eitaa logo
اشعار روضه های مکتوب
2هزار دنبال‌کننده
9 عکس
9 ویدیو
1 فایل
انشاالله به مرور در این کانال اشعار مدح و مرثیه اهل بیت قرار داده خواهد شد. متون مرثیه آل الله را در کانال روضه های مکتوب ببینید: https://eitaa.com/rozehayemaktoub
مشاهده در ایتا
دانلود
ما اربعین نرفته‌ها گناه داریم اگه امسال میومدم الان توو موکبا بودم منم یکی از اون پیاده‌ها بودم توو جاده‌ی نجف به کربلا بودم اگه بودم به پای زائرای تو می‌افتادم برای دیدنت سرم رو می‌دادم که اربعین تو نمیره از یادم گدا مگه جز تو کیو داره؟ یا ثارالله و ابن ثاره چشام فقط تو برا تو می‌باره یا ثارالله وابن ثاره چکار کردی؟ که وقتی اسم تو میاد دلم میره دلم توو جاده‌ها قدم قدم میره تا می‌شنوم یکی داره حرم میره چکار کردم؟ میگن اجازه نیست که زائرت باشم اجازه نیست دیگه مسافرت باشم یه شب توو کربلا مجاورت باشم گدا مگه جز تو کیو داره؟ یا ثارالله و ابن ثاره چشام فقط تو برا تو می‌باره یا ثارالله وابن ثاره دلا خونه مگه به غیر کربلا پناه داریم؟ راهی مگه به غیر اشک و آه داریم؟ ما اربعین نرفته‌ها گُناه داریم دلا خونه خوشا به زائری که کربلا رفته که پای اون ضریح با صفا رفته کسی که کربلا نره کجا رفته؟ گدا مگه جز تو کیو داره؟ یا ثارالله و ابن ثاره چشام فقط تو برا تو می‌باره یا ثارالله وابن ثاره شاعر: رضا یزدانی
قدم قدم با یه علم ان‌شاءالله اربعین میام سمت حرم با مدد شاه کرم ان‌شاءالله اربعین میام سمت حرم می‌باره اشک چشمام نم نم رو دوشم کول باره از غم می‌بینم هر کیو این روزا داره آماده میشه کم کم سختی راحت میشه تو این راه منتظر مونده بودم چند ماه راهی می‌شم با یک سربند لبیک یا اباعبدالله قدم قدم با یه علم ان‌شاءالله اربعین میام سمت حرم با مدد شاه کرم ان‌شاءالله اربعین میام سمت حرم حال من احسن الاحوال زیارت افضل الاعمال کوری دشمنا این حرکت با شکوه تر میشه هر سال با ذکر یا حسین می‌جوشم عمریه عاشق شش گوشم می‌گیرم توی رویا هر شب ضریح تو رو در آغوشم قدم قدم با یه علم ان‌شاءالله اربعین میام سمت حرم با مدد شاه کرم ان‌شاءالله اربعین میام سمت حرم چه قدر منو میده عذاب آخه ما ها کجا و مجلس شراب بی طاقتم نمونده تا کنیز به کی میگن به من بده جواب من از این شامیا بیزارم می خندن به لباس پاره ام بیا تا اینکه بچه هاشون ببین چه بابایی دارم بابا حسین بابا حسین غریب دور از وطنی بابا حسین بابا حسین من الذی ایتمنی میدونی بابایی چند روزه گریه کردم چشام می سوزه از بس که روی خار صحرا راه رفتم کف پام می سوزه می دیدی منو از رو نیزه بین اون همه چشم هرزه یاد اون کوچه ها می افتم هنوزم تن من میلرزه از چی برات کنم گله از دست سنگین سنان و حرمله بگم برات از قافله ما رو اسیر کردن میون سلسله
احب الله من احب حسینا . داری روی سرم سایه می خونم باز تو مشّایه . احب الله من احب حسینا . عجب شوری تو موکب هاست هلا بیکم روی لب هاست . احب الله من احب حسینا . کربلا و بی قراری ، هر ستون جاده و چشم انتظاری عشق من اون سرزمینه ، وعده ی ما ظهر روز اربعینه . خیلی عکس یادگاری دارم از تموم خاطرات این راه . زندگیم خلاصه میشه تنها توی عشق تو اباعبدالله . تو راه کربلا به یاد شهدا می خونن عاشقا ، می خونن عاشقا . قدم قدم با یه علم ایشالا اربعین میام سمت حرم . با مدد شاه کرم ایشالا اربعین میام سمت حرم
هر دم ز آه حسرت تو آه می کشم با مقتل شهادت تو آه می کشم @hosenih در آرزوی یک سحر کربلای تو در حسرت زیارت تو آه می کشم اصلا سلام من به امید جواب توست با شوق یک اجابت تو، آه می کشم ای رحمت وسیع خدایی، نگاه کن در آرزوی رحمت تو آه می کشم قربان آیه آیه ی لب های زخمی ات دائم برای غربت تو آه می کشم با یاد ساربان و عقیق یمانی ات با لحظه های غارت تو آه می کشم @hosenih با یاد خیزران و لب چوب خورده ات با آن همه مصیبت تو آه می کشم شاعر: © اشعار آیینی حسینیه
