سه شخصیت ربوده شده در تاریخ ۹ شهریور ۱۳۵۷ در لیبی، توسط قذافی معدوم.
از راست:
شیخ محمد یعقوب
آیت‌الله سیدموسی صدر
سیدعباس بدرالدین
🕊شادی روح پاک‌شان، حمد و سوره و صلواتی قرائت کنیم.
eitaa.com/revaayatgar
روزنامه‌ی کیهان، ۸ اسفندماه ۱۳۵۷:
در تلگرامی به قذافی،
امام[خمینی]، محل اختفای امام موسی صدر را جویا شد.
eitaa.com/revaayatgar
6.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شهید جاویدنشان، آیت‌الله سیدموسی صدر در بیانات حضرت امام خمینی.
eitaa.com/revaayatgar
بیانات حضرت امام خامنه‌ای در مورد شهید آیت‌الله سیدموسی صدر.
خطبه های نماز جمعه_۱۳۵۹/۰۵/۱۷:
«در این‌جا لازم است من اشاره بکنم به عزیز گمشده‌ی مسلمانان جنوب لبنان، یعنی امام موسای صدر، که به وسیله ایادی دشمن بزرگ و امپریالیست‌ها و عمال و مزدورانشان ربوده شده است.
من در این روز جمعه، روز جمعه آخر ماه رمضان، با این دهان روزه و این اجتماع عظیمی که شما دارید، و در این جوّ تقدس و صفا و قدس و معنویت دعا می‌کنم: پروردگارا! به حرمت محمد و آل محمد، این فرزند خلف اسلام، و این مرد رزمنده‌ی مسلمان را به سلامت به اهلش برگردان!»
eitaa.com/revaayatgar
سرنوشت جالب یک نامه
«در سال ۱۳۶۳ -یعنی سه سال پس از شهادت مرحوم شهید آیت‌الله بهشتی- روزی یکی از دوستان ایرانی مشترک ایشان و سیدموسی صدر به تهران آمده بودند. در دیداری که با ایشان داشتیم، نامه‌ای از امام موسی صدر خطاب به مرحوم شهید بهشتی را به بنده دادند که سرنوشت عجیبی داشت؛ چون وقتی به دست ما رسید که نه فرستنده‌ی آن دیگر در اختیار بود؛ و نه گیرنده‌اش در قید حیات. در این نامه آقای صدر مرحوم بهشتی را «دوست عزیز» و «عقل منفصل» خطاب کرده بود؛ و درد دل‌هایی از اوضاع لبنان داشت. بنده نسخه‌ای از این نامه را به یکی از دوستان که روی زندگی‌نامه و آثار امام موسی صدر کار می‌کردند و با خانواده‌ی ایشان مرتبط بودند، دادم.»
متن کامل این نامه از این قرار است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
برادر عزیز و عقل منفصل و مکمل وجود و دور نزدیک و دوست ارجمند،
حضرت بهشتی (دام عزه)؛
مدتی است که گفت و شنود با تو رو نداد. به علاوه صدها شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هائل، در پیش داشتیم. سعی کردم یکی دو بار گزارش کوتاه و بلندی تقدیم کنم.
با پاره‌ای از دوستان هم این‌جا صحبت شد؛ و حال ابعاد توطئه روشن و روشن‌تر می‌گردد؛ و عواطف سیاست‌های جهانی، منطقه را برای تحولات عظیم آینده آماده می‌کند. با وضوح بیش‌تر صدق نظریات ما، رؤیت‌های ما، نصیحت‌های ما، صدق فداکاری‌های ما، خطرناک‌تر بودن روش کمونیست‌ها، جنبلاط‌ها و همکاران عرب‌های لیبی و عراق که مقاومت را در معرض خطرهای جهانی قرار دادند، ثابت می‌گردد. مقاومت در چند دهه‌ی اخیر وضع داخلی خود را تا حدودی تصفیه کرده است. فتح، محور ابوصالح، ابوموسی و حتی ابوایاد را کنار زده است.
از طرف دیگر، روابط بهتر و همکاری بیش‌تری، تا حد اعلام مشترک و همکاری همه‌جانبه در جنوب لبنان با جوانان ما می‌کنند. هر چند زخم‌های گذشته فوق‌العاده عمیق بود، ولی سعی می‌کنند -به خصوص ابوعمار [یاسر عرفات] و ابوجهاد- با ملاطفت و تدابیر دیگری جبران کنند.
امیدوارم باز هم بتوانیم دل شکسته و مرغ پریده‌ی مردم جنوب را – که ثمره‌ی ده سال فداکاری و صبر و سکوت را که به برکت حقه‌بازان چپ و خودخواهان جنبلاط صفت، دست از مقاومت کشیدند – از نو رام کرده و آرام نمائیم و باز هم به حمایت از مقاومت موفق شویم.
خوب راستی برادر کتاب‌ها، بحث‌ها و نوشته‌ها، تجربه‌ها و عقائد قرآن چه شد؟ برایم بفرست.
به خانم هم سلام برسان.
۱۹۷۷/۱/۱۱
موسی صدر
eitaa.com/revaayatgar
🔻 تفاوت کارشناس با کارشناس
💠 #استاد_میرباقری:
⚡️ ما قبول داریم و همه قبول دارند که باید به کارشناس و کاردان رجوع کرد. اما چه کسی کارشناس و کاردان است؟ مسئله این است.
گاهی کارشناس، متأثر از اندیشۀ غربی و ملتزم به آرمان سرمایه‌داری غربی و رؤیای آمریکایی است و گاهی کارشناس، متعهد به انقلاب و نظریۀ اسلامی _ ایرانی پیشرفت و استقلال و عزت کشور است.
⚡️ برای مثال، یک روشنفکری، می‌خواهد از مغز سرمان تا نوک پایمان آمریکایی و غربی بشود!
در آغاز مشروطه، اینها تازه با تمدن غرب آشنا شده بودند و شگفت‌زده و تحقیر شده بودند و لذا یک نسل را هم تحقیر کردند!
آیا ما باید برنامه‌ریزی برای کشور را به دست چنین افرادی بسپاریم؟
☑️ @mirbaqeri_ir