‍ 🔴 نکته ای بسیار ناب از سیدالشهداء ▪️آیت الله محی الدین حائری شیرازی: حضرت حسین (علیه السلام) در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا ؛ یک جور دیگر : ▪️شب عاشورا، سخن از "نمیخواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم" بود... ولی روز عاشورا میگوید: "بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟" "هل من ناصر ینصرنی؟؟؟" شب صحبت میکند تا مبادا خبیثی در بین طیب ها باشد... 🔻و روز سخن میگوید تا مبادا طیبی در بین خبیث ها مانده باشد... شب غربال میکند تا فقط صالحان در کنارش بمانند و روز غربال میکند تا فقط اشقیاء در مقابل او ایستاده باشند... @rooshanfekr

#سلسله_مباحث_نکته_های_ناب 💎راحت طلبی و تنبلی در دین ورزی بزرگترین آفتی که دینداران را تهدید می کند. 💎آفت النجح الکسل 💎عبادت و کسب معرفت، تغذیه روح است. 💎روح فقیر افسرده می شود. 💎اگر روح غنی باشد؛ در هر شرایطی شاد و آرام است. 💎اکتفا به حداقلات دینی بیشترین خسارت را به بار می آورد. 💎شرف دنیا و آخرت در همنشینی با اهل دین است. 💎اضطرار به کسب معرفت داریم. 💎چرا نظر خیلی ها نسبت به دین وارونه است؟ 💎کسی که تقوایش کم باشد قلبش می میرد و به بی بصیرتی دچار می شود؛ درنهایت، فهم و نظرش فاسد می شود. #هزار_سوء_فهم_دینی #جهاد_تبیین #گلچین_مباحث_اخلاقی_جلسه_هشتم_محرم۴۰۱ ✅مجله علمی نکته های ناب مهدوی @rooshanfekr

