📣نقدی فقهی و موضوع شناسانه بر نظر آیت‌الله جوادی آملی درباره تعطیلی روز شنبه دفتر آیت الله جوادی آملی‌ نوشته: 🔺️از آنجا که تعطیلی روز شنبه هماهنگ شدن با بازار و دادوستدهای اقتصادی جهانی است و مؤثر در حل برخی از مشکلان اقتصادی و مهار تورم است و قصد تشبه به مخالفین نیست بلکه تعامل است، لذا تعطیلی روز شنبه،علاوه بر روز جمعه، مانعی ندارد. 🌀و اما اشکالات این فتوا عبارت است از: 1⃣هر قصدی به هر فعلی نمی‌تواند تعلق بگیرد،مگر آنکه احراز شود عقلا و عرفا آن فعل در طریق آن قصد است که در این مورد منتفی است. 2⃣تشبه به کفار که حرام است از امور قصدی نیست و در هر صورت وجود دارد و لذا اصل فوقانی حاکم بر چنین اقدامی به حکم اولی حرمت است مگر آنکه وجود دلیل و قصدی غیر از تشبه که نیاز ضروری جامعه اسلامی هم باشد احراز شود تا رافع حرمت شود که عبارت باشد از ضرورت تعامل یا اقدامی برای تقویت امور اقتصادی مسلمین و ...که این رافع حرمت نیز منتفی است. 3⃣هرچند حذف یک روز تعطیل برای فقط کمتر از ۱٪ جامعه و عدم تعطیلی ۱٪ از بخشهای دولتی برای تعاملات اقتصادی( در روز جمعه)می تواند مصداق تعامل برای انجام تبادلات اقتصادی باشد اما با افزایش تعطیلی،چه تعاملی حاصل می‌شود؟! 4⃣وجود فعالیت اقتصادی در روز شنبه چه ضدیتی با تعاملات اقتصادی با کفار دارد که بخاطر تعامل باید تعطیل شود؟ 5⃣تعطیلی یک روز چگونه می تواند در هماهنگی با داد و ستدهای اقتصادی جهانی و حل مشکلات اقتصادی و مهار تورم موثر باشد؟! 6⃣پر واضح است که تعطیلی شنبه موجب اخلال و تاخیر در انجام مطالبات مردم و ضربه به اقتصاد و غلط است ✍روح الله دشتی @rohallahdashti

❓پرسش فقهی در باب فقه فرهنگ 🔸 موضوع: تشبّه به کفار و یهود برای منافع اقتصادی 🔹 از محضر فقیه محقق حضرت آیت الله سیفی مازندرانی دامت برکاته #تعطیلی_شنبه ✅ مرکز حفظ و نشر آثار فقیه محقق آیت الله #سیفی_مازندرانی https://eitaa.com/seyfimazandrani_com

