#اشک #حزن #جزع #زیارت ◾️امام رضا علیه السلام و ورود به ماه محرم ⚫️ دستور به اشک و عزا و‌ لعن قاتلان امام حسین علیه السلام ✍🏻 شیخ صدوق رحمه الله، به سندش از ریان بن شبیب روایت می‌کند: در روز اول محرّم خدمت امام رضا علیه السلام رسیدم. فرمودند: ای پسر شبیب، آيا روزه‌ای؟ عرض کردم: نه. فرمودند: امروز همان روز است که زکریّا به درگاه خداوند متعال دعا کرد و گفت: پروردگارا از لطف خود بمن نژاد پاکی عطا کن، زیرا تو برآورندۀ حاجتی. خداوند مستجاب کرد و دستور داد فرشتگان، زکریا را که در محراب نماز می‌خواند، ندا دادند که خداوند تو را به یحیی مژده می‌دهد. هرکس امروز را روزه دارد و خداوند را بخواند اجابتش می‌کند، چنانچه زکریا را اجابت کرد. سپس فرمودند: ای پسر شبیب، محرّم همان ماهی است که مردم جاهلیت در گذشته به احترام آن، ظلم و کشتار در آن را ممنوع کرده بودند، و این امت نه احترام ماه خود را نگاه‌ داشتند و نه احترام پیغمبر خود را! در این ماه فرزندانِ او را کشتند و زنان حرمش را اسیر کردند و اموالش را غارت کردند. خداوند هرگز این گناهِ آنها را نمی‌آمرزد. 🔻 «إن كنت باكيا لشئ، فابك للحسين بن علي بن أبي طالب (عليه السلام)، فإنه ذبح كما يذبح الكبش» ای پسر شبیب، اگر تو می‌خواهی برای چیزی گریه کنی، برای حسین بن علی گریه کن که چون گوسفندی او را سر بریدند‼️ و هجده تن از خاندانش را با او کُشتند که در زمین مانندی نداشتند. آسمان‌ها و زمین برای قتل او گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری او به زمین آمدند و او را شهید یافتند و بر سر قبرش پریشان و غبار آلود بمانند تا قیام قائم (عجل الله فرجه) و از یاران او باشند و شعارشان: «یا لثارات الحسین» است. ای پسر شبیب، پدرم از پدرش، از جدّش به من باز گفت که: چون جدّم حسین کشته شد، آسمان خون و خاکِ سرخ بارید. 🔘«يابن شبيب، إن بكيت على الحسين (عليه السلام) حتى تصير دموعك على خديك غفر الله لك كل ذنب أذنبته، صغيرا كان أو كبيرا، قليلا كان أو كثيرا» ای پسر شبیب، اگر بر حسین گریه کنی تا اشک بر گونه‌ات روان شود، هر گناه کوچک و بزرگ و کم و زیادی که داری خداوند متعال بیامرزد. ای پسر شبیب، اگر خواهی بی‌گناه خدای عزوجل را ملاقات کنی، حسین را زیارت کن. ای پسر شبیب، اگر دوست داری در طبقات بهشت با پیغمبر و آلش همنشین باشی، به قاتلان حسین لعن کن. ای پسر شبیب، اگر دوست داری ثواب شهیدان در رکاب حسین را ببری، هر وقت او را یاد کردی بگو: کاش با آنها بودم و به آن فوز عظیم رسیده بودم. ای پسر شبیب، اگر دوست داری در درجات اعلای بهشت با ما باشی، در اندوه و شادی ما شریک باش و ملازم ولایت ما باش. اگر کسی سنگی را هم به ولایت بپذیرد، خدایش در قیامت با آن محشور کند. 📓 الأمالی، صدوق رحمه الله، مجلس بیست و هفتم، حدیث ۵