📹 ببینید | تحلیل استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران از بیانات امروز رهبر انقلاب درباره نیروی قدس @roshangari_114

🔸🔹چه کسی می تواند کشور را به نقطه مطلوب برساند⁉️⁉️ #ایران_قوی @roshangari_114

#تقدیرات_قدر ۳ 🌙 قدرشناسی در قَدر ختم می شود به سه جاده ی ؛ توحید، نبوت و ولایت .... دیگر محال است دست از خدا و نبی و ولی، برداری! @roshangari_114

یشین تفاوت اساسی وجود دارد . عناصر نفوذی یهود در دو چهره نمایان شدند، برخی با تلاش‌های یهودپسندانه و دفاع از یهودیان، خواسته یا ناخواسته، ماهیت خویش را به دیگر مسلمانان نمایانده بودند. همانند عبدالله بن اُبی، رفاعه بن زید، مالک بن نوفل و... برخی نیز وظیفة دیگری برعهده داشتند و مأمور بودند که هرگز ماهیت خویش را ابراز نکنند و حتی با ظاهرسازی‌های دروغین تا رأس هرم قدرت نیز پیش روند. هرچند این افراد ردپایی از خویش به جای گذاشته‌اند و می‌توان در تاریخ نفوذ آنان را اثبات کرد، (در جنگ تبوک، گروهی از منافقان درصدد قتل پیامبر(ص) برآمدند و خداوند از توطئه آنان پرده برداشت. حذیفه بن یمان، صحابی وفادار رسول‌الله، این منافقان را دیده و شناخته است)(الراوندی، ج1، 101 و الصدوق، الخصال،499) اما آنان توانستند کار خویش را به درستی پیش برده و همچنان قلوب عوام‌الناس را همراه خود سازند و بیعت و حمایت آنان را پس از رسول الله(ص) به دست آورند. در سازمان نفاق، عده‌ای یهود را و عده‌ای نیز قدرت را قبول دارند و عده‌ای هم تنها با پیامبر دشمن‌اند. بنابراین این سازمان متشکل از سه گروه: قدرت­طلبان؛ یهودیان و مشرکین است. بسیاری از مشرکان به دروغ مسلمان شده‌اند، همانند ابوسفیان، که دشمن پیامبر بود، اما چون هنگامی که رشد و گسترش اسلام را دید و می‌خواست خاندانش به قدرت دست یابند، اسلام را پذیرفت. گروهی نیز مسلمانانی هستند که در پی قدرت‌اند، بنابرین این عده نیز قابل استفاده‌اند. دسته سوم نیز اصالتاً یهودی‌اند و هرگز ایمان نمی‌آورند، اما ظاهراً اسلام را می‌پذیرند. این سازمان باید به اندازه‌ای قدرت بگیرد که بتواند پس از رسول خدا(ص) قدرت را به دست گیرد. به اندازه‌ای که جانشین رسول خدا را کنار زند و بر رأس هرم قدرت جایگزین شود. چرا پس از حضرت رسول(ص) مردم دنبال حضرت علی (علیه السلام) نرفتند؟  در اثر نفوذ سازمان یهود، مردم کسان دیگری را نیز به موازات پیامبر(ص) قبول داشتند و گوش به اوامرشان می‌‌سپردند. به انداز‌ه‌ای که با پیروی از آنان، از بیعت با علی(ع) سرباز زدند. حضرت زهرا(س) پس از پدر، آزارهای بسیار دید و در راه رسوا ساختن خط نفاق و دفاع از ولایت، به شهادت رسید. اما مردم زبان به اعتراض نگشودند و قاتلان هنوز بر قدرت بودند. این درحالی است که دیده بودند رسول‌الله(ص) بارها خم شده، دست فاطمه(س) را می‌بوسد و می‌گوید: «فاطمه بضعة منی، من آذاها فقط آذانی یرضی الله لرضاها و یغضب لغضبها وهی سیده نساءالعالمین» فاطمه پاره تن من است. هرکه او را بیازارد، مرا آزرده است. رضایت خدا در خشنودی او و خشم خداوند در خشم اوست. او سرور زنان جهانیان است (الطبرسی، اعلام­الوری، ج1، 295).   نتیجه از آنچه گفته شد می­توان فهمید که یهود برای مقابله با اسلام، عملیاتی را در سه مرحله زیر طراحی کردند: 1-     تلاش برای جلوگیری از تولد پیامبر(ص) 2-     ساختن استحکامات در مسیر حرکت حضرت به سوی بیت المقدس 3-     نفوذ در سازمان حکومتی پیامبر(ص)  یهودیان با پیش­بینی اینکه ممکن است هریک از این سه مرحله به نتیجه مورد نظر نرسد، هرسه مرحله را با هم آغاز کردند و اگرچه نتوانستند از تولد پیامبر(ص) جلوگیری کنند، ولی با استفاده از استحکامات خود پیامبر را مجبور کردند که برای رسیدن به بیت المقدس هفت خان را طی کند و در خان ششم یعنی تبوک، حضرت را از حرکت بازداشت.  از طرف دیگر با زیرکی تمام، چنان به شخصیت­پردازی پرداخت که مردم به موازات پیامبر، این شخصیت­ها را هم قبول داشتند به قدری که رسواسازی­های پیامبر هم در مورد آنها کارگر نشد و در نهایت با ساخته شده دست خود، بعد از شهادت پیامبر تا راس قدرت پیش رفتند

