eitaa logo
روایت ها و حکایت ها
2هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
419 ویدیو
32 فایل
فیش های منبر یادداشت های روایی و تفسیری و نکات تربیتی و اخلاقی،آمیخته با مطالب روز، اشعار ناب، تاریخ و معرفی وراهنمایی برای انتخاب موضوع منبر. ارتباط با ما https://eitaa.com/MA1371 لینک کانال @revayathavahekayatha1
مشاهده در ایتا
دانلود
اسباب عاقبت بخیری ☑️حضرت امیر به حارث همدانی نوشتند: خشم خود را فرو بر و به هنگام قدرت، گذشت كن و در هنگام عصبانيت، بردبار باش و در وقت توانايى [بر انتقام]، ببخش، 👈تا عاقبت به خير شوى. وَ اكْظِمِ الغَيْظَ، وَ تَجَاوَزْ عِنْدَ الْمَقْدَرَةِ، وَ احْلُمْ عِنْدَ الغَضَبِ، وَ اصْفَحْ مَعَ الدَّولَةِ، تَـكُنْ لَـكَ العاقِبَةُ. •نامه ۶۹ نهج البلاغه • نکته: 👇 عاقبت بخیری فقط با دعا نمی شود! آری البته دعا اثر دارد. استادی می فرمود: یک فوتبالیست بخواهد ۹۰ دقیقه بازی کند ماه ها قبل آن وارد تمرین می‌شود تا در صحنه بازی کم نیاورد. حضور قلب داشتن در نماز چند دقیقه ای و یا عاقبت بخیری و با ایمان وارد عالم بعدی شدن لحظه ای نمیشه باید از قبل مقدماتش را فراهم کرد. حکایت ها و روایت ها را همراهی کنید . https://eitaa.com/revayathavahekayatha
این گروه دروغ می گویند👇 ۱-يَابنَ عِمرانَ ، كَذِبَ مَن زَعَمَ أنَّهُ يُحِبُّني فَإِذا جَنَّهُ اللَّيلُ نامَ عَنّي ؛ ألَيسَ كُلُّ مُحِبٍّ يُحِبُّ خَلوَةَ حَبيبِهِ ؟! «خداوند متعال به حضرت موسی خطاب میکند: ای فرزند عمران ! دروغ مى گويد آن كه مى پندارد دوستم مى دارد و چون شب درآيد ، از من غفلت مى كند و مى خوابد . مگر هر دوستدارى ، خلوت با محبوبش را دوست ندارد ؟ امالی صدوق ۲-كَذَبَ مَنِ ادَّعى مَحَبَّتَنا ولَم يَتَبَرَّأ مِن عَدُوِّنا. امام صادق علیه السلام فرمود: دروغ مى گويد كسى كه دم از محبّت ما مى زند، ولى از دشمن ما بيزارى نمى جويد. مسطرفات السرائر ۳-كَذِبَ مَنْ زَعَمَ اَنَّهُ يُصَلّى صَلاةَ اللَّيْلِ وَهُوَ يَجُوعُ اِنَّ صَلاةَ اللَّيْلِ تَضْمِنُ رِزْقَ النَّهارَ. امام صادق عليه السلام فرمود: دروغ گفته كسى كه گمان كند نماز شب مى خواند و مبتلا به تنگ دستی است زيرا نماز شب روزی روز را ضمانت مى كند. ارشاد القلوب ج ۱ ص ۶۹ ۴-تَعصِي الإِلهَ وأنتَ تُظهِرُ حُبَّهُ هذا مُحالٌ فِي الفِعالِ بَديع لَو كانَ حُبُّكَ صادِقا لَأَطَعتَهُ إنَّ المُحِبَّ لِمَن يُحِبُّ مُطيعُ .  محمد بن عمیر از امام صادق نقل میکند که حضرت این شعر را خواندند: «نافرمانى خدا را مى كنى و باز بدو اظهار دوستى مى نمايى ؟ اين ، محال است و از كارهاى شگفت است. اگر دوستى ات راستين بود ، از او فرمان مى بردى زيرا كه دوستدار ، فرمانبر كسى است كه دوستش مى دارد» امالی صدوق.