🔹اشک شوق🔹 بگو چه بود اگر خواب یا خیال نبود؟! که روح سرکش من در زمان حال نبود مگو که هیچ به دریا نمی‌شود پیوست اگر که رود نبود و اگر زلال نبود تمام قاعده‌ها را شکست در هم عشق! بزرگ و کوچکی آن‌جا به سن و سال نبود در آن شلوغی اگر گم شدن بلد بودی خیال یافتن خویشتن محال نبود.. قسم به آبلۀ پا و اشک شوقِ سلام که رنج راه، کم از لذت وصال نبود در آن مسیر دلم بس که یاد زینب کرد به چشم هر چه می‌آمد به جز جمال نبود زمین چه داشت اگر این طریق و جاده نبود؟ زمان چه داشت اگر این زمانِ سال نبود؟ کسی نگفت چرا پاسخ سؤالم را چه بود آن سفر آیا؟ اگر خیال نبود نشد که شرح دهم حال بی‌مثالم را که این دو خط غزل من، زبان حال نبود 📝 🌐 shereheyat.ir/node/3821@ShereHeyat
4_5888638533500937395.mp3
831.1K
به سبک بین گودال مادر افتاده... زینب و شام آه و واویلا سنگ از بام آه و واویلا می دهند بر عترت اطهار سب و دشنام آه و واویلا سربازار عمه سادات بین انظار عمه سادات دخت زهرا چشم نامحرم شد گرفتار عمه سادات سربازار همه میدیدن به یتیما همه خندیدن پیش چشم اسرا ای وای پای سرها همه رقصیدن نوگلی از اسرا جان داد با دلی خون ای خدا جان داد عمه میگفت دختری گویا زیر پای ناقه ها جان داد آتشی در کاروان افتاد مادری قامت کمان افتاد پیش چشم دختری محزون سربابا از سنان افتاد چشم ناپاک به حرم افتاد دختری گفت معجرم افتاد نیزه را دیده ناله زد ناگاه مادری گفت اصغرم افتاد سر بازار آه و واویلا ظلم و آزار آه و واویلا شده جای دختر زهرا بزم اغیار آه و واویلا شعله بر جان بی امان میزد پیش چشم همگان میزد سر پرخون در میان طشت به لبانش خیزران میزد
پس از تو جان برادر، چه رنج‏ها که کشیدم چه شهرها که نگشتم، چه کوچه ‏ها که ندیدم‏ به سخت جانی خود آن قدر نبود گمانم که بی تو، زنده ز دشت بلا، به شام رسیدم‏ برون نمود در آندم که خصم، پیرهنت را به تن ز پنجه‏ ی غم، جامه هر زمان بدریدم‏ چو ماه چارده دیدم، سر ترا به سر نی هلال ‏وار ز بار مصیبت تو، خمیدم‏ زدم به چوبه‏ ی محمل سر، آن زمانی که سر نی به نوک نیزه‏ ی خولی، سر چو ماه تو دیدم‏ ز تازیانه و طعن سنان و طعنه‏ ی دشمن دگر ز زندگی خویش گشت قطع امیدم میان کوچه و بازار شام پای پیاده سر از خجالت نامحرمان به جیب کشیدم‏ شدم چو وارد بزم یزید، بازوی بسته هزار مرتبه مرگ خود از خدا طلبیدم‏ هنوز بر کف پایم، نشان آبله پیداست ز راه شام ز بس از جفا پیاده دویدم‏ ولی به این همه غم، شاد از آنم، ای شه خوبان که نقد جان به جهان دادم و غم تو خریدم از این حکایت جانسوز، جودیا صف محشر به نزد شاه شهیدان، شریک همچو شهیدم جودی خراسانی کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub کانال شعر و متن: https://eitaa.com/rozehayemaktoubb
دروازۀ کوفه   هلال یک شبـه! ای مـاه آفتـاب‌جمال   چه شد که یک شبه گشتی به نوک نیزه هلال   غــروب اول مَــه رؤیـت هــلال کنند   کسی نکرده بـه هنگـام ظهر، استهلال   نیاز نیست بخـوانی بـه نوک نـی قرآن   کـه بـا قیـام تـو قرآن گرفته استقلال   روا بود سر نی چون به عـارضت نگرند   یُسَبِّحــونَ لَــه بِــالغُــدُّو و الآصــال   جزای آن همه احسان مصطفی این بود   که خون پاک تو شد در مه حرام، حلال؟!   گمان نبـود که در کوفه با چنان عـزّت   ز ما بـه نـان و به خرما کننـد استقبال   گهی بـه دور سـرت، گاه در کنـار تنت   دلـم بـود سر نی دیـده جـانب گـودال   ز نـوک نیـزه تبسـم بـزن به فاطمه‌ات   که می‌زند دلش از بهر بوسه‌ات پر و بال   هلال ختم رسل سر زده است بر سر نی   رواست تـا کـه بگویـد اذان دوبـاره بلال   به دفترِ دلِ مجروح «میثمت» ثبت است   که اهل کوفه چه کردند بـا محمّـد و آل
