یکی از صد فلسفه روزه اینه که آدم دیگه شکمپرست نمیشه! آدم گشنگی رو حس میکنه و سیری براش مغتنم میشه.. جوری که هر غذایی جلوش بزاری خدا رو شکر میکنه و ایراد نمیگیره که حتما باید فلان چیز باشه یا نباشه... روزه واقعی، چنین اثری ایجاد میکنه که دیگه کمکم، هدف و مقصد از غذا خوردن، کسب انرژی برای کار و عبادت میشه و از بندگی غذا میاید بیرون..
| @ruzefekr روضــهفکر |
البته همین روزه اگه بدون فهم و اخلاص باشه، اثر خودش رو از دست میده! مث نمازی که سرسری و از روی از سر وا کردن، اونو بخونی! طرف روزه گرفته ولی چون از روی فهم و اخلاص نبوده، اثر روزه از بین رفته! افطار که میشه اندازه خرس میخواد غذا بخوره... خب چنین انسانی هنوز در اسارت غذاست..
یکی از صد فلسفه روزه، آزادی از اسارت غذاست..
| @ruzefekr روضــهفکر |
ینی تو ارباب غذایی نه غذا، معبود و ارباب تو! تو نباید غذا رو بپرستی و اطاعت کنی!! که هر جا غذا بود، دست و پات بلرزه!! ابنزیاد خیلیا رو با سفره رنگین و مرغ و بره و کباب، وسوسه میکرد و ازشون بیعت میگرفت!! خیلیام الان هستن که با همین روش، رأی جمع میکنن.. باید از اسارت شکم و غذا خارج شویم🍃✊
| @ruzefekr روضــهفکر |
قلبـــ❥
وسعتی دارد به اندازهی حضور خدا
من مقدستر از قلب، سراغ ندارم ..
🌾 @Alaeelahi
-اگر ترسِ "نشدن" بر ما غلبه كند،چه؟
+به بيماری "نيمهكاره رها كردن" مبتلا میشويم.
#دیالوگیسم
@moharrerr