#تعطیلی_شنبه_تشبه_به_کفار بسم الله الرحمن الرحیم 🔻بررسی مدخلیت قصد در مسئله تشبه به کفار (تعطیلی شنبه ها) 🔹مسئله تشبه به کفار از مسائل مهم فقهی است که در آن باید چند نکته را مورد توجه قرار داد: 1⃣ اصل حرمت تشبه به کفار در امور خاص که در شرع مقدس نهی شده است، مسلم و مورد اتفاق فقهاست. ادله متعددی در این زمینه وجود دارد که حکایت از حرمت آن دارد. 2⃣ تشبه به کفار گاهی در اعمال و رفتار فردی مانند لباس پوشیدن مصداق پیدا می‌کند و گاهی در امور فرهنگی و اجتماعی نمود می‌یابد. 3⃣ تشبه به کفار در اعمال و رفتار فردی و همچنین در امور اجتماعی وحکومی نیز محقق می‌شود، و صِرف تحقق عنوان تشبه، کافی برای حرمت است و قصد عنوان حرام بماهو منهی عنه دخلی در جواز و عدم جواز ندارد. مثلاً اگر شخصی لباسی را که مختص کفار است بپوشد، حتی اگر قصد تشبه نداشته باشد، باز هم مرتکب حرام شده است. البته برخی موضوعات منهی عنها ممکن است از قبیل عناوین قصدیه باشد که این موضوع تشبه به کفار قطعا از عناوین قصدیه نیست توضیح اینکه؛ عناوین محرمه یا از امور قصدیه صرف اند ویا امور غیر قصدیه مثال قصدیه؛ ارتکاب کلیه محرمات جوانحی مثل ترک مرحله اول نهی از منکر که انزجار قلبی است. یا مثل ترک کفر به طاغوت، کلیه این امور وعناوین، قصدیه صرف اند وقصد، تعیین کننده ارتکاب و عدم ارتکاب است البته توجه داشته باشید که این قصد با نیت(قصد قربت) که در واجبات عبادیه نظیر صلاة وجود آن لازم است خلط نشود منظور ما از قصد اراده و عدم اراده با عنایت به عنوان منهی عنه ها است که ربطی به واجبات عبادیه ندارد برخلاف قصد قربت که در واجبات عبادیه وغیر توصلی مطرح می گردد. و مثال عناوین محرمه غیر قصدیه؛ کلیه محرمات جوارحی است مثل شرب خمر و... که در این امور باصرف علم به حرمت و علم به مصداق ارتکابش حرام هست ومی توان گفت که قصد در این فرض یا کلا معتبر نیست و یا اینکه قصد امری قهریست در این فرض. و تشبه به کفار نیز از این سنخ از محرمات است یعنی از محرمات جوارحی که قصد دخلی در تحقق عنوان ندارد و عرف تعیین کننده است والبته قصد عنوان محرم بما هو محرم نباید باقصد نفس فعل خلط شود چون در این نوع محرمات و بلکه کلیه افعال اگر فرد قصد نفس فعل بماهو فعل را نداشته مثلا ناسی بود که در این فرض رفع حرمت از باب عدم انتساب فعل به فرد مرتکب است چون کلا ناسی بوده واین ربطی به مسئله قصد مطرح شده ندارد 4⃣ در هر صورت، باید توجه داشت که عرف در تشخیص تحقق عنوان "تشبه" نقش اساسی دارد. یعنی اگر در نظر عرف، یک عمل یا رفتار با توجه به قرائن مختلف، تشبه به کفار محسوب شود، قصد شخص یا قصد حاکمیت در وضع قوانین و مقررات تأثیری در رفع حرمت نداردنظیر تحقق عنوان اهانت به محترمات دین که تعیین کننده عرف است و قصد فرد دخلی در تحقق نفس عنوان ندارد مثل تنجیس قرآن کریم . 5⃣ در امور اجتماعی و فرهنگی که اهمیت آن از امور شخصی بیشتر است، به طریق اولی قصد در جعل قانون یا مقررات مربوطه، در رفع عنوان تشبه مؤثر نیست. اگر در نظر عرف، آن قانون یا مقررات، تشبه به کفار محسوب شود، صِرف عدم قصد تشبه، موجب رفع حرمت نمی گردد. 6⃣ مثال معروف پوشیدن کراوات را می‌توان برای امور فردی ذکر کرد. از نظر عرف، کراوات لباس مختص کفار محسوب می‌شود. بنابراین اگر شخصی با علم به این موضوع و با قصد زیبایی، کراوات بپوشد، باز هم مرتکب حرام شده است؛ زیرا عنوان تشبه در نظر عرف محقق شده است. 7⃣ مثال تعطیلی روز شنبه را می توان برای امور اجتماعی/فرهنگی ذکر کرد. اگر در نظر عرف، تعطیلی این روز به عنوان تشبه به یهودیان تلقی شود، صِرف اینکه حکومت اسلامی قصد تشبه نداشته باشد، کفایت نمی کند و باز هم حرام محسوب می شود. 8⃣ بنابراین در امور شخصی و اجتماعی/فرهنگی، عرف در تشخیص عنوان تشبه نقش اساسی دارد و قصد فرد یا حاکمیت در این زمینه مؤثر نیست. نتیجه اینکه ادعای جواز تعطیلی شنبه ها از باب اینکه قصد تشبه به کفار در آن نباشد جایز می شود مطلبی خلاف است. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته ✍امین آشنا محصل درس خارج حوزه علمیه قم (معهدالإجتهادالفعال) 🔹 روح الله دشتی ╭┅───────────┅╮ 🩸@rohallahdashti ╰┅───────────┅╯

▫️در حادثه شهادت شهید رجایی و باهنر، کشمیری نفوذی چه نقشی داشت؟ ▫️دیگر توطئه های دشمن چه بوده و هست؟ ▫️سخنرانی شب ولادت امام رضا علیه السلام و سانحه بالگرد رییس جمهور ▫️در مسجد شهدای زاویه قم 🔹 روح الله دشتی ╭┅───────────┅╮ 🩸@rohallahdashti ╰┅───────────┅╯