از نیام در آورد. برای با ر دوم در طول تاریخ، یهود سراغ ابرقدرت زمان خود رفت. بار اول، در عصر حضرت عیسی(ع)، فیلاتوس رومی را ضد عیسی(ع) وارد عمل کردند و این بار هنگامی که از مشرکان مأیوس شدند، از رومیان کمک گرفتند. رومیان، سپاه خویش را در موته که حدود هزار کیلومتر از مدینه فاصله دارد، مستقر کردند. قاعدتاً پس از فتح مکه به دست پیامبر(ص)، جمعیت بسیاری باید با ایشان همکاری کنند، اما شرکت‌کنندگان در برابر نیروی پنجاه هزار نفره روم، تنها سه هزار نفر بودند! در این جنگ، هر سه فرمانده تعیینی پیامبر اکرم(ص) شهید شدند و عملیات به شکست انجامید. در اینجا جای این پرسش است که چگونه نیروی شصت یا هفتاد هزار نفره خلیفه دوم، در برابر نیروهای هشتصد هزار نفرة ایران در نبردهای بعدی پیروز می‌شود اما در این نبرد سپاه اسلام شکست می‌خورد؟! موته آخرین نبرد عصر حیات پیامبر اسلام است که حضرت درآن شرکت نداشتند در اینکه در این عملیات ارتباطی بین شرک، نفاق و یهود وجود دارد، تردیدی نیست و جالب است که در این جنگ تنها سه فرمانده تعیین شده از سوی پیامبر و سه نفر دیگر شهید شدند.  3) نفوذ در سازمان حکومتی پیامبر: شهادت رسول‌الله(ص): مطابق روایات معتبر، رسول گرامی اسلام، با شهادت از دنیا رفته‌اند (الطوسی،2). برخی شهادت حضرت را در اثر سمّی دانسته‌اند که زنی یهودی در عملیات خیبر، در گوشت گوسفند کرده و به ایشان خورانده بود. اما بر این نظر اشکال وارد است. فاصله عملیات خیبر تا شهادت رسول الله(ص) سه سال است. آیا این زهر سه سال طول کشیده است تا اثر کند؟ بنابراین نمی‌توان پذیرفت که این سم مربوط به سه سال پیش در خیبر باشد.  شاید در تاریخ دست برده و کلمه «خیبر» را بدان افزوده باشند تا خطی را در کوره راه‌های تاریخ گم کنند. تاریخ شهادت رسول الله(ص) از برهه‌های حساس و مهمی بوده است. پیامبر(ص) سپاه اسامه را جهت اعزام به موته بسیج کرده‌اند تا شکست پیشین در این منطقه را جبران کند. اگر اسامه در این نبرد پیروز می‌شد، سد مستحکم یهود به سوی قدس فرو می‌ریخت. بنابراین یهود باید برای جلوگیری از فتح قدس به دست پیامبر اسلام(ص) دست به کار شود.  از سوی دیگر با شکست یهود، نفاق نیز در مدینه شکست می‌خورد و یهود پایگاه امید خویش را از دست می‌داد. اگر پیامبر تنها یک ماه دیگر زنده بماند، و این سپاه به جنبش درآید، مرگ یهود قطعی است. اینجاست که منافقان مدینه، برای حفظ حیات خویش و یهود، پیامبر را جام زهر می‌نوشانند (العیاشی، ج1، 200). یهود نسبت به اسلام اطلاعات جامعی در اختیار دارد. همان­گونه که اطلاعات پیامبر در تورات را در اختیار دارد، اطلاعات مربوط به جانشینان او را نیز در اختیار دارد و اهل بیت(ع) را همانند فرزندان خود می‌شناسد و می‌داند که کار نبی اکرم با جانشینان او ادامه می‌یابد، بنابراین اگر این پرچمی که امروز در موته متوقف شده، به دست علی(ع) بلند شود و او این عملیات را ادامه دهد و قدس را بگیرد، گویی پیامبر آن را گرفته و فتح کرده است. یهود برای نفوذ در سازمان مسلمانان، گروهی را سازماندهی کرد و درون حاکمیت پیامبر فرستاد. این گروه که برخی از آنان را با نام منافقان می‌شناسیم، کسانی بودند که در ظاهر اسلام آورده، ولی دل در گرو آن نداشتند و درصدد یافتن فرصتی مناسب برای ضربه زدن به اسلام بودند. قرآن در آیات بسیاری، آنان را سرزنش کرده، صفاتشان را برمی‌شمارد. به گزارش تاریخ، بسیاری از این افراد، پیش از اسلام آوردن ظاهری خویش، یا در کسوت یهودی بوده‌اند، یا با یهودیان ارتباط مکرر داشته‌اند. برخی کتاب‌ها به نام این افراد نیز اشاره کرده‌اند؛ (البلاذری، ج1، 339) هرچند نام برخی دیگر را نمی‌توان در کتاب‌ها یافت، اما از سلوک آنان و تاریخ زندگی و چگونگی اسلام آوردنشان می‌توان به یهودی بودن یا ارتباطشان با یهود پی‌برد (الصدوق، تهذیب، ج2، 412).  بلاذری، از رفت و آمد اهل نفاق به کنیسه یهود خبر داده و در جای دیگری گفته است: مالک بن نوفل، عالمی یهودی بود که به اسلام پناه آورده ولی اخبار رسول خدا را به یهودیان می‌داده است (البلاذری، ج1، ص329). به جهت یهودی بودن شماری از منافقان، رابطه خوبی میان این دوگروه در صدر اسلام وجود داشته است. تلاش عبدالله بن اُبی، یکی از منافقان رسوا شده، در دو حادثه بنی‌قینقاع و بنی‌نضیر، برای نجات دوستان یهودی‌اش، دلیل دیگری بر این مطلب است. یهود با نفوذ پیروزمند خویش در دین مسیح، مسیحیت یهودستیز و اصلاح‌گر را به دینی بی‌محتوا و بی‌پایه تبدیل کرد. تلاش‌های پولس، نفوذی یهود در مسیحیت، به اندازه‌ای به بار نشست که پس از یک قرن، اثری از مسیحیت راستین بر زمین نماند. این تجربه موفق یهود، در جلوگیری از گسترش اسلام به کار یهود آمد اما آنان این بار نه پس از رسول خدا، که هم­زمان با آغاز رسالت، تلاش خویش را برای نفوذ در دین اسلام آغاز کردند. از این روی میان پیامبر اسلام و همه پیامبران پ

