" گذاشت. نقش اصلی این وضع را شبکه‌های اجتماعی ایفا می‌کنند و در کمال تعجب بخش غالب رسانه‌های کشور نیز قدم در همین راه گذاشته‌اند. 🔸از نخستین ثانیه‌های آغاز هر روز تیتر رسانه‌ها و اخبار شبکه‌های اجتماعی را که مرور کنید، لحظه به لحظه سوژه‌هایی شکل می‌گیرند که هنوز جزییات، ابعاد و ریشه‌های آن مورد واکاوی قرار نگرفته، مراسم تدفین آن سوژه فارغ از بزرگی یا کوچک بودن آن برگزار می‌شود و کار بارگذاری سوژه جدید روی افکار عمومی شروع می‌شود و چند ساعت بعد، تدفین و تولد سوژه بعد و این چرخه معیوب تا پایان شب بارها و بارها تکرار می‌شود. 📍کارشناسان و فعالان شبکه‌های اجتماعی این مساله را اقتضای این شبکه‌ها می‌دانند که راه گریزی از آن نیست. به عبارت دیگر انگولگ سوژه‌ها، فراموشی و سپس پرداختن به سوژه دیگر، ماهیت غیرقابل تغییر شبکه‌های اجتماعی است و میلیون‌ها نفر بی‌آنکه بدانند چه بر سر سوژه قبلی آمده، برای جا نماندن از دیگران، حریصانه به دنبال سوژه‌های بعدی می‌روند. 🔸تکنیک غرق اطلاعاتی جامعه به قدری موفق عمل کرده است که اگر سوژه یک هفته قبل را با کسی در میان بگذارید، یا آن را به خاطر نخواهد آورد و یا در حالت خوشبینانه آن را با موضوعات دیگری اشتباه گرفته و اطلاعات چند سوژه را به شکل قاطی در اختیار شما خواهد گذاشت. 📍از شبکه‌های اجتماعی که بگذریم، حالا انبوهی از رسانه‌های کشور هم عمدا یا سهوا به تصور جا نماندن از رقابت غرق اطلاعاتی جامعه، پا در همین راه گذاشته و نه تنها فلسفه وجودی و قدرت خود را از دست داده‌اند، بلکه با همسویی با موج‌های زودگذر و تشدید تولید زباله‌های اطلاعاتی، به مانعی جدی در راه اندک رسانه‌هایی تبدیل شده‌اند که به دنبال رفع مشکلات و نه صرفا لیس‌زدن به مشکلات هستند. 🔸نشخوار اطلاعات در عمده رسانه‌های کشور و شبکه‌های اجتماعی ما را نه هر روز که هر ساعت در معرض یک مراسم تدفین اطلاعاتی و کمک به فراموشی جامعه قرار داده است و متاسفانه راه‌کار خاصی هم برای آن وجود ندارد. 📍لذا به معدود مخاطبانی که نسبت به این رویه آگاه شده و خود را از این فضا بیرون کشیده‌اند، باید توصیه کرد که حامی و پیگیر معدود رسانه‌ها و منابعی باشید که هوشیارانه در مسیر صحیح قرار دارند. در غیراینصورت سیلاب‌های اطلاعاتی دیر یا زود هر دو طرف را با خود خواهند برد. ماهنامه مدیریت ارتباطات علی شمیرانی @aledavood

🏴 تبلیغی که به صورت ساده و سریع پیام خود را به مخاطب منتقل می کند: این خودروی جدید شرکت ولوو وای فای دارد @aledavood