ی هرکجا رفتم شنیدم صحبت جامانده هاست جای من هم در میان هیئت جامانده هاست دور هم جمعیم تا ابراز همدردی کنیم "از حرم جا مانده ای" هم صحبت جامانده هاست @hosenih یک زیارتنامه خواندن ظهر روز اربعین گوشه ی صحن و سرایت؛ حسرت جامانده هاست کربلا روزی هر کس شد گوارای وجود آرزو ماندن به دل هم قسمت جامانده هاست در خیالم بارها شش گوشه را بوسیده ام عشق بازی با تو کار خلوت جامانده هاست شهر خالی میشد از عشاق تو یادش بخیر ازدحام شهرمان از کثرت جامانده هاست گریه شاید درد دوری از تو را تسکین دهد مثل شمعی سوختیم؛ این عادت جامانده هاست من یقین دارم به او اجر زیارت می دهند هرکسی روز جزا در کسوت جامانده هاست بعد زوار حریمت حالی از ماهم بپرس نوبتی هم باشد آقا! نوبت جامانده هاست دست مان از پنجره فولاد هم کوتاه شد این هم آقای غریب! از غربت جامانده هاست تکیه ها را شعبه ای از کربلا خواهیم کرد تکیه ها چشم انتظار همت جامانده هاست مادرت حتما به هر جامانده ای سر می زند این تمام دلخوشی و لذت جامانده هاست حال و روزم را رقیه خوب می فهمد حسین! حاجت طفل یتیمت حاجت جامانده هاست @hosenih " صد پسر در خون بغلطد گم نگردد دختری " خواندن از طفل سه ساله سنت جامانده هاست طفل از روی شتر افتاده را سیلی زدند از حرم جامانده ای را بی هوا سیلی زدند شاعر: © اشعار آیینی حسینیه
ما اربعین نرفته‌ها گناه داریم اگه امسال میومدم الان توو موکبا بودم منم یکی از اون پیاده‌ها بودم توو جاده‌ی نجف به کربلا بودم اگه بودم به پای زائرای تو می‌افتادم برای دیدنت سرم رو می‌دادم که اربعین تو نمیره از یادم گدا مگه جز تو کیو داره؟ یا ثارالله و ابن ثاره چشام فقط تو برا تو می‌باره یا ثارالله وابن ثاره چکار کردی؟ که وقتی اسم تو میاد دلم میره دلم توو جاده‌ها قدم قدم میره تا می‌شنوم یکی داره حرم میره چکار کردم؟ میگن اجازه نیست که زائرت باشم اجازه نیست دیگه مسافرت باشم یه شب توو کربلا مجاورت باشم گدا مگه جز تو کیو داره؟ یا ثارالله و ابن ثاره چشام فقط تو برا تو می‌باره یا ثارالله وابن ثاره دلا خونه مگه به غیر کربلا پناه داریم؟ راهی مگه به غیر اشک و آه داریم؟ ما اربعین نرفته‌ها گُناه داریم دلا خونه خوشا به زائری که کربلا رفته که پای اون ضریح با صفا رفته کسی که کربلا نره کجا رفته؟ گدا مگه جز تو کیو داره؟ یا ثارالله و ابن ثاره چشام فقط تو برا تو می‌باره یا ثارالله وابن ثاره شاعر: رضا یزدانی
به سبک بین گودال مادر افتاده... زینب و شام آه و واویلا سنگ از بام آه و واویلا می دهند بر عترت اطهار سب و دشنام آه و واویلا سربازار عمه سادات بین انظار عمه سادات دخت زهرا چشم نامحرم شد گرفتار عمه سادات سربازار همه میدیدن به یتیما همه خندیدن پیش چشم اسرا ای وای پای سرها همه رقصیدن نوگلی از اسرا جان داد با دلی خون ای خدا جان داد عمه میگفت دختری گویا زیر پای ناقه ها جان داد آتشی در کاروان افتاد مادری قامت کمان افتاد پیش چشم دختری محزون سربابا از سنان افتاد چشم ناپاک به حرم افتاد دختری گفت معجرم افتاد نیزه را دیده ناله زد ناگاه مادری گفت اصغرم افتاد سر بازار آه و واویلا ظلم و آزار آه و واویلا شده جای دختر زهرا بزم اغیار آه و واویلا شعله بر جان بی امان میزد پیش چشم همگان میزد سر پرخون در میان طشت به لبانش خیزران میزد