#اتحاد_رمز_ظهور 7⃣ قسمت هفتم 💠ازملاقات بایکدیگر خرسند شویم💠 دین مقدس اسلام یکی از بزرگترین مردان بافضیلت را کسی میداند که بیشتر به برادران مسلمان خود اظهار علاقه و مودت نماید. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) میفرماید: «همانگونه که تشنه کام وقتی به آب‌ خنک می رسد اطمینان از هلاکت و ناراحتی از عطش پیدا می کند شخص با ایمان هم وقتی با برادر مسلمان خود برخورد می کند آرامش خاطری در خود احساس می نماید» در ‌جایی دیگر میفرماید: «طوبی للمتحابین فی الله خوشا به حال کسانیکه برای خدا با یکدیگر دوستی کنند.» البته نکته ی مهمی که در این روایت وجود دارد این است که باید این علاقه و دوستی برای خدا باشد، چون اگر سرچشمه ی دوستی و رفاقت مقاصد خدایی نبود محبت ادامه نخواهد داشت و با کوچکترین پیش آمد و یا از بین رفتن آنچه علت دوستی بود، ترک می شود. امام صادق (علیه السلام) میفرماید: هر علاقه ای که در دنیا برای غیر خدا باشد در روز قیامت به عداوت و دشمنی تبدیل میشود. پس در اسلام دستور به اظهار علاقه همراه با صدق و راستی می باشد تا این دوستی وجهه ی خدایی بخود بگیرد. پیامبرگرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) مکرر بشر را از تملق گویی و دورویی و چاپلوسی منع کرده است، البته اسلام راه ایجاد علاقه و محبت به دور از چاپلوسی و دورویی را نیز بیان نموده است. چنانچه امام سجاد (علیه السلام) فرمود: هیچگاه گمان مبر که تو بر افراد دیگر اجتماع فضیلت و برتری داری، پیرمردان و پیرزنان را بجای پدر و مادر و خردسالان را بجای فرزندان و آنان که از نظر سن با تو مساوی اند به منزله ی برادران خود به حساب آور و اگر شیطان به تو گفت تو بر مسلمانان دیگر فضیلتی داری با خود بگو: اما آنکه از من بزرگتر است در ایمان به خدا و اعمال نیک بر من پیشی گرفته است اما آنکه از من کوچکتر است مسلّما من بیشتر از او گناهکارم، پس او از من بهتر است و من باید او را دوست داشته باشم. و امّا کسی که در سن با من مساویست باید معتقد باشم که او بر من شرف و مزیت دارد، چون به گناه و نقص خود یقین دارم ولی در مورد برادر مسلمانم تردید دارم پس باید همه ی افراد اجتماع را سخت دوست بدارم. پس اگر میخواهیم در دنیا با سعادت و خوشبختی به سر ببریم باید تا می توانیم محبت دیگران را در قلب خود هر چه بیشتر ایجاد نماییم و مردم را صمیمانه دوست بداریم. ◀️ ادامه دادرد......