به مستی بیطلب بوس از دهان یار میریزد
ثمر چون پخته گردد خودبخود از دار میریزد
#صائب
صائب! چنین که طبع تو شد بر سخن سوار
خواهد گرفت روی زمین را خیال تو
#صائب
دریاب اگر اهل دلی، پیشتر از صبح
چون غنچه نشکفته نسیم سحری را
#صائب
آسمانها مگر از گردش خود سیر شوند
ورنه عشاق محال است قراری گیرند
#صائب
دل ما با تو چنان است که خود می دانی
گوشه چشم تو با ما نه چنان است که بود
#صائب
.
اگر نام بلند از چرخ خواهی، صبرکن صائب!
ز پستی میتوان رفتن به بام آهستهآهسته
.
#صائب تبریزی
.
نیست هر ناشستهرو، شایستهی اقبالِ عشق
مَه کجا در دیدهی پروانه گیرد جای شمع؟!
#صائب
به غیر دل، که عزیز و نگاهداشتنیست..
جهان و هرچه در آن است واگذاشتنیست
#صائب تبریزی
کی حد ماست دست درازی به شاخ گل
مارا بس است خاری اگر از چمن رسد..
#صائب