√ ساعت‌شمار روز عاشورا؛ ☜ حدود ٤۵؛۵ (اذان صبح) امام (ع) بعد از نماز صبح برای اصحاب خویش، ایراد خطبه فرمودند و آنان را به صبر و جهاد دعوت فرمودند. سپس مشغول به قرائت دعا و مناجات شدند. در طرف مقابل، سپاه دشمن هم به امامت عمر سعد، نماز خواندند و به آرایش و استقرار لشگر و تیز کردن نیزه‌ها و شمشیرها، مبادرت کردند. ☜ حدود ۶ به فرموده امام حسین (ع)، اصحاب اقدام به حفر گودال در پشت خیمه‌ها نموده و آن را با خاربوته‌ها پر کردند، تا در صورت لزوم، خارها را آتش زده و مانع حمله سواره‌نظام دشمن، از پشت خِیام شوند. ☜ حدود ۷ (طلوع آفتاب) امام (ع) سوار بر شتری سوار شده و به سمت سپاه کوفه رفته و با صدای بلند برای آنها خطبه خواندند و یادآوری فرمودند که کوفیان به امام (ع) نامه نوشته و بیعت کردند و با کفار اتمام حجّت فرمودند. جبهه مقابل از امام (ع) پرسیدند، حکم ابن زیاد را اطاعت کند، اینجا امام (ع) آن جمله معروف را فرمودند؛ اَلَا وَ اِنَّ الدَّعِی بْنِ الدَّعِی قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اِثٌنَیْنِ...، همانا زنازادهٔ پسر زنازاده، مرا بین شهادت و قبول ذلّت مجبور کرده است. √ ساعت‌شمار روز عاشورا؛ ☜ حدود ۸ بعد از اتمام سخنرانی، امام (ع) ندای هَلْ مِنْ نَاصِرٍ یَنْصُرُنِی را سر داد. چند نفر دچار تردید شدند؛ از جمله حر و ابوالشعثا. ☜ حدود ۹ شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا در شروع جنگ تعلل می‌کنی؟ عمر سعد اولین تیر را به سمت سپاه امام (ع) رها کرد و لشگر را شاهد گرفت که نزد عبیدالله شهادت بدهند؛ اولین تیر را، من پرتاب کردم. تیراندازان کوفی، چند نفر از اصحاب را شهید شدند. ☜ حدود ۱۰ جنگ تن به تن آغاز شد. عبد الله بن عمیر و حبیب بن مظاهر جنگیدند و پس از هلاکت کفار، دشمن دستور محاصره گروهی داد. شمر با لشگر خود به جانب چپ خیام حمله کردد و با دفاع زهیر و یارانش، شمر زخمی شد. با عقب نشینی هر دو جناح سپاه کفار، عمر سعد، مجدداً دستور تیراندازی داد و اکثر اسب‌های سپاه امام (ع) را کشتند. ☜ حدود ۱۱ اصحاب با هم وعده کردند تا نگذارند کسی از بنی هاشم به میدان برود و خودشان برای جنگ عازم میدان شدند. در این جنگ بریر شهید شد. سپس عمر سعد مجدداً دستور حمله جمعی داد و سپاه امام (ع) را محاصره کردند. حضرت عباس (ع) حمله فرمودند و با شکستن محاصره، آنها را نجات دادند. ☜ حدود ۳۰؛۱۲ حبیب بن مظاهر برای ابلاغ امر امام ع جهت توقف جنگ، برای اقامه نماز تشریف بردند. کوفیان گفتند؛ نماز شما قبول نمی‌شود. حبیب فرمودند؛ ای الاغ، گمان می‌کنی نماز شما قبول است و نماز پسر پیامبر (ص) قبول نمی‌شود؟ سپس به ایشان حمله کردند و حبیب را پس از محاصره، شهید کردند. ☜ حدود ۳۰؛۱۳ با شهادت اصحاب من‌جمله زهیر و حر، اکنون نوبت به بنی‌هاشم رسید. اولین نفر، حضرت علی اکبر (ع) بود. امام حسین (ع) گریان شد و فرمودند؛ خدایا! تو بر ایشان گواه باش، که فرزند پیامبرت و شبیه‌ترینِ مردم به او در صورت و سیرت، به سوى آنان می‌رود (اثبات عصمت آقا علی اکبر ع)، سپس ایشان جنگ نمایانی کرد و حدود ۳۰۰ نفر پیاده‌نظام و ۲۰۰ نفر از سواره‌نظام دشمنان را هلاک فرمودند و با محاصره چند هزارنفری، به شهادت رسیدند. ☜ حدود ۳۰؛۱٤ با شهید شدن بنی‌هاشم، عاقبت امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) تنها ماندند. حضرت عباس (ع) فقط با یک نیزه، برای تهیه آب، به سمت فرات حرکت فرمودند و با حملات متعدد کفار مواجه شدند. ایشان در نهایت با دستان خالی و فقط با یک نیزه، حدود ۳۰۰ نفر از کفار را هلاک فرمودند و سرانجام با محاصره و دخالت حرمله، شهید شدند. نقل مابعد واقعه و حوادث حول تنها ماندن آقا سید الشهدا علیه السلام و آنچه حرمله لعین کرد...... عزیزان به ارباب مقاتل مراجعه بفرمایند.

4_5827732349600665164.pdf ✅ دستورالعمل امام صادق به بیمه عمر در روز عاشورا تا چهار نسل 🔸 بیمه عمر در روز عاشورا / با دستور امام صادق، #خود و فرزندان تان را تا #چهار_نسل بیمه کنید / #تضمین امام باقر برای زیارت امام حسین در عاشورا از #راه_دور 🔸در آداب روز عاشورا، دستورالعمل بسیار مهمی از امام باقر و امام صادق صادر گردیده است که #تاکنون مشابه آن در جایی مشاهده نشده است. چنین ثواب و عملی فقط در روز عاشورا، از طرف اهل بیت ذکر شده است، فضیلتی برای آن ذکر شده است که در دیگر روزهای سال، قابل تکرار #نیست. آری امام حسین، کشتی نجات است. و این حدیث و ضمانت امام باقر و امام صادق و امتداد ثمرات آن تا چهار نسل (#بیش از 300 سال)، یکی از مصادیق آن است. ان شاء الله توفیق انجام آن را داشته باشیم 🔸چنین امری، بندرت در طول عمر تکرار خواهد شد و شایسته است، شیعیان به دستور امام صادق، با عمل به این حدیث در باب آداب روز عاشورا، خویش و فرزندان را تا «چهار نسل» بیمه نمایند. 📚 کامل الزیارات، ص۱۷۴-۱۷۵ مصباح المتهجد، ج۲، ص۷۸۲-۷۸۷ @rooshanfekr