مدینه را ناامن ساخته و مانع گسترش اسلام به آن مناطق می­شدند. پس از شکست بنی‌قریظه، یهودیان خیبر و قبایل هم‌پیمان آنان، با اطمینان به نیرو و امکانات خود، به خصوص قلعه شکست‌ناپذیر خیبر، نقشه‌ای برای حمله به مدینه طرح‌ریزی کردند (الواقدی، ج1، 563). اکنون مسلمانان دریافته بودند که جز با قطع ریشه فساد، توطئه‌های یهود پایان نخواهد یافت. به فرمان پیامبر(ص) شش هزار تن از مردم مدینه به سوی خیبر رهسپار شدند. قابل دقت است که عملیات خیبر در آغاز محرم سال هفتم است. عملیات نظامی در ماه­های حرام از نظر اسلام ممنوع است، اما دفاع جایز است. حرکت پیامبر در ماه محرم یعنی ماه ممنوعیت هجوم، نشان از دفاعی بودن حرکت دارد. در حالی که تاریخ و بیان آن، حرکت پیامبر را هجوم معرفی می‌کند.  خیبر دارای دژهای مستحکم و امکانات نظامی فراوانی بود و به پشتوانه همین امکانات، یهودیان گمان به شکست پیامبر داشتند و کمترین چیزی را که انتظار می‌کشیدند، تضعیف و کندسازی حرکت اسلام بود. یاران پیامبر، یک یک دژها را فتح کردند و گاه برای گشودن یک قلعه، روزها جنگیدند. با رسیدن مسلمانان به آخرین قلعه (نزار)، عملیات قفل شد.  این قلعه در قلّة کوه ساخته شده بود و دیوارهای بلندی داشت و در زیر آن خندقی کنده شده بود و عبور از آن ناممکن می‌نمود. پس از تلاش فراوان و نافرجام مسلمانان برای دستیابی به قلعه، پیامبر(ص) پرچم نبرد را به دست امیرمؤمنان می‌سپارد و پیروزی را برای مسلمانان به ارمغان می‌آورد. امیرمؤمنان(ع) درب قلعه را با دستان پرتوان خویش از جا کند و آن را سپر قرار داد (ابن هشام، ج2، 335) و آن‌گاه بر روی خندق انداخت تا رزمندگان از آن عبور کنند (المفید،ج1،ص127).   تغییر عرصه کارزار 1) تبوک: یهود، پس از شکست‌های پیاپی در جلوگیری از گسترش اسلام و قلمرو آن، دست به تغییر عرصه کارزار می‌زند. مثلث شرک، نفاق و یهود، اکنون تمام همت خویش را برای نابودی پیامبر و اسلام که هر لحظه بر شتابِ رشدِ آن افزوده می‌شود، به کار می‌گیرد. یهود در پی طراحی تقشه‌ای است که پیامبر(ص) را با سپاهیانش از مدینه بیرون سازد و منافقان مدینه در خلاء حضور پیامبر کودتا کنند و حاکمی بگمارند و مشرکان نیز با حمله به مدینه، پایتخت حکومت اسلام را به دست گیرند. هوشیاری حاکم بزرگ اسلام و اتصال او به منبع وحی، نقشه مثلث شوم را این‌گونه خنثی می‌کند: الف. خروج مشرکان از ضلع سوم مثلث: پیامبر اکرم(ص) برای انجام عمره، مُحرِم شدند، خبر به مشرکان رسید که رسول الله در حال آمدن است و آنان احساس کردند پیامبر(ص) قصد حمله به مکه را دارد لذا هیئتی برای مذاکره فرستادند. حضرت فرمودند: ما قصد عمره داریم. گفتند: نمی‌گذاریم. پیامبر(ص) فرمود: به زور واردمی‌شویم. گفتند: می‌جنگیم. همه اصحاب گفتند: یا رسول الله، تا آخرین نفس می‌ایستیم. امّا مشرکان آمادة عملیات نبودند؛ باز هیئتی فرستادند و گفتند: اکنون وقت جنگ نیست. شما اگر وارد مکه شوید، حیثیت ما شکسته می‌شود. امسال بازگردید و سال دیگر بیایید.  حضرت از فرصت پیش آمده بهره ‌گرفتند و با امضای پیمان صلح، یکی از دشمنان سرسخت پیامبر(ص) (جناح شرک) از این مثلث سه جانبه بیرون می‌رود. مطابق این پیمان، قریش و مسلمانان متعهد می‌شوند که مدت ده سال، جنگ و تجاوز را بر ضد یکدیگر ترک کنند تا امنیت اجتماعی و صلح عمومی در نقاط عربستان ایجاد گردد. مسلمانان مقیم مکه، می‌توانند آزادانه، شعائر مذهبی خویش را  انجام دهند و قریش حق تعرض، آزار و تمسخر آنان را ندارد (القمی، ج2، 309). در جریان صلح حدیبیه، یکی از صحابه، به شدت مخالف صلح بود. او بر آشفت و اعتراض کرد و به پیامبر گفت: آیا تو به راستی رسول خداوندی؟ فرمود: بلی! گفت: مگر ما مسلمان و آنان کافر نیستند؟ پیامبر فرمود: بلی! گفت: پس چرا ما خواری و ذلت را متحمل شویم؟ پیامبر فرمود: من بدانچه مأمورم، عمل می‌کنم. آن صحابی به پاخاست و به اصحاب گفت: مگر به ما وعده ندادند که وارد مکه شویم؟ پس چگونه جلوی ما گرفته شده و باید به خواری بازگردیم. اگر من یار و یاوری داشتم، هرگز تن به این خواری نمی‌دادم (القمی، ج2، 312). حساسیت و این‌گونه دخالت برخی از اطرافیان پیامبر(ص)، در صلح حدیبیه نشان می‌دهد که با این عملیات ارتباط مستقیم دارند. ب. خروج منافقان از مثلث شوم و شکست کودتا: هنگامی که پیامبر اکرم(ص) رهسپار تبوک می‌شوند، امیرمؤمنان(ع) را که تاکنون در تمام نبردها ملازم حضرت بوده است، در مدینه به عنوان جانشین خویش می‌گمارند. با این اقدام پیامبر(ص) و نصب جانشینی چنین مقتدر، نقشه منافقان برای کودتا و به دست‌گیری پایگاه حکومت اسلام، نقش بر آب می‌شود. سپاهیان پیامبر(ص) به تبوک می‌رسند، و بدون هیچ‌گونه درگیری، به مدینه باز می‌گردند. 2) موته: در سال هشتم هجری، مکه به دست پیامبر(ص) فتح شد. با فتح مقر شرک، یهود جناح عظیمش را از دست داد و می‌رفت تا آخرین تیغ خود، یعنی روم را