کم کم به روزهای آخر سال نزدیک می‌شویم و خودمان را آماده می‌کنیم که چند روز فارغ از درس و کار برای اوقات فراغت‌ مان برنامه‌ریزی کنیم. در این بین، برخی افراد هستند که بیشتر  اوقات فراغت‌شان را به گپ زدن‌های بیهوده در یک دورهمی یا در دنیای مجازی اختصاص می دهند و انگار سرشان برای بحث کردن‌های بی‌نتیجه درد می‌کند! چنین افرادی یا عده‌ای را دست می اندازند یا شوخی‌های غیراخلاقی می کنند یا تحلیل‌های اقتصادی و سیاسی بی مبنا ارائه می‌دهند تا بحث‌شان اساسی داغ شود. در این نوشتار به چند مورد از دلایل تمایل انسان‌ها به چنین گپ زدن‌هایی، آسیب‌هایش و نحوه مدیریت این ماجرا، اشاره خواهیم کرد. رهایی از تنهایی به هر شکلی! عده‌ای از افراد اساسا دنبال وقت گذرانی هستند و می‌خواهند به هر شکلی از شر تنهایی که گرفتارش هستند رها شوند و به همین دلیل وارد گروه‌هایی می‌شوند که بتوانند وقت خود را به شکلی سپری کنند. این افراد هدف خاصی در زندگی ندارند و باری به هر جهت هستند. هرجا تجمعی ببینند، سریع سر و گوشی آب می‌دهند. هر حرفی را هر جایی می‌زنند و خود را نخود هر آشی می کنند. مشکل این افراد بیشتر جنبه هویتی دارد یعنی خودشان هم نمی‌دانند که به دنبال چه هستند و از زندگی چه می‌خواهند. در پی تفریح و کنجکاوی! دسته دوم، دنبال تفریح و کسب اطلاعات هستند. این افراد در طول روز کارهای زیادی دارند، هدف هم در زندگی دارند و مشکل دسته اول را ندارند و دلیل‌شان برای ورود به این بحث‌ها، صرفا تفریح و هیجان و کسب اطلاعات است. این افراد در کنار دیگر تفریحات خودشان، بخشی را به گپ‌های بیهوده اختصاص می‌دهند تا بخشی از فشار کاری در طول روز را بکاهند و همچنین از طریق این گفت وگوها در جریان آخرین اتفاقات روز قرار بگیرند. مطرح کردن این گونه مسائل دارای هیجان خاصی است چون هر روز با اتفاقات تازه همراه است. مثلا مردم کنجکاوند که بدانند قیمت سکه امروز چند بوده و نسبت به روز قبل چقدر تفاوت دارد.  در چنین گفت وگوهایی گاهی شوخی‌های بی‌ادبانه هم می‌شود. اصلا برخی از گروه‌های مجازی به همین دلیل تشکیل شده تا موضوعات غیراخلاقی مطرح شود. افرادی که ممکن است در فضای خانواده یا محل کار بسیار باادب و بااخلاق باشند، در چنین گروه‌هایی مانند انسانی که از بند آزاد شده، چهره دیگری از خود نشان می‌دهند. برخی روان شناسان معتقدند که برخی شوخی‌های غیراخلاقی و مسخره کردن و دست انداختن در جمع، ریشه در نوعی احساس خشم دارد. تلاش برای تخلیه هیجانی اما دسته سوم و از دیدگاه هیجانی، افراد به دلیل این که ممکن است در برهه‌ای از زمان دچار مشکلات اقتصادی، سیاسی یا فرهنگی و اجتماعی باشند، دچار هیجانات خاصی می شوند که ریشه در احساس ناامنی دارد. مشکلات اقتصادی می‌تواند موجی از احساس ناامنی در جامعه به راه بیندازد. مطرح کردن این مسائل در جمع نوعی «تخلیه هیجانی» است. در این مواقع، فرد سعی می کند با پرداختن به این موضوعات از فشار روانی این مسئله کم کند و اضطراب خود را کاهش دهداما مشکل این جاست که این تخلیه هیجانی به صورت ناهوشیار صورت می گیرد و اغلب افراد از این فرایند آگاهی ندارند. همین واقعیت باعث می‌شود افراد کنترل چندانی بر فرایند این گپ و گفت وگوها نداشته باشند و نتوانند هیجانات خود را کنترل کنند و به همین دلیل گاهی به بحث و جدل‌های شدید و حتی درگیری کلامی و فیزیکی نیز منجر می‌شود. آسیب‌های گپ‌های بیهود آسیب‌های عمده این جریان، جو روانی کاذب آن است. این گفت وگوها اغلب غیر تخصصی است و خیلی سریع می‌تواند باعث شکل گیری موجی از ناامیدی و شایعه در بین مردم شود. وقتی عده‌ای کاری انجام می دهند که در حد تخصص آنان نیست، از هدف اصلی خودشان دور می‌شوند و بقیه افراد هم این اجازه را به خودشان می‌دهند تا وارد موضوعات دیگر و دخالت در آن مسائل شوند. نتیجه این می‌شود که نمی‌توان درست را از نادرست تشخیص داد و در چنین جوی افرادی فرصت سوء استفاده پیدا خواهند کرد تا به نشر اکاذیب بپردازند و مردم را گمراه کنند چون معمولا در این جمع‌ها کودکان هم حضور دارند، از طریق یادگیری مشاهده‌ای این رفتار را تقلید می‌کنند و در آینده افرادی مثل این‌ها می‌شوند.