🌾🌾🌾🌾🌾💐💐💐 ‍ چرا خداوند بنده هایی رو که بیشتر دوست داره زندگی براشون سخت تره در هر مصیبت و سختی احتمالات گوناگونی وجود دارد باید احتمالات مختلف را دید. 1- بعضی از سختی ها و مصائب برای متنبه کردن و بیدار کردن انسان هاست. فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ؛[1] به منظور اینكه شاید روى تضرع به درگاه ما آورند آنان را به سختى‌‏ها و گرفتارى‏‌هاى گوناگون گرفتیم. 2- بعضی سختی ها و مصیبت ها برای آزمودن انسان هاست. أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‏ نَصْرُ اللَّهِ؛[2] مى‌‏پندارید كه به بهشت خواهید رفت؟ و هنوز آنچه بر سر پیشینیان شما آمده، بر سر شما نیامده؟ به ایشان سختى و رنج رسید و متزلزل شدند، تا آنجا كه پیامبر و مؤمنانى كه با او بودند، گفتند: پس یارى خدا كى خواهد رسید. 3- بعضی از مصیبت ها برای اولیاء خداست و سبب ارتقاء مقام و منزلت آنهاست. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ وَ عِنْدَهُ سَدِیرٌ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً غَتَّهُ بِالْبَلَاءِ غَتّاً؛[3] امام صادق (ع) می فرمایند: خدا زمانی که بنده ای را دوست بدارد، او را در دریای شداید غوطه ور می سازد. أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ فِی الْجَنَّةِ لَمَنْزِلَةً لَا یَبْلُغُهَا الْعَبْدُ إِلَّا بِبَلَاءٍ فِی جَسَدِه؛[4] در بهشت مقامى هست كه هیچ كس به آن جایگاه نمى‏رسد مگر اینكه در بدن خود ناراحتى و گرفتارى داشته باشد. 4- بعضی از سختی ها و مصیبت ها برای شکوفا کردن استعدادهای انسان است. اگر حضرت ایوب آن همه مصیبت نمی دیدند، چگونه صبر بالای ایشان روشن می شد و این گونه مدح می شد؟ إِنَّا وَجَدْناهُ صابِراً نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛[5] او را بنده‌‏اى صابر یافتیم. او كه همواره روى به درگاه ما داشت چه نیكو بنده‌‏اى بود. و طبیعتا همان گونه که صبر بر آن بلاها، مستحق این مدح شده، هر صابر دیگری نیز به اندازه خود مستحق مدح در پی شکوفایی استعدادش هست. 5- بعضی از سختی ها و مصائب برای کفار اعمال بد انسان است و این خود رحمتی از خداست تا انسان ها را از زشتی پاک کند. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَا یَزَالُ الْبَلَاءُ فِی الْمُؤْمِنِ وَ الْمُؤْمِنَةِ فِی جَسَدِهِ وَ مَالِهِ وَ وُلْدِهِ حَتَّى یَلْقَى اللَّهَ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ خَطِیئَة؛[6] مصیبت و گرفتارى همواره گریبان مرد و زن مؤمن را مى‏‌گیرد و آنها در مال و یا بدن خود نقصان مشاهده مى‌‏كنند و یا فرزندان خود را از دست مى‌‏دهند و اینها براى این است كه هر گاه در محضر پروردگار حاضر شدند گناهى نداشته باشند. 6- و قطعا بعضی از مصیبت ها، عقوبت اعمال انسان است. وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَیْدیكُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ كَثیرٍ؛[7] اگر شما را مصیبتى رسد، به خاطر كارهایى است كه كرده‌‏اید. و خدا بسیارى از گناهان را عفو مى‌‏كند. 💠 💠 خلاصه اینکه نمی توان حکم یکسانی برای همه سختی ها و مصیبت ها داد و حکمت های متعددی می توان برای آن در نظر گرفت. آنچه لازم است، اینکه انسان هرگز صبر خود را از دست ندهد و مصیبت را وسیله ای برای تقرب بیشتر به خداوند قرار دهد. و این امر ساده است اگر نگاه ما به هستی نگاهی صحیح باشد. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَوْ یَعْلَمُ الْمُؤْمِنُ مَا لَهُ فِی الْمَصَائِبِ مِنَ الْأَجْرِ لَتَمَنَّى أَنْ یُقْرَضَ بِالْمَقَارِیض؛‏[8] امام صادق علیه السّلام فرمود: اگر مؤمن بداند پاداش در برابر مصائب چه اندازه است آرزو مى‌‏كند كه با مقراض بدنش بریده مى‏‌شد. [1]. انعام/42. [2]. بقره/214. [3]. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج64 ص208. [4]. ‏بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج64 ص237. [5]. ص/44. [6]. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج64 ص236. [7]. شوری/30. @rooshanfekr

