هدیه به حضرت زینب به حضرت زهرا به حضرت ام البیین به حضرت خدیجه صلوات اللهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم زمینه و زمزمه و واحد. مقتل عاشورا تو روایت اومده.  زدنت نیزه زد سنان توی دهنت بوریا شد آخرش کفنت تو روایت اومده زدنت غارت بردن حتی پیروهنت زیرمرکبا گذاشتن بدنت 2 ای وای.  ای وای. ای وای تو گلوت حنجره شو که می زد ای وای ای وای ای وای. می خندید به اشک زینب نامرد عریان بدن. ای بی کفن. ای پاره تن. ابی عبدالله. 2 تو روایت اومده پریدش روسینت خنجرشو کشیدش سرتو از پشت سر بریدش‌ 2 تو روایت اومده پریدش از قفا سر ه تورو بریدش‌ تن تو روی زمین کشدش2 ای وای. ای وای. ای وای. چه بلایی سره تو آوردن ای وای ای. وای.  ای وای حتی پیراهن تو هم بردن ای بی کفن. عریان بدن. ای پاره تن. ابی عبدالله. تو روایت اومده تو گودال آروم آروم رفتی دیگه از حال زیره دست و پا شدی تو پامال توروایت اومده انگشتر سهم ساربون شدش ون آخر تن تو مونده رو خاکا بی سر ای وای ای وای ای وای به روی نیزه سره تو می ره ای وای ای وای ای وای به کجاها خواهره تو می‌ره ای بی بدن.  ای پاره تن. عریان بدن.  ابی عبدالله. رضا نصابی

همه باهم متحد برای سر بلندی ایران عزیز

❣️فوری❣️ ▪️حالا چیکار کنیم با این نتیجه انتخابات؟ ▪️چطور سعید جلیلی دور دوم تبدیل بشه به پیروز 🥇قطعی انتخابات 15 تیر ان شاءالله؟ #شیخ_قمی 1403/04/09 شنبه ✅ نشر طوفانی بده ان شاءالله سعید جلیلی رای قطعی بیاره...

روضه زمزمه اقا ابالفضل برادر میخواستم برا اصغرت آب بیارم ، ولی اه زدن مشک آب منو پاره کردن ، توی راه برادر برادر میگی من بیام با تو خیمه ولی با ، چه رویی؟؟ نه دیگه برام مونده آبی و نه ابرویی برادر دیگه دست به پیکر ندارم ، میبینی برادر مثه نیزه زارم ، میبینی برو هر چی زودتر تو خیمه , مردی نیست برا زینبم بی قرارم ، میبینی حسین جان ،،،،،،، برادر اومد مادرت جای ام البنین در کنارم دیگه دلخوشی بعد این مشک پاره ندارم برادر برادر تو خیمه همه انتظار منو میکشیدن بمیرم که دیگه همه بچه ها نا امیدن برادر میده گریه ی تو عذابم میبینی خجالت منو کرده آبم میبینی بگو که حلالم کنه اون شیش ماهه خجالت زده از ربابم میبینی حسین جان شعر: استاد نصابی عزیز

⚜کرامت بسیار زیبا حضرت اباالفضل علیه السلام قابل استفاده واعظین و مادحین عزیز در مجالس روضه👇👇👇 ♻️ﺣﻀﺮﺕ_ﻋﺒﺎﺱ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺧﻠﻴﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺟﻨﺎﺏ ﺣﺠﺔ ﺍﻟﺎﺳﻠﺎﻡ ﻭﺍﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﺁﻗﺎﯼ ﺣﺎﺝ ﺷﻴﺦ ﻋﻠﯽ ﮐﻮﺭﺍﻧﯽ ﻟﺒﻨﺎﻧﯽ ﺳﺎﮐﻦ ﺣﻮﺯﻩ ﯼ ﻋﻠﻤﻴﻪ ﯼ ﻗﻢ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ 19 / 1 / 78 ﺷﻤﺴﯽ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻳﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻤﯽ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺣﺎﺝ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﻣﻮﺳﻮﯼ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﯽ (ﺭﻩ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: 5. ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﻠﻴﻞ ﺍﺑﻮﺭﺍﺷﺪ (ﻣﺴﻴﺤﯽ) ﺩﺭ ﮐﻮﻳﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﺳﺨﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﯼ ﺳﺨﺖ ﻓﻠﺞ ﺷﺪ. ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﻭﯼ ﺟﻮﺍﺑﺶ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺣﺎﻟﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﻫﺴﺘﯽ، ﺑﻪ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﺑﺮﻭ. ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻤﻴﺮﻡ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﺟﻨﺎﺯﻩ‌ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﺑﺒﺮﻳﺪ. ﻭ ﺑﻪ ﻭﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽ‌ﻣﺎﻧﯽ. ﺷﺐ ﺗﺎﺳﻮﻋﺎ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ، ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﺍﻭ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﻭﺿﻌﺶ ﺧﻴﻠﯽ ﺧﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﺷﻤﺎ ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﺎﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﺒﺎﺱ ﻗﻤﺮ ﺑﻨﯽ ﻫﺎﺷﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻳﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ. ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺪﻳﺴﺎﻥ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪﻩ‌ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ‌ﺍﻡ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﺒﺎﺱ ﻗﻤﺮ ﺑﻨﯽ ﻫﺎﺷﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮ. ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺣﺮﻑ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﺧﻮﺩﺕ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺑﺸﻮ ﭼﻮﻥ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮐﺮﻳﻢ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻧﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮐﻠﻴﻤﯽ ﻭ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ... ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻠﻴﻞ (ﺍﺑﻮﺭﺍﺷﺪ) ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻗﻤﺮ ﺑﻨﯽ ﻫﺎﺷﻢ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﺒﺎﺱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﺗﺎﺳﻮﻋﺎ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺍﺑﺪ. ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﺨﺼﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﺳﻔﻴﺪ ﻭ ﻗﻴﺎﻓﻪ ﯼ ﺯﻳﺒﺎ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﻣﯽ‌ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ‌ﻓﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﺒﺎﺱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻠﮑﻮﺗﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺧﻠﻴﻞ، ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ. ﺧﻠﻴﻞ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ. ﺁﻗﺎ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﯽ، ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ. ﻣﺮﻳﺾ ﻓﻠﺞ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﯽ‌ﺑﻴﻨﺪ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﻗﻤﺮ ﺑﻨﯽ ﻫﺎﺷﻢ ﺍﺑﺎﺍﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﺒﺎﺱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺷﻔﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﻔﺎ ﺑﻪ ﺩﮐﺘﺮﻫﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﮐﺘﺮﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻪ ﭼﻴﺰ ﻏﻴﺮ ﻋﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﻳﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻓﻠﺞ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﻳﻀﯽ ﺳﺨﺖ ﺍﻭ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺭ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﻔﺎ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﯼ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﻤﺶ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺍﻟﺂﻥ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﺑﻮﺭﺍﺷﺪ ﺩﺭ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ. 📚چهره درخشان قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل عباس علیه السلام

⚜کرامت بسیار زیبا از حضرت اباالفضل(ع) قابل استفاده واعظین و مادحین عزیز در مجالس روضه👇👇👇 ♻️ﻳﺎ ﺷﻔﺎ ﻣﯽ‌ﺩﻫﯽ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ‌ﺍﻡ ﻣﯽ‌ﻣﻴﺮﻡ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺤﺘﺮﻡ، ﺁﻗﺎﯼ ﺣﺎﺝ ﺍﺻﻐﺮ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ ﺷﺎﻋﺮ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻋﺼﻤﺖ ﻭ ﻃﻬﺎﺭﺕ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ 17 / 7 / 75 ﺍﺯ ﮐﺮﺝ ﻣﺮﻗﻮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ﺳﺎﻝ 1354 ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮐﺮﺝ ﺑﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻠﺎﯼ ﻣﻌﻠﯽ ﺭﻓﺘﻴﻢ. ﺳﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻪ ﮐﺎﻇﻤﻴﻦ ﺑﺮﺩﻧﺪ. ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﻇﻤﻴﻦ ﺑﺮﻭﻳﻢ، ﭼﻮﻥ ﻃﺒﻊ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﻭ ﻣﺪﺍﺣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ، ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺩﺭ ﺣﺮﻡ ﻣﻄﻬﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻏﻮﻏﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮﺩ. ﺭﺋﻴﺲ ﺧﺪﺍﻡ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ، ﮐﻪ ﺣﺎﺝ ﺳﻴﺪ ﻓﻀﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺁﻝ ﻃﻌﻤﻪ ﺑﻮﺩ، ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺎ ﺧﺪﺍﻡ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺷﻮﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﮔﻨﺒﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﯽ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﻋﻮﺽ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺣﺮﻡ ﻧﺪﻫﻴﻢ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﺮﭼﻢ 8 ﻣﺘﺮ ﻃﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ. ﺷﻤﺎ ﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺕ ﺑﺪﻫﻴﻢ. ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﻇﻤﻴﻦ ﺑﻮﺩﻡ، ﺁﻧﺠﺎ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻗﺎﭼﺎﻗﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﻋﺼﺮ ﭘﻨﺞ ﺷﻨﺒﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﻇﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻠﺎ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ، ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻠﺎ ﺭﻓﺘﻢ. ﺿﻤﻦ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺩﻋﺎ ﺩﺭ ﺣﺮﻡ، ﺁﻗﺎﯼ ﺁﻝ ﻃﻌﻤﻪ ﮔﻔﺖ: ﺭﺋﻴﺲ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺕ ﻣﺎ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺻﺪﺍﻡ (ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺭﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺣﺴﻦ ﺍﻟﺒﮑﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻡ ﻣﺮﺩ ﺩﻭﻡ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ‌ﺷﺪ) ﺑﻪ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺭﻓﺘﻨﺪ، ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ. ﻣﺎ ﻫﻢ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺟﺰ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﻢ. ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻮﻗﻊ، ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ 12 ﺷﺐ ﺑﻮﺩ، ﺩﻳﺪﻳﻢ ﺩﺭ ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺎﻟﻪ ﯼ ﺯﻧﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ‌ﺭﺳﺪ. ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﺩﺧﺘﺮﺑﭽﻪ ﺍﯼ 8 - 7 ﺳﺎﻟﻪ، ﺯﺭﺩ ﻭ ﻧﺰﺍﺭ ﻭ ﻟﺎﻏﺮ، ﺑﺎ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﯼ ﺳﺒﺰ ﺑﻪ ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑﻪ ﻋﺮﺑﯽ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﺍﺭﺍﻟﺸﻔﺎ ﺍﺳﺖ. ﺩﮐﺘﺮﻫﺎ ﺑﭽﻪ ﯼ ﻣﺮﺍ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺟﻮﺍﺏ ﮐﻨﯽ، ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﻴﻦ ﺗﻮ ﻭ ﺩﮐﺘﺮﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ؟! ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺟﺪﯼ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻢ: ﻳﺎ ﺷﻔﺎ ﻣﯽ‌ﺩﻫﯽ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ‌ﺍﻡ ﺑﻤﻴﺮﻡ. ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﯼ ﺳﻮﺯ ﻭ ﮔﺪﺍﺯ ﻭﯼ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻳﻢ. ﻧﻮﺣﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻧﺪﻳﻢ ﻭ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﻇﻤﻴﻦ ﺭﻓﺘﻴﻢ. ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﻋﺼﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﮐﺮﺑﻠﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﭼﻢ، ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ. ﺯﻳﺮﺍ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻧﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺯﻭﺍﺭ ﻣﯽ‌ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ. ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺮﭼﻢ، ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ﻭ ﻗﺎﭼﺎﻗﯽ ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻠﺎ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺷﺪﻡ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﺩﻳﺪﻡ ﺻﺤﻦ ﻭ ﺣﺮﻡ ﺧﻠﻮﺕ ﺍﺳﺖ. ﺯﻳﺎﺭﺕ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﻓﺘﻢ. ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺩﻳﺪﻡ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺩﺭ ﺻﺤﻦ ﻭ... ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻭﺻﻒ ﻧﻴﺴﺖ. ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺷﺪﻩ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺩﻳﺸﺐ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﺭﺍ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺷﻔﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ، ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺩﻳﻪ ﺍﺳﺖ، ﺭﻓﺘﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﯼ ﺷﻔﺎﯼ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻦ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺁﻗﺎﯼ ﺁﻝ ﻃﻌﻤﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﻳﺸﺒﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ، ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﺩﻳﺸﺐ، ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺯﻳﺒﺎ ﻭ ﺳﺒﺰ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻧﻴﺰ ﻟﺒﺎﺳﯽ ﺍﺭﻏﻮﺍﻧﯽ ﺯﻳﺒﺎ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻗﺎﯼ ﺁﻝ ﻃﻌﻤﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﯼ ﺷﻔﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﯼ ﺳﺆﺍﻝ ﮐﻨﺪ. ﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻳﮏ ﻣﺎﻩ ﺑﻮﺩم، ﻧﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ‌ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻧﻪ ﻏﺬﺍ ﻣﯽ‌ﺧﻮﺭﺩﻡ، ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﯼ ﺳﺮﻡ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ. ﻳﮏ ﻭﻗﺖ ﺩﻳﺪﻡ ﺩﺭﻳﭽﻪ ﺍﯼ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﺯﻳﺒﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﺷﻴﺮ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺷﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭ، ﺧﻮﺏ ﻣﯽ‌ﺷﻮﯼ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻫﻢ ﺑﮕﻮ ﺩﺭ ﺣﺮﻡ ﻣﻦ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﻴﺮﺩ، ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻧﺰﻧﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ. ﻭ ﻣﻦ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ. ﭘﺎﺭﭼﻪ ﯼ ﺳﺒﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻧﻴﺰ ﺭﻓﺖ. ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻳﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﻣﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻳﺪ ﺿﺠﻪ ﺍﯼ ﺯﺩ ﻭ ﻏﺶ ﮐﺮﺩ. ﺑﺎﻟﺄﺧﺮﻩ ﻣﻮﻟﺎﻳﻢ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪﻡ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻨﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺑﺎﺭﻡ. ﺍﺯ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ، ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺳﭙﺲ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻳﻢ، ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭﻡ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﻴﭽﯽ ﺑﺮﻳﺪ ﻭ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻟﺂﻥ ﻳﮏ ﻣﺘﺮ ﻭ ﺧﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭼﻪ ﻣﯽ‌ﮔﻮﻳﻢ، ﺍﻳﻦ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺑﺮ ﺷﮑﺎﮐﺶ ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺎﺩ. 📚چهره درخشان قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل عباس علیه السلام

حضرت علی اصغر علیه السلام: گل پرپر علی جان وجودم شده لرزان غم تو بین صحرا پدر را کرده حیران شدی مثل گل روی دستم پرپر بمیرم که پاشیده حلقت اصغر چگونه روم خیمه دارم خجلت ز روی مادر لالایی لالایی علی اصغر چه سازم کن در این غم شده صبر پدر کم چرا ای غنچه ی من گلویت واشد از هم خزانی شدی گل کنار دریا چه سازد پدر با غم تو حالا زند قهقهه حرمله میخندند به حال بابا لالایی لالایی علی اصغر حضرت علی اکبر علیه السلام: عصای دست بابا امید دل لیلا تن صدپاره ات را گرفته کل صحرا تنت مثل آلاله پرپر افتاد پدر پیش نعش تو باسرافتاد خودم را رساندم ولی بابایت مکرر افتاد واویلا واویلا علی اکبر شکسته ابروانت پر از خون شد دهانت به هم چسبیده باخون تمام گیسوانت به پهلوی تو نیزه جاخوش کرده به صحرا زنم ناله ی بی پرده عمو بهر تشییع تو از خیمه عباس آورده واویلا واویلا علی اکبر حضرت ابالفضل علیه السلام: الا ای قرص ماهم ببین بی تکیه گاهم بدون تو دلاور به هم خورده سپاهم ندارم دگر بی تو راه چاره بمیرم که شد چشم نازت پاره اگر برنخیری حرم ای سقا شود آواره واویلا واویلا حسین واویلا شدم بی تو حسابی گرفتار عذابی چرا در بین صحرا نخوردی جرعه آبی چه سازم پس از تو در این وانفسا زنم بر سرم بی تو هستم تنها دهد جان اگر که ببیند زینب خمیده من را واویلا واویلا حسین واویلا التماس دعا مجتبی صمدی شهاب