دستور العمل حضرت امیر به کمیل:(۱) اى كميل!هر روز را به نام خدا آغاز نما و نامش را بر زبان جارى ساز و بگو: «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّٰه»و بر خدا توكّل كن و از ما ياد نما و اسم‌هاى ما را ذكر كن و بر ما درود فرست و آن را بر خود و هر چه مورد عنايت توست بچرخان 👈 تا از شر آن روز در امان باشى ان شاء اللّٰه. يَا كُمَيْلُ سَمِّ كُلَّ يَوْمٍ بِاسْمِ اَللَّهِ وَ قُلْ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اَللَّهِ وَ اُذْكُرْنَا وَ سَمِّ بِأَسْمَائِنَا وَ صَلِّ عَلَيْنَا وَ أَدِرْ بِذَلِكَ عَلَى نَفْسِكَ وَ مَا تَحُوطُهُ عِنَايَتُكَ تُكْفَ شَرَّ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ. تحف العقول
دستورالعمل حضرت امیر به کمیل(۲) اى كميل!چون خوردن غذا را به انجام رساندى،خدا را بر آنچه به تو روزى ارزانى داشته سپاس گوى و اين سپاسگويى را با صداى بلند انجام ده تا ديگرى هم سپاس گويد و به اين طريق پاداش تو افزون گردد. يَا كُمَيْلُ إِذَا اِسْتَوْفَيْتَ طَعَامَكَ فَاحْمَدِ اَللَّهَ عَلَى مَا رَزَقَكَ وَ اِرْفَعْ بِذَلِكَ صَوْتَكَ يَحْمَدْهُ سِوَاكَ فَيَعْظُمُ بِذَلِكَ أَجْرُكَ
دستور العمل حضرت امیر به کمیل(۳) اى كميل!اشكالى ندارد كه راز خود را به برادرت بازگويى، امّا برادر تو كيست‌؟ برادر تو آن كس است كه ۱-در سختى تو را وانگذارد ۲- و هنگام كشانده شدن به گناه[براى نجات تو از آن وضعيّت]از پاى ننشيند ۳-و بدون درخواست تو نياز تو را برآورده سازد و در كارت تنهايت رها نكند تا تو به او اعلام نياز كنى. يَا كُمَيْلُ لاَ بَأْسَ أَنْ تُعْلِمَ أَخَاكَ سِرَّكَ وَ مَنْ أَخُوكَ أَخُوكَ اَلَّذِي لاَ يَخْذُلُكَ عِنْدَ اَلشَّدِيدَةِ وَ لاَ يَقْعُدُ عَنْكَ عِنْدَ اَلْجَرِيرَةِ وَ لاَ يَدَعُكَ حَتَّى تَسْأَلَهُ وَ لاَ يَذَرُكَ وَ أَمْرَكَ حَتَّى تُعْلِمَهُ.
