علی القاصی‌مهر، دادستان عمومی و انقلاب تهران گفت: در بیشتر جرایمی که زنان به ویژه نگهداری مواد مخدر مرتکب می‌شوند، همسرشان نقش داشته، تحت‌تاثیر وی به این مسیر روی آورده‌اند./خبر +اینا دیگه یه کسایی میگیرن که پایه همه دیوونه بازیا چیزه ببخشید خلافکاریهاشون باشه:/ @Buh_LOL

اگر جواب دارید خوش‌به‌حالتان ✍Iman Jami @Buh_LOL

دم انتخابات یکی از کاندیدهای انقلابی برنامه ای داده بود بعنوان هر خانه یک ستاد کاش الانم یه برنامه میدادن هر خانه یک هیئت کاش هر شبکه بجای پخش برنامه های تکراری مداحی یکی از مادحین عزیز رو بصورت زنده پخش میکرد یکی روضه حاج منصور یکی مداحی حاج محمود و یکی هم مداحی حاج میثم تا اقشار و علایق و سلایق مختلف استفاده کنن یا سریال مناسبتی ساخته میشد مثل سریال شب دهم کاش از سالهای دیگه برای محرم سریال مناسبتی بسازن مثل ماه رمضان، که هم مردم پای تلویزیون می نشستن هم امام حسین جانمان یادش زنده نگه داشته میشد و هم... کاش کاش کاش... #بهلول | #Buh_LOL @Buh_LOL

دوستان عزیز یه مدتی نبودم و خب خیلیا از کانال رفتن یکی از عزیزان قبول زحمت فرمودن از امشب مطالبی که تو تلگرام مینویسم رو بیارن اینجا هم منتشر کنن اگر مقدور بود مطالب رو فور کنید که دوباره ان شاء الله اعضای کانال بیشتر بشه

عشق بازی مردم با یک خاک خاص خاک حسین(ع) که هیچوقت سرد نمیشه... @Buh_LOL

"طالبان خانه به خانه دنبال دختران ۱۲ ساله برای ازدواج میگردند، از یک کودک هم نمیگذرند"/خبر +شمام یادتون میاد تا همین چند وقت پیش با این چیزها(تصویر) یه عده در مقابل افغانستان هم خود تحقیری میکردن! پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: "دو نعمت است كه شكر آن‌ها گزارده نمی‌شود: امنیت و سلامتی." @Buh_LOL

قیمت ماست شده 50 هزار تومان یعنی دیگه ماستتو بخور و دوغتو بنوش تحقیر نیست دعوت به خوردن غذای کامل و لاکچریه:(( @Buh_LOL

یه زمان هم میخواستی بگی طرف بی عرضه و بدرد نخوره میگفتی هویجه الان همون هویج کلی بدرد میخوره و ارزشمنده و اوج میگیره دیگه هویجها میخوان به هویجهای دیگه بگن بدرد نخور میگن آدم @Buh_LOL

توصیه‌های بهداشتی برای نذری‌دهنده و نذری‌گیرنده تبیان @Buh_LOL

دوستم کرونا گرفته تو اتاق قرنطینه ‌ست دخترش پشت درِ اتاق واستاده میگه بیا بیرون🥺❤️ ✍سروش رجبی @Buh_LOL

روضه ی اشقیا «عمرسعد» آدم عجیبی‌ست. آدم فکر نمی‎کند کسی مثل او فرمانده‎ی تاریک‌ترین سپاه تاریخ بشود. ماها تصور می‎کنیم سردسته‌ی آدم‌هایی که مقابل امام حسین می‎ایستند، باید خیلی آدم عجیب و غریبی توی ظلم و قساوت باشد. ظاهراً اما این‌طور نیست. عمرسعد، خیلی هم آدم دور از دسترس و غریبی نیست. ماها شاید شبیه «شمر» نباشیم یا نشویم هیچ‌وقت، اما رگه‌هایی از شخصیت عمرسعد را خیلی‌هایمان داریم. رگه‌هایی که وسط معرکه می‌تواند آدم را تا لبه‌ی پرت‌گاه ببرد. از همان لحظه‌ی اول ورود به کربلا شک دارد به آمدنش، به جنگیدنش با حسین. حتی جایی آرزو کرده که کاش خدا من را از جنگیدن با حسین نجات بدهد. عمر سعد «علم» دارد. «علم» دارد به این‌که حسین حق است. به این‌‎که جنگیدن با حسین، یعنی قرار گرفتن توی سپاه باطل. اما چیزهایی هست که وقت «عمل» می‌لنگاندش. زن و بچه‌هاش، مال و اموالش،‌ خانه و زندگی‌اش و مهم‌تر از همه‌ی این‌ها؛ گندم‌های ری؛ وعده‌ی شیرین فرمانداریِ ری. شب دهم امام می‌کِشدش کنار، حرف می‌زند با او حتی دعوتش می‌کند به برگشتن، به قیام در کنار خودش. می‌گوید؛ می‌ترسم خانه‌ام را خراب کنند،‌ امام جواب می‎دهند: خانه‌ی دیگری می‌‎سازم برایت. می‎گوید؛ می‎ترسم اموالم را مصادره کنند! امام دوباره می‎گویند؛ بهتر از آن‌ها را توی حجاز به تو می‎دهم. می‎گوید نگران خانواده‌ام هستم، ‌نکند آسیبی به آن‌ها برسانند ماها هم «شک» داریم، همیشه در رفت و آمدیم بین حق و باطل. با آن‌که به حقانیت حق واقفیم. مال و جان و زندگی و موقعیت‌مان را خیلی دوست داریم؛‌ از دست دادنشان خیلی برایمان نگران‌کننده است. و این‌ها نشانه‌های خطرناکی‌ هستند. نشانه‌های سیاهی از شباهت ما با عمرابن‌سعد‌ابن‌ابی‌وقاص. هزاری هم که هر بار توی زیارت عاشورا لعنتش کنیم. عمرسعد از آن خاکستری‎هایی بود که کربلا تکلیفشان را با خودشان معلوم کرد. رفت و آمد میان سیاهی و سفیدی تمام شد دیگر. رفت تا عمق سیاهی‌ها و دیگر همان‌جا ماند. مریم روستا @Buh_LOL