بوی پیراهن حسین ۲.mp3
8.11M
#تلنگری #بوی_پیراهن_حسین ۲
▪️بأبی أنت و أمّی (پدر و مادرم بفدای شما)
این چه دعایی است آخر ...
که زیارت عاشورا برایمان طراحی کرده است؟
چرا باید دعا کنیم مادر و پدرمان که قرآن آنان را در بزرگداشت مقامشان،درست بعد از پرستش خویش آورده، فدا شوند؟
#استاد_شجاعی
#استاد_رائفیپور
@ostad_shojae
@rooshanfekr
💎بیشترین دعای پیامبر صل الله علیه وسلم این دعا بود:
💖يا مقلب القلوب ثبت قلبي على دينك
🌹ای گرداننده ی دلها:قلب من را بر دین خود استوار وثابت بگردان
@rooshanfekr
💥 چهار شرطِ همراهی با کاروان امام حسین(ع)
«سیدالشهدا(ع) وقتی میخواستند در روز هشتم ذیالحجه ( روز ترویه) از مکه بیرون بیایند، یک خطبهای دارند که ظاهرِ آن، خطاب به کسانی است که در سال ۶۰ هجری در مکه هستند و حضرت دارند آنها را دعوت میکنند، ولی خطابِ ایشان عام است و همۀ ما هم گویا مخاطبِ این خطابِ حضرت هستیم. اگر اجابت کنیم حضرت از ما هم دستگیری میکنند و ما را هم به کاروان خودشان ملحق میکنند؛ حضرت میفرمایند:
«مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا».
در همین فراز کوتاه، چهار شرطِ همراهی با کاروان عاشورا ذکر شده است:
🔹 شرط اول: از جان گذشتن
«بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَه». این مسیر، مسیری است که انسان باید از جان خودش عبور کرده باشد. اگر کسی میخواهد با امام حسین حرکت کند، باید جانش را در کفِ دست بگیرد و همه سرمایهاش را بیاورد. کسی که به تعلقات خودش چسبیده، و به مالش، به زندگیاش، به جانش علاقمند هست و میخواهد اینها را حفظ کند، نمیتواند به این کاروان راه پیدا کند.
امام حسین(ع) با همه سرمایۀ ما کار دارند. با خودِ ما کار دارند؛ میخواهند این جان را از ما بگیرند و به خدا برسانند؛ کسانی پا به این میدان میگذارند که میدانند جان دادن در رکاب سیدالشهداء «غرامت» نیست، بلکه «غنیمت» است.
🔹 شرط دوم: آمادگی لقاء
اگر کسی خودش را آمادۀ لقاءالله کرده و مشغول به دنیا نیست، بلکه از دنیا بزرگتر شده و دلش از دنیا بیرون رفته است، میتواند با سیدالشهدا(ع) حرکت کند.
کسانی که هنوز از دنیا بزرگتر نشدهاند و تمام هَمّشان این است که به چربوشیرین دنیا برسند، با امام همراه نمیشوند.
🔹 شرط سوم: کوچ از دنیا
طالبان همراهی با امام حسین(ع) باید از دنیا کوچ کنند. «فَلْيَرْحَل». کوچ بهمعنی مسافرت نیست. «مسافر» غیر از «راحل» است. وطنِ مسافر در پشتسرش قرار دارد؛ میرود و برمیگردد! اما راحلْ آن کسی است که دل از وطن شسته، چشم از وطن برداشته و وطنش پیشِ روی اوست؛ لذا به فکر برگشتن نیست. اگر کسی مشتاق لقاء خدا شده، همه سرمایهاش را در دست گرفته که این سرمایه را ببرد و به لقاء خدا برساند، او باید از دار دنیا کوچ کند و دیگرْ دنیا را وطنش قرار ندهد و به هیچ وجه قصد برگشت نداشته باشد.
