#ذکر_یار ۶ ♦️هر وقت شما ذکر میگویید هر ذکری چه ذکر خدا چه ذکر اهل بیت یا صلواتی بفرستید این محفوف به دو ذکر هست. ذکر اول اذن و اجازه ای هست که آنها به یاد خودشان به قلب ما میدهند همان طور که امام صادق(ع) فرمود: ذکر یک مراسم زبانی و لسانی نیست و یک امری نیست که ما با فکرمان هم حتی بتوانیم آن را ایجادش کنیم بلکه ذکراول از مذکور شروع میشود. 💟مذکور یعنی آنی که ما یادش میکنیم یعنی خداوند تبارک و تعالی و بعد ذاکر میتواند ذکر بگوید. این حول و قوه و توان از ناحیه خداوند تبارک و تعالی است اگر هم بخواهی دقیقتر این را بفهمید این هست که شما خیلی وقت ها میبینید چیزی فضای💭 ذهنتان را اشغال کرده است و میخواهید از شرش خلاص شوید میخواهید تو♥️ دلتان نیاید میخواهید خیالتان مشغول به آن نشود ولی نمی توانید میخواهید بهش فکر نکنید میبینی نمیتوانی بهش فکر نکنی ❓نمیتوانی یعنی چی؟ یعنی نمیتوانی خودت را از مجموعه 😖فشارهایی که روی تو هست نجات دهی نمیتوانی خودت را یعنی همان ذهنت را در بیاوری ببری به سمت چیزی که میخواهی. پس ببینید اراده و تصمیم هست، تنفر از فکری که الان ما را محاصره کرده هست نمیتوانید. 👈بنابراین اگر یک موقعی شما موفق به ذکر میشوید ببینید چقدر خداوند تبارک و تعالی قدرت داده به شما توان داده به شما که بتوانید ذکر📿 بگویید، آن موقع که به یاد سحر هستید موفق به صلوات و یاد حق تعالی هستید. یعنی خیلی💪 قدرت در شما ایجاد شده است تا شما بتوانید از همه اوهام و خیالات منفی یا غیر منفی حتی خیالات معمولی که آنها هم یک نوع هوس است در بیایید و بتوانید از بین همه جهنمی که غیر یاد خدا است در بیایید و بیایید توی بهشت ذکر و بهشت یاد خدا که بالاترین بهشت هست. 💯پس این را باید خیلی قدر بدانیم که آن لحظاتی که مشغول به ذکر هستیم🙏 تشکر کنیم از خدا و شاکر باشیم که ما را به اینکار مشغول کرده است. 🔺استاد شجاعی