علامه حسن زاده آملی: 🍃از جمله وصایاى بسیار بسیار مؤکده آن است که دل هیچکس را نیازارى،که جبر ندارد. 🌴و در جامع الاخبار آمده،قال النبى صلى الله علیه و آله: 🌱 من أحزن مؤمنا ثم أعطاه الدنیا لم یکن ذلک کفارة و لم یوجر علیه.   🍃ز خود هرگز نیازارم دلى را که مى‏ ترسم دراو جاى تو باشد 📚نکته ۸۱۱هزار و یک نکته @rooshanfekr

💠مَنْ قَصَّرَ فِی الْعَمَلِ ابْتُلِیَ بِالْهَمِّ💠 🌟امام(علیه السلام) در این کلام حکمت آمیز نخست به سرنوشت کسانى اشاره مى کند که در انجام وظائف الهى خود کوتاهى مى کنند، مى فرماید: «کسى که در عمل کوتاهى کند، به اندوه گرفتار مى شود»; 💮ممکن است این اندوه و غم در آستانه انتقال از این دنیا باشد که چشم برزخى پیدا مى کنند و سرنوشت رقت بار خود را مى بینند و فریادشان بلند مى شود و مى گویند: 💎«(رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّى أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ); 💎پروردگارا! مرا باز گردانید، شاید در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم».(1) نیز ممکن است اشاره به غم و اندوه در سراى آخرت باشد، همان گونه که قرآن از زبان آنها نقل مى کند که مى گویند: 💎«(یَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللهِ); 💎اى افسوس بر من از کوتاهى هایى که در اطاعت فرمان خدا کردم».(2) نیز شاید این غم و اندوه در خود دنیا باشد، زیرا گاه انسان بیدار مى شود و از کوتاهى هایى که کرده افسوس مى خورد و غم و اندوهى جان کاه او را فرا مى گیرد چرا که مى بیند دیگران با اعمال صالح سراى جاویدان خود را آباد کرده اند و او با کوتاهى هایش سراى جاوید خود را ویران نموده است. البته جمع میان این سه تفسیر نیز مانعى ندارد. 📚نهج البلاغه #راحت_طلبی @rooshanfekr

💠مَنْ قَصَّرَ فِی الْعَمَلِ ابْتُلِیَ بِالْهَمِّ💠 🌟امام(علیه السلام) در این کلام حکمت آمیز نخست به سرنوشت کسانى اشاره مى کند که در انجام وظائف الهى خود کوتاهى مى کنند، مى فرماید: «کسى که در عمل کوتاهى کند، به اندوه گرفتار مى شود»; 💮ممکن است این اندوه و غم در آستانه انتقال از این دنیا باشد که چشم برزخى پیدا مى کنند و سرنوشت رقت بار خود را مى بینند و فریادشان بلند مى شود و مى گویند: 💎«(رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّى أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ); 💎پروردگارا! مرا باز گردانید، شاید در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم».(1) نیز ممکن است اشاره به غم و اندوه در سراى آخرت باشد، همان گونه که قرآن از زبان آنها نقل مى کند که مى گویند: 💎«(یَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللهِ); 💎اى افسوس بر من از کوتاهى هایى که در اطاعت فرمان خدا کردم».(2) نیز شاید این غم و اندوه در خود دنیا باشد، زیرا گاه انسان بیدار مى شود و از کوتاهى هایى که کرده افسوس مى خورد و غم و اندوهى جان کاه او را فرا مى گیرد چرا که مى بیند دیگران با اعمال صالح سراى جاویدان خود را آباد کرده اند و او با کوتاهى هایش سراى جاوید خود را ویران نموده است. البته جمع میان این سه تفسیر نیز مانعى ندارد. 📚نهج البلاغه #راحت_طلبی @rooshanfekr