🔹 شرط چهارم: معیت با امام
شرط چهارم که مهمترین شرط است این است: فَلْيَرْحَلْ «مَعَنَا». باید خودش را به امام برساند. مهمترین نکته در سفر الی الله همین است: راهی به سوی خدا نیست الا با امام. این راه با پای ما رفتنی نیست؛ نه با پای دل، نه با پای عقل.
آنهاییکه با امام حرکت نمیکنند طعمۀ شیطان میشوند؛ گاهی اشتیاق و بیقراری هم دارد، شوری هم در دلش میافتد، دلش گرم میشود، میخواهد به سمت خدا حرکت کند، ولی اگر با امام حرکت نکند به مقصد نمیرسد.
الان هم مسئله همین است، الان هم اگر کسی میخواهد به خدا برسد، باید خود را بسازد و با کاروان امام حسین(ع) حرکت کند.»
#استاد_میرباقری
@rooshanfekr
🌟رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمودند :
💎بدترين مردم، بدگمانانند و بدترين بدگمانان تجسس
كنندگانند و بدترين تجسس كنندگان بازگو كنندگانند و
بدترين بازگو كنندگان پرده درانند.
📚 مستدرك الوسائل، ج 9، ص 147، ح 15.
@rooshanfekr
🍁مراتب ایمان و رفق و مدارا
کلینی در اصول كافی از عبدالعزیز قراطیسی از امام صادق علیه السلام نقل میکند:
«یا عَبْدَ الْعَزِیزِ إِنَّ الْإِیمَانَ عَشْرُ دَرَجَاتٍ بِمَنْزِلَۀ السُّلَّمِ یصْعَدُ مِنْهُ مِرْقَاۀ بَعْدَ مِرْقَاۀ فَلَا یقُولَنَّ صَاحِبُ الِاثْنَینِ لِصَاحِبِ الْوَاحِدِ لَسْتَ عَلَی شَیءٍ حَتَّی ینْتَهِی إِلَی الْعَاشِرِ فَلَا تُسْقِطْ مَنْ هُوَ دُونَكَ فَیسْقِطَكَ مَنْ هُوَ فَوْقَكَ وَ إِذَا رَأَیتَ مَنْ هُوَ أَسْفَلُ مِنْكَ بِدَرَجَۀ فَارْفَعْهُ إِلَیكَ بِرِفْقٍ وَ لَا تَحْمِلَنَّ عَلَیهِ مَا لَا یطِیقُ فَتَكْسِرَهُ فَإِنَّ مَنْ كَسَرَ مُؤْمِناً فَعَلَیهِ جَبْرُهُ
🍁🍁🍁🍁🍁🍁
«ای عبدالعزیز! ایمان را ده درجه است، همانند نردبان كه انسان پله پله از آن بالا میرود و آن كس كه بر روی پله دوم ایستاده تا به پلۀ آخر نرسیده، نمیتواند به آن كس كه بر روی پلۀ اول است، بگوید: تو هیچ در دست نداری.
بر این اساس، پایینتر از خود را فرو میفكن كه در نتیجه دیگران كه از تو بالاترند، تو را فرو میافكنند
و هرگاه كسی را دیدی كه حتی یك درجه از تو پایینتر است، او را با آرامی به درجۀ خویش صعود ده و بیش از طاقتش بر او بار نكن كه در این صورت او را میشكنی و هر كه مؤمنی را بشكند، بر اوست كه شكستگی او را التیام بخشیده و جبران نماید».
اصول کافی، ، ج۲،
@rooshanfekr
باز محرم شدو دلــها شکست
از غم زينب دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد
از عطش خاک کمرها شکست
آب در اين تشنگي از
خود گذشت دجله به خون شد
دل صحرا شکست
قاسم وليلا همه در خون شدند
اين چه غمي بود که دنيا شکست
محرم ماه غم نيست ماه عشق است
محرم مَحرم درد حسين است🖤
🏴 عرض تسلیت
🏴به مناسبت فرا رسیدن ایام محرم
@rooshanfekr
نشد؟!
نمیشه؟!
سرگردونی؟!
این ده شبُ برو در خونهیِ حسین(ع)..