د، این اوج خیانت و س وءاستفاده یهودیان از رأفت پیامبر اسلام بود و نشان از عمق کینه آنها به اسلام داشت. پیامبر(ص) فرمودند: رفت و آمد کنندگان مسلح باشند. مدینه مخاطره­آمیز شد و به قدری شرایط سخت شد که منافقین تصمیم فرار جمعی مردم از معرکه را شایع کردند. عمرو بن عبدود، قهرمان عرب، از خندق عبور کرد و مبارز طلبید. به روایت ابن ابی‌الحدید، علی(ع) رهسپار میدان می‌شود (ابن­ابی­الحدید، ج18، 285). عمرو در برابر چشمان حیرت‌زده مشرکان و مسلمانان با ضربت شمشیر علی(ع) از پای درآمد. با کشته شدن عَمرو، روحیه دشمن شکسته شد (القمی، ج2، 182). بزرگ‌ترین متحدان این جنگ قریش، قطفان و بنی‌قریظه بودند. ابوسفیان تصمیم گرفت هماهنگ با قطفان و بنی‌قریظه عملیات را آغاز کند. نعیم بن مسعود اشجعی، شبانه به سوی رسول‌الله آمد و اسلام خویش را ابراز کرد و گفت من تازه مسلمانی هستم که آنان از اسلام من آگاهی ندارند و با تمام این قبایل که به جنگ شما آمده‌اند، دوستی دیرینه دارم. اگر دستوری دارید، اجرا می‌کنم. پیامبر(ص) فرمود: برو اتحاد این گروه‌ها را به هم بزن. نعیم نزد بنی‌قریظه که آتش‌افروز جنگ بودند، رفت و خیرخواهی خود را ابراز کرد و گفت: اگر مشرکان عملیات را آغاز کنند و در جنگ شکست بخورند، فرار کرده و به مکه می‌روند؛ اما شما اسیر می‌شوید و محمد(ص) همة شما را می‌کشد. از مشرکین بخواهید که چند تن از رؤسای مشرکان نزد شما بیایند و همراه با شما بجنگند تا مطمئن شوید که اینها به خاطر دوستانشان به شما خیانت نخواهند کرد. از سوی دیگر نزد ابوسفیان رفت و گفت: شنیده‌ام که بنی‌‌قریظه از نقض عهد با محمد(ص) پشیمان شده و پیک نزد محمد(ص) فرستاده‌اند که ما ده تن از اشراف قریش را به گروگان می‌گیریم و به تو می‌دهیم تا بر عهد و پیمان خویش باقی باشیم و از ما راضی شوی.  ابوسفیان تصمیم به حمله گرفت. نمایندگانی را به دژ بنی‌قریظه فرستاد و گفت: اینجا منطقه زندگی ما نیست، چهارپایان ما در حال هلاکند، آماده باشید که ما فردا حمله می­کنیم و شما نیز فردا از پشت سر حمله کنید، تا کار را یکسره سازیم. فرمانده بنی‌قریظه در پاسخ گفت: ما در صورتی اقدام به جنگ می‌کنیم که عده‌ای از بزرگان احزاب همراه با ما در دژ باشند. ابوسفیان با شنیدن این سخن گفت: نعیم درست گفته است. او خیرخواه ماست و بنی‌قریظه درصدد خیانتند لذا از هم پیمانی با آنان چشم پوشید و تصمیم گرفت بدون آنان به جنگ با پیامبر(ص) رود. با این تردید خللی در سپاه شرک ایجاد شد و عملیات یک روز به تأخیر افتاد (القمی، ج2، 179). شب هنگام طوفان شدیدی به پا شد و مشرکین به شدت ترسیدند. ابوسفیان سران شرک را جمع کرد تصمیم به فرار گرفت و امر کرد تا مشرکان سوار شوند و بگریزند. بدین ترتیب سپاه دشمن گریخته و جنگ پایان یافت (القمی، ج2، 185). 4) بنی‌قریظه، تنبیه مقتدرانه خیانت­کاران یهود: پس از جنگ خندق و اطمینان از فرار مشرکین، پیامبر(ص) به فرمان خداوند، سراغ بنی­قریظه، که برخلاف پیمان خویش آتش جنگ احزاب را افروخته و در همان زمان از پشت به مدینه هجوم آورده بودند، رفتند. سپاهیان پیامبر قلعه بنی‌قریظه را محاصره کردند. این محاصره پانزده روز به طول انجامید. پس از اینکه بنی‌قریظه از محاصره به تنگ آمدند، از پیامبر خواستند ابولبابه ‌بن عبدالمنذر را که از هم‌پیمانان اوسی آنان بود، نزد آنان بفرستد تا با او رایزنی کنند. ابولبابه در جمع پریشان یهود حاضر شد و آنان از او پرسیدند: آیا خواسته محمد(ص) را در تسلیم شدن بپذیریم؟ او گفت: آری! و در عین حال به گلوی خود اشاره کرد که یعنی تسلیم شدن برابر مرگ است.  ابولبابه فوراً متوجه خیانت خود شد و با ناراحتی و پشیمانی از دژ بنی‌قریظه بیرون آمد و بدون اینکه نزد مسلمانان بازگردد، به مسجد رفت و خود را به ستونی بست و استغفار کرد. با اینکه خطای ابولبابه می‌رفت تا بنی‌قریظه را از تسلیم شدن باز دارد، اما به نقل ابن هشام تهدید امیرمؤمنان آنان را از قلعه‌ها پایین کشید (ابن هشام، ج2، 240). پس از تسلیم، بنی‌قریظه، از پیامبر خواستند که سعدبن معاذ را به عنوان حکم میانشان قرار دهد. سعد در جریان نبرد خندق تیر خورده و شاهرگ دستش قطع شده بود و حال خوبی نداشت لذا سعد را حاضر کردند. او نخست از بنی‌قریظه درباره حکمیت خود تعهد گرفت و گفت: آیا حکم مرا خواهید پذیرفت؟ گفتند: آری. آنگاه حکم کرد که مردان بنی‌قریظه کشته شوند و زنان و فرزندانشان اسیر و اموالشان قسمت مسلمانان شود. پیامبر فرمودند: این همان حکم خداوند درباره ایشان است. سعد پس از این رویداد، به دلیل شدت بیماری حاصل از جنگ، به شهادت رسید (ابن هشام، ج2، 244). 5) خیبر، قلعه‌ای شکست‌ناپذیر: پس از شکست یهود در مدینه، چهارمین خاکریز یهود علیه پیامبر(ص) عملیاتی شد و یهود در خیبر به تجمع نیرو پرداخت و شمال مدینه را به پایگاهی برای توطئه و حرکت‌های نظامی علیه پیامبر مبدل ساخت. یهودیان خیبر، شمال