چطور این موضوع را مدیریت کنیم؟ مدیریت این موضوع از طریق تذکر دادن است. افرادی که به این آگاهی رسیده‌اند باید تشخیص دهند که هدف از تشکیل یک گروه، و دورهمی چیست و هدف گفت‌وگو را باید بر همان اساس در نظر گرفت. مثلا برای یک شب نشینی که می‌توان به موضوعات خیلی مهم‌تر پرداخت، از قبل موضوعی برای بحث در نظر بگیریم. من اعتقاد دارم در مجالسی مانند تولد، عروسی و ... به موضوع مرتبط بپردازیم. مثلا چقدر خوب است در یک جشن تولد که برای یک کودک 10 ساله برگزار شده، به دلایل برگزاری چنین جشنی، هدف از برگزاری و تاثیر آن بر شکل‌گیری هویت فرد و خاطراتی که در طول سال قبل داشته بپردازیم و از کودک بخواهیم تا در جایگاه قرار بگیرد و درباره اهدافش در سال پیش رو حرف بزند. والدین آن کودک یادداشتی را تهیه کنند و از تحولاتی که فرزندشان طی یک سال قبل تجربه کرده، بگویند اما دقیقا بر عکس، در چنین مجالسی صرفا به نمایش کادوهای گران قیمت و چشم و هم چشمی پرداخته  و اصل موضوع نادیده گرفته می‌شود. هر گروه یا کانال باید مدیری داشته باشد تا بتواند موضوعات را مدیریت و برای آن چارچوب تعیین کند. هرچند این کار ممکن است ابتدا سخت به نظر برسد اما در نهایت نتیجه مطلوبی خواهد داشت.

🚦۳۸٪ کاربران اینترنت خاورمیانه در ایران هستند 📊 طبق آمار تعداد کاربران اینترنت در کشور بیش از ۵۷ میلیون برآورد شده. این عدد بیشتر از مجموع کاربران در چهار کشور بعدی فهرست یعنی عربستان، عراق، امارات و یمن است. ▫️کانال پایشگر 📲 @savaderesanei

🚦استعداد‌یابی و قربانیانش «احسان علیخانی» دقیقا در #عصر جدید چه کار می‌کند؟ 🔸۱- چه‌وقت نیاز به مسابقه‌های استعدادیابی پیدا می‌کنیم؟ وقتی قفس آهنین مدرنیته (به‌تعبیر ماکس وبر) و فرآیندهای آموزشی و تحصیلی مدرن، جایی به امور خارج از «چارچوب متصلب مدرنیته» نمی‌دهند و فهم سامان‌بخشیدن به سایر شئون حیاتی انسان را ندارند. در این وضع است که به جایی خارج از سازوکارهای رسمی نیاز است تا امیدها ناامید نشود همچنان‌که به بلیت‌های بخت‌آزمایی نیاز است تا کورسویی از امید در کار باشد. اما این امید تا چه حد جدی و حقیقی است امید و هیجان و استعدادی که در این برنامه‌هاست، چه چیزی را تحکیم خواهد کرد؟ 🔸۲-کدام استعدادها هستند که توان طرح خود را دارند؟ آیا ا‌ستعدادهایی که وضع و افقی غیر از مدرنیته را دنبال می‌کنند و با چارچوب‌های تنگ آموزشی مدرن کنار نمی‌آیند؟ نه. شرکت‌کنندگان باید بتوانند در وقتی محدود، عموم مخاطبان را سرگرم کنند و موجب کسالت (حتی چند دقیقه) نباشند. اما این مقدار از سرگرمی‌سازی کافی نیست و هر کسی از سرگرمی‌سازان، شایستگی برنده شدن ندارد و باید رقابتی در کار باشد تا این صنعت سرگرمی، از هر حرارت ممکنی استفاده کرده باشد. ادعای «استعدادیابی» برای چنین صنعتی، زیاده «بزرگ و نامربوط» است. سرگرمی‌سازان، ابزار دست «صنعت سرگرمی‌سازی»ای هستند که بر زمینه فشارها و ناخواستنی‌های مدرنیته (یا شبه‌مدرنیته)، بر درک عمومی و اجمالی از «قفس آهنین» استوار شده است. عموم هم خواه‌ناخواه برای فرار از «فشار روزمرگی» در عالمی که ناگزیر «در حال توسعه» است، برای گریز از «کسالت‌ها» و «ملالت‌ها»ی ملازم با فرآیندهای توسعه، به‌دنبال سرگرمی می‌روند؛ تا شاید چیزی ببینند که از «boring» و «boredom» دائمی، قدری خلاص شوند. 🔸۳-«ترحم به آن مستعدان» و «دلسوزی برای آنان» و «خارج از قانون و معیار داوری کردن»، از لوازم چنین برنامه‌ای خواهد بود. چرا؟ چون عموم با اینها «سرگرم» می‌شوند و می‌توانند به خارج از سازوکارهای رسمی مدرن، امیدوار باشند و اگر نه، چطور عیوب و فشارهای مدرنیته و مدرنیزاسیون را تحمل کنند؟ آیا بر مدرنیته و مدرنیزاسیون نخواهند شورید؟ آیا به ذبح استعدادهای ریز و درشت در «قفس آهنین» معترض نخواهند شد؟ آیا در آن صورت «وضع موجود» به خطر نخواهد افتاد؟ 🔸۴-#سلبریتی‌ها می‌توانند داورانی شایسته برای «عامه‌پسندی» باشند. سلبریتی‌ها عامه‌پسندند و عامه‌پسندی را خوب دریافته‌اند. سلبریتی‌ها نمادهای گریز از ملال مدرنیزاسیون و گریزاندن خلایق از تأمل و تفکر در «چرایی این ملال» هستند. اشکال کردن به «متخصص نبودن» سلبریتی‌ها، اشکال بجایی نیست. برای چنین صنعتی و برای چنان غرضی، باید داوران، «هرچه سلبریتی‌‌تر» و «با مزاعم همگانی آشناتر» و «در مزاعم همگانی مضمحل‌تر و محلول‌تر» باشند. منطق برنامه‌های الگو (نه برنامه‌های رونویسی شده) چنین اقتضا می‌کند. 🔺۵-آنچه ما را رهایی و نجات تواند بخشید، جایی در چنین برنامه‌ای نخواهد داشت. در چند دقیقه‌ای که هر شرکت‌کننده در این برنامه فرصت دارد تا خود را عرضه کند، هیچ مطلب مهم، اساسی و روشنگر، طرح تواند شد؟ آیا این برنامه ما را به سمت افقی دیگر و به سوی حل چیزی سوق خواهد داد یا « #استعداد_سرگرم‌کنندگی_افراد » را به‌کار خواهد گرفت تا ما را هرچه بیشتر نسبت به قفس آهنین و قربانیان آن، خودمان و دیگران، بی‌حس کند؟ از آن «صدها استعداد شرکت‌کننده» هیچ‌کدام از آن «قفس مدرن و معقول و سفت و سخت»، نجات نخواهد یافت. نه بازندگان و نه حتی برندگان. در این میان آن استعداد حقیقی که می‌تواند کاری از پیش ببرد یا مشکلی را حل کند یا افقی را نشان دهد یا... نه در چنان سیستم مدرنیزه ای جایی خواهد داشت و نه در چنین «استعدادیابی»هایی. ✍ #محمد_علی‌بیگی ▫️کانال نقد سینما 📲 @savaderesanei

