*ديگران در هم نشيني با تو، چقدر به ياد خدا مي افتند؟* #حضرت_آیت_الله_روح_الله_قرهی (مدظله العالی) : 🍃به تعبیر روایات و اولیاء خدا، وقتی به بعضی نگاه می‌کنی، یاد خدا می‌افتی. آن‌هایی که به ما گفتند هر موقع دلتان از دنیا می‌گیرد، بروید و آن‌ها را جلیستان قرار دهید و همنشین آن‌ها شوید. 🍃 آن‌هایی که وقتی انسان در محضرشان می‌نشیند، او را به خدا دعوت می‌کنند. همان‌هایی که درباره ایشان بیان شده: « النَّظَرَ إِلَى وَجْهِ الْعَالِمِ عِبَادَةٌ » وقتی به وجه آن‌ها نگاه می‌کنیم، عبادت است و وجهشان انسان را یاد خدا می‌اندازد. تا لب به سخن می‌گشایند، انسان خدایی می‌شود، حالش حال دیگری می شود، ولو شده حدّاقل در همان مجلس و یا تا ساعاتی بعد. 🍃البته این بسته به وجود خود انسان است. بعضی‌ وقتی نگاه به آن عارف بالله کردند و کنارش نشستند، نفس قدسی آن ولیّ خدا تا مدّت مدیدی حالشان را متغیّر می‌کند. دیگر حالشان، حال الهی می‌شود و از گناه بدشان می‌آید. حتّی گاهی از خودشان بدشان می‌آید، از نفسشان بدشان می‌آید، می‌خواهند خدایی شوند. مدام می‌گویند: خدا! می‌‌شود ما هم این‌طور شویم؟ می‌شود حال ما هم، حال خوب شود؟ می‌شود ما هم مثل این‌ها شویم و دائم دنبال خدایی شدن می‌روند. 🍃لذا این که اولیاء می‌گویند خدا آن‌جاست یعنی این که وقتی انسان محضرشان می‌رود، یاد خدا می‌افتد. 🍃کما این که گاهی نعوذ بالله، نستجیر بالله، پناه به ذات احدیّت، انسان پهلوی بعضی از افراد که می‌نشیند، شیطان را می‌بیند و یاد گناه می‌افتد. اصلاً ناخودآگاه نعوذ بالله، نستجیر بالله درگناه وارد می‌شود. چون همنشینش بد است، دیگر کأنّ با شیطان نشسته است. لذا یعنی شیطان جایی است که او هست. بیان شده: « مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ » دیگر، انسان شیطان شده. لذا وقتی با او نشست، شیطانی شد.