امیرمحمد یاور رهبر: واند باشد به این مطلب هم اطمینان داریم که از مشرکین نبوده است چرا که اگر این خبر از سوی مشرکان بود، ابوسفیان در درستی یا نادرستی آن مردد نمی­شد که بیاید و در بحبوحه جنگ از حضرت علی(ع) که در حال شمشیر زدن است سؤال کند که آیا محمد(ص) زنده است یا خیر. بنابراین، این سخن را باید نفوذی­هایی از درون مسلمین گفته باشندکه می­خواستند این عملیات به ضرر پیامبر(ص) تمام شود. نبردهای مستقیم یهود با اسلام آن گونه که در بیشتر کتب تاریخ موجود، در تشریح عملیات بدر و اُحد سرمایه‌گذاری و ریشه­یابی شده، در عملیات پیامبر(ص) با یهودیان کار پژوهشی صورت نگرفته است. در تاریخ‌نگاری معمول، عملیات پیامبر(ص) با یهود همیشه دست دوم است. در حالی که تمام نیروی مشرکان تنها در دو عملیات بدر و احد پایان می‌پذیرد، اما یهود تا پایان عمر پیامبر(ص) دست از مبارزه نمی‌کشد. عملیات‌های یهود از پیچیدگی خاصی برخوردار است. از پیش از توّلد پیامبر(ص) تا زمان رحلت ایشان که حضرت سپاه اسامه را برای نبرد موته آماده کرده بودند، بارها یهود و پیامبر(ص) رویارویی‌هایی داشته‌اند، ولی تاریخ‌نگاران به این سلسله عملیات توجه لازم را نکرده و آن را پیاپی بررسی نکرده‌اند.  یکی از کیدهای آنان در عملیات‌ها این بود که ضربات خود را به دین خاتم می‌زدند و سپس به‌گونه‌ای آن‌ را بیان می‌‌کردند که گویی آنهایند که مظلومانه مورد هجوم قرار گرفته‌اند. برای اثبات این مطلب کافی است زمان حساس عملیات‌های بنی‌‌قینقاع و بنی‌‌نضیر و بنی‌قریظه و نوع عمل آنها را مورد دقت قرار دهیم. این مطلب خود به تنهایی نشانگر آن است که در طراحی عملیات، یهود با زیرکی بسیاری عمل می‌کرد، درحالی که در عملکرد مشرکان نوعی روحیه عجولانه هویداست. 1) بنی‌قینقاع، نخستین شورش یهود: پس از بازگشت پیامبر از بدر، یهود شورش کرده، عهد خود را شکستند. اعلام جنگ یهودیان با مسلمانان، برای اهالی مدینه سخت‌ گران بود؛ چون بنی‌قینقاع با گرو‌ه‌هایی از مدینه هم‌پیمان بودند. حضرت تصمیم گرفت پاسخ این خیانت را با قدرت بدهد. مسلمانان پانزده روز آنان را در میان دژهایشان محاصره کردند و بنی‌قینقاع ناچار به تسلیم شدند. رسول خدا(ص) دستور بازداشت همه را صادر کرد و قصد مجازات جدی آنان را داشت و به گفته مورخان تصمیم کشتن همه آنان را داشت (الطبری، ج1، 173). اما یهودیان و هم‌پیمانانشان وارد میدان شدند و آن­قدر وساطت کردند که حضرت دست از خونشان شست و راضی به کوچاندن آنان شد (الواقدی، ج1، 180). 2) بنی‌نضیر، جنگ طمع‌کارانه یهود: پس از نبرد اُحد و بازگشت سپاهیان اسلام به مدینه،  بنی­نضیر پیمان خود را با پیامبر شکسته، اعلان جنگ کردند. شرایط این نبرد بسیار بحرانی بود و روحیه مردم چندان مناسب دفاع نبود. نکته مهم در این رویارویی، نقش هم‌پیمانان یهود در مدینه است که با وعده یاری یهود، آنان را به اعلان جنگ تشویق می‌کنند (الواقدی، ج1، 186). رسول‌الله فرمان حرکت داد. سپاه اسلام به سوی قلعه بنی‌نضیر حرکت کرد. یهودیان با دیدن رسول خدا(ص) و اصحابش، بالای قلعه‌ها رفته، شروع به پرتاب سنگ و تیر کردند. سپاه پیامبر قلعه را محاصره کرد و این محاصره به طول انجامید. یکی از دلایل این محاصره آن بود که ارتباط یهود با منافقان مدینه که قول همکاری داده بودند، قطع شد. در طول روزهای محاصره، عملیات­های نظامی بین دو طرف صورت می‌گرفت. تا اینکه یهود تن به تسلیم داد و مسلمانان پیروز شدند و پیامبر(ص) حکم به کوچ اجباری آنان داد. منافقین مدینه، هنگام کوچ بنی‌نضیر، با ناراحتی آنان را بدرقه کردند. زید بن رفاعه، دوست عبدالله بن اُبی می‌گفت: از نبود بنی‌نضیر در مدینه وحشت می‌کنم، ولی آنان به سوی عزت و ثروت می‌روند و به سوی قلعه‌هایی بلند که مانند اینجا نخواهد بود (الواقدی، ج1، 375). به اتفاق مفسران و مورخان، آیات دوم تا پانزدهم سوره حشر درباره رویداد بنی‌نضیر نازل شده است. 3)خندق،آتش یهود، جنگ مشرکان: بنی‌قریظه هیئتی را به مکه فرستادند. آنها با ابوسفیان مذاکره و او را تحریک به گردآوری نیرو کردند. انگیزه تحریک آنها نیز نزدیک بودن پیروزی در عملیات احد بود. پس از عملیات احد، یأسِ مشرکان که در جنگ بدر حاصل شده بود، تبدیل به بارقه امید شد؛ امید به اینکه می‌توانند پیامبر(ص) را از میان بردارند. در عملیات گذشته نیز یهودیان بنی‌نضیر به مشرکان قول داده بودند، اما عمل نکرده بودند. اما این بار قول دادند که هم­زمان عملیات انجام ‌دهند. پس از رفت و آمد فراوان، مشرکان توانستند ده هزار نیرو جمع کنند.  پیامبر اکرم(ص) همه مردم را جمع کردند و نظر خواستند.  سلمان پیشنهاد کندن خندق داد و پیامبر پذیرفت، مسلمین بین کوه احد و کوه صلع را خندق کندند. پیامبر اکرم(ص) سه هزار نیرو را در مدینه بسیج کرده‌ بودند. در همین زمان از پشت مدینه، یهود بنی‌قریظه با اعلان جنگ، امنیت مسلمانان را حتی درون مدینه هم سلب کردن

اد قتل پیامبر را سر داد، قطعاً از جنس جن نمی­تواندباشد

🔴 #رهبر_انقلاب: وزارت خارجه مجری است ‏از فردا #ظریف نگه «برجام تصمیم نظام بود» و من فقط مجری بودم. بحث امروز،بحث «بایدها» بود نه «بودن»ها. باید مجری میبودید ولی پاتونو فراتر گذاشتید تصمیم گیر شدید. ✍ الف دال @roshangari_114

⏳#انتخابات 1400 🔴 سخنگوی حزب ندای ایرانیان: کاندیدای اختصاصی ما ظریف و خرازی هستند 💬 مشرق 🔹 سخنگوی حزب ندای ایرانیان، در گفت و گو با برنا با بیان اینکه اصلاح طلبی این روزها از جمله سخت‌ترین کارهاست، شاید راحت‌ترین روش کنار کشیدن و انفعال باشد، گفت: جبهه اصلاح طلبان این روزها در رقابت با براندازان خارجی و داخلی که هر دو باهم بر طبل ناامیدی می کوبند، باید یکی از سخت ترین و حیاتی ترین کارهای ممکن را انجام دهد. قانع کردن مردم که اکثریت شان زیر بار سختی معیشت و فشار گذران روزمره زندگی بی انگیزه، خسته و به دلیل فعالیت رقبا و البته ناکارآمدی ها و بی تدبیری ها بی اعتماد شده اند باید صورت بگیرد. 🔸 او اظهار کرد: در این مسیر هنوز امیدوار و معتقدیم فضا قابل تغییر است، هنوز عقلانیت و اراده و ظرفیت های فراوانی در جامعه امروز ایران برای اصلاح وجود دارد. اکثریت جبهه اصلاحات هم معتقدند همچنان تنها راه اصلاحات با همه محدودیت های پیش رو صندوق رای است. ✅ طباطبایی افزود: کاندیداهای اختصاصی ما همچنان که قبلا اعلام کردیم آقایان محمد جواد ظریف و صادق خرازی هستند. البته کاندیداهای مرحله اول مورد نظر حزب را شنبه به جبهه معرفی می‌کنیم و پس از آن برنامه کامل و عملیاتی ندا را هم در هفته آینده ارایه خواهیم کرد. 🔹 او ادامه داد: رایزنی‌هایی نیز برای معرفی کاندیداهای جوان‌تر داریم. در نهایت مانند دیگر اعضا جبهه اصلاحات ایران برای رسیدن به کاندیدای اجماعی و البته به منظور شرکت در انتخابات تلاش می‌کنیم. ضمن آنکه استفاده از ظرفیت جبهه عقلای کشور را بدون در نظر گرفتن گرایش و جناح در نظر داریم. 🔸 او افزود: در حوزه انتخابات شورای شهر هم فهرست کاندیداهای حزب را آماده کرده ایم. در حال رایزنی با باقی گروه های اصلاح طلب و نسل دومی های اصلاح طلب برای تهیه لیست جوان و کارآمد در انتخابات شوراها هستیم. متاسفانه تا این لحظه خبرهای خوبی از تایید صلاحیت‌ها نمی‌رسد. صحبت‌هایی کرده‌ایم و امیدواریم با رد صلاحیت در انتخابات شوراها، به فضای سرد و ناامیدید امن زده نشود. ✅ این فعال سیاسی اصلاح طلب خاطرنشان کرد: هفته آینده تحولات چشمگیر و اتفاقات جدیدی در انتظار صحنه انتخابات کشور خواهد بود. به نظرم بهترین گزینه کسی است که در نهایت مردم انتخاب می‌کنند به شرط آنکه بتوانیم قانعشان کنیم؛ هنوز انتخابات یگانه راه اصلاح امور است. 💢 طباطبایی با اشاره به اتفاقاتی که اخیرا برای وزیر امور خارجه کشور رخ داده تصریح کرد: به نظرم آقای #ظریف همچنان موقعیت کاندیداتوری دارند. @roshangari_114