⭕️ آنچه درباره ویروس استاکس نت باید بدانید ... ⭕️ حمله سایبری آمریکا علیه ایران #اینترنت #استاکس_نت #انجمن_سواد_رسانه_طلاب ✅ @savad_rasaneh

📝 فایل pdf: نگاهی به فیلم "شبکه اجتماعی" The #Social_Network 🔹 جاسوسی که از اینترنت آمد 🔸 شبکه اجتماعی فیلمی درام به کارگردانی دیوید فینچر محصول سال ۲۰۱۰ ایالات متحده #آمریکا ست. این فیلم دربارهٔ ایجاد شبکه اجتماعی فیس بوک و زندگی مارک زاکربرگ خالق این #سایت، در #اینترنت و بر اساس کتابی با نام ”میلیاردر های تصادفی“ نوشته بن مزریک (Ben Mezrich)، ساخته شده است. 🔹 این فیلم در سال ۲۰۱۱ در هشتاد و سومین دوره مراسم اسکار برنده جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی، جایزه #اسکار برای بهترین #تدوین فیلم و بهترین #موسیقی اورژینال شد. 💻📱📽🎥 #فیلم #هالیوود #شبکه_های_اجتماعی #فضای_مجازی #فیس_بوک #سواد_رسانه #انجمن_سواد_رسانه_طلاب ✅ @savad_rasaneh

خلاصه‌ای از موارد شیوع اخبار جعلی در کشورهای مختلف در سال‌های اخیر و پیامدهای آن برای اجتماع و سیاست عمومی https://www.itna.ir/report/55841 @seda24

مخترع "وب جهان‌گستر" گفت که مردم پس از رسوایی "کمبریج آنالتیکا" باید متوجه باشند که چگونه ممکن است اطلاعاتشان "دستکاری" شود. http://www.citna.ir/news/226238 @seda24

🔶 سپهر رسانه ای و دیپلماسی عمومی 🔹سخنرانی دکتر محمد رضا خوشرو 🔹 نشست بررسی پرونده هسته ای ایران در رسانه های غرب 🔹 انجمن سواد رسانه مرکز فرهنگی هنری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. تماشای ویدیو در: https://www.aparat.com/v/ekFOQ #شبکه_های_ماهواره_ای #فیلم #هالیوود #سواد_رسانه #انجمن_سواد_رسانه_طلاب ✅ @savad_rasaneh