♻️ حیوان جلّال 🔰 رهبر انقلاب در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور با ایشان، به نکته ظریفی در زمینه فساد مالی برخی از مدیران و خواص اشاره کردند و آنها را به حیوان جلّال تشبیه کردند و فرمودند: "امروز یکی از کارهای مهم اغوای خواص جامعه است. کسانی که عنوانی دارند و امکانی دارند و احیانا سوادی دارند. اغوای اینها. چون وقتی خواص اغوا شدند اگر به این خواص اغوا شده، فرصت داده بشود، راحت توده مردم را اغوا خواهند کرد. یکی از سنگین‌ترین جنگ‌های تاریخ کشور ما امروز در همین زمینه در جریان است. دارند دائم با مزدور پروری، با حرام خوارسازی، افرادی را حرام‌خوار می‌کنند با لطایف الحیل، وقتی حرام‌خوار شد مثل "حیوان جلّال" دیگه خیلی مشکل می‌شود او را از حرام‌خواری دور کرد." 🔴 اما حیوان جلّال چیست؟ علامه حلی در تحریر الاحکام الشرعیه می‌نویسد: حیوان حلال‌گوشتی که به خوردن مدفوع انسان (عَذَره) عادت کرده است، نجاست‌خوار و یا جَلّاله نامیده می‌شود. بنابر نظر فقها حیوان نجاست‌خوار، گوشت، شیر، تخم آن نجس و غیر قابل مصرف است. حتی علاوه بر مواد دفعی آن، عرقش هم نجس است و اگر دست تر به آن بخورد، باید تطهیر شود. نکات ظریفی در سخنان رهبر انقلاب وجود دارد، افرادی که مانند حیوان نجاست خوار عادت به خوردن بیت المال می‌کنند، در جامعه حکم حیوان جلّال را دارند یعنی از نظر اجتماعی موارد ذیل بر آنها صدق می‌کند: ۱. نجس اجتماعی هستند و نباید به آنها نزدیک شد. نباید پول آنها در سرمایه‌گذاری مشترک هزینه شود. زیرا سرمایه طرف مقابل را هم نجس می‌کند. ۲. چنین افرادی به این کار عادت کرد‌ه‌اند و به این سادگی نمی‌شود سرشان را از آخور مال حرام بیرون کشید. ۳. خروجی کار آنها نجس است. چون نباید انتظار داشت آدم نجس و پلید، فعل پاک و پسندیده از او صادر شود، پس نباید آنها را در مصادر امور کشور گذاشت؛ زیرا جامعه را به لجن می‌کشانند و به قول رهبر انقلاب اغوا می‌کنند. ۴. باید آنها را در هر پست و مقامی که هستند از کار برکنار و افسار کرد و ضمن اینکه بیت‌المال از حلقوم آنها بیرون کشیده می‌شود، به زور هم شده آنها را از حرام‌خواری مانع شد تا دست از عمل زشت خود بردارند و پاک شوند. (مانند شتر نجاست‌خوار که ۴۰ روز باید آن را مهار کرد و استبراء کرد تا پاک شود. یا گاو ۲۰ روز، گوسفند ۱۰ روز، مرغ ۳ روز و...) ۵. به جامعه معرفی شوند تا مردم آنها را بشناسند و به آنها نزدیک نشوند. اما آیا در کشور ما اینگونه است؟ متاسفانه جلّال‌ها مانند موریانه همه جا نفوذ کرده‌اند و مشغول بلعیدن مال مردم هستند. برخی از آنها به کم هم راضی نیستند و به کمتر از هزار میلیارد قانع نمی‌شوند. باید برخورد با جلّال‌ها را مطالبه کرد... #جهاد_تبیین @rooshanfekr