📌 مدافعان سخنان ظریف در شب‌های قدر توبه کنند/امیدوارم روزنانه جمهوری اسلامی مسیر خود را اصلاح کند علیرضا سلیمی عضو هیئت رئیسه مجلس به رسانه‌ها و دولتمردانی که از سخنان محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه دفاع کردند توصیه کرد در #شب_قدر توبه کنند، او در گفت‌وگو با خبرنگار «روز پلاس» گفت: امیدوارم توبه این افراد را خدای متعال بپذیرد، وقتی عده‌ای تا این اندازه دچار خطای در تحلیل شوند و از کسی که به صراحت حرف آمریکا را می‌زند، دفاع می‌کنند، بروند و محاسبه کنند این شب‌ها که چرا به این ورطه افتادند، توبه کنند. وی در رابطه با عذرخواهی وزیر خارجه گفت: او عذر خواهی نکرده و توجیه کرده و متاسفانه طلبکارانه گفته است منتقدان خود را بخشیدم و او در این قصه دچار خطای در تحلیل است و گفته بود من معلم روابط بین الملل هستم و امروز مشخص شد که آقاظریف متاسفانه روابط بین الملل هم بلد نیست و دیپلماسی هم بلد نیست چرا که حضرت آقا فرمودند در همه جای دنیا بالا دستی‌ها سیاست خارجی را تعیین می‌کنند و سیاست خارجه فقط مجری است و آقای ظریف می‌گوید من خودم و نشان می‌دهد ظریف تمامیت خواه است و نوعی استبداد در رأی هم دارد. عضو هیئت رئیسه مجلس یادآور شد: ظریف در آمریکا بزرگ شده و متاسفانه زمان جنگ هم در کشور نبوده و یک سوت خمپاره نشنیده و زمان جنگ در آمریکا مشغول اتو کردن شلوار و پیراهن خودش بوده و ایشان فقط بلد است حرف‌های اتوکشیده بزند، حتی دیدید که آدرس آیه قرآن را غلط داد و گفت سوره حشر آیه ۶۰ که این سوره ۲۴ آیه دارد و حتی حاضر نیست اینها را اصلاح کند و این دیدگاه او نشان داد حد ظریف حد وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی نیست. سلیمی همچنین در رابطه با عملکرد آقای مسیح مهاجری در رابطه با دفاع از سخنان آقای #ظریف در روزنامه جمهوری اسلامی گفت: این روزنامه مدت‌هاست که مسیر خود را عوض کرده و امیدوارم روزنامه جمهوری اسلامی مسیر خود را اصلاح کند. @roshangari_114

▪️اصلِ مذاکره و گفتگو سیاست نظام بود که به درستی اتخاذ و ابلاغ شد اما وزارت خارجه وظیفه اجرای این سیاست را برعهده داشت که ناتوان و منفعل بود و افتضاح برجام را به بار آورد! فاجعه ای که قرار بود تحریم ها را لغو کند اما آنها را افزایش و فشار را بر زندگی مردم بیشتر کرد! #خطای_بزرگ ✍ اسماعیل معنوی @roshangari_114

📌چگونه عمل مجریان سیاست خارجی «خسارت محض» می‌شود؟ 🔷سخنان عصر امروز رهبر معظّم انقلاب درباره کارکردهای وزارت خارجه و نقش آن در سیاست خارجی نظام که به پایان رسید، برخی فضا را فراهم دیدند تا گزاره «برجام تصمیم نظام بود» را تثبیت کنند و اینطور القا کنند که همانطور که رهبر انقلاب، وزارت خارجه را یک مجری دانسته‌اند، بنابراین برجام نیز محصول تصمیم مجموعه‌های بالادستی نظام است نه وزارت خارجه و دولت. 🔻نکته مغفول مانده این است که رهبر انقلاب نقش ریل‌گذار سیاست خارجی کشور را وزارت خارجه نمی‌دانند بلکه نقش ریل گذار را به مجامع بالادستی می‌دهند، 🔹امّا سؤال این است که آیا آنچه مجری در این ریل انجام می‌دهد، همان خروجی مطلوب مورد نظر سیاست‌گذار است؟ پاسخ این سؤال را باید در دیگر بیانات رهبر انقلاب جست‌وجو کرد. 🔹رهبر انقلاب از زمان تصویب برجام تا کنون، به کرّات از این توافقنامه‌ انتقاد کرده‌اند و حتی آن را خسارت محض نامیده‌اند: « ما ناگزیر باید به همه‌ی تعهّدهای خود عمل کنیم [امّا] طرف مقابل با طُرق مختلف، با شیوه‌های مختلف، با خدعه، با تقلّب سر باز می‌زند و به تعهّدهایی که کرده است عمل نمی‌کند. این چیزی است که ما امروز در مقابل چشم خودمان داریم می‌بینیم؛ یعنی خسارت محض». 🔻 نکته بعد، شورای‌عالی امنیت ملی که رهبر انقلاب به آن اشاره کردند، رئیس جمهور را در رأس خود دارد و برخی دیگر از اعضای دولت نیز در آن حضور دارند. 🔹اینجا ممکن است این نکته مطرح شود که در نهایت مصوبات شورای‌عالی امنیت ملّی به تأیید رهبری می‌رسد و باز نقش نهایی را رهبری ایفا می‌‌کند. در پاسخ باید گفت در مواردی مثل برجام، در حالی که رهبر انقلاب از ابتدای مذاکرات به آن خوشبین نبوده‌اند و به کرّات، عدم خوشبینی خود را ابراز کرده اند، در نهایت به تصمیم مجامعی چون مجلس شورای اسلامی و شورای‌عالی امنیت ملی گردن می‌نهند . 🔻حال سؤال این است، چنانچه مجری سیاست‌خارجی کشور از خود اختیاری ندارد، چگونه محصولی به‌دست می‌آید که «خسارت محض» نام می‌گیرد؟ 🔹رهبر انقلاب در سخنان نوروزی خود در سال ۹۵ و در حرم مطهر رضوی، از عبور از خطوط قرمز نظام درموضوع برجام سخن می‌گویند: «در توافق اخیر هسته‌ای که مورد تأیید قرار گرفت و مذاکره‌کنندگان کشورمان نیز مورد قبول بودند، در مواردی، وزیر محترم امور خارجه به من گفت: «ما نتوانستیم برخی خطوط قرمز را حفظ کنیم». 🔹در دیدار ماه رمضان دانشجویان با رهبر انقلاب در سال ۹۸ ایشان در پاسخ به یکی از دانشجویان گفتند: «یکی از دوستان گفتند تصویب برجام را به رهبری نسبت داده‌اند؛ خب بله، امّا شما که چشم دارید، ماشاءالله هوش دارید، همه چیز را می‌فهمید! آن نامه‌ای را که من نوشتم نگاه کنید، ببینید تصویب چه جوری است؛ شرایطی ذکر شده که در این صورت این [توافق] تصویب می‌شود. به‌راستی اگر آنچه از خروجی شورای‌عالی امنیت ملی عبور کرده بود، منطبق با خواست رهبری بود، چرا ایشان ۹ شرط را بر آن اضافه کردند؟ [ #زمانه: آنچه یڪ تحلیلگر بایست بداند ] ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @roshangari_114