📌یک گام عملی برای تقویت #تفکر_انتقادی فرزندان 📌درباره فیلم و عکس حرف بزنید 1️⃣برای آنکه فرزندتان به قابلیت تفکر انتقادی مجهز شود باید بتوانید ذهن او را با مسائل درگیر کنید. با آنها درباره عکس ها و زاویه نگاهشان به تصاویر صحبت کنید. با آنها راجع به توانایی های خودشان و شخصیت هایی مورد علاقه شان حرف بزنید و این دو را باهم مقایسه کنید تا واقعی و غیرواقعی را همانند شما درک کنند؛ زیرا واقعیت برای آنها، چیز دیگری است. 2️⃣از آنها بخواهید فیلمی را که دیده اند، بازی را که انجام داده اند یا قصه ای که خوانده و شنیده اند را برای شما بازگو کنند و بدین ترتیب گام های مهم و اساسی را در منتقدانه و خلاقانه کردن فرزندتان برخواهید داشت. 3️⃣از او بخواهید درباره سوالات ذهنی اش و سوالاتی که در مدرسه مطرح کرده و پاسخ هایی که دریافت کرده است صحبت کند و از او بخواهید بگوید آیا این پاسخ را منطقی می داند یا خیر و به چه علت. 4️⃣شما به عنوان والدین با اتخاذ چنین شیوه های باعث تقویت تفکر انتقادی و هوشمندانه در فرزندتان خواهید شد و او نیز یاد خواهد گرفت برای هر چیز به دنبال علت باشد و با پدیده ها منفعلانه برخورد نکند. کتاب «سواد رسانه ای و خانواده» @aledavood

🚦آیا شما #خودشیفته_دیجیتالی هستید؟ 📍اخیرا، انجمن روانپزشکی آمریکا، تمایل عکس گرفتن از خود یا همان عکس #سلفی را به عنوان اختلال روانی تایید کرده است که آن را با اصطلاح «#سلفیتیس» ( selfitis#)، نامیده اند. 📍تعریف: «تمایل وسواسی- اجباری برای گرفتن عکس از خود و فرستادن آن در شبکه‌های اجتماعی، تا بتوانند کمبود عزت نفس و شکاف حاصل از فقدان صمیمیت را جبران نمایند و در سه سطح رده بندی می شود: لب مرزی، حاد و مزمن.» 🔸۱- اگر روزی سه عکس سلفی از خود می‌گیرید، اما آنها را در #شبکه‌های_اجتماعی به اشتراک نمی‌گذارید، در رده‌ سلفیتیس لب مرزی قرار می‌گیرید. 🔸۲- اگر روزی حداقل سه عکس از خودتان را به این شبکه‌ها ارسال می‌کنید، دچار اختلال سلفیتیس حاد هستید. 🔸۳- اگر اشتیاق غیرقابل کنترلی برای گرفتن روزانه شش عکس از خود و ارسال آنها را تجربه می‌کنید، شما دچار اختلال سلفیتیس مزمن هستید. 📍 افرادی با مشخصه‌های «توجه‌طلب با اعتماد به‌نفس پایین»، «خودشیفته‌ها»، «افراد دوری گزین»، «افرادی که به دنبال آخرین مد هستند»، «وابستگی ایجاد شده به دنبال انتشار عکس و دریافت لایک» بیشتر درگیر این حالت هستند. 🚨 این پدیده می‌تواند اختلال «#خودشیفتگی_دیجیتالی» به همراه داشته باشد. @aledavood

