✅ مردم فکر می کنند اولیاء خدا روزی هزار رکعت نماز می خوانده اند که این طوری شدند. خیر؛ آنها فقط در اثر داشتن صفات عالیه به این جا رسیدند؛ 🔹صفات عالیه انسان را ده فرسخ ده فرسخ جلو می اندازد. یک خشم فرو خوردن آدم را از هزار رکعت نماز زودتر به خدا می رساند، یک دل شاد کردن تو را خیلی زودتر می رساند، یک مادر خوشحال کردن زودتر می رساند. از اینجا باید شروع کنیم. اینجا را درست کن بعد هزار رکعت نماز خودش می آید، خودت مشتاق می شوی. 🔸من خسته شدم بس که تکرار کردم که این دین، دین کیفیت است نه کمیّت! مقصود من این نیست که ما مستحبات انجام ندهیم، نمازهای طولانی نخوانیم، اینها به جای خودش هست اما بعد از همه اینها بدانید که رسیدن به خدا نماز هزار "قل هو الله" نمی خواهد! 🔹عمدتاً باید با باطن خود به خدا برسید! اگر هزار "قل هو الله" هم خواندی خودت میدانی، من فضولی نمی کنم! اما امامان ما فرمودند با باطن خود زودتر به خدا می رسید. هنوز باطن را اصلاح نکرده نماز هزار قل هو الله می خواند، چه فایده ای دارد؟

روضه ومناجات با امام رضا مرحوم #کافی 🍁🍁✨🍁🍁✨

بهترین کار برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و زمینه سازی ظهور آقا امام زمان عج چیست؟

#امیرالمومنین_علی عشق یعنی تا نَفَس باقی ست مثل شهریار روز وشب نام علی را می برم با افتخار گفته در وصفِ شکوهِ او خود پروردگار لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار در تمام زندگی حصن حصینم حیدر است دلخوشم تنها امیر المومنینم حیدر است شاه هم بودی ، گدای حیدر کرار باش عبد بی چون و چرای حیدر کرار باش تا ابد زیر لوای حیدر کرار باش هر که هستی خاک پای حیدر کرار باش جان سپردن در حرم رویای هر سینه زن است سجده بر ایوان طلایش کار هر روزِ من است عشق او عمری ست مرز بین حق و باطل است در حقیقت دین ما با حب حیدر کامل است بی گمان جبریل هم وقت رکوعش سائل است کعبه هم با آن شکوهش سوی حیدر مایل است عاجزم از درک نامش...فوق باورها علی ست در صف محشر جلودار پیمبر ها علی ست احسان نرگسی

🌷 پيامبر اکرم (صلّي الله عليه و آله) فرمودند : ✍ من أحسن فیما بینه و بین اللَّه کفاه اللَّه ما بینه و بین النّاس و من أصلح سریرته أصلح اللَّه علانیته و من عمل لآخرته کفاه اللَّه دنیاه. 👌 هر که رابطه خویش با خدا اطلاح کند ، خدا رابطه او را با مردم به صلاح آرد و هر که پنهان خویش اصلاح کند خدا عیان او را اصلاح کند و هر که براى آخرت خویش کار کند خدا دنیاى وى را کفایت کند. 📖 نهج الفصاحه ☀️

#امیرالمومنین_علی هر آن مجنون که مُهر مِهر حیدر خورده تقدیرش نخ چادر نماز حضرت زهراست زنجیرش فرستاده کتابی را در آن مدح علی گوید خدا با إِنَّما و هَل أتیٰ و تین و تطهیرش به حکم "لافتی إلا علی..." دیگر جهان هرگز نه می بیند شبیهش را، نه حتی مثل شمشیرش فقط با نان جو سر کرد آنکه فتح خیبر کرد کجا آن قوت و این قوّت، ملائک مات تکبیرش دعا بر جان مادر می کند هرکس محب اوست رسید از دامن مادر به قلب طفل تأثیرش چنان از نام او مستم، گرفته یاء آن دستم علی نامش چنین کرده، چه خواهد کرد تصویرش کند صید دل این صیاد قابل با شمایل هم که خالش دانه، مو لشکر، کمان ابرو، مژه تیرش برای کوی او رفتن، گرسنه مانده ترجیحاً به جز او را نمی خواهد گدای چشم و دل سیرش علی هرجا رود بالا، شود حجت تمام آنجا چه باشد شیر میدان و چه باشد طفل بی شیرش مرضیه نعیم امینی