📎توصیه‌های مذاکراتی اندیشکده آمریکایی به دولت بایدن: لغو تحریم‌ها تنها در صورت توقف حملات موشکی و پهپادی به عربستان 🔸مؤسسه واشنگتن در یادداشتی به قلم دیوید پولاک عضو ارشد این اندیشکده آمریکایی نوشت: یک پیشنهاد معقول مطرح می‌شود: آمریکا به جای ارائه مشوق‌های رایگان به حکومت ایران باید یک موضع معامله‌ای شفاف اتخاذ کند، موضعی که عملاً هر دو پرونده هسته‌ای و غیرهسته‌ای را در بر می‌گیرد. 🔸برای مثال، اگر ایران بتواند حوثی‌ها و دیگر شبه‌نظامیان را متقاعد سازد که به حملات موشکی و پهپادی به عربستان پایان دهند، آمریکا صرفاً در آن صورت تحریم‌ها را برمی‌دارد ــ صرف‌نظر از امتیازاتی که ایران شاید مایل باشد به خاطر نقض ادامه‌دار توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ موسوم به برجام ارائه دهد. 🔸 مطمئناً، شاید در نهایت لازم باشد که این راهبرد کوتاه مدت تا حدودی اصلاح شود. اما این نخستین گام لازم و ضروری است. 🔸مؤسسه واشنگتن در پایان با اشاره به مزیت‌های این تغییر در سیاست کنونی آمریکا تصریح کرد: این امر یک مسیر واقع‌بینانه به سمت مصالحه پیش روی ایران می‌گذارد بدون اینکه این کشور را از مشوق‌های رایگان بهره‌مند سازد. 🔸این امر همچنین به متحدان آمریکا -اعراب، اسرائیلی‌ها، و حتی اروپایی‌ها- اطمینان خاطر می‌دهد که آمریکا بار دیگر یک شریک قابل اتکا محسوب می‌شود. نکته و نظر: تلاش این روزهای جبهه صهیونیستی - سعودی- امریکایی برای صلح و آتش بس در یمن را میتوان از این منظر تجزیه و تحلیل کرد. [ #زمانه: آنچه یڪ تحلیلگر بایست بداند ] ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @roshangari_114

ردپای یهود درصدراسلام قسمت چهارم امیرمحمد یاور رهبر: رخی از اصحاب نظر ایشان را نپذیرفتند و جنگ در شهر را ننگین دانستند (القمی، ج1، 111). اصحاب در برابر رأی مستحکم پیامبر که با اصول نظامی سازگار بود می­بایست دلیل منطقی بیاورند. اما چنانکه در تاریخ نقل است، دلایل مخالفان نظر پیامبر متعصبانه و بی­منطق بوده است. سستی این دلایل نشان می­دهد که جریانی رخ داده تا واقعیتی را که در اینجا رخ داده، بپوشانند و آن چیزی نیست جز تحمیل خروج از شهر بر پیامبر. اگر این جنگ در شهر اتفاق می­افتاد، قطعاً این نبرد به سود پیامبر تمام می­شد و ضربه­ای که مشرکان می­بایست در بدر می­خوردند و از آن رَستند، در اینجا کامل می­شد و سقوط شرک جلو می­افتاد. آورده­اند ابوسفیان هنگامی که به سوی مدینه می­آمد، متوجه جاسوسان پیامبر(ص) شد و از اینکه مسلمین با شنیدن خبر حمله پر تعداد مشرکین در شهر بمانند ابراز نگرانی کرد (الواقدی، ج1، 205). ولی علی­رغم این مطلب او به مسیر خود ادامه داد. آیا این مطلب نشانه این نیست که او از پیش از جنگ، از خروج سپاه مطمئن بوده است؟ به عبارت دیگر این امر که او از قبل می­داند که برخی پیامبر را مجبور به خروج از شهر می­کنند، حکایت از ارتباط او با برخی از مسلمین ندارد؟ در جریان مشاوره، دودستگی و اختلافی در بین مردم رخ داد. امثال عبدالله بن ابی بن سلول و یارانش بر ماندن در شهر اصرار داشته(الواقدی، ج1، 219) و طرفدار نظر پیامبر بودند و عده­ای هم مخالف این نظر بودند. در پایان حضرت پذیرفتند که از شهر خارج شوند. ایشان پس از اقامه نماز، به منزل رفتند تا لباس و زره بر تن کنند و سلاح بردارند و همراه آنان دو نفر نیز داخل شدند (ابن­ابی­الحدید، ج14، 225). در این لحظه مردم از کرده خود پشیمان شدند که چرا رسول­الله را به خروج از شهر مجبور کردند. هنگامی که حضرت از منزل خارج شدند، مخالفان جنگ شهری نزدشان آمدند و پشیمانی خود را ابراز کردند اما حضرت نپذیرفتند و فرمودند: من شما را به این امر دعوت کردم و شما آن را نپذیرفتید، برای یک پیامبر شایسته نیست پس از پوشیدن زره آن را درآورد تا زمانی که با دشمن نبرد کند (الواقدی، ج1، 214). در اینجا جای این پرسش است که چرا مردم نخست نظر به خروج دادند و سپس پشیمان شدند؟ آیا پاسخ این پرسش با دو نفری که همراه پیامبر(ص) به هنگام پوشیدن زره داخل خانه شدند، ارتباط نداشته است؟ هنگامی که این­دو در بین مردم بودند، نظر مردم خروج از شهر بود اما هنگامی که اینها ساعتی از میان مردم خارج شدند، به یک­باره نظر مردم دگرگون شد! پس هسته مرکزی مخالفت مردم با نظر نخست پیامبر، همین دو تن هستند چون تا از مردم دور شدند، مردم بر آن شدند تا نظر پیامبر را اجرا کنند. این نکته قابل تأمل است که چرا پیامبر(ص) که موافق جنگ شهری است، در این شرایط که مخالفان دست از مخالفت برداشته­اند، از تصمیم به خروج، برنگشتند؟ حضرت می­دانستند که تغییر رای مردم به دلیل دوری آن­دو است و با ورود ایشان و جوسازی مجدد، احتمال تغییر دوباره رای مردم می­رود و ساعتی دیگر نظرشان تغییر یافته و رایی دیگر خواهند داد. در واقع نظریه خروج، از ناحیه مردم نبود بلکه به آنان القاء شده بود. درست همانند سال پیش که تفکر اسیرگیری در میانشان القاء شد. شایعه کشته شدن پیامبر: در شرایط بحرانی نبرد، ناگهان فریاد برخاست که پیامبر کشته شد. مسلمانانی که در این گیرودار اندک مقاومتی داشتند، با شنیدن این خبر پا به فرار گذاشتند و همه نیروی شرک آزاد شد. این شایعه را حتی دشمن هم باور کرده بود. امر به قدری مشتبه شده بود که ابوسفیان نیز نمی­دانست که پیامبر زنده است یا نه (ابن­ابی­الحدید، ج14، 244). مطابق متون تاریخی، در چند نقطه شیطان فریاد زد: 1- در شب پیمان عقبه در منا که پیامبر(ص) با اهل مدینه قرارداد می­بست، شیطان فریاد زد: ای گروه قریش و عرب! این محمد است که می­خواهد با اهالی یثرب برای جنگ با شما قرارداد ببندد که مشرکان بیدار شدند و به آنجا حمله کردند. 2- در جلسه­ای که قصد داشتند پیامبر را بکشند، شیطان در قالب پیرمردی از اهل نجد آمد و پیشنهاد داد که از تمام قبایل جمع شوند تا امکان خونخواهی نباشد (القمی،1،273). 3- در جنگ احد از عمر نقل شده است که شیطان فریاد زد (ابن­ابی­الحدید، ج15، 27). درباره ناله شیطان باید با دیده تردید نگریست. این مطلبی است که تنها مورّخین به آن پرداخته­اند و روایتی در این باره نقل نشده است. از طرفی روشن نیست که در نقل­های تاریخی آیا واقعا منظور از شیطان، ابلیس بوده و او این کارها را انجام داده یا اینکه باید به دنبال شیاطینی از جنس انسان باشیم. در واقع هرجا در تاریخ کاری این­گونه به شیطان نسبت داده می­شود، باید علامت سؤالی روی آن گذاشت وآن را از پوشیده­گویی مورّخین برشمرد. آیا اساساً از نظر کلامی و فلسفی شیطان حق دارد این­چنین ظاهر شده و در راه حق انحراف ایجاد کند؟ کسی که در احد فری