بشین درِ خونهش..
بگو اومدم با معجزهیِ عشقت آدم شم..
کشتیِ حسین(ع)واسه همه جا داره!
فقط بخواه..!
@rooshanfekr
❓آیا با گریه کردن برای حضرت ابا عبدالله حق الناس بخشیده میشود؟
یا این که بتوان در آخرت این گریهها را با حق الناس معامله کرد؟👇
🔰پاسخ👇
♦️حقالناس با هیچ چیزی به جز «ادای دِین» و یا جلب رضایت صاحب حق، بخشوده نمیشود. نه نماز اول وقت و با خشوع و نه حتی با نماز شب و نه با گریه بر مصائب سیدالشهداء علیه السلام.
◀️الف - ثواب گریه کردن در مصائب امام حسین علیهالسلام، بیشتر از ثواب حضور در سپاه ایشان، مجاهدت و شهادت در رکاب ایشان نمیباشد؛ اما میبینیم که حضرتش به هنگام توقف در کربلا، ضمن آن که راه بازگشت را بر همه باز گذاشت، فرمود: هر کس حقالناسی به گردن دارد، برود. یکی از اصحاب گفت: من بدهکار هستم، اما نمیخواهم به خاطر مقداری بدهی به دیگران، شما را در این عرصه و شرایط تنها بگذارم! اما امام علیه السلام، به ایشان نفرمود: «بارک الله»، بلکه فرمود: «به شرطی که ضامن بیاوری» - او نیز یکی از نزدیکانش را که قصد بازگشت داشت آورد و ضامن بدهی او شد و امام به او اجازه همراهی دادند.
◀️ب – صِرف گریه کردن، نه تنها رافع حقالناس نمیباشد، بلکه به خودی خود نیز اثر خاصی ندارد. اهل بیت علیهمالسلام که محتاج گریه کردن ما نیستند. گریه ممکن است فیزیکی، روانی یا عصبی باشد. بالاخره وقتی مصیبتی را نقل میکنند و انسان آن را در ذهن خود تصور میکند، متأثر میشود و چه بسا گریه هم بکند؛ به ویژه اگر به شخص مصیبت دیده، علاقهای هم داشته باشد.
💠پس، هر اشکی نه پاک کننده است و نه زنده کننده و نه حرکت دهنده. البته در این بارگاه، یک قطره هم بیاثر نیست، مثل یک لحظه "توجه" است که آثار خودش را دارد، اما آن اشکی که فرمود: «انا القتیل العبرات»، بسیار والاتر و پر معناتر از این حرفهاست.
فقط گریه بر امام حسین علیهالسلام پاک کننده نیست، بلکه یک قطره اشک از خوف و شوق خداوند رحمان و رحیم نیز پاک کننده است، دو رکعت نماز مقبول نیز پاک کننده است، اما اگر از روی صدق باشد، و اگر بعداً خراب نشود؛ ولی آن نیز حقالناس را جبران نمیکند، حتی اگر شخصی عارف شده و از گریه جزو بُکایین قلمداد گردد.
💠نکته:👇
پس از قتل عام امام سیدالشهداء، حسین علیهالسلام و یاران با وفایش و به اسارت کشیده خاندانش، بسیاری گریه کردند. مردم کوفه گریه کردند – سپس مردم شام گریه کردند – و در طول تاریخ نیز این قبیل افراد زیاد بودند که گریه کردند، آیا گناه همه آنها بخشوده شده و برای چند قطره اشکی که ناشی از تحریک سطحی احساساتشان بود، راهی بهشت شدند؟!