📌📌۱۴ ویژگی افراد با تفکر انتقادی (سنجش‌گرانه‌اندیشی) : این نوع تفکر برای محققین بسیار ضروری است ۱- کنجکاوند و سعی می‌کنند در موضوعات مهم مطلع و آگاه باشند. ۲- خلاقانه پرسش مطرح می‌کنند. همواره از چراییِ امور سؤال می‌کنند و در پی آن هستند که ببینند چه دلیل‌هایی برای دفاع از یک عقیده یا باور وجود دارد. ۳- از مراجع‌‌ و منابع معتبر استفاده می‌کنند و به مراجع‌‌ و منابع معتبر ارجاع می‌دهند. ۴- وقتی که می‌خواهند چیزی را تفسیر کنند کل موقعیت و بافتار (کانتکست) را در نظر می‌گیرند. ۵- وقتی که می‌خواهند درباره‌ی موضوعی فکر کنند سعی می‌کنند اندیشیدن‌شان پیوند خودش را با موضوع اصلی از دست ندهد و حواس‌شان هست که دائم از این شاخه به آن شاخه نپرند. ۶- گشاده‌ذهن هستند و نظرگاه‌هایی که با نظرگاهِ خودشان تفاوت دارند را به نحو جدی مورد توجه قرار می‌دهند. ۷- استدلال‌ها، دیدگاه‌ها یا تبیین‌های بدیل و متفاوت را جستجو می‌کنند. ۸- اگر شواهد، مبانی، یا دلیل‌های کافی به نفع یک دیدگاه وجود داشته باشد آن را می‌پذیرند و اگر شواهد، مبانی، یا دلیل‌های کافی علیه دیدگاهی وجود داشته باشد آن را کنار می‌گذارند. ۹- وقتی که شواهد، مبانی، یا دلیل‌های کافی برای رد یا قبول موضوعی وجود ندارد از داوری درباره‌ آن پرهیز می‌کنند. ۱۰- تا آنجا که ممکن است در بیان موضوعات دقت را رعایت می‌کنند. ۱۱- به نقش‌ِ داوری‌ها، تعصب‌ها و جانبداری‌های شخصی در فرایندِ شناخت توجه دارند. ۱۲- وقتی با یک کلِ پیچیده و درهم‌تافته مواجه می‌شوند، برای درک آن با انضباط و ترتیب مشخصی با آن برخورد می‌کنند. ۱۳- هنگامی که می‌خواهند یافته‌های خود را عرضه کنند، احساسات، سطح دانش، و میزانِ ظرافتِ اندیشه‌ مخاطب‌شان را در نظر می‌گیرند. ۱۴- توانایی‌های سنجش‌گرانه‌اندیشی (تفکر انتقادی) خودشان را در طیفِ وسیعی از موضوعات به کار می‌گیرند. شما چند ویژگی از این ۱۴ خصوصیت تفکر انتقادی را دارید؟ @aledavood

📌📌لطفا با دقت و تفکر به این عکس نگاه کنید .. @aledavood

دکتر محمدحسین ساعی؛ دکتری ارتباطات و رییس دانشکده ارتباطات دانشگاه صداوسیما: 🔴 فضای مجازی، قربانی فضاسازی سیاسی شما ممکن است بگویید صنعت برق، صنعت خوبی است. بله صنعت خوبی است؛ اما موقعی این صنعت برای ما ارزش افزوده خواهد داشت که بخش‌های مختلف آن در اختیار ما باشد. یعنی نیروگاهش را بسازیم، شبکه توزیعش را داشته باشیم و توان تولید ابزار الکترونیکی را هم داشته باشیم. اگر فقط یک سیم‌کشی کرده باشیم و حتی مالکیت آن سیم‌هایی که برق را به خانه‌های مردم می‌رساند در اختیار ما نباشد و همه را به یک کشور بیگانه سپرده باشیم، آن وقت دیگر نباید از انتقادات کارشناسان مبنی بر این که این صنعت در راستای امنیت پایدار اقتصادی کمکی به ما نمی‌کند، ناراحت شویم.  اگر کسی چنین انتقادی از ما کرد، با صنعت برق مخالف نیست، علیه برق حرف نمی‌زند، علیه سیاست‌های غلطی صبحت می‌کند که امنیت اقتصادی را از بین برده و حاکمیت را تضعیف کرده است. سپردن همه به دست شرکت‌هایی در خارج از این مرزها که هیچ تعهدی به منافع ملی ما ندارند هر لحظه می‌تواند خسارت‌های جبران‌ناپذیری به بار بیاورد. او می‌تواند همه تلاش‌های چندین ساله شما را، ظرف یک شب و با فشار دادن یک دکمه از بین ببرد. در حوزه اینترنت با چنین فضایی مواجهیم 🔗 sobhe-no.ir/newspaper/640/14/25601 🆔@Dr_javidnia

