✴️7.ولانَظیرٌ، اَنْتَ الَّذى اَرَدْتَ فَکانَ حَتْماً ما اَرَدْتَ، وَ  و نظیرى نبود، تویى که اراده فرمودى پس اراده‏ ات حتمى شد، و  قَضَیْتَ فَکانَ عَدْلاً ما قَضَیْتَ، وَ حَکَمْتَ فَکانَ نِصْفاً ما  قضاوت کردى و قضاوتت بر اساس عدل بود، و حکم فرمودى پس حکمت   حَکَمْتَ، اَنْتَ‏الَّذى لایَحْویکَ مَکانٌ، وَلَمْ یَقُمْ لِسُلْطانِکَ  بر مبناى انصاف بود، تویى که مکانى تو را فرا نمى‏ گیرد، و سلطه‏ اى در برابر سلطه‏ ات    ✴️8.سُلْطانٌ، وَ لَمْ یُعْیِکَ بُرْهانٌ وَ لا بَیانٌ، اَنْتَ الَّذى اَحْصَیْتَ  بر پا نخاسته، و برهان و بیانى حضرتت را عاجز ننموده، تویى که هر چیز را   کُلَّ شَىْ‏ءٍ عَدَداً، وَجَعَلْتَ لِکُلِّ - شَىْ‏ءٍ اَمَداً، وَ قَدَّرْتَ کُلَّ  به شمار آوردى، و براى هر چیز مدتى قرار دادى، و هر چیز را  شَىْ‏ءٍ تَقْدیراً، اَنْتَ الَّذى قَصُرَتِ الْاَوْهامُ عَنْ ذاتِیَّتِکَ،  اندازه گرفتى، تویى که پرنده‏ه اى اوهام به کنه ذاتت نرسیدند،    ✴️9.وَ عَجَزَتِ الْاَفْهامُ عَنْ کَیْفِیَّتِکَ، وَلَمْ تُدْرِکِ‏الْاَبْصارُ مَوْضِعَ  و فهم ها از درک کیفیتت ناتوان شدند، و چشمها موضعت را  اَیْنِیَّتِکَ، اَنْتَ الَّذى لا تُحَدُّ فَتَکُونَ مَحْدُوداً، وَ لَمْ تُمَثَّلْ  درنیافتند، تویى که برایت حدّى نیست تا محدود گردى، و حضرتت را مانندى   فَتَکُونَ مَوْجُوداً، وَ لَمْ تَلِدْ فَتَکُونَ مَوْلُوداً، اَنْتَ الَّذى لا  نیست تا به مثل و مانند ادراک شوى، و فرزندى نیاوردى تا خود نیز زائیده شده باشى، تویى که برایت   ضِدَّ مَعَکَ فَیُعانِدَکَ، وَ لا عِدْلَ لَکَ فَیُکاثِرَکَ، وَ لا نِدَّ لَکَ  همتایى نیست تا با تو به معارضه برخیزد، و همانندى ندارى تا با تو پهلو زند، و نظیرى برایت نیست    ✴️10.فَیُعارِضَکَ، اَنْتَ الَّذِى ابْتَدَأَ وَ اخْتَرَعَ! وَ اسْتَحْدَثَ  تا با تو عرض وجود کند، تویى که آغاز کردى و اختراع نمودى، و پدید آوردى   وَ ابْتَدَعَ، وَ اَحْسَنَ صُنْعَ ما صَنَعَ، سُبْحانَکَ! ما اَجَلَّ  و بدون نمونه آفریدى، و هر چه را ساختى نیکو ساختى، پاک و منزهى، چه بزرگ است   شَاْنَکَ! وَ اَسْنى‏ فِى الْاَماکِنِ مَکانَکَ،! وَ اَصْدَعَ بِالْحَقِّ  شأنت! و چه بلند است در میان جایگاهها جایگاهت! و چه آشکار کننده حق است   فُرْقانَکَ! سُبْحانَکَ مِنْ لَطیفٍ ما اَلْطَفَکَ! وَ رَؤُوفٍ ما  فرقانت! پاکى تو اى صاحب لطفى که چه بسیار است لطفت! و رئوفى که چه فزون است    ✴️11.اَرْأفَکَ! وَ حَکیمٍ ما اَعْرَفَکَ! سُبْحانَکَ مِنْ مَلیکٍ ما  رأفتت! و حکیمى که چه بسیار است شناسائیت! پاکى تو اى پادشاهى که چه شکوهمند است   اَمْنَعَکَ! وَجَوادٍ ما اَوْسَعَکَ! ، وَ رَفیعٍ ما اَرْفَعَکَ! ذُو الْبَهآءِ  پادشاهیت! و بخشنده‏ اى که چه پهناور است سفره کرمت! و والایى که چه والاست قدر و مرتبه‏ ات،  وَالْمَجْدِ، وَالْکِبْرِیآءِ وَالْحَمْدِ. سُبْحانَکَ! بَسَطْتَ بِالْخَیْراتِ  تو صاحب بهاء و مجد و کبریایى و حمدى. پاکى تو، دست قدرتت را به خوبیها   یَدَکَ، وَ عُرِفَتِ الْهِدایَهُ مِنْ عِنْدِکَ، فَمَنِ الْتَمَسَکَ لِدینٍ  گشوده‏اى، و هدایت از جانب تو شناخته شده، پس هر کس تو را براى دین   اَوْ دُنْیا وَجَدَکَ. سُبْحانَکَ! خَضَعَ لَکَ مَنْ جَرى‏ فى  یا دنیا بخواهد تو را مى‏ یابد. پاک و منزهى، هر که در عرصه علم تو قرار گرفته در پیشگاهت خاضع،    ✴️12.عِلْمِکَ، وَخَشَعَ لِعَظَمَتِکَ مادُونَ عَرْشِکَ، وَ انْقادَ لِلتَّسْلیمِ  و هرچه در زیر عرش توست در مقابل بزرگیت خاشع، و همه مخلوقاتت در پیشگاه تو ریسمان تسلیم   لَکَ کُلُّ خَلْقِکَ. سُبْحانَکَ! لاتُحَسُّ وَ لا تُجَسُّ وَ لا تُمَسُّ،  به گردن انداخته است. پاکى تو که با حواس برون و درون درک نشوى، و قابل لمس نمى‏ باشى،   وَ لا تُکادُ وَ لا تُماطُ وَلا تُنازَعُ وَلا تُجارى‏ وَلا تُمارى‏  و احدى را قدرت حیله‏ گرى و کنارزدن، و کشمکش و دعوا و غلبه و جدال و   و َلا تُخادَعُ وَ لا تُماکَرُ. سُبْحانَکَ! سَبیلُکَ جَدَدٌ، وَاَمْرُکَ رَشَدٌ،  فریب و مکر با تو نیست. پاکى تو که راهت هموار، و برنامه‏ ات صواب،   وَ اَنْتَ حَىٌّ صَمَدٌ. سُبْحانَکَ! قَوْلُکَ حُکْمٌ، وَ قَضآؤُکَ  و تو زنده و مرجع حاجتهایى. پاکى تو، گفتارت حکمت، و فرمانت   حَتْمٌ، وَ اِرادَتُکَ عَزْمٌ. سُبْحانَکَ! لا رادَّ لِمَشِیَّتِکَ  حتمى، و اراده‏ ات جزمى است. پاکى تو، خواسته‏ات را رد کننده‏ اى نیست،