مگر نه این است که حضرت زینب علیهاالسلام، وقتی گریهی اهل کوفه را دید، فرمود:
- «ای مردم کوفه، ای مردمان حیله گر و خیانت کار! گریه میکنید؟! اشک چشمانتان خشک نشود و نالههایتان آرام نگیرد. همانا که کار شما مانند آن زنی است که رشته ی خود را پس از محکم بافتن، یکی یکی از هم میگسست ، شما نیز سوگندهای خود را در میان خویش، وسیلهی فریب و تقلب ساختهاید.» (خطبه آن حضرت در کوفه)
💠معامله در قیامت:
مسلمان و به ویژه شیعه اهل بیت علیهمالسلام، باید سعی کند که حق الناس نداشته باشد. اگر دِینی دارد، ادا کند – اگر نمیتواند فرصت بگیرد – اگر حقی را ضایع کرده یا جبران کند و یا حلیت و رضایت بگیرد ... و کار را به آخرت واگذار ننماید.
اگر معاملهای هم باشد، این طور نیست که بگویند: چون جنابعالی چند قطره اشکی ریختی، حقالناس تو بخشیده شد و یا حق و حقوق دیگران نادیده گرفته شده و ضایع میگردد. بلکه صاحب حق را میآورند، حتی اگر جهنمی باشد. بعد میگویند: حق او را بده.
بدیهی است که در آنجا چیزی ندارد بدهد، جز آن که ثواب خود را بدهد و یا عذاب او را بخرد و البته به این امر نیز مجبور است و راه انتخاب و گریزی ندارد.
😭 گریه ی تمام عالم
برای امام حسین علیه السلام...
▪️😭▪️
☑️امام صادق علیه السلام می فرماید: ای زراره!
◽️آسمان با خون،
◽️زمین با تیره و تار شدن،
◽️خورشید با گرفتن و سرخ شدن،
◽️کوه ها با خرد شدن و درهم شکستن،
◽️دریاها با امواج خروشان،
◽️ملائکه با دانه های اشک،
▪️چهل صباح بر حسین مظلوم گریستند...
▪️ هیچ چشمی و هیچ اشکی از دیده گریان، نزد خداوند محبوب تر از آن نیست که برای حسین بگرید و اشک بریزد...
🔳و هیچ گریه کننده ای بر حسین نمی گرید مگر آنکه گریه اش به فاطمه (سلام الله علیها) و رسول خدا می رسد، و فاطمه (سلام الله علیها) را خشنود می سازد و آن کس حق ما را ادا کرده است.
🔳و هر بنده ای که در قیامت محشور می شود چشمانش گریان است،
▪️مگر گریه کنندگان بر جد من حسین که وقت محشر چشمش روشن است، به او بشارت بهشت دهند، شادی و سرور در چهره شان هویدا است.
🔳در حالی که دیگران در اضطرابند، ولی آنان در امان هستند.
◻️ ولی شرایطی دارد، یکی از آنها شناخت واقعی امام حسین (علیه السلام) می باشد، آن کس امام حسین (علیه السلام) را خوب شناخته، که اعمالش به قدر توان مطابق گفتار آن امام شهید است.
📚بحار ج 44، ص 242.
💠 پاداش عزاداری و هزینه کردن برای امام حسین علیه السلام💠
🌟 حضرت موسی علیه السلام به خداوند عرض کرد: «چرا امّت پیغمبر خاتم را بر سایر امّتها برتری دادهای؟» خداوند متعال وحی فرمود: «آنها را بخاطر ده ویژگی فضیلت دادهام.» حضرت موسی عرض کرد: «آن ده خصلت چیست تا بنی اسرائیل را امر کنم که انجام دهند؟» خدا وحی فرمود: 💎«نماز، زکات، روزه، حج، ... و عاشورا.» حضرت موسی به خداوند متعال عرض کرد: «عاشورا چیست؟»
✔️ خدای متعال وحی فرمود: «عاشورا گریه و تباکی (خود را به حالت گریه درآوردن) بر فرزندزاده محمّد صلّی الله علیه و آله و مرثیهخوانی و عزاداری بر مصیبت اوست. ای موسی! در آن زمان هیچ بندهای از بندگانم نیست که بر فرزند مصطفی صلّی الله علیه و آله گریه کند یا خود را به گریه بزند و برای او مجلس عزا برپا نماید، مگر اینکه بهشت را برایش ثابت قرار میدهم؛ و هر کس به سبب محبّت حسین علیه السلام درهمی از مالش را خرج اطعام کند یا در زمینه دیگری برای او هزینه کند، در دنیا هفتاد برابر آنچه خرج کرده به مالش برکت میدهم و گناهانش را بخشیده و در بهشت جایگاهش را قرار خواهم داد. به عزّت و جلالم سوگند، هر مرد و زنی که در روز عاشورا یا غیر آن قطرهای اشک بر مصیبت حسین علیه السلام بریزد، اجر هزار شهید برایش مینویسم.»