🚦 #سیرک_عصر_جدید 🔸شاید بتوان از ایرادات جدی به ساختار و فرم برنامه عصر جدید چشم‌پوشی کرد، از تدوین بسیار ضعیف برنامه گرفته تا رای‌های سلیقه‌ای، احساسی و غیرتخصصی از داورانی که بررسی سوابق همه آن‌ها نشان می‌دهد یقینا گزینه مناسبی برای آن صندلی‌ها نیستند! 🔺اما باید توجه کرد، برنامه‌ای که از یک طرف، زاییده‌ی رسانه‌های غربی است و از طرف دیگر، از حیث ایده، جنس محتوا و ماهیت شکل‌گیری آن کاملا مطابق با تفکر، جهان‌بینی و فرهنگ اصیل غربی است نمی‌تواند کارکرد فرهنگیِ درستی در جامعه ایران اسلامی داشته باشد. 🔸چیزی که در عمل می‌توان آن را در محتوای ارائه شده از سوی شرکت کنندگان و ملاک‌های ارزیابی داوران که گاهی آن را بر زبان آورده‌اند مشاهده کرد؛ چیزی که مخاطب را هیجان‌زده کند، به وجد آورد، شگفت‌‌زده کند و...، یعنی هرکاری جز #تفکر کردن! 🔺البته اگر به تأثیرات پنهان پیام اعتقادی داشته باشیم (که متاسفانه بحث ارتباطات غیرکلامی و تاثیر پنهان پیام معمولا مورد توجه مدیران و سیاست‌گذاران سیمای جمهوری اسلامی نیست و هرگز در این چهل سال نتوانسته‌اند از عهده مدیریت آن برآیند!) خواهیم دید که این برنامه اثرات جبران ناپذیری در لایه‌ی فکری_فرهنگی جامعه خواهد داشت. 🔸به عنوان مثال، چند شاخص اصلی رفتاری که نمود بیرونی دارد و می‌توان وصف دینی به آن داد عبارت است از اینکه، اولا #تذکری داشته باشد و موجب یاد خدا شود که نقطه مقابل آن، رفتاری است که موجب غفلت خود و اطرافیان شود. دوما اینکه #لغو نباشد، یعنی چیزی که برای دنیا و آخرت ما فایده‌ای داشته باشد. سوما اینکه #خودنمایی و نتیجه‌ی شهوت دیده شدن نباشد. چهارما اینکه مستلزم حرام یا #ترویج_مکروه نباشد و... 🔺حال اگر استعداد را خنثی تعریف کنیم و به معنی آمادگی داشتن و سرعت کافی داشتن برای طی مسیر بدانیم، باید دید این استعداد در راستای چه کاری دارد صرف می‌شود، در مسیر #رشدوتعالی انسان است یا صرفا #مادی‌گرایانه به آن نگاه می‌شود؟! 🔸نمود رفتاری استعدادی که برنامه عصر جدید به دنبال کشف آن است، بیشتر جنبه سرگرمی دارد که آن شرکت کننده را مدتهاست دچار غفلت کرده و برای مخاطب هم تذکری ندارد و متاسفانه در بسیاری از مواقع لغو است! #شهوت_دیده_شدن و خودنمایی که از اصول رفتاری تمدن غرب است، از موارد دیگری است که حتی بارها شرکت کنندگان آن را به عنوان هدف خود از شرکت در مسابقه معرفی کرده‌اند. متاسفانه در این برنامه مدام الگوهای تربیتی به والدین و الگوهای رفتاری به جوانان عرضه می‌شود که می‌توان آن‌ها را ترویج مکروه دانست! روزگاری حافظ خردسال قرآن کریم (محمدحسین طباطبایی) الگویی بود که به خانواده‌ها عرضه می‌شد ولی حالا... 📍در کل می‌توان #عصر_جدید را نوعی از سرگرمی غربی دانست که در راستای تضعیف فرهنگ ایرانی و اسلامی است، یک سرگرمی غفلت‌آور و لغو که با محور قرار دادن شهوت دیده شدن در انسان، ترویج مکروه می‌کند و شیوه ارزش‌گذاری و ذائقه‌سازی آن کاملا منطبق بر #انسان_مدرن است، چیزی که من اسم آن را #سیرک_عصر_جدید می گذارم! 🔰فرازی از دعای بیستم صحیفه ی سجادیه: 《وَاكْفِنى ما يَشْغَلُنِى الاْاهْتِمامُ بِهِ، وَاسْتَعْمِلْنى بِما تَسْئَلُنى غَداً عَنْهُ، وَاسْتَفْرِغْ اَيّامى فيما خَلَقْتَنى لَهُ: مرا از هرکار که پرداختن به آن از پرداختنم به تو باز می‌دارد، بی‌نیاز گردان و به کاری برگُمار که در روز باز پسین از من خواهی و روزهای عمر مرا در کاری که مرا برای آن آفریده‌ای مصروف دار》 ✍ #حسین_کیاء 📲 @savaderesanei