#حدیث #امام_حسین_علیه_السلام @rooshanfekr

🌟 امام سجاد (علیه السلام) فرمودند : 💎 انسان بزرگوار به بخشش خود می بالد ، و انسان پست به دارایی خویش می نازد. 📚 الذره الباهره ص ۲۷ @rooshanfekr

▪ پس از واقعه کربلا یزید بر این بود که با دیدار‌های مکرر در دربار خود با اسراء کربلا و امام سجاد (ع) بهانه‌ای را برای قتل حضرت (ع) پیدا کند. ▪در بسیاری از کتاب‌ها آمده است: یک روز امام را به کاخ خود فرا خواند و از او سوالی پرسید. ▪امام(ع) در حالی که تسبیح کوچکی را در دستش می‌گرداند، به او پاسخ داد. ▪یزید گفت: «چگونه جرأت می‌کنی موقع حرف‌زدن با من تسبیح بگردانی؟» ▪امام فرمودند: «پدرم از قول جدم فرمود: هر کس بعد از نماز صبح، بی‌اینکه با کسی سخن بگوید، تسبیح در دست بگیرد و بگوید: ▪ «اللهم انی اصبحت و اسبحّک و امجدک و احمدک و اُهللک بعدد ما ادیر به سبحتی» ▪ سپس تسبیح در دست، هر چه می‌خواهد بگوید، تا وقتی به بستر می‌رود، برایش ثواب ذکر گفتن منظور می‌شود ▪. پس هر گاه به بستر رفت، باز همین دعا را بخواند و تسبیح را زیر بالش خود بگذارد، ▪تا موقع برخاستن از خواب نیز برای او ثواب ذکر خدا منظور می‌شود. من هم به جدّم اقتدا می‌کنم» ▪یزید گفت: «با هیچ کدام از شما‌ها سخنی نگفتم، مگر اینکه جواب درستی به من می‌دهید.» پس به او هدایایی داد و دستور داد امام را آزاد کنند.» ▪در روایتی نیز امام سجاد (ع) به «منهال» فرمودند: «هیچ بار نشد که یزید ما را احضار کند و ما گمان نکنیم که می‌خواهد ما را بکشد.» ▪به هر حال با توجه به شواهد متعدد تاریخی، یزید بار‌ها تصمیم قطعی به قتل امام سجاد و همراهان ایشان داشته، ولی خداوند هر بار آن‌ها را نجات داده است. ▪▪▪▪ ▪دستگاه اموی با گذشت زمان به شیوه‌های مبارزاتی امام سجاد (ع) پی برد و ▪ دریافت که ادامه حیات امام با شرایط و اوضاع زمامداری آن‌ها نمی‌سازد؛ ▪لذا تصمیم به قتل حضرت (ع) گرفتند. به طور کلی می‌توان چهار عامل مهم را انگیزه دستگاه حاکم از قتل امام برشمرد:  ▪* 1- وسعت نفوذ امام. در طول ۳۵ سال بعد از واقعه کربلا، امام از طریق دعا‌ها و نشر معارف اسلامی به تدریج توانست یارانش را منسجم کنند و آگاهی‌های لازم را به آن‌ها بدهد که این خطر بزرگی برای دشمن به حساب می‌آمد.  ▪*2 - بغض و حسادت. عبدالملک، هشام و ولید و حتی جمعی از بزرگان بنی امیه به امام سجاد علیه السلام حسادت می‌ورزیدند؛ چرا که مردم از روی فهم و درایت به امام عرض ارادت می‌کردند. ▪* 3 - افشاگری. امام سجاد علیه السلام در فرصت‌های بسیار و از داستان شهادت پدر و اسارت و مظلومیت خود و خاندانش سخن‌ها می‌گفت که این خود نوعی افشاگری رسمی علیه ظلم بنی امیه بود. ▪*4 - ترس از قیام. دستگاه خلافت تصوّر می‌کرد که اگر امام عَلَمی بلند کند بخاطر محبوبیت و نفوذ معنوی آن حضرت حتی کسانی که دوست اهل بیت هم نیستند زیر آن پرچم جمع می‌شوند و قیامی بزرگ علیه حکومت آنان به وجود خواهد آمد. @rooshanfekr