📚 مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۳۱۸
@rooshanfekr
بسم الله الرحمن الرحیم
🌟امام حسین علیه السلام می فرماید :
💎اَيّهَا النّاسُ! إِنّ اللّهَ جَلّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلاّ لِيَعْرِفُوهُ، فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ
💎ای مردم ، خداوندی که یادش بزرگ است بندگان را نیافرید مگر برای اینکه او را بشناسند ، و چون او را بشناسند ، بندگی اش نمایند و با بندگی او از بندگی غیر او بی نیاز گردند .
با خدا شناسی برترين کمال که هدف خلقت است یعنی بندگی به دست می آيد و انسان ربط خود را با خدا درمی يابد. درمی يابد که سراسر موجودات عالم آفرينش عين ربط به او هستند و فقر و وابستگی خود به خدا را عمیقا درک می کند . و به مقامی می رسد که به جز خدا به هيچ چيز ديگر توجه ندارد وجود او عين خلوص شده و هيچ عملی از او جز برای رضا خدا سر نمی زند و در يک ارتباط دائمی و شهود عرفانی با خدا به سر می برد و در اين مقام و مرتبه است که ديگر اثری از خود و خودنمايی برای او باقی نمی ماند، هر چه هست خداست و بس.
@rooshanfekr
قالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ💎 الْمُؤْمِنُونَ هَيِّنُونَ لَيِّنُونَ كَالْجَمَلِ الْأَنِفِ إِذَا قِيدَ انْقَادَ وَ إِنْ أُنِيخَ عَلَى صَخْرَةٍ اسْتَنَاخَ
🌟امام عليه السلام فرمود: 💎مؤمنان با وقار و آرامشند، مانند شتر نرى كه مهار در بينى دارد، چون او را بكشند، به راه افتد، و اگر بر صخره اى بخوابانند، بخوابد (كنايه از اينكه در امور شرعى رام است و سركشى و امتناع ندارد، اگر چه ذاتا شتر نر است و نيرومند، ولى نيروى ايمان او را از سرپيچى جلوگير است).
📚اصول ﻛﺎﻓﻰ جلد ۳ ﺹ:۳۳۰
@rooshanfekr
💠داستان مردی که شیعه شد💠
🌴در نزدیكی نجف اشرف، در محل تلاقی دو رودخانۀ فرات و دجله، آبادی است به نام «مُصَیّب»، كه مردی شیعه برای زیارت مولای متقیان امیرالمؤمنین علیه السلام از آنجا عبور می كرد.
🌴مردی كه در سر راه مرد شیعه خانه داشت، چون می دانست او همواره به زیارت حضرت علی علیه السلام می رود، او را مسخره می كرد. حتی یک بار به امیرالمؤمنین جسارت كرد و همچنین گفت: به او بگو من را از بین ببرد، وگرنه در بازگشت، تو را خواهم کشت!
🌴مرد شیعه خیلی ناراحت شد. چون به زیارت مشرف شد، بسیار بی تابی كرد و عرض کرد: شما که می دانی این مخالف چه می كند؛ چرا پاسخش را نمی دهید؟!
🌴آن شب آن حضرت را در خواب دید و به ایشان شكایت كرد. حضرت امیر فرمودند: او بر ما حقی دارد كه نمی توانیم در دنیا او را كیفر دهیم.
