زهیر ابن قَیْن سردار سپاه اسلام، به امام عرض کرد: اکنون تناسب دارد که ما با این گروه بجنگیم، امام فرمود: من هرگز آغاز به جنگ نمی کنم

حر نامه را به امام حسین (ع) نشان داد و گفت: چاره‌ای جز این ندارم. در همین جا فرود آی. امام سوم شیعیان فرمود:بگذار در دهکده غاضریه فرود آیم یا در شفیه که حر نگذاشت و گفت:این مأمور مراقب من است

زهیر گفت: در اینجا قریه ای نزدیک شطّ فرات هست که برای سنگر گرفتن مناسب است

امام فرمود: نام آن قریه چیست؟ او گفت: «عَقْر»، فرمود: نَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الْعَقْرِ.: «پناه می‌برم به خدا از عقر» (هلاکت و پی کردن)

امام پرسید: نام این زمین چیست؟

پیرمرد راه بلدی رو از آن ناحیه نزد امام اوردند عرضه داشت: «طف» (ساحل فرات)

امام به حُرّ فرمود: مانع نشو تا ما از اینجا به این نزدیکی (کنار فرات) حرکت کنیم، حُرّ و سپاهش مانع شدند، در این کشمکش، کاروان حسینی حرکت کردند تا آنکه اسب حسین (ع) ایستاد

امام فرمود: آیا نام دیگری دارد؟ پیرمرد عرض کرد: «شاطئ الفرات»

امام فرمود نام دیگری هم دارد، عرض کرد: «غاضریه» « نینویٰ» از نامهای دیگر اوست

انگارامام دنبال اسم دیگری میگردد،😭😭 یک مرتبه فرمود ایا این مکان دارای نام دیگری هست ، پیرمرد گفت: نام دیگر او کربلاست

امام فرمود: خدایا پناه می‌برم به تو از کرب و بلا (اندوه و رنج)