آمدن نعمت در مرحله اول دلیل نمیخواد که فرمود: يا مُبْتَدِأً باِلنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها... ولی ماندن نعمت ها دلیل میخواد👇 أحسِنوا جِوارَ النِّعَمِ ؛ فإنّها وَحشِيَّةٌ ما نَأَت عَن قَومٍ فعادَت إلَيهِم . با نعمت ها خوش همسايگى كنيد؛ زيرا كه نعمت ها رمنده اند و اگر از مردمى برمند ديگر به سوى آنان باز نمى گردند. یکی از عوامل بقای نعمت در نهج البلاغه شریف را ملاحظه بفرمایید👇 كسى كه نعمت فراوان خداوند به او روى آورد نياز مردم به او بسيار خواهد بود، در اين حال آن كس كه وظيفه خود را در برابر اين نعمتهاى خداداد انجام دهد به دوام و بقاء نعمت خويش كمك كرده است و آن كس كه چنين نكند آنها را در معرض زوال قرار داده. مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اَللَّهِ عَلَيْهِ كَثُرَتْ حَوَائِجُ اَلنَّاسِ إِلَيْهِ فَمَنْ قَامَ لِلَّهِ فِيهَا بِمَا يَجِبُ فِيهَا عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ اَلْبَقَاءِ وَ مَنْ لَمْ يَقُمْ فِيهَا بِمَا يَجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوَالِ وَ اَلْفَنَاءِ. حکمت ۳۷۲. ادامه دارد.. روایت ها و حکایت ها https://eitaa.com/revayathavahekayatha
دستور العمل حضرت امیر به کمیل(۴) اى كميل!در هر سختى و مشكلى بگو«لا حول و لا قوّة إلاّ باللّٰه»تا آن مشكل و سختى برطرف شود. و نزد هر نعمتى بگو«الحمد للّٰه»تا افزون گردد. و چون روزى‌هايت دير رسيد استغفار كن تا[خدا]در آنها گشايش دهد. يَا كُمَيْلُ قُلْ عِنْدَ كُلِّ شِدَّةٍ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ تُكْفَهَا وَ قُلْ عِنْدَ كُلِّ نِعْمَةٍ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ تَزْدَدْ مِنْهَا وَ إِذَا أَبْطَأَتِ اَلْأَرْزَاقُ عَلَيْكَ فَاسْتَغْفِرِ اَللَّهَ يُوَسِّعْ عَلَيْكَ فِيهَا
دستور العمل حضرت امیر به کمیل(۵) اى كميل!مهم آن نيست كه نماز بگزارى و روزه بدارى و صدقه دهى،مهم و قابل توجّه آن است كه نماز با دلى پاك و عملى خدا پسندانه و خشوعى كامل انجام گيرد و بنگر در چه نماز مى‌گزارى و بر چه نماز مى‌خوانى و اگر[آن لباس و مكان نماز]از راه درست و حلال نباشد قبول نيست. يَا كُمَيْلُ لَيْسَ اَلشَّأْنَ أَنْ تُصَلِّيَ وَ تَصُومَ وَ تَتَصَدَّقَ اَلشَّأْنُ أَنْ تَكُونَ اَلصَّلاَةُ بِقَلْبٍ نَقِيٍّ وَ عَمَلٍ عِنْدَ اَللَّهِ مَرْضِيٍّ وَ خُشُوعٍ سَوِيٍّ وَ اُنْظُرْ فِيمَا تُصَلِّي وَ عَلَى مَا تُصَلِّي إِنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ فَلاَ قَبُولَ
دستور العمل حضرت امیر به کمیل(۶) اى كميل!بفهم و بدان كه به هيچ يك از مردم اجازه خوددارى از امانت پردازى را نداده‌ايم؛پس هر كه چنين اجازه‌اى را از ما روايت نمايد،ادّعاى بيهوده كرده و گناه نموده است و به سبب دروغى كه ساخته سزايش دوزخ است.سوگند مى‌خورم كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله ساعتى پيش از ارتحالش شنيدم كه سه بار به من فرمود:«اى ابا الحسن!امانت را به نيكوكار و تبهكار بازگردان،چه زياد باشد و چه كم،حتّى اگر نخ و سوزن باشد»! يَا كُمَيْلُ اِفْهَمْ وَ اِعْلَمْ أَنَّا لاَ نُرَخِّصُ فِي تَرْكِ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ لِأَحَدٍ مِنَ اَلْخَلْقِ فَمَنْ رَوَى عَنِّي فِي ذَلِكَ رُخْصَةً فَقَدْ أَبْطَلَ وَ أَثِمَ وَ جَزَاؤُهُ اَلنَّارُ بِمَا كَذَبَ أُقْسِمُ لَسَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ لِي قَبْلَ وَفَاتِهِ بِسَاعَةٍ مِرَاراً ثَلاَثاً يَا أَبَا اَلْحَسَنِ أَدِّ [أداء] اَلْأَمَانَةَ إِلَى اَلْبَرِّ وَ اَلْفَاجِرِ فِيمَا جَلَّ وَ قَلَّ حَتَّى اَلْخَيْطِ وَ اَلْمِخْيَطِ.