🌴مرد شیعه می گوید: آری، لابد به خاطر آن جسارت هایی كه او می كند، بر شما حق پیدا كرده است؟! حضرت فرمودند: روزی او در محل تلاقی آب فرات و دجله نشسته بود و به فرات نگاه می كرد،
🌴ناگهان ماجرای كربلا و منع سیدالشهدا از نوشیدن آب، به خاطرش آمد و پیش خود گفت: عمربن سعد كار خوبی نكرد كه این ها را تشنه كشت، و ناراحت شد و یک قطره اشک از چشم او ریخت؛ از این جهت بر ما حقی پیدا كرد كه نمی توانیم او را در این دنیا مجازات کنیم.
🌴آن مرد شیعه می گوید: از خواب بیدار شدم و به سمت منزل خود رفتم. در سر راه با آن سنی ملاقات کردم. با تمسخر گفت: امامت را دیدی و از طرف ما پیام رساندی؟!
🌴مرد شیعه گفت: آری، پیام تو را رساندم و پیامی دارم. او خندید و گفت: بگو چیست؟ مرد شیعه جریان را تا آخر تعریف كرد.
🌴مرد سنی با شنیدن این ماجرا سر به زیر افكند و كمی به فكر فرو رفت و گفت: خدایا، در آن زمان هیچ كس در آنجا نبود و من این را به كسی نگفته بودم، علی از كجا فهمید؟!
بلافاصله شیعه شد.
📚 رحمت واسعه ص 272
حکایت آیةالله بهجت
@rooshanfekr
🌟امام حسین علیه السلام:
💎«مردم آگاه باشید که اینان(امویان)پیروی از شیطان را برخود واجب نموده و اطاعت خدا را ترک کرده اند، و فساد را ترویج نموده و حدود الهی را تعطیل کرده اند و اموال عمومی را به خود اختصاص داده اند و حرام خدا راحلال نموده و حلال او را حرام ساخته اند و من شایسته ترین کسی هستم که این وضع را تغییر دهم.»
📚تاریخ الطبری،ج5،ص403
@rooshanfekr
🔅امام حسین علیه السلام فرمودند:
💎[لاأفلَحَ قومٌ اشتَروا مَرضاتِ المَخلوق بسَخَطِ الخالِق]
💎رستگار نمی شوند مردمى که خشنودى
مخلوق را در مقابل غضب خالق خریدند.
📚بحارالانوار،ج 44،ص383
@rooshanfekr
🏴 علت گریه طولانی امام سجاد(ع)
◾️عن الصادق(ع): أَمَّا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ فَبَكَى عَلَى الْحُسَيْنِ (ع) عِشْرِينَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِينَ وَ مَا وُضِعَ طَعَامٌ بَيْنَ يَدَيْهِ إِلَّا بَكَى حَتَّى قَالَ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ قَالَ إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ إِنِّي لَمْ أَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِي الْعَبْرَة.
◾️علی بن حسین بیست (یا ۴۰ سال) سال بر حسین گریست و هرگاه غذایی پیش روی حضرت می گذاشتند گریه می کرد تا اینکه یکی از خدمتکاران حضرت به او عرض کرد: ای پسر رسول خدا من بیم آن دارم از گریه هلاک شوی. حضرت فرمود: من غم و اندوه خود را به خدا شکایت می کنم و چیزی در دل دارم که شما از آن بی خبرید. من هرگاه صحنه کشته شدن فرزندان فاطمه را به یاد می آورم بغض گلویم را می فشارد.
📚مکارم الاخلاق، شیخ طبرسی، ص316
@rooshanfekr
آرزوى غلام به واقعيّت پيوست
روزى امام حسين عليه السّلام در جمع عدّه اى از اصحابش حضور يافت و آن ها را مورد خطاب قرار داد و فرمود:
از نظر من صحّت قول رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله ثابت است كه فرمود: بهترين اعمال و كارها بعد از نماز صبح ، دلى را شاد گرداندن است ، به وسيله آنچه كه سبب گناه نشود.
