دین قلبی ....وجود انسان مثل یک حوضی میمونه که گرد و خاک و غبار میریزه داخلش و آرام ته نشین میشه ، انسان وقتی به خودش نگاه میکنه یک حوض شفاف و تمیز میبینه ولی وقتی پا درون حوض میذاره گرد و خاک آب را گل آلود میکنند و میبینه آب ظلمانی شد... ....لذا انسان تا پا به درون خودش نگذاشته نمیفهمه چقدر ظلمت ها به دور خودش جمع کرده ... ...دین باید به قلب برسه ، دین باید به باطن برسه این دین ظاهری به درد نمیخوره ... امام صادق علیه السلام فرمود دین چیزی جز حب و بغض نیست فلذا دین باید به قلب برسه تا اثر داشته باشه...