🌐 سیاسی کاری‌ها برای تحمیل مذاکرات وین: ‼️انگلیس آزاد شدن پول‌های بلوکه شده را تکذیب کرد ، آمریکا آزادی زندانیان را😏 🔹 خبرسازی‌ها از یک تیم ایرانی و احتمالا نزدیک به دولت در خصوص گشایش در نشست وین ادامه دارد.در آخرین مورد شبکه خبری المیادین ساعاتی پیش به نقل از آنچه «منابع مسئول ایرانی» خوانده بود نوشت: «دولت بایدن ابتدا قصد آزاد کردن اموال ایران در جریان مذاکرات با ایران را نداشت اما موفق به پیشبرد خواست خود نشد و طرف ایرانی بر ضرورت آزادسازی بخشی از اموال ایران اصرار کرد.» 🔹این رسانه همچنین به نقل از منابع مطلع خود که به نام آنها اشاره ای نکرد، مدعی شد که چهار زندانی ایرانی از زندان های آمریکا آزاد خواهند شد. این شبکه همچنین با بیان اینکه «مذاکرات امنیتی مشابهی میان طرف ایرانی و انگلیسی انجام شده است»، ادعا کرد: «لندن ۴۰۰ میلیون پوند بلوکه‌شده از دارایی‌های ایران در انگلیس را آزاد خواهد کرد». 🔹 اما این خبرها با واکنش و تکذیب وزارت امور خارجه آمریکا و انگلیس مواجه شد. 🔹 ند پرایس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هرگونه دستیابی به توافق با ایران درباره تبادل زندانیان را رد کرد و افزود: «گزارش‌ها در این باره که توافق تبادل زندانیان (با ایران) حاصل شده، صحیح نیست.» 🔹همچنین خبرگزاری رویترز نوشته یک مقام وزارت امور خارجه انگلیس گزارش‌ها درباره آزادی یک زندانی امنیتی در ازای آزاد سازی بدهی لندن به ایران را رد کرده است. 🔹 مذاکرات وین بدون هیچ نتیجه‌ای فرسایشی شده و به نظر می‌رسد این دست اخبار صرفا برای همراه کردن و امیدوار نگاه داشتن افکار عمومی با طولانی شدن روند مذاکرات در حال تزریق شدن به جامعه است. #خطای_بزرگ #ظریف @roshangari_114

🏴🏴 🖤 نوای محزون و ملکوتی، أَشهَدُ أَنَّ عَلِیَّاً وَلِيُّ اللّه، سحرگاه نوزدهم رمضان ( #شب_قدر) از حرم مطهر آقا امیرالمؤمنین (سلام‌الله‌علیه) #اللهم_ارزقنا_الزیارة  ┈••✾•🍃🌿•✾••┈┈ @roshangari_114

🔺 پسر عباس آخوندی به مشارکت در ارتشاء شبکه‌ای به میزان ۴۲ میلیارد ریال و تحصیل مال نامشروع متهم شده و جالبه خود آخوندی هم جز متهمین پرونده است ! ➕ بعد جهانگیری میگه مردم باید شهر رو از دست مافیا نجات بدن ! آقا شماها فقط جمع کنید برید، شهر خود به خود از دست مافیا نجات پیدا میکنه ! 💬فاطمه فردوس #سرطان_اصلاحات #انتخابات @roshangari_114

بازخوانی تاریخ/آنچه در مناظرات ۹۲ شنیده نشد 🔻محسن رضایی : در سال ۱۳۲۷ که اولین برنامه توسعه کشور در زمان پهلوی طراحی شده دو هدف اصلی تعریف شد: یکی عدالت دومی رشد اقتصادی، ۶۰ ساله دنبال این اهداف هستیم. 🔻 از زمان مشروطه با ژاپن شروع به توسعه اقتصادی کردیم و از اول انقلاب با چین، چرا الان از هر دو عقب ماندیم. 🔻 قبل از هر چیز باید دولت را اصلاح کنیم #خطای_بزرگ #ظریف @roshangari_114

انگلیس آزاد‌سازی بدهی به ایران را رد کرد رویترز: یک مقام وزارت امور خارجه انگلیس گزارش‌ها درباره آزادی یک زندانی امنیتی در ازای آزادسازی بدهی لندن به ایران را رد کرده است. @roshangari_114

🖼 #عکس 📝 #زندگیتو_بساز 📌 سبک زندگی قرآنی (جزء نوزدهم) @roshangari_114

تحلیل یک اصلاحطلب: رهبری گفت تعیین سیاست خارجی مربوط به مجامع بالا دستی بوده(در کشور ما شعام) و وزیر خارجه مجری آن است. دیدید رهبری موافق برجام بود؟😏 اولا ۷/۱۱ اعضای شعام وزرای دولتند و رئیس جمهور ریاست آن را بر عهده دارد! دوما چشم و گوش ندارید شرایط ۹ گانه #رهبر_انقلاب را ببینید؟ @roshangari_114

📖 قرآن سیاسی 📺 قسمت پنجم : مستضعفان جهنمی 💡 شرح سوره غافر ، آیات 45 تا 52 @roshangari_114

#باران_رحمت ۱۴ عاشـــقـ❤️ در خیالش لحظه ای از معشوق جدا نمی‌گردد. ذهنی که عادت کرده ، به آسمان فکر کرده و با غیب درگیر باشد؛ کمتر با خیالات و افکار منفی، منقلب و ناآرام می‌گردد. @roshangari_114