و سپس افزود: روزى غلامى را ديدم كه با سگى هم غذا بود، وقتى سبب آن را از او پرسيدم ، در پاسخ گفت : اى پسر رسول خدا! من غمناك و ناراحت هستم ، مى خواهم با خوشحال كردن اين سگ ، خودم را شادمان و مسرور گردانم .
سپس در ادامه اظهار داشت : من داراى اربابى يهودى هستم كه آرزو دارم ، شايد بتوانم از او جدا شده و آسوده گردم .
امام حسين عليه السّلام مى فرمايد: من با شنيدن سخنان غلام ، نزد ارباب او آمدم و تصميم گرفتم تا مبلغ دويست دينار به عنوان قيمت غلام تحويل أ ربابش دهم و او را خريدارى نمايم .
پس چون يهودى از تصميم من آگاه شد، اظهار داشت : اى پسر رسول خدا! آن غلام فداى قدمت باد، او را به تو بخشيدم و اين باغ را هم به او بخشيدم ؛ و سپس پول ها را هم نيز برگرداند.
امام حسين عليه السّلام فرمايد: من پول ها را به او پس دادم ؛ و اظهار داشتم : من هم اين پول را به تو مى بخشم .
يهودى گفت : پول ها را پذيرفتم و به غلام بخشيدم .
امام عليه السّلام افزود: من غلام را آزاد كردم و باغ را هم به او بخشيدم ؛ و آن دويست دينار را هم دريافت كرد.
پس همسر يهودى كه شاهد اين جريان بود مسلمان شد و مهريه خود را به شوهرش بخشيد.
و در پايان يهودى چون چنين برخوردى را ديد، گفت : من نيز مسلمان شدم و اين خانه مسكونى را به همسرم بخشيدم .(1)
1-بحارالا نوار: ج 44، ص 189
@rooshanfekr
💠 تشرف به سبب گریه بر حسین(ع)💠
سید عبدالکریم کفاش، هفتهای یک مرتبه به محضر حضرت صاحبالزمان (عج) مشرف میشد. او در «ری» و جوار سید عبدالعظیم حسنی(ع) میزیست.
روزی حضرت مهدی(عج) از او میپرسد: اگر ما را نبینی چه خواهی کرد؟ میگوید: میمیرم!
حضرت به او فرمودند: اگر چنین نبودی، ما را نمیدیدی.
وقتی از او علت باز شدن راه ملاقات را پرسیدند، فرمود: یک شب، جدم پیامبر ختمی مرتبت(ص) را در عالم رؤیا دیدم، از ایشان تقاضای ملاقات با حضرت را نمودم؛
فرمودند: در شبانهروز، دو مرتبه برای فرزندم سیدالشهدا(ع) گریه کن.
از خواب بیدار شدم و این برنامه را به مدت یکسال اجرا نمودم، لذا به تشرّف خدمت آن حضرت نایل آمدم.
خوشا دردی که درمانش حسین است
خوشا جانی که جانانش حسین است
بود فرمانروای کشور دل خوش آن کشور که سلطانش حسین است
در توقیع شریف از ناحیهی مقدسهی امام زمان(عج) رسیدهاست: «فَلاَندُبَنَّکَ صَباحَاً وَ مَساءً وَ لَاَبکَينَّ لَکَ بَدَلَ الدُمُوعِ دَمَاً»؛ هر آینه صبح و شامگاهان بر تو میگریم و به جای اشک، برایت خون گریه میکنم.
پس یکی از خصوصیات حضرت، گریه بر جدش حسین بن علی(ع) است و کسی که این عمل را انجام دهد، موجبات خشنودی آن حضرت را فراهم نموده است.
@rooshanfekr
🖤
تا گفتم السلام علیڪم
دلم شڪسٺ💔
نام حسین ع 💔،بند دلم را،
زهم گسسٺ
دیدم ڪه ابرهای جهان،
گریہ مےڪنند
در ماتمٺ زمین و زمان،
گریہ مےڪنند
صلی الله علیک یا ابا عبدالله 💔