💢حکمتی از لقمان حکیم 💠المواعظ العددية :عَن وَصايا لُقمانَ عليه السلام لاِبنِهِ : ... يا بُنَيَّ ، اِعلَم أنّي خَدَمتُ أربَعَمِئَةِ نَبِيٍّ ، وأخَذتُ مِن كَلامِهِم أربَعَ كَلِماتٍ ، وهِيَ : إذا كُنتَ فِي الصَّلاةِ فَاحفَظ قَلبَكَ ، وإذا كُنتَ عَلَى المائِدَةِ فَاحفَظ حَلقَكَ ، وإذا كُنتَ في بَيتِ الغَيرِ فَاحفَظ عَينَكَ ، وإذا كُنتَ بَينَ الخَلقِ فَاحفَظ لِسانَكَ .💠 ✅ـ از جمله سفارش هاى لقمان عليه السلام به پسرش ـ : پسرم! بدان كه به چهارصد پيغمبر ، خدمت كرده ام و از ميان سخنان آنان ، چهار سخن را دريافته ام ، كه چنين اند : هر گاه در نماز بودى ، دلت را حفظ كن ، و هر گاه سر سفره بودى ، گلويت را نگه دار، و هر گاه در خانه ديگرى بودى ، چشمت را نگه دار، و هر گاه در ميان مردم بودى ، زبانت را نگه دار. مواعظ العددیه.
(۱) معنای " ادب " ✍«ادب» در اصل به معناى دعوت كردن است و از اين رو به سفره اى كه غذا در آن آماده مى كنند و افراد را به آن دعوت مى كنند «مأدبة» گفته مى شود و از آنجا كه رعايت احترام افراد در گفتار و رفتار و تواضع و استفاده از كلمات توأم با احترام سبب دعوت مردم به سوى انسان مى شود، مجموعه اين امور را «ادب» مى نامند. و در برابر آن بى ادبان كسانى هستند كه نه احترام اشخاص و نه احترام مجالس را رعايت مى كنند و نه سخنان مناسبى در برخورد با اشخاص به كار مى برند و از این رو همه را از خود می رانند.
این روایت هم میتونه موضوع حداقل ۱۰ شب باشه عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ: إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمُ اِسْتِخْفَافاً بِالدِّينِ وَ بَيْعَ اَلْحُكْمِ وَ قَطِيعَةَ اَلرَّحِمِ وَ أَنْ تَتَّخِذُوا اَلْقُرْآنَ مَزَامِيرَ وَ تُقَدِّمُونَ أَحَدَكُمْ وَ لَيْسَ بِأَفْضَلِكُمْ فِي اَلدِّينِ. رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله مى‌فرمود: من از اين ترسانم كه شما در آينده دين را كوچك و بى‌اهميّت شماريد و بدان بى‌اعتنائى كنيد، و در مورد حكم رشوه گيريد و منصب قضاء و داورى را خريد و فروش نمائيد، و قطع رحم كنيد، قرآن را آلت لهو و لعب قرار دهيد و با قرائت آن مجلس انس آوازخوانى و نوازندگى تشكيل دهيد، و بالاخره در نماز جماعت كسانى را مقتدا قرار دهيد كه در دين از شما بالاتر نيستند. «لفظ‍‌ متن در مورد دوم كه«بيع الحكم»است در پاره‌اى از نسخ در هامش«منع الحكم»ثبت شده است».