❇️استثمار کودکان در #فضای_مجازی فیلم‌ها و کلیپ‌های زیادی در فضای مجازی می‌بینیم که بیشتر شبیه یک گشت‌وگذار خانوادگی است ولی وقتی تا انتهای فیلم را می‌بینیم متوجه می‌شویم که یک تیزر تبلیغاتی بیشتر نبوده است. در واقع خانواده، کودک را وارد فضایی می‌کنند که به آنجا تعلق ندارد و ناخواسته و ندانسته می‌بایست نان‌آور خانه‌شان باشد. ♨️پیامدهای خوب و بد ماجرا خانم مریم صابری، روانشناس کودک در گفت‌وگو با خبرنگار «صبح‌نو» در این‌باره می‌گوید: امروزه ما در فضای مجازی مادرانی را می‌بینیم که از زمان تولد نوزادش و در تمام ایام کودکی عکس‌های فرزندش را منتشر می‌کند. این موضوع رفته‌رفته سبب تلاش بیشتر آن‌ها برای جذب مخاطب بیشتر می‌شود چرا که در همین مسأله هم افراد زیادی فعالیت می‌کنند و هر چقدر تعداد مخاطب و دنبال‌کنندگانش بیشتر باشند طبعاً تبلیغات بیشتری هم جذب می‌کند. استفاده ابزاری از کودکان در فضای مجازی ، سوءاستفاده از کودکان محسوب می‌شود بدون آنکه خودشان آگاه باشند. ما باید به بچه‌ها بیاموزیم که قدرت انتخاب و تصمیم‌گیری دارند اما با این نوع فعالیت؛ عملاً پدر و مادر تمامی این مبانی را زیر سؤال می‌برند و حق انتخاب را از کودک می‌گیرند. شاید بچه دوست نداشته باشد تصاویر بدنش حتی در سنین کودکی در دسترس عموم قرار گیرد. هر چقدر این کودکان بزرگ‌تر می‌شوند کم‌کم این باور غلط را یاد می‌گیرند و به دیده شدن تمایل پیدا می‌کنند. این کودکان اغلب اعتمادبه‌نفس پایینی دارند چرا که فقط بر این باورند که با در معرض نمایش گذاشتن خودشان، توجه دیگران را به خودشان جلب کند. هر چقدر بزرگ‌تر می‌شوند یاد می‌گیرند احساس‌ها و تفکر دیگران مهم‌تر از خودشان هستند. در واقع به نگاه دیگران توجه بیشتری خواهند داشت و ریشه این معضل از والدین سرچشمه می‌گیرد. ♨️والدین از حقوق کودک بی‌اطلاع‌اند مریم صابری می‌گوید: «بسیاری از افراد از حقوق اولیه کودکان بی‌اطلاع‌اند. بسیاری از رفتارهای والدین با فرزندانشان مصداق بارز کودک‌آزاری است. این کودک‌آزاری می‌تواند آزار جنسی باشد یا انتشار عکس و استفاده تبلیغاتی از کودکشان. به‌عنوان مثال دیده شده پدری فرزندش را مورد آزار جنسی قرار داده است و در نهایت می‌گوید که بچه خودم است. در واقع والدین خود را مالک فرزند خود می‌دانند ولی ممکن است بسیاری از همین کودکان که برای تبلیغات پوشاک و... از آن‌ها استفاده می‌شود در سنین بالاتر به این روند خرده بگیرند و در غیر این‌صورت هم شخصیت مناسبی در آن‌ها شکل نخواهد گرفت.» ♨️آن روی سکه صابری گفته است: «در بعضی از برنامه‌های تلویزیونی ما حضور کودکان را می‌بینیم. این مسأله تا جایی که جنبه آموزشی دارد نمی‌تواند آسیب‌زا باشد ولی هنگامی که صفحاتی را در فضای مجازی به اسم کودکان می‌سازیم و صدها عکس مختلف تبلیغاتی از کودک خود در آن بارگذاری می‌کنیم در واقع شخصیت کودک را به این عکس‌ها وابسته و متکی می‌کنیم.»

⛔️ وقتی خبرگزاری حامی دولت و سایت های خبری حامی دولت، مرزهای شیادی را جا به جا می کنند... 🔹از یک ساعت سخنرانی، یک بخش تقطیع و تحریف شده به عنوان تیتر برجسته می شود؛ در شرایطی که قیمت گوشت با بی تدبیری دولت مورد حمایتشان، نجومی شده است، چنین تیتری چه معنایی می تواند داشته باشد؟! 🔹اما اصل کلام آیت الله مصباح یزدی در جمع مسئولان انجمن‌های هنری بسیج هنرمندان: بسیاری از مسلمانان و انقلابیون، مقوله هنر را توأم با بار منفی می دانند. هنر بدون گناه امکان ندارد؛ در حالی که چنین نیست؛ باید تعریف هنر و تعریف گناه را کنار هم گذاشت؛ بله؛ گاهی با هم تلاقی پیدا می کنند. اما همیشه چنین نیست. به عنوان نمونه گوشت گوسفند خوب است یا بد؟ طبیعی است که همه می‌گویند خوب است؛ در روایات هم سفارش شده است. حال اگر گوسفند ذبح شرعی نشد، باز هم خوب است؟ اگر کسی گوسفندی دزدید، آیا گوشت آن هم خوردنش مستحب است؟ گوسفند همان گوسفند است، خوردن گوشتش هم مستحب است، اما این گوسفند، خوردنش حرام است؛ چون عنوان دیگری بر روی آن آمد؛ عدم تزکیه و غصب سبب شده که خوردن آن حرام باشد. @Drsalaam