هدایت شده از خبرگزاری ایرنا قم
🔰 تصاویر مراسم وداع با پیکر مطهر شهید «جانی بت اوشانا» در معراج شهدای تهران
🔶 به کانال ایرنا قم در ایتا بپیوندید:
🆔 eitaa.com/joinchat/1551171723Cafad985226
📣 ٢٤ ساعته، اخبار را درقدیمیترین خبرگزاری ایران دنبال کنید👆
9.64M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺انتشار تصویر ماهواره خیام از حرم مطهر امیرالمومنین علیهالسلام و نجف اشرف
🔹این تصویر با دقت یک متر و از ارتفاع حدود ۵۰۰ کیلومتری زمین گرفته شده است.
این هم توانمندی ایران عزیزو بچه هاش
🔅 #پندانه
✍ برای بچهات باغبان باش نه نجار
🔹نجار، قبل از اینکه شروع به ساختن چیزی کند، باید نقشۀ دقیق همهچیز را بکشد. او پیش از اینکه یک صندلی بسازد، دقیقاً میداند نتیجۀ کارش چه خواهد شد و اگر به اندازۀ کافی مهارت و تجربه داشته باشد، هیچ خطایی رخ نخواهد داد.
🔸اما باغبان چطور؟ او هم همۀ تلاشش را میکند، به جزئیترین نشانهها توجه دارد و بهترین شرایط را برای رشد گلها و گیاهانش فراهم میکند. اما با وجود این، نمیتواند تعیین کند که درختی که کاشته یا گلی که پرورش داده، چه شکلی خواهد شد.
🔹باغبان برخلاف نجار، همیشه منتظر چیزهای پیشبینینشده است. یک روز صبح از خواب بیدار میشود و میبیند درختها زودتر از چیزی که انتظار داشت شکوفه کردهاند. یا میبیند گلدان سرسبزی ناگهان پژمرده شده است.
🔸بعضی از پدر و مادرها میخواهند برای بچهشان نجار باشند. از همان کودکی نقشۀ راه موفقیت او را پیش خودشان کشیدهاند: پسرم باید دانشمند شود. دخترم باید پزشک شود! و بعد لحظهلحظۀ زندگی کودکشان را مثل نجارها با خطکش و پرگار و گونیا اندازه میگیرند.
🔹40 دقیقه بازی، دو ساعت درس، 20 دقیقه تلویزیون و همینطور تا آخر.
🔸آنها تحت هیچ شرایطی اجازه نمیدهند این برنامه بههم بریزد، اما نکتۀ بزرگی را فراموش کردهاند این است که نجارها با چوب بیجان کار میکنند، ولی بچهها نهالهای زندهاند. باید برای بچهها باغبان بود.
🔹باید به آنها توجه کنیم، شرایط رشد و بالندگیشان را فراهم کنیم، اما بدانیم که آنها باید راه خودشان را بروند.
🔸با بازی، زندگیکردن را بیاموزند و با شلختگی و بههمریختگی، اهمیت نظم و برنامهریزی را درک کنند.
🔹یادمان نرود که مرغوبترین میز و صندلیها هم هیچوقت شکوفه نخواهند داد.
✅کانال استاد قرائتی
┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
📣 دانش آموزان یک مدرسه با قلک های خود مادران زندانی رو آزاد کردند
🔺دانش آموزان یک مدرسه در شیراز امروز جمعه یکم اردیبهشت ۱۴۰۲ همزمان با آخرین روز ماه مبارک رمضان قلکهای عیدی خود را شکستند و مادران زندانی را از حصار آزاد کرده تا گرما بخش زندگی هم کلاسیشان باشد و پویش "قلک هایمان کولاک میکند" را نیز به راه انداختند.