﷽ "برای ولادت جوادالائمه صلوات الله علیه" عشق گاهی در جدایی گاه در پیوندهاست عشق گاهی لذت اشکی پس از لبخندهاست عشق گاهی یک اجابت نزد حاجتمندهاست عشق گاهی بین باباها و تک فرزندهاست عشق می آید که بعد از شب سحر پیدا شود عشق گاهی می رسد تا یک نفر بابا شود یک نفر اما دوعالم بنده سلطانی اش بنده نه، قربانی قربانی قربانی اش مهربانی که تمام مهربانان فانی اش دعوتند امشب همه افلاک در مهمانی اش با حضور مهر و ماه و آسمان و ابر و باد آدرس: مشهد، حرم، باب الرضا باب الجواد عرشیان هستند در مهمانسرای حضرتی در صف خدمتگزاری با غذای حضرتی آب سقاخانه، جام کاسه های حضرتی بعد از آن هم شاعرانند و عبای حضرتی جبرییل از میهمانان میزبانی می کند بعد دعبل می رسد ارجوزه خوانی می کند ای زمین از عرش بر فرش آسمانت را ببین ای پرستوی مهاجر آشیانت را ببین ای دل غمگین امام شادمانت را ببین امشب ای سلطان ولیعهد جوانت را ببین ای امام مهربان باب المرادت آمده میوه قلبت دل آرامت جوادت آمده مزد چل سال انتظار و چل شب احیای سحر می شود طفلی که از او نیست طفلی خوب تر سیب سرخ احمد است و باز هم داده ثمر کوثری دیگر عطا کرده به قرآن این پسر کوثر و یاس است جاری در رگ و در خون تو مردمان ری فدای روی گندمگون تو سبط موسا هستی و کار مسیحا می کنی مثل عیسیایی که در گهواره لب وا می کنی بی عصا هم معجزه مانند موسی می کنی دیده کور موفق را تو بینا می کنی بر حقیری بنی عباس دامن می زنی پور اکثم را به تیغ علم گردن می زنی آن خدایی که به تقدیرم گدایی را نوشت در مرام نام تو مشکل گشایی را نوشت ذیل اوصاف تو در بخشش خدایی را نوشت مهربانی علی موسی الرضایی رانوشت درمیان تیرگی ها آفتاب من شدی تو قسمهای همیشه مستجاب من شدی محمدعلي بياباني

#امیرالمومنین_علی عقل در مانده در روایاتش جهل منکر شدست از بنیاد در خدایی خویش هم بنده ست جُمِعَتْ فی صِفاتهٕ اضداد فکر نان شب یتیمان بود حاتمی که گرسنه می خوابید گرچه راه جنون به ما آموخت بیشتر درس عقل را می داد زور و زر را طلاق داد علی سودِ او را همه ضرر دیدند پیش قومی که کور و کر بودند در سکوت ست معنی فریاد قعر زندان علی علی می گفت بر روی دار هم علی می گفت میثم اینگونه در دل هر «بند» با علی بود سر خوش و «آزاد» ابر و باد و مه و درختان را خاک و خورشید و حور و انسان را کُلِّ مخلوق های یزدان را چه کسی غیر او کُند امداد ما اسیران کوی او هستیم جام قالو بَلا به جان زده ایم وطن ما اگر نجف باشد قلب ما می شود علی آباد باده ی ناب کوثری مارا غرق در موج عشق او کرده مانده ام در زلالی این جام از چه رو شیخ می کند ایراد کوه ایمان علی ست از این رو عاشق او شدن چه «شیرین» است هر کسی در طواف او باشد در ره عشق می شود فرهاد دست افتادگان غم را جز لطف مولا کسی نمی گیرد پای عشق علی و اولادش تا دلم شد خراب شد آباد علی اصغر یزدی

#امام_جواد #مدح عاشقم عاشق نامی و رسیدم به امامی غرق در سرّ جوادم، چه امامی و چه نامی دف‌زنان، خواند مدینه: «طَلَعَ البَدرُ عَلَینا» سر زد از خانۀ خورشید، عجب ماه تمامی نُه کبوتر، دل تنگم به حرم کرده روانه تا به تو، از قم و مشهد برسانند سلامی شده‌ای پیرِ جهانی به جوانی و شدم من بندۀ پیر خرابات و عجب لطف مدامی آه! اگر نان یتیمی، رسد از خوان کریمی وای! اگر از تو جوادی، برسد جامه و جامی با تو، بی‌خود شدن از خویش؛ چه مستی حلالی! بی‌تو چرخیدن بی‌عشق؛ چه احرام حرامی! پسر حیدری و خاتم جود است به دستت شود آزاد، نگاهت اگر افتد به غلامی عالمی دل به رضا بسته، رضا دل به تو داده‌ برده‌ای خسرو شیرین! دل سلطان به کلامی باب اگر باب جواد است، در آن گوشه مقیمم بیش از این در همه آفاق، مگر هست مقامی؟ «من از آن روز که در بند تو» هستم، شدم آزاد ندهم هرچه رهایی، به چنین حلقۀ دامی ای محمد! برسد بعد تو، هم‌نام تو بی‌شک که بر این سلسله نامش بشود حُسن ختامی نظری کن که دلم را برسانم به طلوعش که خروش قلمم را، برسانم به قیامی 🔸شاعر: #قاسم_صرافان

#شعر_آئینی #حضرت_علی_اصغر_ع دل هواى كوى ساقى كرده است مستى از ميناى باقى كرده است كربلا ميخانه و ساقى حسين مى ‏فروش بزم مشتاقى حسين جوش مستى از جنونم سر زده دل ،مى ‏از پيمانه كوثر زده هوشيارى مستى اين ساغر است دور پيمانه به نام اصغر است كيست اصغر جلوه روى خدا كيست اصغر ياس خوشبوى خدا كودكى گهواره جنبانش ملك هفت دريا حسن او دارد نمك كودكى دلبسته رويش رباب چنگ زد بر تار گيسويش رباب ماه زيباى رجب را اختر است مهر مجنون نگاه اصغر است هر نگاهش باغ سبز دلگشاست دستهاى كوچكش مشكل گشاست در شب ميلاد آن گلپيرهن نام او روئيده بر لبهاى من يك مدينه شوق و شور و مستي ام تا سحر لبريز نور و مستي ام چشم در چشم پدر تا باز كرد خنده ‏اى كرد و به بابا ناز كرد كاى پدر من بودم از روز الست بر تو و هل من معينت پاى بست آمدم يار سر افرازت شوم در سپاه عشق ، سربازت شوم جان شيرين حسين است اين پسر يار ديرين حسين است اين پسر ✍ کمیل کاشانی