از پیغمبر هم نقل شده که فرمود: خدا به موسی سلام الله علیه یک عصایی داد که به زمین می‌زد دریا کنار می‌رفت، علامت نبوّت بود. به حضرت ابراهیم سردی آتش را داد، علامت نبوّت بود. به حضرت عیسی کلماتی یاد داد، مرده زنده می‌کرد، علامت نبوّت بود. «وَ أَعطَانِی هَذَا عَلِیّاً».[۶] به من علی را عطا کرده است. «إنّ لکل نبیّ آیه و آیه نبوّتی علیّ بن‌ ابی‌طالب»، «وَ لِکُلِّ نَبِیٍّ آیه وَ هَذَا آیَهُ رَبّی». آیت نبوّت من است. لذا امام صادق در صلوات خود بر امیر المؤمنین می‌فرماید: «وَ آیَهً لِرِسَالَتِهِ‏»،[۷]سلام بر مهم‌ترین آیت نبوّت پیغمبر. [۶]- إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج ‏۷، ص ۱۳۱٫ [۷]- زاد المعاد – مفتاح الجنان، ص ۴۶۳٫ سایت حامد کاشانی